ILPP2/443-141/13-2/MR - Określenie sposobu oznaczania sprzedawanych towarów na paragonach fiskalnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2013 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 19 lutego 2013 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 21 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu oznaczania sprzedawanych towarów na paragonach fiskalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu oznaczania sprzedawanych towarów na paragonach fiskalnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Swoją działalność gospodarczą (sprzedaż detaliczna zniczów, kwiatów) Zainteresowana rozpoczęła dnia 1 lipca 2009 r., od początku prowadzenia działalności jest na ryczałcie.

Asortyment, który Zainteresowana oferuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej charakteryzuje się występowaniem bardzo dużej ilości nazw towarów, np.:

I Grupa - znicze, które występują o różnych wielkościach (małe, średnie, duże), materiale wykonania (plastik, szkło, ceramika), wzorach. Grupa opodatkowana stawką VAT - 23%.

II Grupa - wkłady, charakteryzują się różną wielkością (duże, małe, średnie, wąskie, szerokie, wysokie) oraz wykonaniem (parafinowe, olejowe, zalewane). Grupa opodatkowana stawką VAT - 23%.

III Grupa - kwiaty sztuczne, występują: całe bukiety kwiatów (o różnych kształtach, wielkościach, a także rodzajami występujących w nich kwiatach), korpusy kwiatowe (różne kształty, wielkość), różne gatunki pojedynczych kwiatów sztucznych (materiał, wielkość), kompozycje kwiatowe o różnej wielkości, składające się z różnych rodzajów kwiatów, dodatki dekoracyjne. Grupa opodatkowana stawką VAT - 23%,

IV Grupa - kwiaty żywe cięte, występują: róże, margaretki, goździki, mieczyki itp. Grupa opodatkowana stawką VAT - 8%.

V Grupa - kwiaty żywe doniczkowe, występują: chryzantemy (różne rodzaje: duża doniczka, średnia, mała, różne kolory, gatunek kwiatów), bratki, pelargonie, prymulki, stokrotki, wrzosy, wrzośce (wszystkie o różnych kolorach, odmianach, wielkościach). Grupa opodatkowana stawką VAT - 8%.

VI Grupa - artykuły dekoracyjne - plastikowe, czyli flakony, misy, doniczki, podstawki pod kwiaty i znicze, wkłady do wazonu (wszystkie o różnych kolorach, wzorach, kształtach, wielkościach, sprzedawane jako elementy dekoracyjne). Grupa opodatkowana stawką VAT - 23%; itp. grupy.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów, od dnia 1 marca 2013 r. Wnioskodawczyni będzie musiała zakupić i wprowadzić kasę fiskalną. W związku z zaistniałą sytuacją Zainteresowana prosi o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku do towarów i usług w zakresie sposobu oznaczania sprzedawanych towarów na paragonach fiskalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami podatku VAT występuje konieczność podawania na paragonie nazwy towaru, czy określonej grupy towarów.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z obowiązującymi przepisami o podatku VAT nie nakładają takiego obowiązku na sprzedawcę. Istota czynności zakupu i sprzedaży przy określaniu na paragonie grupy towarów, czy nazwy jest identyczna - towar został kupiony.

Kwota podatku jest takiej samej wysokości przy grupie, jak i przy nazwie towarów. W efekcie szczegółowe rozwijanie grup towarowych dla których ustalane są stawki podatku VAT, kwoty podatku się nie zmieniają. Celem ustawodawcy podatku od towarów i usług jest prawidłowe stosowanie stawek podatkowych, których wysokość jest dla grup. Zdaniem Zainteresowanej, podawanie grup towarowych przy dużej różnorodności nazw na dokumentach sprzedaży nie podważa podstawowej istoty ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Według § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.), obowiązującego do dnia 31 marca 2013 r., zwanego dalej rozporządzeniem, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas - dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Wyżej powołany przepis art. 111 ust. 3a pkt 1 wprowadzony został do ustawy o podatku od towarów i usług za pomocą przepisu art. 1 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332). Zgodnie z art. 11 pkt 1 tej ustawy, ustawa weszła w życie z dniem 1 kwietnia 2011 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 25, art. 2 i 9, które wchodzą w życie z dniem 1 września 2011 r.

Według art. 9 ust. 7 ww. ustawy, dotychczasowe przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 7a i 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

W myśl § 2 pkt 11 ww. rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r., przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Jak wynika z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

Ponadto, w § 5 ust. 1 pkt 10 ww. rozporządzenia wskazano, iż paragon musi być czytelny i zawierać wszystkie dane, o których mowa w pkt 6, pozwalające nabywcy na sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji (...).

Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 2 i pkt 9 cyt. rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać niezwłocznie zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy oraz prowadzić i przechowywać dokumentację o przebiegu eksploatacji kasy rejestrującej, z uwzględnieniem przepisów wydanych na podstawie ust. 7a i ust. 9 pkt 1.

W myśl art. 111 ust. 7a pkt 1 powołanego rozporządzenia, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym o zastosowaniu specjalnym dla specyficznego rodzaju działalności, oraz warunki używania kas przez podatników, uwzględniając potrzebę właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas przez tych podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku (...).

Jak stanowi art. 111 ust. 9 pkt 1 cyt. rozporządzenia, minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia szczegółowe kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz sposób oznaczania pamięci fiskalnej kas rejestrujących numerami unikatowymi, warunki ich przydzielania oraz dokumenty, które powinny być dołączone do kasy rejestrującej przy wprowadzaniu jej do obrotu.

W § 7 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia wskazano, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług oraz ich właściwego przyporządkowania do stawek podatku oraz niezwłocznego zgłaszania prowadzącemu serwis kas każdej nieprawidłowości w jej pracy.

Należy wskazać, iż od dnia 1 kwietnia 2013 r. obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących.

Stosownie do § 2 pkt 12 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży.

Jak wynika z § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

Paragon fiskalny musi być czytelny i umożliwiać nabywcy sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji. Paragon fiskalny może zawierać w miejscu określonym dla nazwy, o której mowa w ust. 1 pkt 6, również opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy (§ 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Zatem z przytoczonych przepisów wynika, jakie wymagania musi spełniać paragon fiskalny. Jednym z nich jest wymóg zawarcia na wydruku nazwy towaru lub usługi. Sprzedawca zobowiązany jest więc do wskazania nazwy towaru lub usługi tak, aby możliwe było przyporządkowanie temu towarowi lub usłudze odpowiedniej stawki podatku VAT.

Wprawdzie przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "nazwa towaru/usługi" oraz nie określają źródła stosowania tych nazw, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć, zgodnie ze "Słownikiem Języka Polskiego" (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005) nazwę jednostkową, tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat.

Nazwa towaru lub usługi ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Sprzedawca jest zobowiązany na paragonie opisać każdy towar (usługę), podać jego nazwę, ale też, nie może być to nazwa bardzo ogólna. Umieszczona na paragonie fiskalnym nazwa towaru winna oznaczać nazwę jednostkową sprzedawanego towaru, a nie określoną grupę asortymentową sprzedawanego towaru, tak aby do każdego towaru możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i aby użyta nazwa była, co do istoty, zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem, a ponadto by powiązanie tej nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedanego towaru.

Jak wskazano powyżej, sposób przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług określa sam sprzedawca uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Przy czym nazwa towaru winna oznaczać nazwę jednostkową sprzedawanego towaru, zatem Wnioskodawczyni zobowiązana jest do szczegółowego określenia nazw towarów na paragonie fiskalnym w celu ich prawidłowej identyfikacji.

Z opisu sprawy wynika, iż asortyment, który Zainteresowana oferuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej charakteryzuje się występowaniem bardzo dużej ilości nazw towarów, np.: I Grupa - znicze, które występują o różnych wielkościach (małe, średnie, duże), materiale wykonania (plastik, szkło, ceramika), wzorach.

II Grupa - wkłady, charakteryzują się różną wielkością (duże, małe, średnie, wąskie, szerokie, wysokie) oraz wykonaniem (parafinowe, olejowe, zalewane).

III Grupa - kwiaty sztuczne, występują: całe bukiety kwiatów (o różnych kształtach, wielkościach, a także rodzajami występujących w nich kwiatach), korpusy kwiatowe (różne kształty, wielkość), różne gatunki pojedynczych kwiatów sztucznych (materiał, wielkość), kompozycje kwiatowe o różnej wielkości, składające się z różnych rodzajów kwiatów, dodatki dekoracyjne.

IV Grupa - kwiaty żywe cięte, występują: róże, margaretki, goździki, mieczyki itp.

V Grupa - kwiaty żywe doniczkowe, występują: chryzantemy (różne rodzaje: duża doniczka, średnia, mała, różne kolory, gatunek kwiatów), bratki, pelargonie, prymulki, stokrotki, wrzosy, wrzośce (wszystkie o różnych kolorach, odmianach, wielkościach).

VI Grupa - artykuły dekoracyjne - plastikowe, czyli flakony, misy, doniczki, podstawki pod kwiaty i znicze, wkłady do wazonu (wszystkie o różnych kolorach, wzorach, kształtach, wielkościach, sprzedawane jako elementy dekoracyjne).

Towary znajdujące się w poszczególnych grupach opodatkowane są różnymi stawkami podatku VAT.

W związku z powyższym powstała wątpliwość w sposobie oznaczania sprzedawanych towarów na paragonach fiskalnych, tj. czy występuje konieczność podawania na paragonie nazwy towaru, czy określonej grupy towarów.

Z powołanego wcześniej art. 111 ust. 3a pkt 2 ustawy wynika, że to sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa towaru lub usługi na paragonie była tak skonstruowana, aby można było na jej podstawie dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar lub usługę oraz aby umożliwiała ich właściwe przyporządkowanie do stawki podatku. Oznacza to, że podatnik powinien wystawiać paragony zawierające nazwy towarów na tyle szczegółowe, żeby z jednej strony pozwalały one organowi podatkowemu na weryfikacje prawidłowego rozliczenia podatku, a z drugiej strony zapewniły konsumentowi możliwość kontroli dokonywanych zakupów. Podatnik powinien zadbać o takie zaprogramowanie kasy rejestrującej, aby konsument otrzymywał paragony z konkretnymi nazwami jednostkowymi towarów lub usług, pozwalającymi na ich jednoznaczną identyfikację.

Wobec powyższego, nieprawidłowe jest uwidocznienie na paragonie fiskalnym nazwy towaru określająca grupę towarowa bez podziału na nazwy poszczególnych podgrup - gatunków towarów, gdyż uniemożliwiała to ich właściwe przyporządkowanie do stawki podatku.

Końcowo wskazać należy na przepis § 37 rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363), zgodnie z którym, do dnia 30 września 2013 r. podatnicy mogą prowadzić ewidencję oraz zapewnić spełnienie warunków używania kas zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy obowiązującymi na dzień 31 marca 2013 r.

A zatem, rozporządzenie to jedynie wskazuje, że z upływem 30 września 2013 r. podatnicy będą zobowiązani w pełni realizować przewidziany w przepisie wymóg wskazywania nazwy, która pozwoli na jednoznaczną identyfikację towaru lub usługi. Nie oznacza to jednak, że obecnie akceptowane było prowadzenie ewidencji i stosowanie nazewnictwa bazującego, np. na grupach towarowych w sposób niepozwalający na jednoznaczną identyfikację sprzedawanych towarów lub świadczonych usług.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że nieprawidłowe jest oznakowanie przez Zainteresowaną towarów na paragonie fiskalnym, gdyż ujęte są nazwy towarów w ramach grup towarowych, a nie według nazw jednostkowych, co uniemożliwia ich właściwe przyporządkowanie do stawki podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.