ILPP2/443-1490/09-3/SJ - Skutki podatkowe darowizny nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2009 r. (data wpływu 2 listopada 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 stycznia 2010 r. (data wpływu 19 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości i obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości i obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 stycznia 2010 r. (data wpływu 19 stycznia 2010 r.), w którym Wnioskodawca doprecyzował opisane zdarzenie przyszłe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w 1997 r. nabył wraz z żoną (wspólność majątkowa) grunt składający się z dwóch działek oraz położonych na nich dwóch budynków, na podstawie aktu notarialnego z dnia 28 listopada 1997 r. - w związku z czym nie odliczył on podatku VAT. w dniu 31 stycznia 1998 r. wyżej wymienione nieruchomości zostały wniesione do prowadzonego przez Zainteresowanego przedsiębiorstwa. Jeden z budynków (o powierzchni 593,80 m²) został wyburzony po wniesieniu nieruchomości do przedsiębiorstwa.

Powierzchnia nieruchomości gruntowej wynosi 7.535 m², natomiast powierzchnia nieruchomości budynkowej wynosi 534,40 m².

Nieruchomość została ulepszona poprzez ogrodzenie płotem trwale związanym z gruntem całej nieruchomości gruntowej oraz poprzez wybudowanie placu. Od zakupionych materiałów przeznaczonych na ulepszenie środków trwałych Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku VAT. Oddanie ulepszonej nieruchomości nastąpiło w dniu 31 października 2004 r. Ulepszenie wyniosło ponad 30% wartości początkowej nieruchomości.

Zainteresowany w dniu 24 lutego 2006 r. użyczył na rzecz córki, a dokładnie na potrzeby prowadzonej przez nią jednoosobowej działalności gospodarczej, części nieruchomości wyżej wymienionych, tj.: pomieszczenie biurowe o powierzchni 85 m² i plac utwardzony manewrowy o powierzchni 182 m². Umowa użyczenia pozostaje w mocy.

Zainteresowany zamierza sprzedać lub darować córce (tj. posiadaczowi części ww. nieruchomości na podstawie umowy użyczenia) nieruchomości o których mowa wyżej, tj.: całą nieruchomość gruntową o powierzchni 7.535 m² wraz z całą nieruchomością budynkową o powierzchni 534,40 m².

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż poniesione nakłady, które przewyższały 30% nieruchomości dotyczą budowli: płot i plac manewrowy. Na przedmiotowym budynku były ponoszone drobne wydatki remontowe, które nie stanowiły wydatków modernizacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dla czynności przekazania córce (tj. posiadaczowi części ww. nieruchomości na podstawie umowy użyczenia) na podstawie umowy darowizny ulepszonej nieruchomości, tj.: całej nieruchomości gruntowej o powierzchni 7.535 m² wraz z całą nieruchomością budynkową o powierzchni 534,40 m², ma zastosowanie stawka zwolniona VAT na podstawie art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług, a poprzez to art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma zastosowanie stawka zwolniona na podstawie art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług, a poprzez to zastosowanie znajduje art. 91 ustawy o podatku VAT (tj. korekta podatku VAT, który został odliczony przy zakupie materiałów do wytworzenia ogrodzenia oraz placu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca wraz z żoną nabył w 1997 r. grunt składający się z dwóch działek oraz położonych na nich dwóch budynków, na podstawie aktu notarialnego. Od nabycia przedmiotowych nieruchomości Zainteresowany nie dokonał odliczenia podatku naliczonego. w 1998 r. ww. nieruchomości zostały wniesione do prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa, a następnie jeden z budynków został wyburzony. Zainteresowany ogrodził płotem całą nieruchomość gruntową oraz wybudował plac manewrowy - od nakładów tych dokonano odliczenia podatku VAT. Oddanie ulepszonej nieruchomości nastąpiło w 2004 r. Od 2006 r. Wnioskodawca użyczał na rzecz córki (na potrzeby prowadzonej przez nią jednoosobowej działalności gospodarczej) części przedmiotowych nieruchomości, tj. pomieszczenie biurowe i plac manewrowy.

Obecnie Zainteresowany zamierza darować córce całą przedmiotową nieruchomość gruntową wraz z budynkiem.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Z powyższych przepisów wynika więc, iż aby doszło do opodatkowania darowizny, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, a w szczególności darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wniosku wynika, iż Zainteresowany po wniesieniu przedmiotowych nieruchomości (od nabycia których nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego) do przedsiębiorstwa dokonał wyburzenia jednego z budynków oraz wybudował nowe budowle - płot i plac manewrowy. Od nabytych materiałów przeznaczonych na budowę ogrodzenia oraz placu, Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku VAT.

Wobec powyższego, iż w trakcie użytkowania nieruchomości powstały nowe budowle, a od materiałów wykorzystanych na ich budowę, Zainteresowany dokonał odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie można całej przedmiotowej nieruchomości rozpatrywać łącznie. w takim przypadku, darowiznę ww. nieruchomości należy rozpatrywać w odniesieniu do:

W związku z powyższym istotne jest ustalenie, czy wybudowane przez Wnioskodawcę ogrodzenie (płot) oraz plac manewrowy są budowlą, o której mowa w art. 2 pkt 6 ustawy.

Jak już wspomniano na wstępie towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Natomiast przez budynki rozumie się zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz PKOB nie definiują pojęcia "budowli". w tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), zgodnie z którą budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 cyt. ustawy).

Z kolei przez urządzenia budowlane zgodnie z art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego - należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Z przytoczonych wyżej definicji można wyprowadzić wniosek, iż niektóre z urządzeń budowlanych np. ogrodzenie, plac występując samodzielnie niezwiązane z obiektem budowlanym (np. budynkiem), tracą niejako status urządzenia budowlanego, a stają się obiektem budowlanym (budowlą).

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.

Natomiast, zgodnie z art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie.

Powyższy przepis prawny jest wyrazem zasady ujętej w art. 191 cyt. ustawie kodeks cywilny, zgodnie z którym własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową.

Zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku i budowli jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Wnioskodawca wskazał, iż od 2006 r. części nieruchomości, tj. pomieszczenie biurowe (85 m²) oraz plac manewrowy (182 m²) użyczał na rzecz córki (na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia umowy użyczenia, dlatego też należy odwołać się do art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, który stanowi, iż przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie danej mu w tym celu rzeczy.

Zatem, istotnymi cechami tej umowy są dwa elementy: oddanie rzeczy w używanie na pewien czas oraz jej nieodpłatność.

Artykuł 8 ust. 2 ustawy stanowi, iż nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego zapisu wynika, że nieodpłatne świadczenie usług uznaje się za odpłatne świadczenie usług, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki wynikające z ww. przepisu:

Przez świadczenie usług niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, iż oddanie na podstawie umowy użyczenia części ww. nieruchomości jest czynnością, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, Zainteresowany nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych kosztów związanych z utrzymaniem przedmiotowych nieruchomości w tej części, w której mają ona związek z czynnościami niepodlegającymi.

Powyższe oznacza, iż oddanie rzeczy do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia - na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - stanowi nieodpłatne świadczenie usług.

Zatem, czynność oddania przez Wnioskodawcę w użyczenie na rzecz córki części przedmiotowych nieruchomości, tj.: pomieszczenia biurowego (85 m²) oraz placu manewrowego (182 m²), nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku VAT.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić, iż używanie budowli (ogrodzenia oraz placu) przez samego Wnioskodawcę, który wcześniej je wybudował nie spełnia definicji pierwszego zasiedlenia. Nie został bowiem spełniony warunek oddania tych budowli do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po ich wybudowaniu lub ulepszeniu. Natomiast, oddanie przez Zainteresowanego w użyczenie na rzecz córki części przedmiotowych nieruchomości, tj.: pomieszczenia biurowego oraz placu manewrowego, jest czynnością, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, tym samym dostawa budowli (ogrodzenia i placu) ma miejsce w ramach pierwszego zasiedlenia. Zatem nie znajdzie tu zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 2 pkt 14 ustawy.

Ponadto, w odniesieniu do budowli (plac oraz płot), Zainteresowany nie może skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż przysługiwało mu z tytułu ich budowy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wobec powyższego należy stwierdzić, co następuje:

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż ze względu na to, że w przedmiotowej sprawie dojdzie do sytuacji, w której w ramach jednej transakcji dokonana zostanie dostawa gruntu na którym usytuowane są budowle (płot oraz plac manewrowy), a których dostawa będzie opodatkowana podatkiem VAT oraz budynek, którego dostawa nie będzie podlegała opodatkowaniu, Wnioskodawca będzie zobligowany przypisać grunt do poszczególnych obiektów.

W związku z tym, iż ani przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu wyliczenia tych części można przyjąć różne rozwiązania, np. wg klucza wartościowego, tj. proporcjonalnie do wartości sprzedawanych budynków przypisać do nich odpowiednio udział gruntu i zastosować właściwe stawki, lub wg klucza powierzchniowego, tj. podzielić powierzchnię gruntu proporcjonalnie do powierzchni zajmowanych przez poszczególne budynki.

Zatem, biorąc powyższe pod uwagę każda metoda, czy to oparta na kluczu wartościowym czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny, jest właściwa.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, na podstawie zapisu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Jednocześnie realizacja tego prawa została obostrzona wieloma ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i art. 90 ustawy oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91 ustawy). Ustawodawca przyznał zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia określonych przesłanek negatywnych. Warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy, prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru (usługi) do realizacji czynności opodatkowanej np. towar został ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT - powoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Poprzez zastosowanie zwolnienia od podatku VAT przy dostawie części nieruchomości, Podatnik nie jest obciążony zapłatą podatku, nie może zatem korzystać z prawa do odliczenia przy jego nabyciu. Konieczność dokonania korekty jest więc wyrazem zachowania podstawowej cechy konstrukcyjnej podatku od towarów i usług, jaką jest jego neutralność dla podatnika. Obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego związanego z nabyciem środków trwałych, w przypadku zmiany ich przeznaczenia, tj. wykorzystywania ich w części do dokonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług, wynika z uregulowań zawartych w art. 91 ustawy.

Artykuł 91 ust. 1 ustawy stanowi, iż po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W związku z tym, iż darowizna wybudowanego placu i płotu będzie podlegała opodatkowaniu 22% stawką VAT, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy. Zainteresowany również nie będzie zobowiązany do dokonania korekty w odniesieniu do darowizny budynku pomimo, iż czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu, gdyż przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało Zainteresowanemu prawo do odliczenia podatku naliczonego i nie ponosił on nakładów na ten budynek stanowiących nakłady modernizacyjne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opodatkowania darowizny nieruchomości i obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego. Kwestie dotyczące opodatkowania sprzedaży nieruchomości i obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego zostały rozstrzygnięte w interpretacji indywidualnej z dnia 26 stycznia 2010 r. Nr ILPP2/443-1490/09-4/SJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.