ILPP2/443-1615/11-3/SJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 lutego 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1615/11-3/SJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy reprezentowanej przez Radcę Prawnego, przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2011 r. (data wpływu 28 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Gmina od 2008 r. ponosi wydatki na realizację inwestycji w zakresie budowy hali widowiskowo-sportowej na gruncie będącym w jej posiadaniu. Inwestycja jest w chwili obecnej realizowana, ale ze względu na trudności finansowe, jej ukończenie jest planowane najwcześniej na 2012 r.

Dotychczas, w ramach realizacji budowy zostały wybudowane jedynie fundamenty hali, część "surowych" ścian oraz część konstrukcji dachu. Innymi słowy inwestycja jest we wstępnej fazie, dalekiej od stanu gotowości do użytkowania.

W związku z budową hali sportowej Gmina nabywała towary i usługi opodatkowane podatkiem VAT. Ponoszone wydatki, tj. głównie usługi budowlane, są udokumentowane fakturami VAT.

Dotychczas Gmina planowała odpłatnie wydzierżawić halę po jej wybudowaniu na rzecz podmiotu, który świadczyłby usługi wstępu na halę (względnie sprzedaż hali takiemu podmiotowi) lub alternatywnie samodzielnie prowadzić działalność w zakresie świadczenia usług wstępu na halę (tj. w szczególności pobierać opłaty, wystawiać paragony, faktury VAT, etc.). Niemniej jednak, obecnie tj. w drugiej połowie 2011 r., Gmina podjęła decyzję o sprzedaży powyższej nieruchomości, tj. gruntu wraz z wybudowanymi fundamentami hali, częściami "surowych" ścian oraz częścią konstrukcji dachu na rzecz gminnej Spółki z o.o. Sprzedaż ma nastąpić w grudniu 2012 r.

Zgodnie z ustaleniami, Spółka jako właściciel gruntu i nakładów będzie samodzielnie kontynuować (w swoim imieniu, na własną rzecz i przy pomocy przez nią uzyskanych środków, etc.) budowę hali. Następnie, po wybudowaniu hali Spółka będzie samodzielnie świadczyć usługi wstępu na halę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na otrzymywanych fakturach dokumentujących dotychczasowe wydatki poniesione na budowę hali.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na otrzymywanych fakturach dokumentujących dotychczasowe wydatki poniesione na budowę hali.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami niemającymi zastosowania w przedmiotowej sytuacji.

Mając na uwadze, że sprzedaż gruntu odbędzie się na podstawie umowy cywilnoprawnej i będzie podlegać opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT, przywołany art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest zdaniem Gminy, spełniony.

W konsekwencji, zdaniem Gminy, ma ona prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na otrzymywanych fakturach dokumentujących dotychczasowe wydatki poniesione na budowę hali.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Podstawowa zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona została w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym zapisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika, z tytułu nabycia towarów i usług.

Wskazany przepis stanowi o prawie do odliczenia przez podatnika podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, a mianowicie wykorzystywania zakupów do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 ustawy.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Jednocześnie wskazać należy, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Natomiast, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Z kolei, w art. 86 ust. 13 ustawy wskazano, że jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Z opisu sprawy wynika, iż Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT i od 2008 r. ponosi wydatki na realizację inwestycji w zakresie budowy hali widowisko-sportowej na gruncie będącym w jej posiadaniu. Zakończenie przedmiotowej inwestycji jest planowane najwcześniej na 2012 r. Dotychczas w ramach realizacji budowy zostały wybudowane jedynie fundamenty hali, części "surowych" ścian oraz część konstrukcji dachu. W grudniu 2012 r. Gmina dokona sprzedaży powyższej nieruchomości, tj. gruntu wraz z wybudowanymi fundamentami hali, częściami "surowych" ścian oraz częścią konstrukcji dachu na rzecz gminnej Spółki z o.o., która jako właściciel gruntu i nakładów będzie samodzielnie kontynuować budowę hali. Następnie po wybudowaniu hali Spółka będzie samodzielnie świadczyć usługi wstępu na halę. Jak wskazała Gmina, w związku z budową hali sportowej nabywała ona towary i usług opodatkowane podatkiem VAT. Ponoszone wydatki, tj. głownie usługi budowlane są udokumentowane fakturami VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a ustawy postanowiono, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

3.

stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4.

stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Pod poz. 179 załącznika nr 3, zawierającego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 8%, stosownie do art. 146a pkt 2), wymieniono pod symbolem PKWiU 93.11.10.0 "Usługi związane z działalnością obiektów sportowych".

Z kolei, pod poz. 185 wspomnianego załącznika nr 3, figuruje "Wstęp na imprezy sportowe" - bez względu na symbol PKWiU.

Z opisu sprawy wynika, iż Gmina w momencie rozpoczęcia inwestycji polegającej na budowie hali sportowo-widowiskowej planował odpłatnie ją wydzierżawiać po jej wybudowaniu na rzecz podmiotu, który świadczyłby usługi wstępu na halę, lub alternatywnie samodzielnie prowadzić działalność w zakresie świadczenia usług wstępu na halę (tj. w szczególności pobierać opłaty, wystawiać paragony, faktury VAT, etc).

W wydanej interpretacji indywidualnej nr ILPP2/443-1615/11-2/SJ z dnia 8 lutego 2012 r., tut. Organ stwierdził, iż dostawa nieruchomości, tj. gruntu wraz z wybudowanymi fundamentami hali widowiskowo-sportowej, częściami "surowych" ścian oraz częścią konstrukcji dachu, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki podatku VAT w wysokości 23%.

Zgodnie z powołanymi przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia zostaną spełnione, gdyż Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a poniesione przez nią wydatki w związku z budową hali widowiskowo-sportowej na etapie prac budowlanych i w związku ze sprzedażą będą miały związek z wykonywanymi przez nią czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na otrzymywanych fakturach dokumentujących dotychczasowe wydatki poniesione na budowę hali.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl