ILPP2/443-1380/09-2/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2009 r. (data wpływu 12 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży działek nie wykorzystywanych w działalności rolniczej,

* nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży działek wykorzystywanych w działalności rolniczej.

W dniu 12 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielką gospodarstwa rolnego o powierzchni 4,35 ha gruntów, które nabyła na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego w 1984 r. w skład ww. gospodarstwa wchodzą m.in. działki o nr 37 i 36/1, które zostały w 2007 r. podzielone na 10 działek i drogę wewnętrzną. Na tych działkach Zainteresowana uprawiała tytoń i zboże. Tytoń sprzedawała jako rolnik ryczałtowy, a zboże wykorzystywała na własne potrzeby jako opał. Od 2008 r. Wnioskodawczyni nie uprawia już tytoniu, natomiast w dalszym ciągu pole obsiewa zbożem. Plon jest niewielki (słaba gleba, zniszczenie przez zwierzynę leśną) i wykorzystywany jest tylko na własne potrzeby jako opał. Pozostałe działki wchodzące w skład gospodarstwa rolnego nie są i nie były wykorzystywane do działalności rolniczej, są to ugory. Zainteresowana uważa, że nie prowadzi już typowej działalności rolniczej, którą zaprzestała z chwilą zrezygnowania z uprawy tytoniu.

Dla podzielonych działek nie ma sporządzonego aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast w studium uwarunkowań zakwalifikowane są jako "strefa rozwoju o dominacji funkcji turystyczno-rekreacyjnej". w ewidencji gruntów podzielone działki funkcjonują jako rolne. Dla ww. nieruchomości Wójt Gminy wydał w dniu 31 stycznia 2008 r. decyzję o warunkach zabudowy. Aktualnie Wnioskodawczyni zamierza sprzedać działkę, a w przyszłości kolejną. w momencie nabycia przedmiotowego gruntu nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie obowiązywały takie przepisy. Nieruchomość nie jest i nigdy nie była przedmiotem umowy najmu lub dzierżawy, czy też użyczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek podlega opodatkowaniu stawką 22%.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem podatku od towarów i usług, gdyż jest to sprzedaż majątku osobistego, wycofanego z prowadzonej działalności rolniczej. Grunty Zainteresowana nabyła w latach, w których nie obowiązywała ustawa o podatku od towarów i usług. Sprzedaż działek powstałych z podzielenia gruntów rolnych nie nosi znamion działalności gospodarczej, gdyż nie zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży. Ponadto, w ewidencji gruntów w dalszym ciągu figurują jako rolne - nie zostały przekształcone, czy odrolnione. z uwagi na specyfikę gospodarstw rolnych na terenie Polski, sam fakt bycia rolnikiem i posiadania gospodarstwa nie zawsze będzie oznaczać, że jest prowadzona działalność rolnicza w rozumieniu ustawy o VAT. Sprzedaż działki zostanie wykonana poza zakresem gospodarstwa rolnego.

Ponadto, przy nabyciu gruntów rolnych Wnioskodawczyni nie miała możliwości odliczenia podatku naliczonego ze względu na to, że grunty rolne nie były objęte systemem VAT. w ustawie o VAT sprzedaż majątku produkcyjnego przez inne podmioty, które co do zasady miały prawo do odliczenia podatku naliczonego, a w przypadku jego braku kompensowane to jest stosownymi zwolnieniami. Natomiast przyjęcie interpretacji, iż opodatkowaniu podlega cała wartość przychodu pozostawało by w sprzeczności z art. 1 ust. 2 zdanie 2 Dyrektywy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży działek nie wykorzystywanych w działalności rolniczej,

* nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży działek wykorzystywanych w działalności rolniczej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy, przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Według przepisu art. 2 pkt 15 ustawy, przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42 -00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej - art. 15 ust. 2 ustawy - należy uznać, iż planowane transakcje sprzedaży działek mają związek z działalnością gospodarczą, bowiem osoba wykorzystująca grunty do celów rolniczych, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Zatem, rolnik sprzedający grunt nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Wobec powyższego, osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z przedmiotową działalnością gospodarczą (działalnością rolniczą) i jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, nie korzystającym ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż grunty będące przedmiotem sprzedaży, zostały przez Wnioskodawczynię nabyte w celu prowadzenia działalności rolniczej.

W związku z tym, transakcja sprzedaży przedmiotowych nieruchomości będzie sprzedażą związaną z prowadzoną przez Zainteresowaną działalnością gospodarczą. Działanie poza zakresem działalności gospodarczej występuje w sytuacji, gdy przedmiotem jest majątek osobisty danej osoby, nabyty na jej własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej. Zatem mając na uwadze fakt, że ww. nieruchomości zostały przez Wnioskodawczynię nabyte w celu prowadzenia działalności rolniczej, stwierdzić należy, że ich sprzedaż mieści się w zakresie działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy - tym samym ich dostawa będzie podlegała regulacjom zawartym w ww. ustawie, a Wnioskodawczyni będzie występowała w charakterze podatnika.

Według art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W art. 43 ustawy, zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Stosownie do ust. 1 pkt 9 powołanego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdza się, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast, dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług. Należy zauważyć, że ustawa w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, a nie jego klasyfikacją gleboznawczą. Jednakże ustawodawca zwalniając od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu. o przeznaczeniu gruntu rozstrzyga bowiem odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, bądź też o przeznaczeniu tym decyduje wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Z przedłożonego przez Zainteresowaną wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni jest właścicielką gospodarstwa rolnego o powierzchni 4,35 ha gruntów, które nabyła na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego w 1984 r. w skład ww. gospodarstwa wchodzą m.in. działki o nr 37 i 36/1, które zostały w 2007 r. podzielone na 10 działek i drogę wewnętrzną. Na tych działkach Zainteresowana uprawiała tytoń i zboże. Tytoń sprzedawała jako rolnik ryczałtowy, a zboże wykorzystywała na własne potrzeby jako opał. Od 2008 r. Wnioskodawczyni nie uprawia już tytoniu, natomiast w dalszym ciągu pole obsiewa zbożem. Pozostałe działki wchodzące w skład gospodarstwa rolnego nie są i nie były wykorzystywane do działalności rolniczej, są to ugory. Dla podzielonych działek nie ma sporządzonego aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast w studium uwarunkowań zakwalifikowane są jako "strefa rozwoju o dominacji funkcji turystyczno-rekreacyjnej". w ewidencji gruntów podzielone działki funkcjonują jako rolne. Dla ww. nieruchomości Wójt Gminy wydał w dniu 31 stycznia 2008 r. decyzję o warunkach zabudowy. Aktualnie Wnioskodawczyni zamierza sprzedać działkę, a w przyszłości kolejną. Nieruchomość nie jest i nigdy nie była przedmiotem umowy najmu lub dzierżawy, czy też użyczenia.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że planowana przez Zainteresowaną dostawa działek wykorzystywanych uprzednio w działalności rolniczej, jest czynnością podlegającą uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług i jako taka, podlega opodatkowaniu ww. podatkiem. Wskazać ponadto należy, iż ww. transakcja zbycia nieruchomości, dla której wydano decyzję o warunkach zabudowy nie będzie korzystać również ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. w konsekwencji, dostawę przedmiotowych działek należy opodatkować, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, 22% stawką podatku.

Zatem, stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie sprzedaży działek wydzielonych z gruntu wykorzystywanego w działalności rolniczej należy uznać za nieprawidłowe.

W zakresie sprzedaży działek nie wykorzystywanych do wykonywania działalności gospodarczej (działalności rolniczej) wskazać należy, iż nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika, o którym mowa w cyt. art. 15 ust. 1 ustawy, wykonującego działalność gospodarczą, zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisanego przez Zainteresowaną zdarzenia przyszłego wynika również, iż część gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego nabytego w drodze umowy przekazania, nie są i nie były wykorzystywane do działalności rolniczej, są to ugory.

Jak już wskazano, grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w sytuacji sprzedaży działek nie wykorzystywanych do prowadzenia działalności rolniczej Wnioskodawczyni nie należy traktować jako podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy, za którą uznaje się również działalność rolniczą.

Okoliczności sprawy nie wskazują bowiem na to, aby dokonując sprzedaży części gruntu niewykorzystywanego do prowadzenia działalności rolniczej Zainteresowana działała w charakterze handlowca. Grunt ten, podobnie jak część działki wykorzystywanej rolniczo (pod uprawę tytoniu i zboża), pochodzi z majątku prywatnego, otrzymanego w drodze umowy przekazania gospodarstwa rolnego. Jednak ze względu na fakt, iż część gruntu nie była wykorzystywana do działalności rolniczej (ugór), Wnioskodawczyni sprzedając tę część gruntu korzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, ponieważ część gruntów, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego nabytego w drodze umowy przekazania, nie była wykorzystywana przez Zainteresowaną w działalności gospodarczej (w tym również rolniczej), należy stwierdzić, że planowana sprzedaż działek wydzielonych z tej części nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, stanowisko Zainteresowanej w części dotyczącej sprzedaży działek nie wykorzystywanych w działalności rolniczej, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.