ILPP2/443-1562/10-2/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2010 r. (data wpływu 24 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy składników majątkowych za dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy składników majątkowych za dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma XXX (dalej: Wnioskodawca, Zainteresowany) prowadzi na terytorium Polski działalność w zakresie produkcji metalowych elementów stolarki budowlanej, która jest jej przeważającą działalnością (PKD 2007 25.12.Z). Ponadto, firma ta zajmuje się inną produkcją dla budownictwa (w tym produkcją betonu) oraz handlem i dystrybucją stolarki budowlanej. Obecnie planuje sprzedaż części posiadanych nieruchomości wraz z infrastrukturą towarzyszącą, która wykorzystywana jest między innymi przy produkcji i sprzedaży betonu (betoniarnia) na rzecz spółki XXX Spółka z o.o. (dalej: Nabywca). W skład sprzedawanego majątku będzie wchodzić:

Dla terenu objętego tą działką brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego. Według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nieruchomość położona jest na terenie oznaczonym symbolem P/U - teren produkcji i aktywności gospodarczej z dopuszczeniem uciążliwości. W wypisie z rejestru gruntów teren oznaczony jest jako teren przemysłowy.

b. ruchomości: betonownia, ładowarka, specjalne samochody ciężarowe (cztery betonomieszarki i pompa do betonu).

Ponadto, Zainteresowany przekaże protokolarnie dokumenty dotyczące sprzedawanych środków trwałych (Dokumentacje Techniczno-Ruchowe, książki obiektów budowlanych, archiwalne dokumenty projektowe, receptury, książki pojazdów itp.).

Przedmiotem transakcji nie będą natomiast żadne należności ani zobowiązania. Zobowiązania i należności istniejące na dzień zawarcia transakcji sprzedaży pozostaną należnościami i zobowiązaniami Wnioskodawcy.

W związku z realizowaną transakcją sprzedaży, Wnioskodawca zwalnia, a Nabywca proponuje zatrudnienie 5 pracowników, których praca w firmie Zainteresowanego związana była między innymi z betoniarnią. Zwalniani pracownicy nie muszą podjąć zatrudnienia w spółce Nabywcy. Pracownicy, których praca związana była zarówno z działalnością betoniarni, jak i innych przedmiotów działalności Wnioskodawcy, pozostaną w dalszym ciągu jego pracownikami.

Nieruchomości będące przedmiotem sprzedaży na rzecz Nabywcy były nabyte przez Zainteresowanego od XXX S.A. we XXX na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 5 listopada 1997 r. Transakcja sprzedaży w części dotyczącej dostawy budynków i budowli, z uwagi na ich uznanie za towary używane, korzystała ze zwolnienia od podatku VAT (transakcja udokumentowana fakturami ze stawką "zw"). Od momentu nabycia nieruchomości wraz z budynkami, Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ich ulepszenie w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej.

W ramach struktury organizacyjnej Zainteresowanego wyodrębnione są działy: produkcji, handlowy (z logistyką), finansowy i administracji. W ramach działu handlowego i produkcji występuje podział na działalność betoniarni oraz na inne działalności prowadzone przez Wnioskodawcę. Poszczególne działy kierowane są przez upoważnioną osobę: dyrektora produkcji, dyrektora handlu i głównego księgowego. Zainteresowany nie posiada statutu czy regulaminu, z którego wynikałoby wydzielenie betoniarni. Posiada natomiast wprowadzony system zarządzania jakością ISO, który obejmuje całą prowadzoną działalność, z wyłączeniem działalności betoniarni.

Prowadzona ewidencja zdarzeń gospodarczych w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy pozwala na wyodrębnienie związanych z betoniarnią przychodów, kosztów bezpośrednich (koszty ogólnego zarządu przypisywane są według ustalonego klucza podziałowego), należności i zobowiązań.

Teren betoniarni, który będzie przedmiotem sprzedaży, nie dysponuje własną drogą dojazdową ani przyłączami instalacji (wodnej, kanalizacyjnej, elektrycznej). Na chwilę obecną dojazd do terenu betoniarni odbywa się poprzez nieruchomość należącą do Zainteresowanego, która nie będzie przedmiotem dostawy. Po zrealizowaniu transakcji, Nabywca wybuduje własną drogę dojazdową do kupionej nieruchomości. Do czasu wybudowania drogi dojazdowej i zapewnienia innego miejsca przyłączy instalacji, Nabywca będzie korzystał z dojazdu po terenie stanowiącym własność Wnioskodawcy oraz z przyłączy instalacji na jego terenie. Zarówno Zainteresowany, jak i Nabywca są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawa składników majątkowych wskazanych w stanie faktycznym stanowi dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z powyższej definicji wynika, iż aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

Podstawowym wymogiem uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest zatem to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, warunek wskazany w pkt 1 nie został spełniony. Przedmiotem zbycia na rzecz Nabywcy będą bowiem głównie składniki materialne w postaci nieruchomości i ruchomości. W celu uznania natomiast transakcji za dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa niezbędne jest aby obejmowała ona także składniki niematerialne, w tym zobowiązania. Jeżeli zatem nie są wszystkie elementy składające się na zorganizowaną część przedsiębiorstwa, transakcja nie może zostać uznana za dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższe stanowisko przyjmowane jest w indywidualnych interpretacjach organów podatkowych, w szczególności w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 maja 2010 r., sygn. ITPP2/443-164a/10/RS, w której stwierdzono: "Zatem nie można uznać, że przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, była zorganizowana część przedsiębiorstwa, gdyż musiała ona obejmować również składniki niematerialne, w tym zobowiązania, a nie wyłącznie zespół składników materialnych. Wobec powyższego należy stwierdzić, że przedmiotem dostawy były poszczególne składniki materialne wchodzące w skład majątku przedsiębiorstwa. (...) Odnosząc się do powołanych w stanowisku orzeczeń Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że ETS w wyroku w sprawie C-497/01 wyraźnie wskazał, że przedmiotem zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą być składniki materialne i niematerialne, co nie miało miejsca w przedmiotowej sprawie".

Podobnie w interpretacji z dnia 18 marca 2010 r., sygn. ITPB1/415-1015b/09/MR, dotyczącej uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa dostawy składników majątku z wyłączeniem części zobowiązań związanych z tą działalnością, w której wskazano: "Nie można więc uznać, że Wnioskodawca wniesie jako aport zorganizowaną część przedsiębiorstwa, skoro nie wszystkie składniki zorganizowanej części przedsiębiorstwa będą stanowiły przedmiot aportu. Wyłączenie więc z przedmiotu aportu istotnych elementów zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. wskazanych we wniosku zobowiązań i należności powoduje, że czynność tą należy uznać za aport sumy składników majątkowych i niemajątkowych, a nie aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu cytowanego art. 5a pkt 4 ustawy. Ustawodawca wskazał bowiem, iż w sytuacji gdy istnieją zobowiązania dotyczące zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to w trakcie wyodrębnienia tej masy majątkowej z przedsiębiorstwa zobowiązania te powinny być wydzielone w pełnej wysokości i przyporządkowane zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Analogiczne postąpić należy z należnościami".

Podobnie w interpretacji Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej z dnia 20 października 2005 r., sygn. 2403-PDF-415-60-05, w którym wskazano: "Zdaniem tutejszego Organu podatkowego, opisany przez Panią aport nie spełnia definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ponieważ brak w nim składnika niematerialnego (w tym zobowiązań). Podstawowym wymogiem definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest konieczność wystąpienia co najmniej po jednym składniku z tych grup składników".

Dostawa zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie oznacza zatem dostawy sumy poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębną część działalności, ale oznacza dostawę zorganizowanego zespołu składników, który musi obejmować wszystkie elementy wskazane przepisami prawa. Brak zatem uwzględnienia w dostawie wartości niematerialnych, w tym zobowiązań i należności powoduje uznanie transakcji za dostawę poszczególnych składników materialnych.

Kolejnym warunkiem uznania transakcji za dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest wydzielenie zespołu składników materialnych i niematerialnych w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

W odniesieniu do przedmiotowej transakcji brak jest całkowitej samodzielności części sprzedawanego majątku, która pozwalałaby na samodzielne funkcjonowanie. W szczególności wynika to z braku drogi dojazdowej na teren betoniarni oraz z braku przyłączy instalacji. W celu prowadzenia działalności w zakresie produkcji betonu nabywca betoniarni będzie zobowiązany do budowy drogi dojazdowej oraz zapewnienia przyłączy instalacji.

Należy również wskazać, że przedsiębiorstwo Wnioskodawcy nie dysponuje żadnym dokumentem w postaci statutu czy regulaminu, któryby dokonywał wyodrębnienia betoniarni. Działalność betoniarni można uznać za wyodrębnioną funkcjonalnie z uwagi na jej przeznaczenie do produkcji betonu, natomiast w opinii Wnioskodawcy brak jest podstaw do jej wyodrębnienia organizacyjnego. W szczególności działalność betoniarni nie jest także oddana do odrębnego kierowania. Wszystkie zakresy działalności Zainteresowanego, w tym betoniarnia, nadzorowane są przez poszczególne osoby w zależności od dokonanego podziału na produkcję, handel i logistykę.

Mając zatem na uwadze brak uwzględnienia w przedmiocie dostawy składników niematerialnych jako know-how, klienteli oraz należności i zobowiązań, brak pełnej samodzielności spowodowanej koniecznością wybudowania własnej drogi dojazdowej oraz dokonania przyłączy instalacji, a także brak wyodrębnienia organizacyjnego, zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotową dostawę należy uznać za dostawę poszczególnych składników materialnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług w dniu 24 grudnia 2010 r. wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia w zakresie:

* opodatkowania transakcji dostawy budynków i budowli według stawki podatku w wysokości 22% - Nr ILPP2/443-1562/10-3/MN,

* prawa nabywcy składników majątkowych do odliczenia podatku naliczonego - Nr ILPP2/443-1562/10-4/MN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.