ILPP2/443-1407/11-2/AD - Stawka podatku VAT dla sprzedaży okularów korekcyjnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2011 r. (data wpływu 10 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży okularów korekcyjnych, oprawek okularowych, soczewek okularowych korygujących wzrok, okularów przeciwsłonecznych, płynów do czyszczenia oraz innych akcesoriów optycznych. Świadczy również inne usługi optyczne takie jak: wymiana śrubek, ustawień, czyszczenie okularów, ich dopasowanie i inne. Jest zarejestrowany w zakresie podatku od towarów i usług. Wszystkie kupowane soczewki, szkła korekcyjne i oprawy okularowe, z których powstają później okulary korekcyjne, oznaczone są znakiem CE (wyrób wprowadzony do obrotu na terenie Unii Europejskiej). Sprzedaż powyższych okularów wykonywana jest na podstawie recepty wystawionej przez lekarza okulistę, optometrystę, bądź w nielicznych przypadkach, na podstawie pomiaru refrakcjonisty. Na okulary korekcyjne składają się soczewki korekcyjne i oprawki, które stanowią jeden wyrób - wyrób medyczny (korygujący wzrok), który podlega opodatkowaniu stawką VAT 8%. Oprawki okularowe w przypadku, kiedy stanowią odrębny przedmiot dostawy oraz inne akcesoria optyczne, w tym okulary przeciwsłoneczne, podlegają opodatkowaniu stawką VAT 23%. Natomiast soczewki okularowe (symbol PKWiU 32.50.41) sprzedawane są ze stawką 8%. Usługi optyczne wyżej wymienione, jeżeli są przedmiotem dostawy, podlegają stawce VAT 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku od towarów i usług należy zastosować w przypadku sprzedaży okularów korekcyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż okularów korekcyjnych powinna być opodatkowana 8% stawką podatku VAT, ponieważ okulary korekcyjne mieszczą się w definicji wyrobu medycznego na podstawie ustawy o wyrobach medycznych. Jeżeli przedmiotem dostawy są okulary korekcyjne to ma do nich zastosowanie przepis art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i poz. 105 załącznika nr 3 do tej ustawy, stanowiący o opodatkowaniu stawką 8% VAT dla wyrobów medycznych, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczonych do obrotu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast kwalifikacje danego wyrobu do kategorii wyrobów medycznych dokonuje się na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych. Wątpliwości czy okulary korekcyjne to wyrób medyczny zostały wyjaśnione w piśmie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (URLPLWMiPB) z dnia 19 listopada 2010 r., w którym m.in. stwierdzono, że "okulary korekcyjne spełniają definicję wyrobu medycznego podaną w ustawie z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznego. Skoro więc okulary korekcyjne są wyrobem medycznym to zgodnie z poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług właściwą dla nich stawką VAT jest 8% niezależnie od przypisanego im symbolu PKWiU".

W związku z tym, że:

Zainteresowany uważa, że spełnia wszystkie warunki aby opodatkować okulary korekcyjne 8% stawką podatku VAT.

Dodatkowo Wnioskodawca powołał się na pismo z dnia 23 sierpnia 2011 r. Izby Skarbowej w Łodzi (IPTPP1/443-304/11-2/JM) w sprawie określenia stawki podatku VAT właściwej dla sprzedaży okularów korekcyjnych. Stanowisko Izby Skarbowej potwierdza, że sprzedaż okularów korekcyjnych powinna być opodatkowana 8% stawką podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy, jak i w treści przepisów wykonawczych ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Według art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 105 zostały wymienione wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika, bez względu na symbol PKWiU.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 Nr 107, poz. 679 z późn. zm.), przez wyrób medyczny należy rozumieć narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 31 ww. ustawy, wprowadzeniem do obrotu jest udostępnienie za opłatą albo nieodpłatnie, po raz pierwszy, wyrobu fabrycznie nowego lub całkowicie odtworzonego, innego niż wyrób do badań klinicznych i wyrób do oceny działania, w celu używania lub dystrybucji na terytorium państwa członkowskiego zaś zgodnie z pkt 32 tego artykułu wprowadzeniem do używania jest pierwsze udostępnienie użytkownikowi na terytorium państwa członkowskiego wyrobu gotowego do użycia w celu jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 45 tej ustawy, wytwórcą jest:

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, wyroby wprowadzane do obrotu i wprowadzane do używania są oznakowane znakiem CE.

Stosownie do art. 13 ust. 1 tej ustawy, za wyrób, za wykonanie oceny zgodności wyrobu przed jego wprowadzeniem do obrotu oraz za wprowadzenie wyrobu do obrotu odpowiada wytwórca wyrobu. Jeżeli wytwórca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w państwie członkowskim, odpowiedzialność tę ponosi autoryzowany przedstawiciel dla tego wyrobu. Jeżeli wytwórca nie wyznaczył autoryzowanego przedstawiciela albo jeżeli wyrób nie jest wprowadzany do obrotu na odpowiedzialność wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela, odpowiedzialność tę ponosi podmiot, który wprowadził wyrób do obrotu.

Stosownie do art. 23 ust. 1 cytowanej ustawy, wyroby muszą spełniać odnoszące się do nich wymagania zasadnicze.

Według art. 29 ust. 1 tej ustawy, wytwórca przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu oraz przed przekazaniem wyrobu do badań klinicznych lub do oceny działania jest obowiązany do przeprowadzenia oceny zgodności wyrobu.

Zgodnie z art. 29 ust. 2 ww. ustawy, wytwórca może powierzyć autoryzowanemu przedstawicielowi prowadzenie niektórych procedur oceny zgodności, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 4, ust. 3 pkt 3 oraz ust. 4 pkt 3.

Autoryzowanym przedstawicielem jest podmiot, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim, który jest wyznaczony przez wytwórcę do działania w jego imieniu oraz do którego mogą zwracać się, zamiast do wytwórcy, władze i instytucje państw członkowskich w sprawach obowiązków wytwórcy określonych ustawą (art. 2 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy).

Na podstawie art. 26 pkt 2 ww. ustawy, domniemywa się, że wyroby są zgodne z wymaganiami zasadniczymi, o których mowa w art. 23 ust. 1, w zakresie, w jakim stwierdzono ich zgodność z odpowiednimi krajowymi normami przyjętymi na podstawie norm ogłoszonych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej seria C, jako normy zharmonizowane z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (Dz. Urz. WE L 169 z 12.07.1993, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 12, str. 82) - w przypadku wyrobów medycznych i wyposażenia wyrobów medycznych.

W oparciu o art. 58 tejże ustawy, wytwórca i autoryzowany przedstawiciel mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonują zgłoszenia wyrobu do Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, co najmniej na 14 dni przed pierwszym wprowadzeniem do obrotu albo przekazaniem do oceny działania.

Z kolei, jak stanowi art. 22 ust. 1 ww. ustawy, rozbieżności dotyczące sklasyfikowania danego wyrobu medycznego albo zakwalifikowania wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro, powstałe między wytwórcą a jednostką notyfikowaną autoryzowaną przez ministra właściwego do spraw zdrowia podlegają rozstrzygnięciu, w drodze decyzji administracyjnej, przez Prezesa Urzędu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zarejestrowany w zakresie podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży okularów korekcyjnych, oprawek okularowych, soczewek okularowych korygujących wzrok, okularów przeciwsłonecznych, płynów do czyszczenia oraz innych akcesoriów optycznych. Świadczy również inne usługi optyczne takie jak: wymiana śrubek, ustawień, czyszczenie okularów, ich dopasowanie i inne. Wszystkie kupowane soczewki, szkła korekcyjne i oprawy okularowe, z których powstają później okulary korekcyjne, oznaczone są znakiem CE (wyrób wprowadzony do obrotu na terenie Unii Europejskiej). Na okulary korekcyjne składają się soczewki korekcyjne i oprawki, które stanowią jeden wyrób - wyrób medyczny (korygujący wzrok).

Sprzedaż powyższych okularów wykonywana jest na podstawie recepty wystawionej przez lekarza okulistę, optometrystę, bądź w nielicznych przypadkach, na podstawie pomiaru refrakcjonisty.

Reasumując, sprzedaż okularów korekcyjnych, które mieszczą się w definicji wyrobu medycznego na podstawie ustawy o wyrobach medycznych, podlega opodatkowaniu na podstawie art. 41 ust. 2, w związku z poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z art. 146a pkt 2, stawką VAT 8%.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, że analiza przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych nie mieści się w zakresie określonym przez art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, w kompetencji Ministra Finansów nie leży dokonywanie oceny, czy ww. towary spełniają zawartą w ustawie z dnia 20 maja 2010 r. definicję wyrobu medycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.