ILPP2/443-149/09-4/JK - Sposób ewidencjonowania na kasie fiskalnej przy refundacji towarów medycznych w 100%.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2009 r. (data wpływu 9 lutego 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 kwietnia 2009 r. (data wpływu 8 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur - jest prawidłowe.

W dniu 9 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 kwietnia 2009 r. (data wpływu 8 kwietnia 2009 r.) o doprecyzowanie zakresu zadanych pytań.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi sklep zaopatrzenia medycznego. Klientom sprzedaje towary medyczne, które są w większości całkowicie lub częściowo refundowane. Zainteresowana refundacje otrzymuje z NFZ.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką wartość towaru należy wpisać do faktury na towar objęty 100% refundacją...

Zdaniem Wnioskodawczyni, faktura jak również paragon fiskalny musi zawierać całkowitą wartość sprzedanego towaru, a w uwagach powinna być informacja o refundacji. Przychodem sklepu w podatku dochodowym będzie suma kwot netto należnych od klientów i otrzymana w danym miesiącu refundacja z NFZ, podobnie w podatku VAT. Refundację rozliczyć należy metodą w "STU". Według Zainteresowanej pracownicy organów podatkowych na zadane pytanie w tej sytuacji udzielają skrajnie różnych odpowiedzi. Niektórzy z nich uważają, że przy 100% refundacji w ogóle nie trzeba instalować kasy fiskalnej, bo stroną transakcji z racji refundacji jest NFZ, a faktury przy refundacji 100% wystawiać na zero.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Jak stanowi art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnych charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zatem do dopłat, stanowiących obrót będący podstawą opodatkowania, zaliczyć należy również refundację za towary medyczne, otrzymaną przez Wnioskodawczynię z Narodowego Funduszu Zdrowia. Z regulacji tej wynika, iż w sytuacji, gdy podatnik w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług otrzymuje jakiekolwiek dofinansowanie (dotacje, subwencje, refundacje) stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, czyli tzw. dotację przedmiotową, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia usługi.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy, zgodnie z ust. 4 tego artykułu, powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Dodatkowo przepis art. 19 ust. 21 ustawy, wprowadza szczególny moment powstania obowiązku podatkowego stanowiąc, że obowiązek podatkowy z tytułu należnych na podstawie odrębnych przepisów dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze powstaje z chwilą uznania rachunku bankowego podatnika. W przypadku uznania rachunku bankowego podatnika zaliczką z tytułu dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze obowiązek podatkowy powstaje w tej części.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku, jak również przytoczone powyżej przepisy ustawy, należy stwierdzić, iż obowiązek podatkowy w podatku VAT przy sprzedaży towarów medycznych refundowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia powstaje dwuetapowo:

W przypadku sprzedaży towarów medycznych, obrotem podlegającym opodatkowaniu jest cała kwota należna otrzymana przez sprzedawcę za sprzedany towar, tj. kwota którą płaci klient w momencie zakupu, jak też kwota refundacji do sprzedaży danego towaru otrzymana z Narodowego Funduszu Zdrowia, jednakże obowiązek podatkowy od poszczególnych części tego obrotu, jak wskazano powyżej, powstaje w różnych terminach.

Stosownie do treści art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Nadmienia się, iż w myśl art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

W przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze - art. 106 ust. 7 ustawy. Skoro zatem zwrot dotacji dokumentuje się fakturą wewnętrzną, to również jej otrzymanie winno być udokumentowane tym samym rodzajem dokumentu.

Cena towaru powinna znaleźć odzwierciedlenie w dokumencie potwierdzającym dokonanie transakcji sprzedaży. Udzielona w momencie sprzedaży bonifikata (refundacja) powinna zatem mieć swoje odzwierciedlenie w wystawianych przez Wnioskodawczynię dokumentach sprzedaży tj. fakturach VAT. Faktury VAT muszą odzwierciedlać wartość sprzedaży i potwierdzać faktyczny przebieg operacji gospodarczej.

Zatem, faktura wystawiona na nabywcę powinna dokumentować całą wartość sprzedanego towaru z uwzględnieniem kwoty refundacji oraz kwoty do zapłaty przez klienta. Bowiem, na wartość obrotu stanowiącego podstawę opodatkowania, składać się będzie w takim przypadku zarówno kwota należna od klienta (kwota do zapłaty wynikająca z faktury wystawionej dla nabywcy), jak również wartość otrzymanej w danym okresie rozliczeniowym (miesiącu) refundacji z NFZ udokumentowanej wystawioną fakturą wewnętrzną.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur.

W części odnoszącej się do stanu faktycznego w zakresie sposobu ewidencjonowania na kasie rejestrującej zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie Nr ILPP2/443-149/09-5/JK z dnia 6 maja 2009 r.

Natomiast w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie przychodów dnia 10 kwietnia 2009 r. wydane zostało postanowienie Nr ILPB1/415-187/09-4/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.