ILPP2/443-1419/09-3/EN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1419/09-3/EN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2009 r. (data wpływu 19 października 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 listopada 2009 r. (data wpływu 3 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 listopada 2009 r. (data wpływu 3 grudnia 2009 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 11 maja 2006 r., w drodze otrzymanej od babki darowizny, stał się właścicielem nieruchomości rolnej o powierzchni 1,9934 ha. Przedmiotowa nieruchomość położona jest w gminie A..... Zgodnie z zatwierdzonym dnia 12 kwietnia 2005 r. miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy A..... grunt ten stanowi częściowo tereny przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową niską (MN1), a częściowo tereny zieleni niskiej (ZN).

W 2008 r. Zainteresowany dokonał podziału ww. nieruchomości na jedenaście mniejszych działek w tym siedem, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego w całości przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową niską (MN1). Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać sześć z wydzielonych działek budowlanych celem uzyskania środków na budowę własnego domu na siódmej z nich.

Zainteresowany zaznaczył, iż nie prowadzi i nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. Ponadto w uzupełnieniu do wniosku wskazał, że na przedmiotowym gruncie nie prowadził i nie prowadzi także działalności rolniczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zamiarem zbycia części majątku osobistego, tj. sześciu wydzielonych działek budowlanych, powstanie obowiązek odprowadzenia podatku od towarów i usług (VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, iż nie prowadzi on działalności gospodarczej, nie jest płatnikiem podatku VAT, a przedmiot przyszłej sprzedaży stanowi część majątku rodzinnego, w którego posiadanie wszedł w drodze darowizny ze strony najbliższej rodziny, ponadto sprzedaż nastąpi w celu pozyskania środków na budowę własnego domu, to zobowiązanie podatkowe w zakresie podatku od towarów i usług (VAT) w tym konkretnym przypadku nie powstanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary, zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży sześciu działek budowlanych, należących do majątku prywatnego, wydzielonych z otrzymanego wcześniej w formie darowizny gruntu. Ponadto przedmiotowy grunt nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej (w tym rolniczej).

Zatem, nic nie wskazuje na to, że dokonując dostawy ww. działek Zainteresowany będzie działał w charakterze handlowca. Pod pojęciem handel należy bowiem rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. w analizowanej sprawie nie można stwierdzić, że grunt został nabyty w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi z majątku prywatnego, otrzymanego w formie darowizny. Wnioskodawca sprzedając grunt będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, z uwagi na fakt, iż przedmiotowe działki nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej (w tym również w działalności rolniczej), należy stwierdzić, że ich sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl