ILPP2/443-145/09-4/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez Doradcę Podatkowego Pana, przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2009 r. (data wpływu 9 lutego 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 kwietnia 2009 r. (data wpływu 20 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży towarów poniżej ceny zakupu - jest prawidłowe.

W dniu 9 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży towarów poniżej ceny zakupu. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 kwietnia 2009 r. (data wpływu 20 kwietnia 2009 r.) o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest producentem i dystrybutorem napojów alkoholowych w Polsce. Spółka wytwarza produkty (działa jako producent) oraz nabywa towary (działa jako dystrybutor), które następnie sprzedaje licznym kontrahentom. w związku z dużą konkurencją na rynku wyrobów alkoholowych, Zainteresowany stara się zapewnić jak najdłuższą współpracę z dotychczasowymi partnerami handlowymi oraz zachęcić do współpracy potencjalnych kontrahentów. Powyższe cele realizuje uatrakcyjniając swoją ofertę poprzez stosowanie różnego rodzaju promocji. Zdarza się, że w efekcie objęcia określonych towarów promocją, cena sprzedaży zostaje ustalona na poziomie symbolicznym (np. 0,1 zł netto).

Sprzedaż produktu w takiej cenie powiązana jest zawsze ze sprzedażą większej ilości produktu w cenie standardowej. W efekcie powiązania sprzedaży kilku produktów i obniżenia ceny na jeden z nich do poziomu 0,1 zł netto, klient Spółki otrzymuje pakiet promocyjny w cenie niższej od standardowej.

Opisaną sprzedaż promocyjną Wnioskodawca dokumentuje każdorazowo za pomocą faktur VAT. Poszczególne faktury mogą równocześnie dokumentować sprzedaż produktów zarówno po cenach standardowych, jak i po cenach promocyjnych. Co do zasady, towary których dotyczy promocja są ujmowane na fakturze w oddzielnych pozycjach.

Cenę promocyjną Spółka traktuje jako obrót dla celów podatku od towarów i usług, od której oblicza VAT należny. Jednocześnie, odlicza VAT naliczony związany z nabyciem towarów lub usług, które zostały wykorzystane do wytworzenia produktów będących przedmiotem promocji.

Podobnie, gdy Zainteresowany nabywa napoje alkoholowe, a następnie sprzedaje je w ramach promocji (także po cenie niższej niż cena ich nabycia), dokonuje odliczenia podatku naliczonego związanego z ich nabyciem.

Spółka wskazała również, że pomiędzy nią, a jej kontrahentami nie zachodzą powiązania o charakterze kapitałowym lub osobowym, o których mowa w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka prawidłowo określa obrót oraz dokonuje odliczenia podatku naliczonego dla celów rozliczeń VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, czyli kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

W przypadku sprzedaży promocyjnej, całość świadczenia należnego Spółce stanowi cena netto towaru wykazana na fakturze (uwzględniająca jej obniżkę w stosunku do ceny standardowej). Konsekwentnie, cena wykazana na fakturze stanowi obrót i Zainteresowany postępuje prawidłowo traktując tą kwotę, jako podstawę opodatkowania dla potrzeb VAT.

Niezależnie od powyższego, prawidłowość takiego stanowiska potwierdza art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont).

Ustawa o VAT nie zawiera definicji rabatu, ani poszczególnych jego rodzajów wskazanych w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT. w efekcie, w celu ustalenia ich znaczenia należy odnieść się do definicji językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym słowniku języka polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl) bonifikatę należy rozumieć jako "zmniejszenie ustalonej ceny towaru lub usługi".

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka dokonuje procentowo określonego zmniejszenia ustalonej ceny towaru. w rezultacie, taka forma promocji stanowi bonifikatę, co oznacza, że powinna być uznana za rabat w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Dokonując wykładni przepisu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, nie ma wątpliwości, że w przypadku udzielenia przez podatnika rabatu po dokonaniu sprzedaży, istnieje prawo do obniżenia wykazanego wcześniej obrotu. Tym bardziej zatem, bonifikata (rabat) udzielona przed dokonaniem sprzedaży (wskazana na fakturze sprzedażowej) powinna zostać uwzględniona przy ustalaniu wysokości obrotu.

Konsekwentnie, Wnioskodawca postępuje prawidłowo, ustalając dla potrzeb VAT obrót w wysokości odpowiadającej cenie netto towaru wskazanej na fakturze.

Prawidłowość stosowanej przez niego praktyki w powyższym zakresie, znajduje potwierdzenie w stanowisku organów podatkowych. Na taki sposób ustalania podstawy opodatkowania w analogicznym stanie faktycznym wskazuje Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdzając, że "określając podstawę opodatkowania, Wnioskodawca powinien uwzględnić przyznane przez niego rabaty i jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży tj. kwotę 1 zł (...)" (interpretacja indywidualna z 3 listopada 2008 r., nr IPPP1/443 1495/08 2/MPE). Podobne stanowisko prezentują również m.in.: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (interpretacja indywidualna z 23 września 2008 r., nr ILPP1/443 621/08 3/BD) oraz Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Wola (postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z 29 marca 2007 r., nr 1440/DVAT/443-38932/07/AS).

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikom przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w takim zakresie, w jakim nabyte usługi i towary są wykorzystywane do wykonywania przez podatników czynności opodatkowanych.

Zainteresowany nabywa usługi i towary, m.in. w celu wykorzystania ich do produkcji wyrobów alkoholowych, jak również nabywa gotowe napoje alkoholowe. Następnie, wytworzone przez siebie produkty oraz nabyte napoje alkoholowe sprzedaje swoim kontrahentom.

Nie ulega wątpliwości, że taka sprzedaż jest czynnością opodatkowaną VAT (zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów; wyroby alkoholowe spełniają definicję towaru zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a sprzedaż stanowi dostawę towarów określoną w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Należy zatem uznać, że wskazane powyżej usługi i towary są wykorzystywane do wykonywania przez Spółkę czynności opodatkowanych. w rezultacie, ma ona prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego związanego z tymi usługami oraz towarami.

Ustawa o VAT nie przewiduje regulacji, które ograniczałyby zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z tym, że podatnik dokonuje sprzedaży towarów po cenach promocyjnych (np. uwzględniających udzieloną nabywcy bonifikatę). Zatem, prawo do odliczenia w analizowanej sytuacji nie ulega ograniczeniu. w rezultacie, w przypadku nabycia towarów i usług związanych z promocyjną sprzedażą napojów alkoholowych, Spółka zachowuje prawo do pełnego odliczenia naliczonego VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), od dnia 1 grudnia 2008 r., zmianie uległo brzmienie przepisu art. 29 ust. 4 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego. Kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 22 kwietnia 2009 r. nr ILPP2/443-145/09-5/EWW. Ponadto, kwestie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych rozstrzygnięte zostaną w interpretacjach indywidualnych nr ILPB3/423-132/09-4/EK oraz nr ILPB3/423-132/09-5/EK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.