ILPP2/443-162/10-2/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2010 r. (data wpływu 2 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie powstania obowiązku podatkowego dla usług transportu towarów jest:

W dniu 2 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego dla usług transportu towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca sprowadza towary spoza terytorium Unii Europejskiej oraz ze składów celnych położonych na terytorium Wspólnoty. Towary te objęte są procedurą składu celnego i wprowadzane są do składu celnego Zainteresowanego. Koszty transportu towarów ponosi Spółka. Organizacja transportu zostaje powierzona podmiotowi zagranicznemu. Jednostka ewidencjonuje towary znajdujące się w składzie celnym w wartości zakupu, zaś koszty transportu księgowane są w koszty bieżącego okresu.

Następnie Wnioskodawca:

* wprowadza towary na magazyn własny celem odsprzedaży podmiotom krajowym. W związku z zakończeniem procedury celnej i dopuszczeniem towarów do obrotu naliczane jest cło, a także podatek VAT. Do wartości celnej doliczane są koszty transportu poniesione do miejsca wprowadzenia towarów na obszar celny Wspólnoty lub

* dokonuje sprzedaży i wywozu towarów ze składu celnego do innego składu celnego zlokalizowanego na terytorium Wspólnoty lub poza terytorium Wspólnoty, która traktowana jest jako sprzedaż niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyżej wymienione czynności następują po upływie od kilku do kilkunastu miesięcy po objęciu towarów procedurą składu celnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Obowiązek podatkowy z tytułu podatku od towarów i usług dla usług transportu towarów sprowadzonych spoza terytorium Unii Europejskiej oraz ze składów celnych położnych na terytorium Wspólnoty, które obejmowane są procedurą składu celnego, powstaje w momencie zakończenia procedury celnej i dopuszczenia towarów do obrotu niezależnie od czasu składowania w składzie celnym.

Wspólnotowy Kodeks Celny, w art. 84 ust. 1 lit. a), wprowadza "procedurę zawieszającą" zwaną składem celnym.

Zgodnie z art. 98 WKC, procedura składu celnego pozwala na składowanie towarów niewspólnotowych i wspólnotowych, a w czasie jej trwania towary te nie podlegają należnościom celnym przywozowym oraz środkom polityki handlowej.

Na mocy art. 108 WKC, okres pozostawania towarów pod procedurą składu celnego jest nieograniczony. Procedura składu celnego jest zakończona, gdy towary objęte tą procedurą otrzymają inne przeznaczenie celne (art. 89 ust. 1 WKC), np. jeżeli zostaną dopuszczone do obrotu. Wówczas powstaje dług celny, ustalana jest wartość celna, od której uiszczane jest należne cło oraz podatek VAT.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. e) ustawy o VAT do wartości celnej towarów doliczane są koszty transportu poniesione do miejsca wprowadzenia towarów na obszar celny Wspólnoty. Wobec powyższego, obowiązek podatkowy w przypadku usług transportu powstaje w tym samym momencie co obowiązek podatkowy w imporcie towarów.

Stosownie zaś do art. 19 ust. 7 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego. W tej sytuacji nie ma zastosowania art. 19 ust. 13 pkt 2a ustawy o VAT, w powiązaniu z art. 19 ust. 19, który mówi, że obowiązek podatkowy w przypadku usług transportu powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usługi. Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 17 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić z wyjątkiem, gdy wartość usługi zwiększa wartość celną importowanego towaru.

Ad. 2

Zdaniem Spółki, usługi transportu towarów sprowadzonych spoza Unii Europejskiej oraz ze składów celnych położnych na terytorium Wspólnoty, które obejmowane są procedurą składu celnego i które są następnie sprzedawane i wywożone do innego składu celnego zlokalizowanego na terytorium Wspólnoty lub poza terytorium Wspólnoty, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wspólnotowy Kodeks Celny, w art. 84 ust. 1 lit. a), wprowadza "procedurę zawieszającą" zwaną składem celnym. Zgodnie z art. 98 WKC procedura składu celnego pozwala na składowanie towarów niewspólnotowych i wspólnotowych, a w czasie jej trwania towary te nie podlegają należnościom celnym przywozowym oraz środkom polityki handlowej.

W przypadku wprowadzenia towarów do składu celnego znajdującego się na terytorium RP z innego składu celnego zlokalizowanego na terytorium Wspólnoty bądź spoza terytorium Wspólnoty nie powstaje dług celny, ponieważ traktowane są jako znajdujące się poza terytorium kraju. Dług celny nie powstaje także w momencie wyprowadzenia tych towarów ze składu celnego do innego składu celnego zlokalizowanego na terytorium Wspólnoty, a także poza terytorium Wspólnoty, ponieważ nadal znajdują się poza terytorium kraju. W sytuacji zaś gdy towary te nie znajdują się na terytorium kraju to w momencie ich sprzedaży i wywozu do innego składu celnego znajdującego się na terytorium Wspólnoty bądź poza terytorium Wspólnoty nie dochodzi ani do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ani do eksportu.

Zdaniem Spółki, w sytuacji, gdy towary objęte procedurą składu celnego nie są wprowadzone na terytorium kraju, nie następuje opodatkowanie zarówno towarów jak i usług transportowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się

* za prawidłowe - w części dotyczącej pytania nr 1,

* za nieprawidłowe - w zakresie pytania nr 2.

Z dniem 1 maja 2004 r. terytorium Polski stało się częścią obszaru celnego Wspólnoty Europejskiej. Skład celny jest instytucją stanowiącą jeden z elementów wspólnotowej procedury celnej.

Na mocy art. 98 ust. 2 Rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307), zwany dalej WKC, składem celnym jest każde miejsce uznane przez organy celne i podlegające ich kontroli, w którym towary mogą być składowane zgodnie z ustalonymi warunkami.

Stosownie do art. 99 WKC, skład celny może być składem publicznym lub składem prywatnym. "Skład publiczny" oznacza skład celny, z którego może korzystać każda osoba w celu składowania towarów; "skład prywatny" oznacza skład celny przeznaczony do składowania towarów przez prowadzącego skład. Prowadzącym skład jest osoba posiadająca pozwolenie na prowadzenie składu celnego. Korzystającym ze składu jest osoba związana zgłoszeniem objęcia towarów procedurą składu celnego lub osoba, na którą przeniesiono prawa i obowiązki tej pierwszej osoby.

Jak wynika z treści art. 98 ust. 1 WKC, procedura składu celnego pozwala na składowanie w składzie celnym:

W świetle powyższego, rozstrzygnięcie kwestii opodatkowania dostawy towarów realizowanej w składzie celnym, wymaga przede wszystkim określenia, jak winno być traktowane terytorium składu celnego.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Ustawodawca nie doprecyzowuje jednak terminu "terytorium Rzeczpospolitej Polskiej". W tej sytuacji konieczne jest odwołanie się do innych przepisów, regulujących przedmiotową kwestię, a w szczególności do ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1944 z późn. zm.). Brak ustawowej definicji terminu "terytorium Rzeczypospolitej Polskiej" pozwala bowiem na uznanie, iż ustawodawca posługuje się tym pojęciem w znaczeniu określonym w innych normach prawnych.

Artykuł 1 ww. ustawy stanowi, że granicą państwową jest powierzchnia pionowa przechodząca przez linię graniczną, oddzielająca terytorium państwa polskiego od terytoriów innych państw i od morza pełnego.

Obszary, nad którymi Rzeczpospolita sprawuje swoje zwierzchnictwo - w rozumieniu tej ustawy - to jej terytorium.

Zatem skład celny, w świetle powołanej wyżej definicji terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest traktowany jako terytorium kraju. Sprowadzenie towarów spoza terytorium Unii Europejskiej oraz ze składów celnych położonych na terytorium Wspólnoty do składu celnego znajdującego się na terytorium Polski, pomimo tego, iż towary te objęte są procedurą składu celnego, powoduje, iż towary te znajdują się na terytorium kraju - w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie przewiduje się szczególnych uregulowań w rozliczaniu transakcji dotyczących towarów znajdujących się w składzie celnym, które nie zostały dopuszczone do obrotu na terytorium kraju, a także nie traktuje się składu celnego eksterytorialnie. W konsekwencji dostawę towarów w obrębie składu celnego należy uznać za dokonaną na terytorium kraju. Podlega ona tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, z zastosowaniem stawek obowiązujących dla konkretnej sprzedaży.

Ad. 1

Odnosząc się do zadanego przez Zainteresowanego pytania nr 1, wskazać należy, że z opisu sprawy wynika, iż sprowadza on towary spoza terytorium Unii Europejskiej oraz ze składów celnych położonych na terytorium Wspólnoty. Towary te objęte są procedurą składu celnego i wprowadzane są do składu celnego Wnioskodawcy. Koszty transportu towarów ponosi Spółka, natomiast organizacja transportu zostaje powierzona podmiotowi zagranicznemu. Sprowadzone towary ze Wspólnoty jak i spoza, wprowadzane są na magazyn własny Zainteresowanego, celem odsprzedaży podmiotom krajowym.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 2 pkt 7 ustawy stanowi, iż przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

W przypadku gdy towary zostaną objęte, na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium kraju, uważa się, iż import tych towarów będzie dokonany na terytorium kraju - art. 36 ust. 1 ustawy.

Jak już wcześniej wskazano, skład celny dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług traktowany jest jako terytorium RP.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca sprowadza na terytorium kraju towary z państw trzecich jak i ze składów celnych położonych na terytorium Wspólnoty.

Wobec powyższego, w sytuacji przywozu towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju mamy do czynienia z importem towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 7 ustawy, natomiast w sytuacji gdy towary zostały objęte procedurą składu celnego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, zastosowanie znajdzie przepis art. 36 ust. 1 ustawy, bowiem towary te przestają podlegać tej procedurze na terytorium kraju.

Zatem, przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego, jak i przywóz towarów objętych procedurą składu celnego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, będące przedmiotem pytania nr 1, stanowią import towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 - art. 19 ust. 7 ustawy.

W myśl art. 19 ust. 8 ustawy, w przypadku objęcia towarów procedura celną: uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych, odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, przetwarzania pod kontrolą celną - obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą objęcia towarów tą procedurą.

Jeżeli import towarów objęty jest procedurą celną: składu celnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, tranzytu, a od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze i nie powstaje jednocześnie dług celny - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wymagalności tych opłat - art. 19 ust. 9 ustawy.

Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku - art. 29 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 29 ust. 13 ustawy, podstawą opodatkowania w imporcie towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy. W przypadku towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów kompensacyjnych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu w ramach uszlachetniania biernego są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów kompensacyjnych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.

Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 13 i 14, obejmuje, o ile elementy takie nie zostały do niej włączone: prowizję, opakowania, transport i koszty ubezpieczenia, które zostały już poniesione albo będą poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie którego towary są importowane. Elementy, o których mowa w zdaniu pierwszym, wlicza się do podstawy opodatkowania, również gdy powstają one w związku z transportem do innego miejsca przeznaczenia na terytorium Wspólnoty, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu - art. 29 ust. 15 ustawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Spółka nabywa usługi transportu towarów, które objęte procedurą składu celnego wprowadzane są na jej magazyn własny, celem odsprzedaży podmiotom krajowym. W związku z zakończeniem procedury celnej składu celnego i dopuszczeniem towarów do obrotu naliczane jest cło, a także podatek VAT. Do wartości celnej doliczane są koszty transportu poniesione do miejsca wprowadzenia towarów na obszar celny Wspólnoty.

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zrealizowania importu towarów. Zatem w sytuacji, gdy towary objęte są procedurą składu celnego obowiązek podatkowy powstaje w momencie powstania długu celnego, zgodnie z art. 19 ust. 7 ustawy.

Biorąc pod uwagę, iż w przedmiotowej sprawie koszty transportu towarów są wliczone do podstawy opodatkowania importu towarów, w stosunku do usług transportowych nie powstanie odrębnie obowiązek podatkowy.

Zatem, stanowisko Zainteresowanego, zgodnie z którym obowiązek podatkowy z tytułu podatku od towarów i usług dla usług transportu towarów sprowadzonych spoza terytorium Unii Europejskiej oraz ze składów celnych położnych na terytorium Wspólnoty, które obejmowane są procedurą składu celnego, powstaje w momencie zakończenia procedury celnej i dopuszczenia towarów do obrotu niezależnie od czasu składowania w składzie celnym, należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Natomiast odnośnie pytania nr 2, stwierdzić należy, iż z opisu sprawy wynika, że Spółka sprowadza towary ze składów celnych położonych na terytorium Wspólnoty, jak i poza jej terytorium. Następnie Wnioskodawca dokonuje sprzedaży i wywozu towarów ze składu celnego do innego składu celnego zlokalizowanego na terytorium Wspólnoty lub poza jej terytorium. Sprzedaż tą traktuje jako niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Artykuł 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika - art. 11 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (...).

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu - art. 25 ust. 1 ustawy.

W przedmiotowej sprawie zakup towarów w składzie celnym położonym na terytorium Wspólnoty oraz ich przywóz do składu celnego na terytorium kraju, przy spełnieniu warunków wskazanych w cyt. powyżej przepisie art. 9, bądź art. 11 ustawy, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Z art. 31 ust. 1 ustawy wynika, iż podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

W związku z tym, iż podstawa opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia obejmuje m.in. koszty transportu pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia, w przedmiotowej sprawie nie można doliczyć kosztów poniesionych przez Zainteresowanego do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, bowiem nie są one pobierane przez dostawcę, a ponosi je Zainteresowany, który zleca transport.

W sytuacji, gdy transport jest związany z przywozem towarów z terytorium państw trzecich nie dochodzi także do importu towarów, bowiem procedura składu celnego nie jest zakończona na terytorium kraju.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Spółka nabywa usługi transportowe od podmiotu zagranicznego.

W związku z powyższym, należy się zastanowić, czy w przypadku nabycia usług transportowych u Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy z tego tytułu.

Dla rozstrzygnięcia powyższej kwestii w pierwszej kolejności należy ustalić miejsce świadczenia (opodatkowania) tych usług, bowiem w przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

Ustawodawca wprowadzając wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy wyłączenia, wymienił przypadki, dla których występuje inne niż określone w tym artykule miejsce świadczenia usług.

Z treści art. 28f ust. 2 ustawy wynika, że miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości (...).

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz brzmienie powołanych przepisów stwierdzić należy, iż podmiot zagraniczny świadczy usługi transportu na rzecz Wnioskodawcy, podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy, posiadającego status podatnika, o którym mowa w art. 28a ustawy.

Zatem, w związku z tym, że ww. usługi świadczone są na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 28a ustawy, to w świetle wyżej cytowanych przepisów art. 28b ust. 1 ustawy, zaliczyć je należy do usług, dla których miejscem świadczenia jest terytorium państwa, gdzie usługobiorca posiada siedzibę (tekst jedn. Polska).

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Stosownie zaś do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

W świetle art. 17 ust. 2 ustawy, przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97 (art. 17 ust. 3).

W świetle powyższych przepisów przez import usług rozumie się zatem usługi spełniające łącznie następujące warunki:

* miejscem świadczenia (opodatkowania) usługi - zgodnie z art. 28a-28o ustawy - jest terytorium Polski,

* usługodawcą jest podatnik mający siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium Polski, niezależnie od tego czy na terenie Wspólnoty, czy też poza jej terytorium,

* usługobiorcą jest osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, bądź osoba fizyczna, będący podatnikami, o których mowa w art. 15 mający siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium Polski,

* usługodawca nie rozliczył w Polsce podatku należnego z tytułu wykonanej usługi na rzecz polskiego usługobiorcy (z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa usługi transportowe od podmiotu zagranicznego, których miejscem opodatkowania, stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, jest Polska.

W świetle powyższych przepisów, nabycie przez Zainteresowanego usług transportowych, będących przedmiotem pytania nr 2, od podmiotu zagranicznego stanowi dla niego import usług, podlegający opodatkowaniu na terytorium kraju. Zainteresowany zobowiązany jest zatem do naliczenia podatku VAT z tytułu importu usług.

Zgodnie z art. 19 ust. 19 ustawy, przepisy ust. 1, 4, 5, 11, ust. 13 pkt 1 lit. b) i c, pkt 2,4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług, z zastrzeżeniem ust. 19a i 19b.

W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

Z kolei na mocy art. 19 ust. 19b ustawy, do usług o których mowa w ust. 19a, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio.

Zatem, obowiązek podatkowy z tytułu importu usług transportowych powstanie w przedmiotowej sprawie na zasadach wskazanych w art. 19a ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Spółki, w myśl którego, usługi transportu towarów sprowadzonych spoza Unii Europejskiej oraz ze składów celnych położnych na terytorium Wspólnoty, które obejmowane są procedurą składu celnego i które są następnie sprzedawane i wywożone do innego składu celnego zlokalizowanego na terytorium Wspólnoty lub poza terytorium Wspólnoty, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydana została w dniu 20 kwietnia 2010 r. interpretacja indywidualna znak ILPB1/415-154/10-4/IM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.