ILPP2/443-1606/11-4/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2011 r. (data wpływu 28 listopada 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 lutego 2012 r. (data wpływu 8 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 28 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 8 lutego 2012 r. poprzez złożenie drugiego wymaganego podpisu osoby uprawnionej do reprezentowania Wnioskodawcy oraz poprzez sformułowanie pytania, jak również doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Bank) planuje sprzedać nieruchomość składającą się z budynku dwukondygnacyjnego z użytkowym strychem, częściowo podpiwniczony, wzniesiony w technologii tradycyjnej w początku XX wieku wraz z działką gruntu w użytkowaniu wieczystym, dla której Sąd Rejonowy prowadzi KW. Zakupu powyższej nieruchomości dokonano w Kancelarii Notarialnej w dniu 11 grudnia 1992 r. od Gminy i Miasta X.

Przedmiotowa nieruchomość w okresie użytkowania, tj. od dnia 11 grudnia 1992 r. do dnia niniejszego wniosku, nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy itp. Bank wykorzystywał nieruchomość wyłącznie do prowadzenia działalności statutowej, tj. działalności bankowej.

W latach 2002-2011 Bank nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, tj. nie zwiększał wartości początkowej obiektu. Tak więc nie miało miejsce ulepszenie wyższe niż 30% wartości początkowej obiektu w każdym z lat użytkowania obiektu, a co za tym idzie, Bank nie dokonywał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W okresie od 2002 r. do 31 grudnia 2011 r. przeprowadzano następujące prace remontowe:

* 2002 r. - remont dachu - koszt 72.537 zł brutto,

* 2005 r. - wymiana stolarki okiennej - koszt 43.900 zł brutto,

* 2010 r. i 2011 r. - prace remontowe związane z przywróceniem pierwotnej wartości pomieszczeń zniszczonych w trakcie powodzi z dnia 7 sierpnia 2010 r. - koszt 249.903,29 zł brutto.

Poniesione nakłady związane z powyższymi pracami remontowymi, tj. koszty robocizny i koszty zużycia materiałów odniesiono na konto "rozliczenia międzyokresowe kosztów", odnosząc co miesiąc na koszty rodzajowe. Bank nie stosował odliczeń podatku VAT.

Jednocześnie Bank poinformował, iż jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Wobec powyższego, w jego ocenie, nie zaistniały przesłanki do naliczania podatku VAT z tytułu sprzedaży przedmiotowego budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości, ma zastosowanie zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż nieruchomości, o której mowa we wniosku, spełnia kryteria zwolnienia od obowiązku naliczenia do ceny sprzedaży podatku VAT, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy.

Stosownie bowiem do art. 43 ust. 1 pkt 10, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

Z powyższych uregulowań wynika, że planowana sprzedaż nieruchomości nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia oraz, że nastąpi po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia.

Z kolei, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem że:

W związku z nabyciem nieruchomości w 1992 r. nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast w latach 2002-2011 Bank nie ponosił wydatków na ulepszenie, ponosił natomiast nakłady na remonty budynku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku i budowli jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Wobec powyższego przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie należy rozumieć sprzedaż, aport, a także najem oraz dzierżawę.

Ponadto, należy wskazać, iż sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" - dotyczy czynności wymienionych w art. 5 obecnie obowiązującej ustawy i dokonanych w okresie jej obowiązywania, jak również dokonanych pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.). Zatem nie dotyczy dostaw dokonywanych przez podmioty wykonujące działalność przed dniem 5 lipca 1993 r.

Z kolei, art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Stosownie do art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.

Przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29 ust. 5a ustawy).

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w 1992 r. zakupił od Gminy i Miasta X nieruchomość składającą się z budynku dwukondygnacyjnego z użytkowym strychem, częściowo podpiwniczony. W związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości Bankowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Od dnia nabycia ww. nieruchomości do dnia złożenia wniosku nie była ona przedmiotem umowy najmu, dzierżawy itp. lecz Bank wykorzystywał nieruchomość wyłącznie do prowadzenia działalności statutowej, tj. działalności bankowej. Zainteresowany nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, a ponosił jedynie nakłady na remont budynku - Bank nie stosował odliczeń podatku VAT.

Jak już wcześniej wskazano, dla dostawy nieruchomości - budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział możliwość stosowania zwolnienia od podatku w oparciu o jedną z dwóch podstaw prawnych: art. 43 ust. 1 pkt 10 lub też pkt 10a. Jednakże, dla możliwości zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy istotne jest, czy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, czy też nie.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ona ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż nieruchomości będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, bowiem nie został spełniony warunek oddania tej nieruchomości do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po jej wybudowaniu lub ulepszeniu (nabycie nieruchomości nie było obarczone podatkiem VAT, a przez cały okres jej użytkowania nie była ona przedmiotem umowy najmu, dzierżawy itp. lecz wykorzystywana była wyłącznie do prowadzenia działalności statutowej przez Wnioskodawcę). Zatem nie znajdzie tu zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 2 pkt 14 ustawy, skoro jest to dostawa następująca na rzecz pierwszego użytkownika w wykonaniu czynności opodatkowanych.

Jednakże, z uwagi na fakt, że przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponadto Bank nie ponosił wydatków na jej ulepszenie, a jedynie ponosił nakłady na jej remont, od których nie dokonywano odliczeń podatku VAT naliczonego, to planowana przez Bank dostawa budynku, może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Reasumując, planowana sprzedaż nieruchomości, tj. budynku dwukondygnacyjnego z użytkowym strychem, częściowo podpiwniczonym, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, co do zwolnienia od podatku VAT przedmiotowej transakcji, należało uznać za prawidłowe, jednakże wyłącznie na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawionego w uzupełnieniu do wniosku z dnia 6 lutego 2012 r., w którym to uzupełnieniu na nowo zredagowano opis zdarzenia przyszłego, sformułowano pytanie, przedstawiono własne stanowisko, opatrując to uzupełnienie podpisami osób upoważnionych do reprezentacji Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47. ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.