ILPP2/443-1331/09-5/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2009 r. (data wpływu 5 października 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 grudnia 2009 r. (data wpływu 15 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki bieżące związane z utrzymaniem świetlic - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki bieżące związane z utrzymaniem świetlic. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 grudnia 2009 r. (data wpływu 15 grudnia 2009 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz o opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Urząd Skarbowy pismem z dnia 20 czerwca 2005 r. nadał Wnioskodawcy NIP jako odrębnemu podatnikowi podatku od towarów i usług. Zainteresowany jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Stroną wszelkich umów cywilnoprawnych jest Gmina reprezentowana przez Wójta. w ramach swoich zadań publicznych zaspokaja ona zbiorowe potrzeby wspólnoty obejmujące swym zasięgiem sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizację, itp. Gmina w powyższym zakresie prowadzi działalność opodatkowaną 7% podatkiem VAT z mocy zawartych umów cywilnoprawnych. Infrastruktura wodociągowo-kanalizacyjna jest własnością Gminy i jest przez nią zarządzana. Wystawcą faktur sprzedaży VAT jest Gmina. Wszelkie faktury zakupu VAT również wystawiane są na Gminę z NIP-em Gminy. Urząd Gminy sporządza w imieniu Gminy jedną deklarację VAT-7. Ewidencja księgowa sprzedaży zakupów, rozliczenia inwestycji prowadzona jest w Urzędzie Gminy. Zobowiązania Gminy wynikające z faktur zakupu regulowane są za pomocą rachunku bankowego.

W ramach zadań własnych, na mocy art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, Gmina prowadzi działalność kulturalną, polegającą między innymi na utrzymaniu 7 świetlic wiejskich. Ponoszone wydatki dotyczą zarówno bieżących zakupów (media, remonty, zakup wyposażenia), jak również zakupów inwestycyjnych. Świetlice wykorzystywane są do działalności statutowej Gminy, sporadycznie na podstawie umów cywilnoprawnych są wynajmowane (6 świetlic). Gmina w roku 2009 r. planuje zrealizować inwestycje pn. "Rozbudowa świetlicy (...)". w związku z planowaną inwestycją Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie ze środków PROW na lata 2007-2013 w ramach działania odnowa i rozwój wsi. Zgodnie z interpretacją Komisji Europejskiej VAT nie stanowi kosztu kwalifikowanego w każdych okolicznościach dla krajowych, regionalnych i lokalnych organów władzy publicznej. Faktury zakupu VAT dotyczące prowadzonej działalności kulturalnej wystawiane są na Gminę z NIP-em Gminy, faktury VAT dokumentujące wynajem świetlic wystawiane są przez Gminę wraz z jej NIP-em.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że opis dotyczy zaistniałego stanu faktycznego w zakresie ponoszenia wydatków bieżących związanych z utrzymaniem świetlic wiejskich na terenie Gminy oraz zdarzenia przyszłego jakim jest planowana realizacja inwestycji pn. "Rozbudowa świetlicy (...)". w związku z ww. inwestycją ponoszone będą wydatki mające związek z czynnościami opodatkowanymi (wynajem świetlic wiejskich) oraz czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT (wykorzystywanie świetlic wiejskich do realizacji zadań własnych Gminy - organizacja imprez kulturalnych, zebrania wiejskie, zajęcia dla dzieci i młodzieży itp.). w związku z wykonywaniem zadań własnych Gminy, jakim jest m.in. utrzymanie świetlic wiejskich Gmina ponosi wydatki mające związek z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części z tytułu wydatków bieżących ponoszonych na utrzymanie świetlic wiejskich.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całość kwoty podatku naliczonego zarówno od faktur dokumentujących nabycie towarów i usług pozostałych, jak również zaliczanych do środków trwałych w zakresie dotyczącym 6 wynajmowanych świetlic oraz w ramach realizowanej inwestycji pn. "Rozbudowa świetlicy (...)" ponieważ spełniony zostaje warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanego art. 86 ust. 1 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty, czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336). Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych).

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, które obejmują sprawy m.in. kultury, w tym bibliotek gminnych i innych placówek upowszechniania kultury (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym) oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT prowadzi działalność kulturalną, polegającą między innymi na utrzymaniu 7 świetlic wiejskich. Ponoszone wydatki dotyczą bieżących zakupów (media, remonty, zakup wyposażenia). Świetlice wykorzystywane są do działalności statutowej Gminy, sporadycznie na podstawie umów cywilnoprawnych są wynajmowane (6 świetlic). w związku z wykonywaniem zadań własnych Gminy, jakimi jest m.in. utrzymanie świetlic wiejskich, Gmina ponosi wydatki mające związek z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego, Zainteresowany ma możliwości dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami w części, w której są one wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto, zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Artykuł 90 ust. 2 ustawy stanowi, że jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Na mocy art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

W myśl art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Jak wynika z konstrukcji cytowanych wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli do zakupów kwalifikowanych jako "zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną".

Ponadto w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że czynności pozostające poza zakresem działania ustawy o VAT nie mają wpływu na ustalenie proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ww. ustawy, bowiem nie stanowią obrotu w rozumieniu ustawy.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług ponoszonych na utrzymanie świetlic wiejskich w takiej części, w jakiej zakupy te związane są ze sprzedażą opodatkowaną, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Zatem stwierdza się, że w celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca zobowiązany jest przyporządkować w odpowiednich częściach podatek naliczony wynikający z faktur związanych z utrzymaniem świetlic, poszczególnym kategoriom działalności: zadaniom statutowym (zdaniem Wnioskodawcy niepodlegającym opodatkowaniu) i działalności gospodarczej (podlegającej opodatkowaniu), które odbywają się w świetlicach w oparciu o miarodajny i uzasadniony klucz podziału.

Reasumując, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług ponoszonych w związku z bieżącym utrzymaniem świetlic wiejskich, w części, w jakiej wydatki mają związek wyłącznie z działalnością opodatkowaną, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej interpretacji indywidualnej dokonano rozstrzygnięcia w oparciu o stwierdzenie Gminy, że czynności związane z wykonywaniem zadań własnych są czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, nie rozstrzygnięto natomiast czy są to czynności zwolnione od podatku VAT.

Ponadto, należy zauważyć, iż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania za środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek w zakresie stanu faktycznego dotyczących podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z wykonywaniem zadania własnego realizowanego na podstawie umów cywilnoprawnych oraz zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących ponoszone wydatki związane z realizacją inwestycji pn. "Rozbudowa świetlicy (...)" został rozstrzygnięty pismami z dnia 29 grudnia 2009 r. nr ILPP2/443-1331/09-4/AD i ILPP2/443-1331/09-6/AD.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.