ILPP2/443-164/14-2/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z 12 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego od podatku - jest prawidłowe.

W dniu 17 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego od podatku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Działalność Wnioskodawcy będzie dotyczyła usług księgowych w ramach biura rachunkowego, przedmiotem działalności będzie prowadzenie:

Wnioskodawca nie zamierza świadczyć usług doradztwa podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT i nie będzie tu miało zastosowania wyłączenie ze zwolnienia określone w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, że nie będzie on świadczył usług doradztwa podatkowego, nie będzie tu miało zastosowania wyłączenie ze zwolnienia określone w art. 113 ust. 13 pkt 2, a zatem Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Natomiast, zgodnie z przepisem art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy dotyczącymi zastosowania zwolnienia podmiotowego należy rozstrzygnąć, czy świadczone usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, że termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto udziela porad". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, doradztwo finansowe, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Z opisu sprawy wynika, że działalność Wnioskodawcy będzie dotyczyła usług księgowych w ramach biura rachunkowego. Przedmiotem działalności będzie prowadzenie: (1) ksiąg rachunkowych, zgodnie z ustawą o rachunkowości - kwalifikowanie dowodów do ujęcia w księgach, kontrola zapisów w księgach, sporządzanie i kontrola deklaracji i raportów wynikających z tych ksiąg; (2) ewidencji środków trwałych i amortyzacji; (3) ewidencji sprzedaży oraz zakupu VAT; (4) naliczeń płac i ZUS zatrudnionych pracowników; (5) naliczeń ZUS zleceniodawcy; (6) ksiąg przychodów i rozchodów oraz sporządzanie na podstawie ewidencji niezbędnych deklaracji rozliczeniowych oraz ich kontrola. Wnioskodawca nie zamierza świadczyć usług doradztwa podatkowego.

Mając na uwadze opis świadczonych usług oraz analizę pojęcia usług doradczych należy wskazać, że opisane przez Wnioskodawcę usługi księgowe, które zamierza świadczyć prowadząc działalność gospodarczą w ramach biura rachunkowego, w zakresie prowadzenia: ksiąg rachunkowych, ewidencji środków trwałych i amortyzacji, ewidencji sprzedaży oraz zakupu VAT, naliczeń płac i ZUS zatrudnionych pracowników, naliczeń ZUS zleceniodawcy, ksiąg przychodów i rozchodów oraz sporządzanie na podstawie ewidencji niezbędnych deklaracji rozliczeniowych oraz ich kontrola - nie będą stanowiły usług w zakresie doradztwa, które nie są objęte zwolnieniem podmiotowym.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie będzie świadczył usług o charakterze doradczym oraz prawniczych - zastosowania nie znajdzie art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, wykonując opisane we wniosku usługi w ramach biura rachunkowego oraz nie wykonując czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy - Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, do czasu przekroczenia kwoty limitu wartości sprzedaży, o którym mowa w tym przepisie, a w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej, na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, jeżeli przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.