ILPP2/443-1329/09-4/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1329/09-4/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2009 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 29 września 2009 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie 2 października 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 listopada 2009 r. (data wpływu 27 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury VAT za usługę zaewidencjonowaną na kasie rejestrującej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury VAT za usługę zaewidencjonowaną na kasie rejestrującej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 listopada 2009 r. (data wpływu 27 listopada 2009 r.) o uzupełnienie stanu faktycznego, pytanie do przedstawionego stanu faktycznego, własne stanowisko w sprawie, oświadczenie o którym mowa w art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa oraz wymaganą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wykonuje usługi w zakresie regularnego przewozu osób w transporcie drogowym na liniach krajowych. Sprzedaż biletów uprawniających do przejazdu na poszczególnych liniach rejestrowana jest za pomocą kas rejestrujących - fiskalnych. Dokonywana jest też sprzedaż biletów miesięcznych imiennych przy użyciu drukarki fiskalnej i licencjonowanego oprogramowania. Przy sprzedaży biletów firma honoruje ulgi ustawowe zgodnie z przepisami.

W 2009 r. została zawarta umowa z Gminą na świadczenie usług przewozowych, które będą wykonywane w ramach prowadzonej działalności przez firmę na podstawie przedstawionej przez zamawiającego imiennej listy uczniów korzystających z dowozu. Na podstawie przedstawionej listy przewoźnik wystawia imienne bilety miesięczne szkolne (zgodnie z umową), które są ewidencjonowane przez kasę fiskalną i licencjonowane oprogramowanie. Bilety, które są dowodem uprawniającym do przejazdu - są wydawane dzieciom. Firma wystawia do sprzedanych biletów notę obciążającą Gminę, na podstawie której zamawiający ma regulować wartość sprzedanych biletów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowany powinien wystawić Gminie fakturę VAT za sprzedane bilety miesięczne, czy też notę obciążeniową.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on wystawiać noty obciążeniowe, gdyż Gmina jest płatnikiem a ostatecznym beneficjentem usługi są uczniowie korzystający z przewozu. Wykonana usługa rejestrowana jest przez kasy fiskalne i na tej podstawie opodatkowana. Na podstawie ewidencji z kas fiskalnych robione są dopłaty z Urzędu Marszałkowskiego z tytułu ulg ustawowych, które opodatkowane są po otrzymaniu jej na konto firmy. Jednocześnie Wnioskodawca nie ma zwracanych biletów - paragonów sprzedaży, co też nie pozwala wystawić do nich faktury VAT zgodnie z rozporządzeniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy, ustawodawca nałożył na podatników dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z sytuacji opisanej we wniosku wynika, że pomiędzy Zainteresowanym a Gminą istnieje umowa na świadczenie usług przewozowych. Usługi te odbywają się na podstawie przedstawionej przez zamawiającego imiennej listy uczniów korzystających z dowozu. Na podstawie ww. listy przewoźnik wystawia imienne bilety miesięczne szkolne (zgodnie z umową), które są ewidencjonowane za pomocą kasy fiskalnej i licencjonowanego oprogramowania. Bilety, które są dowodem uprawniającym do przejazdu zostają wydane dzieciom.

Wynika z tego, że Wnioskodawca nie świadczy usług ani na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, ani na rzecz rolników ryczałtowych, lecz na rzecz Gminy. To Gmina jest stroną umowy i to ona zleca wykonanie tej usługi, która dotyczy przewozu dzieci (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej).

W związku z powyższym, Zainteresowany nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących w związku z wykonywaniem przedmiotowych usług.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak stanowi § 4 ust. 1 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), zwanego dalej rozporządzeniem, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12 (§ 9 ust. 1 rozporządzenia).

Natomiast na podstawie § 11 ust. 1 rozporządzenia, w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-5 i 7-11, ust. 16a oraz ust. 16b ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego - § 11 ust. 2 rozporządzenia.

W przedstawionym stanie faktycznym obowiązek podatkowy powstaje - zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy - z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami.

W myśl § 7 ust. 3 rozporządzenia, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik obowiązany jest dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Przepis ust. 3 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku należnego zostały zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy (§ 7 ust. 4 rozporządzenia).

Jak zostało wskazane w powyższej analizie Wnioskodawca, jest zobowiązany udokumentować świadczone usługi fakturą VAT wystawioną na rzecz Gminy, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy.

Zatem, w przedmiotowej sprawie Zainteresowany na świadczone przez siebie usługi przewozu dzieci na podstawie umowy zawartej z Gminą, powinien wystawić na rzecz Gminy fakturę VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl