ILPP2/443-1362/09-3/TK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1362/09-3/TK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2009 r. (data wpływu 8 października 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 grudnia 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 grudnia 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2009 r.), w którym doprecyzowano stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 2002 Wnioskodawczyni dokonała nabycia 2 działek gruntowych o łącznej powierzchni 1,40 ha.

Zamiarem tego nabycia było wybudowanie na tych działkach domu oraz utworzenie ogrodu na pozostałej powierzchni. Cała nieruchomość wchodziła w skład majątku osobistego z przeznaczeniem na zaspokojenie osobistych potrzeb.

Nabycie przedmiotowych nieruchomości nie nastąpiło w celu ich odsprzedaży.

Po kilku latach od nabycia, z przyczyn osobistych Zainteresowana zmieniła zamiar zagospodarowania tych działek.

W roku 2008 dokonała scalenia przedmiotowych działek, a następnie ich podziału na 9 odrębnych działek z zamiarem ich odsprzedaży.

W dniu 9 września 2009 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży jednej z wyodrębnionych działek za kwotę 86.072,00 zł i zamierza sprzedać pozostałe wyodrębnione działki.

Przychody ze sprzedaży tych działek Zainteresowana przeznacza na potrzeby osobiste nie związane z jakąkolwiek działalnością gospodarczą.

Ponadto z uzupełnienia wynika, że:

1.

Wnioskodawczyni nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem VAT.

2.

Zainteresowana nie prowadzi rolniczej działalności gospodarczej, nie posiada statusu rolnika.

3.

Działki, które Wnioskodawczyni sprzedała (dwie działki), jak i kolejne przeznaczone na sprzedaż nie były udostępniane innym osobom, podmiotom gospodarczym do użytkowania na podstawie jakichkolwiek umów.

4.

Działki mają obecnie status działek budowlanych. Decyzja o warunkach zabudowy została wydana przez Urząd Gminy w X.

5.

W kwietniu 2007 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży osobie prywatnej jednej działki budowlanej położonej w Y ul. yyy (działka ok. 10a, budowlana, zakupiona w 2003 r. z zamiarem budowy domu i relokacji do Y w związku z pracą w Z. z czasem uległy zmianie plany zawodowe Zainteresowanej, stąd decyzja o sprzedaży).

6.

Jako właściciel Wnioskodawczyni nie poniosła żadnych nakładów na przygotowanie gruntu do sprzedaży w postaci ogrodzenia, wyrównania terenu, akcji ogłoszeniowej w prasie. Zamiar sprzedaży zgłosiła do agencji obrotu nieruchomościami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży działki gruntu, wchodzącej w skład nieruchomości nabytej uprzednio do majątku osobistego i dla celów osobistych, Wnioskodawczyni zobowiązana jest do odprowadzenia podatku VAT od tej transakcji.

Zdaniem Wnioskodawczyni, od tej transakcji nie jest ona zobowiązana do odprowadzenia podatku VAT.

Zainteresowana uważa, iż sprzedaż działki następuje w obrocie prywatnym nie związanym z żadną działalnością gospodarczą. Przy tej transakcji nie działała jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą, tylko dokonała sprzedaży majątku prywatnego. Nie zajmuje się w sposób profesjonalny obrotem nieruchomościami i nie ma zamiaru takiej działalności prowadzić.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Natomiast stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza" na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Podatnikami są osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powołując definicję działalności gospodarczej zawartą w ustawie o podatku VAT, wyjaśnić należy, iż jest ona znacznie szersza niż definicja działalności gospodarczej uregulowana w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.), czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). w konsekwencji ocena określonych stanów na gruncie powołanych aktów prawnych może być odmienna.

Status podatnika VAT nie jest związany z wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu ww. przepisów. w szczególności nie ma znaczenia fakt rejestracji działalności gospodarczej, czy też rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. Wskazać również należy, iż dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski.

Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użytecznie (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. o kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w roku 2002 dokonała nabycia 2 działek gruntowych o łącznej powierzchni 1,40 ha.

Zamiarem tego nabycia było wybudowanie na tych działkach domu oraz utworzenie ogrodu na pozostałej powierzchni. Cała nieruchomość wchodziła w skład majątku osobistego z przeznaczeniem na zaspokojenie osobistych potrzeb.

Zainteresowana twierdzi, że nabycie przedmiotowych nieruchomości nie nastąpiło w celu ich odsprzedaży.

Po kilku latach od nabycia, z przyczyn osobistych Zainteresowana zmieniła zamiar zagospodarowania tych działek.

W roku 2008 dokonała scalenia przedmiotowych działek, a następnie ich podziału na 9 odrębnych działek z zamiarem ich odsprzedaży.

W dniu 9 września 2009 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży jednej z wyodrębnionych działek za kwotę 86.072,00 zł i zamierza sprzedać pozostałe wyodrębnione działki.

Przychody ze sprzedaży tych działek Zainteresowana przeznacza na potrzeby osobiste nie związane z jakąkolwiek działalnością gospodarczą.

Ponadto z opisanego stanu faktycznego wynika iż:

* Wnioskodawczyni nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem VAT.

* Zainteresowana nie prowadzi rolniczej działalności gospodarczej, nie posiada statusu rolnika.

* Działki, które Wnioskodawczyni sprzedała (dwie działki), jak i kolejne przeznaczone na sprzedaż nie były udostępniane innym osobom, podmiotom gospodarczym do użytkowania na podstawie jakichkolwiek umów.

* Działki mają obecnie status działek budowlanych. Decyzja o warunkach zabudowy została wydana przez Urząd Gminy w X.

* W kwietniu 2007 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży osobie prywatnej jednej działki budowlanej położonej w XXX (działka ok. 10a, budowlana, zakupiona w 2003 r. z zamiarem budowy domu i relokacji do YY w związku z pracą w ZZ. z czasem uległy zmianie plany zawodowe Zainteresowanej, stąd decyzja o sprzedaży).

* Jako właściciel Wnioskodawczyni nie poniosła żadnych nakładów na przygotowanie gruntu do sprzedaży w postaci ogrodzenia, wyrównania terenu, akcji ogłoszeniowej w prasie. Zamiar sprzedaży zgłosiła do agencji obrotu nieruchomościami.

Uwzględniając treść powołanych przepisów oraz opisany stan faktyczny wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni - w związku z dostawą przedmiotowej działki przeznaczonej pod zabudowę - wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT. Zainteresowana nabyła 2 działki gruntowe, a wskutek ich scalenia i podziału powstało dziewięć działek, z czego Wnioskodawczyni już sprzedała jedną działkę oraz planuje dokonać dostawy pozostałych 8 działek. Tak przewidziana sprzedaż nie ma charakteru incydentalnego czy też sporadycznego, a częstotliwy.

W ten sposób Zainteresowana wypełni definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, i wystąpi - w związku z dostawą przedmiotowych działek - w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest fakt, że Zainteresowana w roku 2007 dokonała sprzedaży zakupionej w 2003 r. działki budowlanej położonej w Ośnie Lubuskim oraz przygotowała grunt do sprzedaży (poprzez scalenie i podział nieruchomości na dziewięć działek), a także dokonała już sprzedaży jednej działki i zamierza sprzedać kolejne 8 działek.

Ponadto wskazać należy, iż nabycie przedmiotowch nieruchomości nie nastąpiło wskutek darowizny czy też spadku, lecz umowy sprzedaży i to zawartej w krótkim okresie przed podjęciem kroków mających na celu przygotowanie gruntów do sprzedaży. Powyższe wskazuje, iż nabycie nastąpiło w celu późniejszej odsprzedaży. w konsekwencji nieruchomość nie może być uznana za odrębny majątek osobisty Zainteresowanej, lecz stanowi majątek nabyty w celu wykorzystania w działalności gospodarczej - działalności handlowej.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą korzystać z podmiotowego zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 tej ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Na podstawie zapisu art. 41 ust. 1 wskazanej ustawy, podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%. Podatnik dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów w niektórych przypadkach może jednakże skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W omawianej sprawie, Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę. Tak więc, jego sprzedaż nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowej działki w przedstawionym stanie faktycznym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%. Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl