ILPP2/443-1465/11-2/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1465/11-2/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2011 r. (data wpływu 21 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dotyczącej dostawy lokalu mieszkalnego wraz z wyłącznym prawem do korzystania z miejsca postojowego (garażowego), w sytuacji, gdy będzie ona stanowiła jedną transakcję sprzedaży, zawartą w jednym akcie notarialnym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dotyczącej dostawy lokalu mieszkalnego wraz z wyłącznym prawem do korzystania z miejsca postojowego (garażowego), w sytuacji, gdy będzie ona stanowiła jedną transakcję sprzedaży, zawartą w jednym akcie notarialnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską polegającą głównie na realizacji projektów budowlanych związanych z wznoszeniem budynków. Aktualnie prowadzi inwestycję polegającą na wybudowaniu na jednej działce trzech budynków mieszkalnych wielorodzinnych. Pod budynkami i dziedzińcem znajduje się podziemna hala garażowa, w której wydzielono liniami miejsca postojowe dla samochodów osobowych.

Spółka podpisuje z klientami umowy przedwstępne: sprzedaży mieszkań bez miejsc postojowych i mieszkań z miejscami postojowymi w podziemnej hali garażowej.

Przeniesienie wartości mieszkania i miejsca postojowego będzie dokonywane w formie jednego aktu notarialnego, w którym przedmiotem sprzedaży będzie lokal mieszkalny oraz przynależne do niego: odpowiedni udział we współwłasności gruntu na którym stoją budynki, odpowiedni udział we współwłasności hali garażowej oraz prawo wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej.

Spółka przy sprzedaży miejsc postojowych stosuje stawkę podatku VAT w wysokości 23%.

Wobec innych publikacji i często sprzecznych interpretacji, a tym samym niezadowoleniem klientów Spółka zwraca się z pytaniem czy w opisanej wyżej Sytuacji przy sprzedaży mieszkania wraz z miejscem postojowym może zastosować obniżoną stawkę VAT w wysokości 8%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży lokalu mieszkaniowego oraz przynależnego do tego lokalu: odpowiedniego udziału we współwłasności gruntu na którym stoi budynek, odpowiedniego udziału we współwłasności podziemnej hali garażowej oraz prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej w ramach jednego aktu notarialnego Spółka dla całości sprzedaży może zastosować obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym wielorodzinnym wraz z przynależnym udziałem we wspólności gruntu, udziałem we współwłasności w hali garażowej oraz prawem wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego może być opodatkowana stawką VAT 8% bez konieczności wyodrębnienia miejsca postojowego jako odrębnego towaru.

Miejsca postojowe nie są wydzielone trwałymi ścianami i nie mogą stanowić samodzielnego lokalu, mogą natomiast zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) przynależeć do samodzielnego lokalu mieszkaniowego lub lokalu o innym przeznaczeniu, a szczególnie: piwnica, strych, komórka, garaż.

Zdaniem Spółki sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym powinna być traktowana kompleksowo, jako jeden przedmiot sprzedaży, gdzie sprzedaż lokalu mieszkalnego traktuje się jako świadczenie główne. Budowane przez Wnioskodawcę budynki wielorodzinne sklasyfikowane są w dziale 11 jako mieszkania, a podziemna hala garażowa nie stanowi odrębnego obiektu, więc całość traktowana jest jako obiekt budownictwa mieszkaniowego zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. z późn. zm. Obniżoną stawkę podatku VAT stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym w myśl ust. 12a art. 41 ww. ustawy rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych.

Artykuł 41 ust. 12b wyklucza również z budownictwa społecznego lokale mieszkalne, których powierzchnia przekracza 150 m 2, ale w realizowanej przez spółkę one nie występują.

Z uwagi na to że miejsca postojowe nie posiadają wydzielonych trwałych ścian, a stanowią jedynie fragmenty powierzchni budynku, które uprawniają do zaparkowania samochodu nie mogą być traktowane jako lokale użytkowe. W chwili obecnej miejsca garażowe są dla mieszkańców równie niezbędne, a często nawet bardziej niż piwnica czy suszarnia, tym samym zaspokajają potrzeby mieszkaniowe. Zdaniem Zainteresowanego przez lokale użytkowe rozumie się lokale wykorzystywane w celach komercyjnych a więc sklepy, biura, lokale użytkowe, czy lokale o podobnym przeznaczeniu.

Skoro więc trudno uznać miejsce postojowe za lokale użytkowe Wnioskodawca uważa, że przy ich sprzedaży łącznie z lokalami mieszkaniowymi zgodnie z art. 41 ust. 12 i ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług powinno się stosować stawkę obniżoną, która obecnie wynosi 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, według art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W tym miejscu należy zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. zmianie uległy stawki podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Na mocy art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Przepis art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m 2,

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2.

Zgodnie z ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jednocześnie, w myśl § 7 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

* robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;

* robót konserwacyjnych dotyczących:

a.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,

b.

lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i pkt 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 rozporządzenia). Przy czym, zgodnie z § 7 ust. 3, przepisu ust. 1 pkt 3 powołanego wyżej § 7 rozporządzenia, nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

W świetle art. 2 ust. 2 ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakimi obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

W myśl art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Natomiast stosownie do ust. 2 ww. artykułu, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Ponadto, należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), za część składową nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością. Z kolei art. 47 § 1 k.c. stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską polegającą głównie na realizacji projektów budowlanych związanych z wznoszeniem budynków. Aktualnie prowadzi inwestycje polegającą na wybudowaniu na jednej działce trzech budynków mieszkalnych wielorodzinnych. Pod budynkami i dziedzińcem znajduje się podziemna hala garażowa, w której wydzielono liniami miejsca postojowe dla samochodów osobowych. Spółka podpisuje z klientami umowy przedwstępne: sprzedaży mieszkań bez miejsc postojowych i mieszkań z miejscami postojowymi podziemnej hali garażowej. Przeniesienie wartości mieszkania i miejsca postojowego będzie dokonywane w formie jednego aktu notarialnego w którym przedmiotem sprzedaży będzie lokal mieszkalny oraz przynależne do niego: odpowiedni udział we współwłasności gruntu na którym stoją budynki, odpowiedni udział we współwłasności hali garażowej oraz prawo wyłącznego korzystania z miejsca postojowego w hali garażowej.

Odnosząc zatem powołane przepisy prawa do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy, należy stwierdzić, iż jeżeli w ramach jednej nieruchomości budynkowej następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym udziałem w jej częściach wspólnych, w ramach którego określono sposób korzystania z części nieruchomości wspólnej w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego, znajdującego się w części podziemnej budynku, integralnie związanego z prawem własności lokalu mieszkalnego, to sprzedaż ta stanowi jednolite świadczenie. Miejsce postojowe nie może być wówczas odrębnym od lokalu mieszkalnego przedmiotem obrotu. Tylko w takim przypadku sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji zbycia lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego i w całości stanowi przedmiot jednej czynności cywilnoprawnej, tj. umowy sprzedaży opodatkowanej - na podstawie art. 41 ust. 12 w zw. z art. 2 pkt 12 ustawy, z uwzględnieniem art. 41 ust. 12b ustawy - obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Reasumując, dostawa lokalu mieszkalnego wraz z wyłącznym prawem do korzystania z miejsca postojowego (garażowego) zlokalizowanego w hali garażowej mieszczącej się w budynku mieszkalnym, zaliczonym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w sytuacji, gdy będzie ona stanowiła jedną transakcję sprzedaży, zawartą w jednym akcie notarialnym podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego, tj. 8%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl