ILPP2/443-1270/09-3/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku sygnowanym datą 17 października 2009 r. (data wpływu 24 września 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 listopada 2009 r. (data wpływu 10 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczania podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczania podatku VAT. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 listopada 2009 r. (data wpływu 10 listopada 2009 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 1999 r. firma Wnioskodawczyni została zaliczona do podatników VAT z powodu wynajmowania pomieszczeń na aptekę. Obecnie, od kilku lat, Zainteresowana nie prowadzi już działalności objętej podatkiem VAT. Działalność w zakresie ochrony zdrowia jest zwolniona od VAT.

Wnioskodawczyni występuje z wnioskiem o dopłaty unijne i potrzebuje zaświadczenie, że nie jest w stanie odzyskać zapłaconego podatku VAT.

Jedyną czynnością opodatkowaną VAT są wystawiane przez nią refaktury za prąd i wodę (VAT z tego tytułu jest zerowy - refaktura). Z uzupełnienia do wniosku wynika, iż wydatki mają związek jedynie ze sprzedażą zwolnioną od VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy mimo iż Zainteresowana jest uznawana za podatnika VAT czynnego, nie może odliczać podatku VAT (odzyskiwać).

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z tym, że ona nie płaci podatku VAT to nie może jego odzyskać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższe wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tym samym, powyższa zasada wyłącza możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które są wykorzystywane do czynności nie objętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz do czynności, choć podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.

Zatem, podstawowym kryterium decydującym o prawie podatnika podatku od towarów i usług do odliczenia podatku naliczonego, zawartego w towarach i usługach, które zostały przez niego zakupione, jest wystąpienie związku pomiędzy podatkiem naliczonym przy nabyciu towarów i usług a podatkiem należnym z tytułu wykonywanej przez podatnika działalności opodatkowanej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni od roku 1999 jest podatnikiem podatku VAT czynnym z powodu wynajmowania pomieszczeń na aptekę. Obecnie nie prowadzi już działalności, która jest objęta podatkiem VAT. Działalność w zakresie ochrony zdrowia jest zwolniona od VAT. Zainteresowana występuje z wnioskiem o dopłaty unijne i potrzebuje zaświadczenia, że nie jest w stanie odzyskać zapłaconego podatku VAT. Z pisma uzupełniającego wniosek wynika, iż wydatki mają związek jedynie ze sprzedażą zwolnioną od podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki, bowiem nie mają one związku ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy.

W przedmiotowej sprawie, Zainteresowana nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in.: pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 cyt. rozporządzenia oraz podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawczyni nie spełnia tych warunków, nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 10 cyt. rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej odliczania podatku VAT w zaistniałym stanie faktycznym. Jeżeli chodzi o prawo do odliczenia podatku VAT w zdarzeniu przyszłym kwestia ta została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 19 listopada 2009 r. nr ILPP2/443-1270/09-4/MR.

Zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.