ILPP2/443-155/09-4/MR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-155/09-4/MR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Drukarnii, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2009 r. (data wpływu 9 lutego 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2009 r. (data wpływu 14 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 kwietnia 2009 r. (data wpływu 14 kwietnia 2009 r.) zawierającym wskazanie klasyfikacji statystycznej drukowanych książek i czasopism.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie drukowania książek i czasopism, oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN/ISSN, nie jest wydawcą. Zainteresowany dostarcza (na zlecenie nabywcy) książki i czasopisma specjalistyczne dokonując druku na własnych materiałach we własnym zakresie. Przedmiotem dostawy jest przeniesienie na nabywcę prawa do rozporządzania jak właściciel produktem materialnym (towarem) w postaci wydrukowanych książek i wydrukowanych czasopism. Z istoty przedmiotu dostawy realizowanej przez drukarnię wynika, iż produkcja i dostawa książek oraz czasopism odnosi się do towarów. Wykonawcy dzieła w postaci książki co do zasady nie przysługują prawa autorskie. Prawa takie przysługują zamawiającemu bądź samemu autorowi. Wnioskodawca drukuje czasopisma specjalistyczne - oznaczone symbolem ISSN objęte kodem PKWiU, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu, w postaci odrębnych numerów objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy z wyjątkiem:

1.

periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych i zagranicznych przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników,

2.

publikacji o treści pornograficznej, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne,

3.

wydawnictw, w których co najmniej 30 % powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych,

4.

wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie,

5.

publikacji, w których więcej niż 20 % powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe,

6.

publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego,

7.

czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.

W uzupełnieniu do wniosku, Wnioskodawca poinformował, że drukowanie książek i czasopism, będących przedmiotem dostawy, według obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), jest objęte kodem PKWiU 22.1 do 31 grudnia 2008 r., a od 1 stycznia 2009 r. kodem PKWiU 18.1 - usługi poligraficzne i usługi pokrewne związane z drukowaniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaka stawka podatku obowiązuje w przypadku dostawy przez Wnioskodawcę książek i czasopism opatrzonych nr ISSN, ISBN oraz objętych kodem PKWiU wydrukowanych z materiałów własnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż (dostawa) książek i czasopism opatrzonych nr ISBN/ISSN z materiałów własnych powinna być opodatkowana stawką VAT 0 %, niezależnie od tego czy drukarni przysługują prawa autorskie do wydrukowanego dzieła. Zasadą powinno być, że o kwalifikacji podatkowej realizowanej czynności decydująca jest własność papieru i innych surowców. Rozważanie innych, dodatkowych kryteriów jest zbędne. W sytuacji, kiedy druk odbywa się na papierze własnym, dokonywana przez drukarnię sprzedaż materialnego efektu procesu produkcyjnego powinna być uznana za dostawę towaru.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel. W przypadku, gdy przedmiotem czynności wykonywanych przez drukarnię, jest wykonywanie produktu w postaci, np.: wyprodukowania materiału, który został wykonany na materiale własnym drukarni, czynność ta może spełniać przesłanki uznania jej za dostawę w świetle art. 7 ww. ustawy, jeżeli wykonujący to zlecenie przenosi prawo do rozporządzania tym produktem jak właściciel. W zakresie dostawy, w rozumieniu obecnej ustawy, mieszczą się zatem wszelkie transakcje prowadzące do przekazania ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, że nabywca może nią dysponować jak właściciel, niezależnie od tego czy doszło do przeniesienia własności rzeczy w rozumieniu cywilistycznym. Definicja "dostawy towarów" jest bardzo szeroka, wskazująca, że istotnym jest przede wszystkim ekonomiczny, a nie prawny aspekt transakcji w ramach której przenosi się na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak w przypadku własności.

Aby dana czynność została uznana za dostawę, o której mowa w przepisie art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, muszą być spełnione przesłanki:

1.

przedmiotem dostawy są towary,

2.

dostawca przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel,

3.

dostawa odbywa się za wynagrodzeniem.

Bez znaczenia dla przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel pozostaje kwestia praw autorskich. Należy bowiem pamiętać, że zgodnie z art. 52 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawa o dobrach niematerialnych (takie jak prawa autorskie) mają charakter autonomiczny i niezależny od przejścia własności nośnika i odwrotnie. Własność nośnika może być przeniesiona bez zmiany właściciela nośnika praw autorskich. Kwestia ta pozostaje zatem bez znaczenia dla ustalenia czy mamy do czynienia z dostawą towarów dla celów podatkowych.

Według Wnioskodawcy, Dyrektor Izby Skarbowej Warszawa-Mokotów w odpowiedzi z dnia 26 sierpnia 2004 r., sygn. US 33/NG/GY/1/443-324/04/MP wyraźnie stwierdza, że bez wątpienia na uznanie zasługuje teza Spółki, iż czynność wykonywana przez drukarnię winna być identyfikowana jako dostawa towarów, proces wytwarzania, wyprodukowania nakładu książek przy użyciu własnych materiałów. Przedmiotem sprzedaży są zatem gotowe produkty w postaci książek, a zatem mamy do czynienia z dostawą w rozumieniu ustawy o VAT.

Stanowisko to potwierdził Minister Finansów w sprawie z dnia 30 grudnia 2004 r. Nr PP1-811 -1900/04/DSz/4045 oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie w sprawie z dnia 10 marca 2005 r., sygn. akt PP-1/005/2/3262/04.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla czasopism oznaczonych symbolem ISSN oraz objętych kodem PKWiU można stosować stawkę VAT w wysokości 0 % na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 3 lit. a) tiret drugie ustawy o podatku od towarów i usług, w pełni uznając je za czasopisma specjalistyczne w rozumieniu art. 146 ust. 4 ww. ustawy. Czasopisma te spełniają bowiem wymagane przepisami prawa warunki w postaci:

1.

są oznaczone symbolem ISSN,

2.

są objęte kodem PKWiU,

3.

są czasopismami poruszającymi zagadnienia odnoszące się do spraw społeczności lokalnej oraz do działalności kulturalnej,

4.

są publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych numerów objętych wspólnym tytułem,

5.

nie przewiduje się zakończenia wydawnictw,

6.

nie zalicza się do wydawnictw, wymienionych w punktach przytoczonego artykułu,

7.

są czasopismami, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.

Należy stwierdzić, iż przedmiotowe czasopisma spełniają warunki określone w art. 146 ust. 1 pkt 3 lit. a) tiret drugie ustawy.

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej Nr ILPP/443-122/07-2/IM z dnia 28 września 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Dla określenia właściwej stawki podatku istotne jest ustalenie czy mamy do czynienia z dostawą towarów czy też ze świadczeniem usług, ponieważ ustawodawca przy dostawie niektórych towarów przewidział preferencyjną stawkę VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Stosownie do zapisu zawartego w § 9 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), stawkę podatku 0% stosuje się do dostaw w kraju i wewnątrzwspólnotowego nabycia:

a.

książek (PKWiU ex 22.11) - z wyłączeniem książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książek telefonicznych, teleksów i telefaksów (PKWiU 22.11.20-60.10), nut, map i ulotek - oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN,

b.

czasopism specjalistycznych.

W myśl § 9 ust. 3 ww. rozporządzenia przez czasopisma specjalistyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 10 lit. b) i pkt 11 lit. b), należy rozumieć wydawnictwa periodyczne oznaczone symbolem ISSN, objęte kodem PKWiU 22.13 i CN 4902, o tematyce szeroko pojętych zagadnień odnoszących się do działalności kulturalnej i twórczej, edukacyjnej, naukowej i popularnonaukowej, społecznej, zawodowej i metodycznej, regionalnej i lokalnej, a także przeznaczone dla osób niewidomych i niedowidzących, publikowane nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, których zakończenia nie przewiduje się, ukazujące się na ogół w regularnych odstępach czasu w nakładzie nie wyższym niż 15.000 egzemplarzy, z wyjątkiem:

1.

periodyków o treści ogólnej, stanowiących podstawowe źródło informacji bieżącej o aktualnych wydarzeniach krajowych i zagranicznych, przeznaczonych dla szerokiego kręgu czytelników;

2.

publikacji zawierających treści pornograficzne, publikacji zawierających treści nawołujące do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość lub znieważające z tych powodów grupę ludności lub poszczególne osoby oraz publikacji propagujących ustroje totalitarne;

3.

wydawnictw, w których co najmniej 33% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe, w szczególności czasopism informacyjno-reklamowych, reklamowych, folderów i katalogów reklamowych;

4.

wydawnictw, które zawierają głównie kompletną powieść, opowiadanie lub inne dzieło w formie tekstu ilustrowanego lub nie, albo w formie rysunków opatrzonych opisem lub nie;

5.

publikacji, w których więcej niż 20% powierzchni jest przeznaczone na krzyżówki, kryptogramy, zagadki oraz inne gry słowne lub rysunkowe;

6.

publikacji zawierających informacje popularne, w szczególności porady, informacje o znanych i sławnych postaciach z życia publicznego;

7.

czasopism, na których nie zostanie uwidoczniona wysokość nakładu.

Podkreślić należy, iż zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Zgodnie z pkt 4.1 Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Zakres rzeczowy PKWiU rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług jest klasyfikacją produktów pochodzenia krajowego oraz z importu, przy czym:

* pod pojęciem wyrobów rozumie się surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów - o ile występują w obrocie,

* pod pojęciem usług rozumie się wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym nie tworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji, wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, iż pojęcie usług zawarte w zasadach metodycznych PKWiU nie jest tożsame z definicją usług zawartą w art. 8 ustawy o VAT, a pojęcie dostawy i towaru we wskazanym rozporządzeniu w ogóle nie występuje.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji (z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki). Oznacza to, że najpierw koniecznym jest ustalenie czy dane świadczenie jest usługą w rozumieniu ustawy o VAT, a następnie sprawdzenie czy ta usługa została wymieniona w klasyfikacji usług.

Zgodnie natomiast z definicją zawartą art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Z przepisu art. 7 ust. 1 ustawy wynika z kolei, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W związku z przytoczonymi wyżej przepisami, w celu uznania czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozważyć czy w danym wypadku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, tj. czy w wyniku danej transakcji nabywca będzie mógł faktycznie dysponować rzeczą.

Proces wydrukowania książki lub czasopisma w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, które staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia na wydawcę prawa do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu, jakim jest książka lub czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym książki lub czasopisma są rzeczami ruchomymi, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, co do których drukarnia - aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel - musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę. Kiedy mowa o "przeniesieniu prawa do rozporządzania" nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi. W tym przypadku drukarnia niewątpliwie wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów, które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową książek lub czasopism. Przeniesienie własności tych towarów na wydawcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku - art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na wydawcę co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym, następuje w takim przypadku przeniesienie przez drukarnię na wydawcę prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez drukarnię z jej materiałów majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym, w przypadku, gdy w wyniku wykonanych czynności zostaje wytworzony, z własnego materiału, nowy produkt - książka lub czasopismo, a następnie przeniesione zostaje prawo do rozporządzania tym produktem na zleceniodawcę, to taką czynność należy uznać za dostawę towarów.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie drukowania książek i czasopism oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISBN/ISSN, nie jest wydawcą. Zainteresowany dostarcza (na zlecenie nabywcy) książki i czasopisma specjalistyczne dokonując druku na własnych materiałach we własnym zakresie. Drukowane książki i czasopisma, będące przedmiotem dostawy, są objęte kodem PKWiU 22.1.

Reasumując, czynność drukowania książek z materiałów własnych Wnioskodawcy należy uznać za dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu według 0% stawki podatku VAT. W przypadku, gdy drukowane przez Zainteresowanego z materiałów własnych czasopisma są czasopismami specjalistycznymi, spełniającymi warunki o których mowa w § 9 ust. 3 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to czynność ta również podlega opodatkowaniu według 0% stawki podatku VAT.

Należy przy tym zaznaczyć, że 0% stawka nie ma zastosowania do dostawy książek adresowych o zasięgu krajowym, regionalnym i lokalnym, książek telefonicznych, teleksów i telefaksów, nut, map i ulotek oraz czasopism nie spełniających definicji czasopisma specjalistycznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innych (przywołanych w niniejszej interpretacji) przepisów prawa niż wskazane przez Zainteresowanego, bowiem powołany przez Wnioskodawcę art. 146 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy obowiązywał do dnia 31 grudnia 2007 r.

Ponadto, tut. Organ informuje, że w przedmiotowej sprawie wzięto pod uwagę wyłącznie kod PKWiU 22.1, bowiem zgodnie z § 3 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. Nr 207, poz. 1293 - do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl