ILPP2/443-1491/09-4/BA - Opodatkowanie sprzedaży samochodu osobowego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1491/09-4/BA Opodatkowanie sprzedaży samochodu osobowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2009 r. (data wpływu 2 listopada 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia - brak daty - (data wpływu 21 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia - brak daty - (data wpływu 21 grudnia 2009 r.) o dowód potwierdzający uiszczenie brakującej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w marcu 2006 r. zakupił nowy samochód osobowy o wartości netto przekraczającej 15.000 zł. Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik odliczył 60% podatku VAT wynikającego z faktury zakupu. W miesiącu zakupu podatnik wprowadził samochód do ewidencji środków trwałych i amortyzował go począwszy od następnego miesiąca. Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie opodatkowaną w zakresie handlu i usług i do tej działalności wykorzystywał zakupiony samochód. W lipcu 2009 r. (a więc w czwartym roku użytkowania pojazdu) podatnik dokonał sprzedaży samochodu jako używanego na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i zastosował stawkę podatku VAT 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca powinien był zastosować zwolnienie od podatku VAT przy sprzedaży przedmiotowego pojazdu...

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym przypadku, przy sprzedaży przedmiotowego samochodu powinien był zastosować zwolnienie od podatku VAT. Przy zakupie przedmiotowego samochodu podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto, ww. pojazd był użytkowany przez podatnika przez okres dłuższy niż pół roku, zatem w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy, w momencie sprzedaży posiadał status towaru używanego. Zastosowanie zwolnienia znajduje więc uzasadnienie w § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, określona w art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast, w myśl art. 43 ust. 2 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi art. 86 ust. 3 ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Natomiast, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca nabył nowy samochód osobowy o wartości przekraczającej 15.000 zł, który był jego własnością ponad pół roku, tzn. od dnia nabycia w marcu 2006 r., aż do jego sprzedaży w lipcu 2009 r. Zainteresowany prowadzi działalność wyłącznie opodatkowaną w zakresie handlu i usług i do tej działalności wykorzystywał zakupiony samochód. Przy zakupie przedmiotowego samochodu Zainteresowanemu przysługiwało ograniczenie prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca dokonał odliczenia 60% podatku VAT wynikającego z faktury zakupu. W lipcu 2009 r. Zainteresowany dokonał sprzedaży samochodu jako używanego na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej i zastosował stawkę podatku VAT 22%.

Mając na uwadze powyższe oraz treść przepisu art. 43 ust. 2 ustawy należy stwierdzić, że prawo do zastosowania zwolnienia będzie miał tylko taki dostawca, u którego minęło co najmniej pół roku od nabycia przez niego prawa do rozporządzania danym towarem jak właściciel. W związku z tym, przedmiotowy samochód osobowy spełnia definicję towaru używanego, gdyż od momentu jego nabycia do chwili sprzedaży upłynął okres co najmniej 6 miesięcy.

Z uwagi zatem na powołane przepisy prawa podatkowego oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż przedmiotowa sprzedaż samochodu osobowego dokonana w terminie dłuższym niż pół roku od momentu jego nabycia, podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie podniesione we własnym stanowisku Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 - w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Tut. Organ informuje również, że od dnia 1 stycznia 2010 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek dotyczący stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku i terminu dokonania korekty faktury został rozstrzygnięty pismem z dnia 26 stycznia 2010 r. Nr ILPP2/443-1491/09-5/BA.

Tut. Organ informuje, iż kwestie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych zostaną rozpatrzone w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl