ILPP2/443-158/07-2/GZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana W. W. przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2007 r. (data wpływu 19 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia proporcji z tytułu sprzedaży w systemie marży - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia proporcji z tytułu sprzedaży w systemie marży.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność komisową polegającą na sprzedaży używanych samochodów. Jednocześnie pośredniczy w transakcjach finalizacji kredytów. Część dostaw opodatkowana jest metodą marży (prowizja komisowa), natomiast usługi pośrednictwa finansowego korzystają ze zwolnienia od podatku. W związku ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną Zainteresowany ponosi koszty, które są jednocześnie związane ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną. W związku z tym Wnioskodawca stosuje metodę proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (uptu).

Obliczając proporcję dla celów odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur kosztowych (np. rozmowy telefoniczne, opłaty za parkowanie, ogłoszenia, internet), wskazaną w art. 90 ust. 2 uptu, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom opodatkowanym, Zainteresowany uwzględnia cały obrót z tytułu towarów opodatkowanych w systemie marży, czyli całą kwotę należności wynikającej z faktur VAT marża, a nie tylko kwotę marży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w obrocie dającym prawo do odliczenia podatku naliczonego Zainteresowany prawidłowo uwzględnia cały obrót z tytułu towarów opodatkowanych w systemie marża - czyli całą kwotę wynikającą z faktur VAT marża, a nie samą tylko marżę.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy ustaleniu proporcji należy brać pod uwagę cały obrót wynikający z wystawionej faktury VAT marża, a nie tylko samą marżę. Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku VAT, obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. W przypadku sprzedaży komisowej obrotem jest cała wartość wynikająca z wystawionej faktury, a nie tylko sama kwota marży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego.

Stosownie do zapisu art. 90 ust. 2 ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Stosownie do art. 90 ust. 3 ww. ustawy proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Proporcję tę określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy).

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca część sprzedaży opodatkowuje zgodnie z regulacją zawartą w art. 120 ust. 4 ustawy, zgodnie z którą podstawą opodatkowania podatkiem jest marża pomniejszona o kwotę podatku.

W związku z tym, iż wątpliwości Podatnika wzbudza kwestia, czy do wartości sprzedaży, której wartość winna być określona dla potrzeb ustalania proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy, wlicza się całą kwotę uzyskaną z tytułu sprzedaży, czy też samą marżę, należy zastosować przepisy art. 90 ust. 3 i 4, które dla potrzeb ustalenia właściwej proporcji posługują się pojęciem obrotu. Zauważyć należy, iż w świetle przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, pojęcie "obrót" jest synonimem pojęcia "podstawa opodatkowania".

Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przedmiotowym przypadku mamy do czynienia z regulacją szczególną, zawartą w przepisie art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym podstawą opodatkowania przy m.in. dostawie towarów używanych jest kwota marży pomniejszona o kwotę podatku. Jednocześnie w przepisie tym określono, że przez marżę rozumie się różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.

Z powołanych przepisów wynika jednoznacznie, że w przypadku dostawy towarów używanych podstawą opodatkowania, a zarazem obrotem jest marża, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Mając na uwadze wskazane uregulowania, stwierdzić należy, że obrót o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumieć należy w kontekście art. 29 ust. 1 zdanie 1 ustawy, jako podstawę opodatkowania, którą w przypadku dostawy towarów używanych opodatkowanych na zasadzie marży, stanowić będzie marża, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy.

Reasumując, w związku z tym, iż w przedmiotowym stanie faktycznym obrotem jest marża - przy ustalaniu proporcji, od której uzależniona jest wysokość podatku naliczonego przysługującego do odliczenia, w wartości sprzedaży należy uwzględnić wyłącznie marżę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.