ILPP2/443-1644/09-2/BA - Opodatkowanie nieodpłatnego przekazania klientom próbek wina do degustacji, próbek wina dołączanych do oferty handlowej oraz próbek przekazanych w celu przeszkolenia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2009 r. (data wpływu 7 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania bezpłatnych degustacji win, a także przekazania próbek towarów klientom oraz zużycia towarów w celu szkolenia pracowników - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku towarów i usług w zakresie opodatkowania bezpłatnych degustacji win, a także przekazania próbek towarów klientom oraz zużycia towarów w celu szkolenia pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest dystrybucja wina importowanego. Sprzedaż prowadzona jest poprzez sklepy oraz restauracje, tzw. X należące do Zainteresowanego. W punktach tych Wnioskodawca organizuje degustacje produktów mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu oferowanych produktów, a także do zapoznania stałych klientów z wprowadzanymi do obrotu nowymi produktami. Ponadto, w przypadku złożenia zamówienia przez klienta na zakup większej ilości towaru (np. na konferencje) zdarza się, że do przesyłanej oferty załączana jest butelka danego produktu w celu jego przetestowania przez klienta i stwierdzenia, czy dany produkt spełnia jego oczekiwania. Próbki towaru są również przekazywane na szkolenia pracowników w przypadku wprowadzania do obrotu nowego asortymentu. Jest to konieczne działanie, aby pracownicy potrafili określić walory prezentowanego produktu potencjalnym klientom.

We wszystkich przedstawionych zdarzeniach przekazywane są produkty w opakowaniach szklanych o pojemności 0,75 l. W przypadku degustacji w X, z magazynu na taki cel wydawane są całe butelki produktu, a następnie na miejscu w restauracji rozlewane przez pracowników w kieliszki i w takiej postaci przekazywane do degustacji klientowi. Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku szkoleń pracowników, z magazynu wydawane są pełne butelki produktu, a następnie w trakcie szkolenia porcjowane. Wnioskodawca nabywa sprzedawane produkty od Spółki będącej bezpośrednim importerem i nie ma wpływu na wielkość opakowania, a w ofercie importera nie znajdują się produkty w mniejszych opakowaniach aniżeli 0,75 l.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazywane produkty w sytuacjach wymienionych powyżej, nie powinny stanowić dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, a winny korzystać z wyłączenia na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie, bowiem z brzmieniem przywołanego przepisu przez próbkę towaru rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy. W związku z tym, iż Zainteresowany jest jedynie dystrybutorem danego towaru i nie posiada w swojej ofercie produktu w mniejszych opakowaniach aniżeli 0,75 l, butelkę taką należy uznać za najmniejszą możliwą do przekazania ilość towaru, która zachowuje wszystkie właściwości produktu. Działania nie mają charakteru handlowego, albowiem ostatecznie klient nie otrzymuje pełnego produktu w postaci całej butelki, a jedynie próbkę w postaci lampki (kieliszka) wina.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Przepis art. 7 ust. 4 ustawy stanowi, że przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Natomiast pojęcie "próbka" zostało zdefiniowane w art. 7 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym przez próbkę rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że nieodpłatne przekazanie w celach promocyjno-reklamowych próbek, umożliwiających klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy jednak zauważyć, że o uznaniu towaru za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te należy przy tym odnieść do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu odbiorcy w danym okresie.

W sytuacji, gdy pokrywają one lub mogą pokryć - ze względu na swoją ilość lub wartość - jego potencjalne zapotrzebowanie na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru, uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a co za tym idzie nie ma również zastosowania wyłączenie z opodatkowania w oparciu o art. 7 ust. 3 ustawy, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

Stosownie do art. 6 ust. 1-3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o towarach paczkowanych (Dz. U. Nr 128, poz. 1409 z późn. zm.), produkty mogą być umieszczane w opakowaniach jednostkowych dowolnego rodzaju pod warunkiem, że nie wprowadzają nabywcy w błąd co do ilości rzeczywistej. Towary paczkowane, z wyjątkiem tych, o których mowa w ust. 3, wprowadzane są do obrotu w opakowaniach jednostkowych o dowolnej ilości nominalnej. Produkty określone w załączniku nr 1 do ustawy, przeznaczone do sprzedaży jako towary paczkowane w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej nie mniejszej niż 5 g lub 5 ml i nie większej niż 10 kg lub 10 l, mogą być wprowadzane do obrotu wyłącznie w opakowaniach o określonych ilościach nominalnych. W tym miejscu należy wskazać, że pod poz. 1 i 2 załącznika nr 1 do ustawy o towarach paczkowanych pod nazwą "Wykaz produktów, które mogą być wprowadzane do obrotu wyłącznie w opakowaniach jednostkowych o określonych ilościach nominalnych towaru paczkowanego" wymieniono wyroby sklasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) pod symbolem 15.93.1 - Wina gronowe.

Na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy o towarach paczkowanych, Rada Ministrów wydała rozporządzenie, w którym określiła ilości nominalne zawartości opakowań jednostkowych towarów paczkowanych dla produktów, o których mowa w załączniku nr 1 do ustawy o towarach paczkowanych.

W załączniku nr 1 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 listopada 2002 r. w sprawie ilości nominalnych zawartości opakowań jednostkowych towarów paczkowanych (Dz. U. Nr 192, poz. 1605) pod nazwą "Ilości nominalne zawartości opakowań jednostkowych towarów paczkowanych" w poz. 1 i 2 dla wyrobów sklasyfikowanych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) pod symbolem 15.93.1 - Wina gronowe, wskazano nominalną zawartość produktu w litrach odpowiednio:

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest dystrybutorem wina importowanego. W przypadku złożenia zamówienia przez klienta na zakup większej ilości towaru (np. na konferencje) zdarza się, że do przesyłanej oferty załączana jest butelka danego produktu w celu jego przetestowania przez klienta i stwierdzenia, czy dany produkt spełnia jego oczekiwania.

W świetle przytoczonych przepisów, przekazanie wina nie pozbawia przekazania charakteru handlowego. Istnienie albo brak charakteru handlowego przekazania należy bowiem oceniać ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. W sytuacji, gdy oferowane przez Wnioskodawcę produkty mogą być wprowadzane do obrotu w opakowaniach o ilościach nominalnych znacznie niższych niż 0,75 l np.: 0,10 - 0,187 - 0,25 - 0,125 - 0,20 - 0,375, to wino w butelkach o pojemności 0,75 l przekazywanych kontrahentom nie może uchodzić za próbkę.

Przepisy o podatku od towarów i usług nie wskazują wprost liczby sztuk, czy jednostek miary (np.: kilogramów, litrów) ani sposobów oznaczania towarów, które pozwoliłyby na uznanie danej partii towaru za próbkę. Definicja próbki, zawarta w art. 7 ust. 7 ustawy, stanowi bowiem, że przez próbkę rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Biorąc pod uwagę przedstawione przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy Zainteresowany miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów będących przedmiotem zapytania, to ich nieodpłatne przekazanie kontrahentom podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako dostawa towarów, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy. Wyjątek stanowić mogą przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za próbki (art. 7 ust. 3 ustawy). Jednakże przekazanie przez Wnioskodawcę wina w opakowaniach szklanych o pojemności 0,75 l nie stanowi próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy.

Ponadto, z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi sprzedaż swoich towarów poprzez sklepy oraz tzw. X należące do Zainteresowanego. W punktach tych Wnioskodawca organizuje degustacje produktów mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu oferowanych produktów, a także do zapoznania stałych klientów z wprowadzanymi do obrotu nowymi produktami. Próbki towaru są również przekazywane na szkolenia pracowników w przypadku wprowadzania do obrotu nowego asortymentu. Jest to konieczne działanie, aby pracownicy potrafili określić walory prezentowanego produktu potencjalnym klientom.

Z treści przytoczonego art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega zużycie towarów, gdy ich spożytkowanie nastąpiło na cele osobiste osób ściśle określonych w tym przepisie, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zauważyć przy tym należy, że ustawodawca posłużył się dwoma pojęciami: "przekazanie" i "zużycie". W art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, występują te dwa pojęcia, zaś w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, występuje jedynie pojęcie "przekazanie".

Zatem z art. 7 ust. 2 ustawy wynika, iż opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a zgodnie z pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie - tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu.

W przeciwieństwie do nieodpłatnego zbycia towarów zużycie towaru traktowane jest jako następujące na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem tylko w przypadku, gdy następuje na cele osobiste pracowników (i innych osób wymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy). Nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest kontrahent przedsiębiorcy - osoba trzecia, nie będąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą, która została określona w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy. Opodatkowaniu nie podlega także zużycie towarów przez pracowników przedsiębiorstwa w celach szkoleniowych, bowiem w tym przypadku nie ma miejsca zużycie towarów na cele osobiste pracowników, nie związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Reasumując, stwierdzić należy, że zużycie towaru (wina) w ramach bezpłatnych degustacji, w celu zwiększenia ich sprzedaży, skierowanych do osób niewymienionych w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, tj. klientów, jest niewątpliwie zużyciem na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Także zużycie towarów przez pracowników Wnioskodawcy w celu przeszkolenia - zapoznania się z nowym asortymentem, nie podlega opodatkowaniu, bowiem również dotyczy zużycia towarów na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Zatem ww. czynności nie podlegają opodatkowani podatkiem od towarów i usług, jednakże z odmiennych powodów, niż wskazał Wnioskodawca we własnym stanowisku w sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.