ILPP2/443-1555/10-4/BA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2010 r. (data wpływu 23 września 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2010 r. (data wpływu 16 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania nagród i prezentów w ramach programu lojalnościowego dla partnerów oraz dla klientów w ramach promocji i reklamy - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania nagród i prezentów w ramach programu lojalnościowego dla partnerów oraz dla klientów w ramach promocji i reklamy. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 grudnia 2010 r. (data wpływu 16 grudnia 2010 r.) o doprecyzowanie własnego stanowiska w sprawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Spółka) organizuje kampanie reklamowe lub konkursy w których przekazywane są nagrody rzeczowe dla klientów w postaci walizki, aparatu fot., torby plażowej itp. związane z turystyką mające na celu podniesienie sprzedaży. Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od towarów przekazanych klientom, ponieważ było to działanie związane z prowadzonym przedsiębiorstwem (kampanie reklamowe, utrwalenie marki Spółki na rynku). Art. 86 ust. 1 ustawy, nie wyklucza dokonania odliczenia podatku VAT z powołaniem się na tzw. kategorię kosztów ogólnych. Przekazane materiały nie są drukowanymi materiałami reklamowymi i informacyjnymi, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT. Przekazane towary nie spełniają definicji prezentu o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT. Przekazane towary nie spełniają definicji próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT. Przekazywane prezenty związane są z działalnością Spółki i rynkiem na którym działa czyli turystyką i są to np: walizki, torby plażowe, podróżne, koce plażowe itp. Akcje reklamowe w ramach których przekazywane są prezenty realizowane są najczęściej w mediach (prasa, internet).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie przez Spółkę nagród i prezentów w ramach programu lojalnościowego dla jej partnerów oraz nagród i prezentów przekazywanych klientom w ramach promocji i reklamy (w tym konkursów) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy został odliczony podatek naliczony przy ich nabyciu.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem nie stanowi dostawy towarów w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeżeli przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z tym nabyciem.

Zainteresowany uznał, że przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT od towarów przekazanych klientom, ponieważ było to działanie związane z prowadzonym przedsiębiorstwem (kampanie reklamowe, utrwalenie marki Spółki na rynku). Art. 86 ust. 1 ustawy, nie wyklucza dokonania odliczenia podatku VAT z powołaniem się na tzw. kategorię kosztów ogólnych. Uznając, że nie zawsze dla stwierdzenia prawa do odliczenia musi występować bezpośredni związek pomiędzy podatkiem naliczonym, a czynnościami opodatkowanymi (wyrok ETS z dnia 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98). Przekazanie nieodpłatne dokonane było poza przedsiębiorstwo, ale na cele z nim związane, tj. w ramach działalności podlegającej opodatkowaniu. Z uwagi na brzmienie art. 7 ust. 2 ustawy, podatek VAT podlega odliczeniu o ile wydatki na nabycie stanowią koszty działalności podatnika (tekst jedn.: stanowią część elementów kosztowych dających prawo do odliczenia rozumianych jak w orzeczeniu ETS z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98 Commission of Customs and Exicse przeciw Midland Bank plc.), a odliczenie w proporcji w jakiej ogólna działalność podatnika daje prawo do odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca uważa za prawidłowe stanowisko, że nie ma konieczności opodatkowywania przekazania towarów, których dotyczy pytanie, podatkiem od towarów i usług (podatkiem od towarów i usług należnym).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów rozumie się również - zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - art. 7 ust. 3 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

W myśl art. 7 ust. 7 ustawy, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które ściśle związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem - drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki.

Z przywołanych przepisów wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest także to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Zatem, w celu dokonania prawidłowej analizy treści normy prawnej wynikającej z przepisu art. 7 ust. 2 ustawy konieczne jest uwzględnienie brzmienia ust. 3 tego artykułu, będącego przepisem szczególnym w stosunku do uregulowania art. 7 ust. 2 ustawy. Przede wszystkim zauważyć należy, że określone w ust. 3 wyłączenia od zakresu zastosowania przepisu ust. 2, dotyczą towarów, których zbycie co do zasady jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Jeśli zatem, na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy przekazanie towarów określonych w tym przepisie, których wydanie niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - podlega wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to w konsekwencji należy wnioskować, że art. 7 ust. 2 stanowi podstawę do opodatkowania również nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Odmienna interpretacja podważałaby racjonalność ustawodawcy. Gdyby przyjąć bowiem, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle niezwiązane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towaru stanowiącego drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniającego warunki do uznania go za prezent o małej wartości lub próbkę. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tego towaru pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać jego opodatkowania).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca organizuje kampanie reklamowe lub konkursy w których przekazywane są nagrody rzeczowe dla klientów w postaci walizki, aparatu fot., torby plażowej itp. związane z turystyką mające na celu podniesienie sprzedaży. Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od towarów przekazanych klientom, ponieważ było to działanie związane z prowadzonym przedsiębiorstwem (kampanie reklamowe, utrwalenie marki Spółki na rynku). W ocenie Zainteresowanego, art. 86 ust. 1 ustawy, nie wyklucza dokonania odliczenia podatku VAT z powołaniem się na tzw. kategorię kosztów ogólnych. Przekazane materiały nie są drukowanymi materiałami reklamowymi i informacyjnymi o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT oraz nie spełniają definicji prezentu o małej wartości, o którym mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT i nie spełniają też definicji próbki, o której mowa w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT. Przekazywane prezenty związane są z działalnością Wnioskodawcy i rynkiem na którym działa, czyli turystyką i są to np: walizki, torby plażowe, podróżne, koce plażowe itp. Akcje reklamowe w ramach których przekazywane są prezenty realizowane są najczęściej w mediach (prasa, internet).

Mając na uwadze powyższe przepisy i dokonaną analizę stwierdza się, iż nieodpłatne przekazanie przez Spółkę nagród i prezentów w ramach programu lojalnościowego dla jej partnerów oraz nagród i prezentów przekazywanych klientom w ramach promocji i reklamy (w tym konkursów), które nie spełniają przesłanek prezentów o małej wartości i próbek, stanowi dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie zawarte we własnym stanowisku Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.