ILPP2/443-1350/11-2/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej reprezentowanej przez Radcę Prawnego, przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2011 r. (data wpływu 23 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podziału spółki przez wydzielenie oraz wniesienia udziałów spółki zależnej do nowozawiązanej spółki - jest prawidłowe.

W dniu 23 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podziału spółki przez wydzielenie oraz wniesienia udziałów spółki zależnej do nowozawiązanej spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka "A" Sp. z o.o. (zwana dalej "akcjonariuszem") posiada 100% akcji "B" S.A. Spółka B (zwana dalej "Spółką" lub "Wnioskodawcą") planuje przeprowadzenie restrukturyzacji. Plan restrukturyzacji zakłada m.in.:

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., zwanej dalej "ustawą"), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez dostawę towarów rozumie się również - zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, towary to rzeczy, jak również wszelkie postacie energii będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dla uznania czynności polegającej na wniesieniu przez Spółkę do nowozawiązanej spółki udziałów w spółce zależnej za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT dostawę towarów muszą być spełnione łącznie dwa warunki:

Ponieważ w niniejszej sprawie podmiotem, który w zamian za przeniesienie wydzielonego majątku Spółki na nowozawiązaną spółkę otrzyma udziały w nowozawiązanej spółce nie będzie Spółka lecz jej akcjonariusz, brak jest podstaw dla uznania, że czynność polegająca na przeniesieniu przez Spółkę udziałów jest czynnością odpłatną. Ponadto należy zauważyć, że przedmiot przeniesienia w niniejszej sprawie stanowią prawa (własność udziałów spółki zależnej), a nie towary w rozumieniu ustawy. W związku z tym uznać należy, że przeniesienie udziałów (przeniesienie praw) nie stanowi odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu ustawy.

Powstaje pytanie, czy opisana wyżej czynność przeniesienia udziałów powinna zostać zakwalifikowana jako podlegające opodatkowaniu VAT świadczenie usług.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy - nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z brzmienia przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że za usługę należy uznać każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów. Nie oznacza to jednak, że każdy przepływ pieniężny pomiędzy dostawcą i nabywcą towarów, który nie jest ściśle przyporządkowany konkretnej transakcji sprzedaży, powinien być potraktowany jako wynagrodzenie za świadczenie usług. Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług łączyć należy z definicją podatnika zawartą w art. 15 ustawy, z której wynika, iż status podatnika warunkowany jest samodzielnym wykonywaniem działalności gospodarczej. Zgodnie ze stanowiskiem Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 19 stycznia 2006 r., spełnienie tego warunku rozpatrywać należy w odniesieniu do konkretnej czynności, a nie w stosunku do całokształtu działalności prowadzonej przez dany podmiot (uzyskanie statusu podatnika przez dany podmiot z tytułu wykonywania określonych czynności nie skutkuje kwalifikowaniem każdej innej jego aktywności jako działalności gospodarczej). Powyższe stanowisko potwierdza również wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 4 października 1995 r. C-291/92 (Dieter Armrecht).

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1) oraz przepisy krajowe bardzo szeroko definiują pojęcie działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Kwestia, czy sprzedaż/zbycie udziałów można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej była przedmiotem szerokiego orzecznictwa ETS. Biorąc pod uwagę to orzecznictwo, należy stwierdzić, że co do zasady, powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z wyrokiem C-60/90 z dnia 20 czerwca 1991 r. (Polysar Investment Netherlands BV v Inspecteur der Invoerrechten en Accijnzen), Dyrektywa VAT określa bardzo szeroki zakres opodatkowania. Nie oznacza to jednak, że samo nabywanie i posiadanie akcji (udziałów) w spółce ma być traktowane jako działalność gospodarcza. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Zgodnie natomiast z wyrokiem C-155/94 z dnia 20 czerwca 1996 r. (Wellcome Trust Ltd v Commissioners of Customs and Excise), czerpanie korzyści z posiadanego prawa własności nie może samo w sobie być traktowane jako działalność gospodarcza. Jeżeli samo posiadanie takich udziałów nie stanowi działalności gospodarczej, to także ich sprzedaż nie będzie działalnością gospodarczą. Zgodnie z analizowanym wyrokiem, transakcje dotyczące akcji, dywidend i innych papierów wartościowych mogą wchodzić w zakres opodatkowania VAT, w szczególności, kiedy transakcje takie są wykonywane w ramach działalności maklerskiej lub w celu zapewnienia bezpośredniego lub pośredniego zaangażowania w proces zarządzania podmiotami, w których posiada się te udziały. ETS potwierdza powyższe stanowisko także w wyroku C-77/01 z dnia 29 kwietnia 2004 r. (Empresa de Desenvolvimento Mineiro SGPS SA (EDM) v Fazenda Publica), zgodnie z którym samo nabycie udziałów w spółce nie może być uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu Dyrektywy VAT, zaś samo nabycie udziałów w innym przedsiębiorstwie nie może być uznane za czerpanie korzyści z własności dla celów zarobkowych w sposób częstotliwy. Dywidendy uzyskiwane przez posiadacza udziałów są tylko wynikiem posiadania tych udziałów i nie stanowią zapłaty za wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy VAT. Jeśli działalność taka nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy VAT, to w ocenie Wnioskodawcy nie jest nią także sprzedaż takich udziałów. Także w wyroku C-465/03 z dnia 26 maja 2005 r. (Kretztechnik AG v Finanzamt Linz) ETS wskazał, że w myśl utrwalonego orzecznictwa samo nabycie akcji nie może być traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu Dyrektywy VAT. W istocie samo nabycie wkładów finansowych w innych przedsiębiorstwach nie stanowi wykorzystywania dobra w celach zarobkowych w sposób ciągły, jako że ewentualna dywidenda, stanowiąca pożytek tego wkładu, wynika z prawa własności dobra, a nie jest świadczeniem wzajemnym z tytułu jakiejkolwiek działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy VAT. Skoro zatem nabycie wkładów finansowych w innych przedsiębiorstwach nie stanowi samo w sobie działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy VAT, to w ocenie Wnioskodawcy nie są nią również transakcje polegające na zbyciu czy przeniesieniu tego rodzaju wkładów. Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, podziału Spółki przez wydzielenie, w wyniku którego część majątku Spółki (tj. posiadane przez nią udziały w spółce zależnej) zostanie przeniesiona na nowozawiązaną spółkę, nie można uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Konsekwentnie, działalność Spółki polegająca na podziale przez wydzielenie, w wyniku którego część majątku (udziały w spółce zależnej) tej Spółki zostanie przeniesiona na nowozawiązaną spółkę nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe uzasadnienie, zdaniem Wnioskodawcy, również wniesienia należących do Spółki udziałów w spółce zależnej do nowozawiązanej spółki nie można uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Konsekwentnie, działalność Wnioskodawcy polegająca na wniesieniu udziałów spółki zależnej do nowozawiązanej spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. Organ informuje ponadto, iż z dniem 1 kwietnia 2011 r. przepis art. 8 ust. 2 ustawy otrzymał następujące brzmienie:

"Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.