ILPP2/443-1482/10-24/MN - Opodatkowanie podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania kontrahentom gadżetów i materiałów promocyjnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2010 r. (data wpływu 13 września 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 listopada 2010 r. (data wpływu 29 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie nieodpłatnego przekazania kontrahentom gadżetów i materiałów promocyjnych, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia określony w momencie ich przekazywania nie przekracza 10 zł,

* nieprawidłowe - w zakresie nieodpłatnego przekazania kontrahentom gadżetów i materiałów promocyjnych, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia określony w momencie ich przekazywania przekracza 10 zł.

W dniu 13 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania kontrahentom gadżetów i materiałów promocyjnych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 listopada 2010 r. (data wpływu 29 listopada 2010 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie przetwórstwa mięsnego. W związku z prowadzoną działalnością podejmuje szereg działań o charakterze promocyjnym, skierowanych do aktualnych oraz potencjalnych nabywców. W tym celu, Spółka przekazuje nieodpłatnie swoje wyroby oraz materiały promocyjne. Do wyrobów zalicza się: wędliny, kiełbasy, konserwy i inne wyroby garmażeryjne.

Spółka przekazuje kontrahentom nieodpłatnie gadżety i materiały promocyjne, które są przekazywane:

Większość z tych towarów (gadżetów i materiałów reklamowych) jest opatrzona logo Spółki. W przypadku, gdy towary nie są opatrzone logo Spółki, osoby, które je otrzymują mają świadomość tego, kto rozdaje te towary. Logo Spółki jest bowiem widoczne na banerach reklamowych, flagach lub ulotkach znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie przekazywanych towarów.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż nie prowadzi ona ewidencji osób obdarowanych, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w związku z tym, nie jest ona w stanie określić jaka jest wartość gadżetów i materiałów promocyjnych przekazywanych w ciągu roku jednemu kontrahentowi. Ponadto, jednostkowa cena nabycia ww. towarów (bez podatku), określona w momencie przekazywania towaru przekracza 10 zł lub jest niższa od tej wartości. Spółka przekazuje bowiem gadżety i materiały promocyjne o zróżnicowanej wartości, tj. gadżety o cenie jednostkowej poniżej 10 zł (np. długopisy), ale również towary, które znacznie przekraczają tą wartość (np. rowery, telewizory, wiertarki).

Dotychczas nieodpłatne przekazania towarów i świadczenie usług, były rozpoznawane jako czynności opodatkowane VAT. W związku z powyższym, Spółka wystawiała faktury wewnętrzne, na których wykazywała należny podatek od towarów i usług. Obecnie, w wyniku ponownej analizy odpowiednich regulacji dotyczących VAT, Spółka doszła do wniosku, że niektóre z dokonanych przez nią nieodpłatnych przekazań towarów i usług nie powinny podlegać opodatkowaniu VAT, dlatego też podatek należny wykazany na fakturach nie powinien był być naliczany.

W konsekwencji, Spółka zamierza wystawić wewnętrzną zbiorczą fakturę korygującą do uprzednio wystawionych faktur wewnętrznych, w których wykazany został nienależny podatek. W rezultacie, podatek VAT wynikający z pierwotnie wystawionych faktur wewnętrznych zostanie odpowiednio skorygowany.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), Spółka do kosztów uzyskania przychodów zaliczała należny podatek VAT wykazywany w związku z przedmiotowymi nieodpłatnymi przekazaniami towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), nieodpłatne przekazanie wymienionych w opisie stanu faktycznego wyrobów gotowych w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i w konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do naliczania podatku VAT należnego, w myśl art. 7 ust. 2 i ust. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT, nieodpłatne przekazanie wymienionych w opisie stanu faktycznego wyrobów gotowych w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i w konsekwencji, Spółka nie będzie zobowiązana do naliczania podatku VAT należnego, w myśl art. 7 ust. 2 i ust. 3.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ponadto, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, rozumiane jest także, w myśl art. 7 ust. 2 "przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, "przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych prezentów o małej wartości i próbek".

Z literalnego brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że dostawą towarów objętą opodatkowaniem (a więc mieszczącą się w przedmiocie opodatkowania określonym w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jako odpłatna dostawa towarów) są także niektóre nieodpłatne przekazania towarów. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę wspomniane przepisy, zdaniem Spółki, opodatkowaniem ustawodawca objął jedynie te nieodpłatne wydania towarów, które są dokonywane na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Wynika to wprost z brzmienia art. 7 ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów (innych niż drukowane materiały reklamowe i informacyjne oraz prezenty o małej wartości i próbki) wchodzi w zakres objęty pojęciem "odpłatnej dostawy towarów", pod warunkiem, że łącznie zostaną spełnione dwa warunki:

* podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części, oraz

* przekazanie nastąpiło na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

To ostatnie zastrzeżenie, zdaniem Spółki, oznacza niewątpliwie, iż cel przekazania takich towarów jest niezbędnym elementem dopełniającym zakres znaczeniowy tych czynności, w szczególności decyduje o tym, czy są one opodatkowane podatkiem VAT.

Zdaniem Spółki, z literalnego brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika, iż na gruncie tych przepisów, nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu VAT. Na potwierdzenie tego stanowiska Spółka przytacza wyrok wydany przez Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 13 maja 2008 r. (sygn. I FSK 600/07), w którym stwierdzono, iż "z literalnego brzmienia części wstępnej art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że odnosi się ona do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, co oznaczałoby, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika".

W związku z powyższym, w opinii Spółki, z treści przywołanego przepisu wynika jednoznacznie, iż nieodpłatne przekazanie towarów podlega opodatkowaniu jedynie w przypadku, gdy jest dokonywane na cele niezwiązane z działalnością przedsiębiorstwa (jeżeli w stosunku do takich towarów przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego). A contrario, nieodpłatne przekazanie towarów, które pozostaje w związku z prowadzoną działalnością (przedsiębiorstwem podatnika) nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Spółka przekazuje nieodpłatnie gadżety i materiały promocyjne: (i) w związku z organizowanymi akcjami promocyjno-reklamowymi skierowanymi do kontrahentów Spółki, (ii) jako nagrody w programach lojalnościowych, (iii) podczas targów i festynów, (iv) w trakcie degustacji.

Spółka stoi na stanowisku, iż nieodpłatne przekazanie materiałów przez Spółkę w okolicznościach opisanych powyżej jest związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i konsekwentnie, nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

W opinii Spółki, przyjęcie literalnej wykładni art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie powinno budzić zastrzeżeń. Zdaniem Spółki, z treści przywołanego przepisu wynika jednoznacznie, iż nieodpłatne przekazanie towarów podlega opodatkowaniu jedynie w przypadku, gdy jest dokonywane na cele niezwiązane z działalnością przedsiębiorstwa pod warunkiem, że w stosunku do takich towarów przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Konsekwentnie zatem, nieodpłatne przekazanie towarów, które pozostaje w związku z prowadzoną działalnością nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Spółka wskazuje, iż nie budzi wątpliwości fakt, że nieodpłatne wydanie materiałów promocyjnych przez Spółkę kontrahentom jest nieodłącznie związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Materiały promocyjne opatrzone logo Spółki oraz gadżety mają na celu poprawienie postrzegania przez klientów produktów Spółki, dzięki czemu będą one częściej wybierane przez kontrahentów. Przekazywanie materiałów promocyjnych z logo Spółki będzie miało także wpływ na promowanie marki Spółki na rynku oraz w świadomości klientów. Tak więc przekazanie materiałów promocyjnych i gadżetów ma na celu zachęcenie potencjalnych nabywców do zakupu towarów Spółki, czyli innymi słowy zwiększenie obrotu podlegającego opodatkowaniu VAT oraz przychodu z podstawowej działalności Spółki. Zatem przekazanie materiałów promocyjnych obecnym oraz potencjalnym odbiorcom Spółki ma jednoznaczny cel ekonomiczny związany ze sprzedażą towarów Spółki, ponieważ może istotnie przyczynić się do uzyskiwania przez Spółkę zwiększonych przychodów (wydatki poniesione na powyższy cel są gospodarczo uzasadnione i mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością).

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, nieodpłatne przekazanie materiałów promocyjnych, gadżetów przez Spółkę w ramach akcji marketingowych nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Spółka przy tym wskazuje, iż powyższe podejście jest szczególnie uzasadnione brzmieniem przepisów ustawy o VAT, które nabrały mocy prawnej z dniem 1 czerwca 2005 r. W myśl art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym po tej dacie, przepisu art. 7 ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (w obecnej formie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT nie odnosi się już do przekazań związanych bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, jak to miało miejsce przed dniem 1 czerwca 2005 r.). Zestawiając zatem brzmienie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT z ust. 3 tego artykułu, zdaniem Spółki, nie powinno ulegać wątpliwości, że opodatkowaniu podlega wyłącznie nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa na cel inny niż związany z prowadzoną działalnością. Stąd, nie powinno podlegać opodatkowaniu nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa podatnika.

Powyższy pogląd jest podzielany przez sądy administracyjne w licznych wyrokach. NSA w wyroku z dnia 13 maja 2008 r. o sygn. I FSK 600/07, uznał, iż "W świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT z 2004 r., w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., nie stanowi dostawy przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa, na cele wiążące się z tym przedsiębiorstwem, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów".

Potwierdzeniem powyższego jest również wyrok NSA w składzie 7 sędziów z dnia 23 marca 2009 r., sygn. I FPS 6/08, w którym potwierdzono wyżej opisane stanowisko, iż zgodnie z wykładnią gramatyczną art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT nie można uznać za odpłatną dostawę towarów nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

Spółka wskazuje, iż w wyniku ogłoszenia ww. wyroków ukształtowała się obecnie jednolita linia orzecznicza dotycząca omawianej kwestii. Między innymi, WSA w Krakowie w wyroku z dnia 15 października 2009 r., sygn. I SA/Kr 909/09, uznał iż "Dokonując literalnej wykładni art. 7 ust. 2 zdanie 1 ustawy o VAT stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega jedynie takie nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika, które nie służy celom prowadzonego przedsiębiorstwa. Sąd w składzie orzekającym w sprawie nie podziela tym samym argumentacji organów podatkowych, że art. 7 ust. 2 dotyczy również przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Twierdzenie takie sprzeczne jest bowiem z literalnym brzmieniem przepisu. Nadto, jeśli uznać, że celem przedmiotowej regulacji było objęcie jego hipotezą także przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wówczas zbędne byłoby wskazywanie celu przekazania, a wystarczające ograniczenie się do samej czynności przekazania".

Analogiczne stanowisko prezentowane jest m.in. w następujących wyrokach: NSA z dnia 18 maja 2010 r., sygn. I FSK 209/09, NSA z dnia 6 maja 2010 r. sygn. I FSK 287/10, oraz sygn. I FSK 1709/09, WSA w Krakowie z dnia 5 maja 2010 r., sygn. I SA/Kr 260/10, WSA w Poznaniu z dnia 22 października 2009 r., sygn. I SA/Po 739/09 oraz sygn. I SA/Po 738/09, WSA w Poznaniu z dnia 13 października 2009 r., sygn. I SA/Po 592/09, WSA w Krakowie z dnia 2 października 2009 r., sygn. I SA/Kr 1186/09, NSA z dnia 23 września 2009 r. sygn. I FSK 1154/08, WSA w Warszawie z dnia 14 września 2009 r., sygn. III SA/Wa 673/09, WSA w Warszawie z dnia 11 września 2009 sygn. III SA/Wa 332/09, WSA w Krakowie z dnia 18 sierpnia 2009 r., sygn. I SA/Kr 1677/08, WSA w Poznaniu z dnia 14 lipca 2009 r., sygn. I SA/Po 465/09, WSA w Warszawie z dnia 7 lipca 2009 r., sygn. III SA/Wa 2285/08, WSA w Warszawie z dnia 2 czerwca 2009 r., sygn. III SA/Wa 3445/08.

Ponadto, Spółka wskazuje na wyroki Sądów Administracyjnych, które w podobnym stanie faktycznym (jak ten dotyczący przekazywania wyrobów w ramach sprzedaży pakietowej - premiowej) potwierdziły, iż nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika jako nagród w organizowanych konkursach, na cele wiążące się z tym przedsiębiorstwem nie stanowi dostawy towarów opodatkowanej VAT. Stanowisko takie zostało potwierdzone m.in. przez WSA w Białymstoku z dnia 20 stycznia 2010 r., sygn. I SA/Bk 563/09 oraz WSA w Warszawie w wyroku z dnia 26 lutego 2009 r. sygn. III SA/Wa 1974/08.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie nieodpłatnego przekazania kontrahentom gadżetów i materiałów promocyjnych, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia określony w momencie ich przekazywania nie przekracza 10 zł,

* nieprawidłowe - w zakresie nieodpłatnego przekazania kontrahentom gadżetów i materiałów promocyjnych, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia określony w momencie ich przekazywania przekracza 10 zł.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Przepisu ust. 2 - na mocy art. 7 ust. 3 ustawy-nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 ustawy).

W świetle przytoczonych przepisów, nie jest opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia określony w momencie przekazywania towaru nie przekracza 10 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł, to podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Z powyższego wynika, że ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które co do zasady są ściśle związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - drukowane materiały reklamowe i informacyjne, próbki towarów, prezenty o małej wartości.

Skoro art. 7 ust. 3 ustawy zawiera wyłączenia związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, to należy uznać, że ust. 2 dotyczy nieodpłatnego przekazania towarów bez wynagrodzenia zarówno na cele związane, jak i na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Przeciwne twierdzenie oznaczałoby bowiem, że ustawodawca wbrew zasadzie racjonalności, w powołanym przepisie art. 7 ust. 3 ustawy, wyłączył z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegają opodatkowaniu.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towaru stanowiącego drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniającego warunki do uznania go za prezent o małej wartości lub próbkę. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tego towaru pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać jego opodatkowania).

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka przekazuje kontrahentom nieodpłatnie gadżety i materiały promocyjne, które są przekazywane:

Większość z tych towarów (gadżetów i materiałów reklamowych) jest opatrzona logo Spółki. W przypadku, gdy towary nie są opatrzone logo Spółki, osoby, które je otrzymują mają świadomość tego, kto rozdaje te towary. Logo Spółki jest bowiem widoczne na banerach reklamowych, flagach lub ulotkach znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie przekazywanych towarów. Spółka nie prowadzi ewidencji osób obdarowanych, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy, w związku z tym, nie jest ona w stanie określić jaka jest wartość gadżetów i materiałów promocyjnych przekazywanych w ciągu roku jednemu kontrahentowi. Ponadto, jednostkowa cena nabycia ww. towarów (bez podatku), określona w momencie przekazywania towaru przekracza 10 zł lub jest niższa od tej wartości. Spółka przekazuje bowiem gadżety i materiały promocyjne o zróżnicowanej wartości, tj. gadżety o cenie jednostkowej poniżej 10 zł (np. długopisy), ale również towary, które znacznie przekraczają tą wartość (np. rowery, telewizory, wiertarki).

W wydanej w dniu 13 grudnia 2010 r. interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu nieodpłatnie przekazywanych towarów i nieodpłatnie świadczonych usług Nr ILPP2/443-1482/10-26/MN wskazano, iż Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego występującego przy nabyciu towarów i usług, które następnie będą przekazywane klientom lub potencjalnym klientom w związku z działaniami o charakterze promocyjnym, bowiem poniesione wydatki na ich nabycie będą miały związek z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego oraz mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, iż:

* nieodpłatne przekazanie przez Spółkę gadżetów i materiałów promocyjnych, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia określony w momencie ich przekazywania nie będzie przekraczać 10 zł, w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy - nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy,

* nieodpłatne przekazanie przez Spółkę gadżetów i materiałów promocyjnych, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia określony w momencie ich przekazywania przekraczać będzie 10 zł, w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy - podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy.

Ponadto wyraźnie należy podkreślić, iż przywołane przez Spółkę wyroki Sądów Administracyjnych są rozstrzygnięciami konkretnych przypadków i wiążą sąd tylko w tym zakresie oraz nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Bowiem źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług w dniu 13 grudnia 2010 r. wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia:

Natomiast, w kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodu z tytułu nadpłaconego podatku należnego oraz określenia momentu jego powstania, w dniu 13 grudnia 2010 r. wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia: w przedmiocie zaistniałego stanu faktycznego - Nr ILPB3/423-757/10-2/MM oraz w przedmiocie zdarzenia przyszłego - Nr ILPB3/423-757/10-3/MM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.