ILPP2/443-1267/12-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2012 r. (data wpływu 17 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego w związku ze zmianą przeznaczenia samochodu ciężarowego na samochód osobowy - jest prawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego w związku ze zmianą przeznaczenia samochodu ciężarowego na samochód osobowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

We wrześniu 2010 r. Wnioskodawca kupił samochód ciężarowy z tzw. kratką. Samochód został zakupiony dla potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej i jest wykorzystywany w tej działalności. Zainteresowany dokonał odliczenia pełnego podatku VAT od zakupionego samochodu, ze względu na wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem VAT na podstawie wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wydanego w sprawie Magoora C-414/7. Obecnie w 2012 r. Wnioskodawca zamierza zdemontować kratkę w zakupionym samochodzie i przekwalifikować zakupiony samochód na osobowy, który nadal będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej w całości opodatkowanej podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej wyżej sytuacji Zainteresowany będzie zobowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego VAT od zakupionego samochodu ciężarowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, demontaż tzw. kratki w samochodzie ciężarowym zakupionym w 2010 r. i jego przekwalifikowanie na samochód osobowy z jednoczesnym dalszym jego wykorzystaniem dla celów prowadzenia działalności gospodarczej w 2012 r. nie wywołuje żadnych skutków w zakresie podatku od towarów i usług.

Przepisy ustawy z dnia 11 kwietnia 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w art. 86 ust. 5c obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. przewidywały obowiązek skorygowania kwoty podatku naliczonego w przypadku dokonania zmian w zakupionym pojeździe w okresie 12 miesięcy licząc od miesiąca w którym otrzymano fakturę. Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) uchyliła ten przepis i jednocześnie na okres 2 lat tj. 2011-2012 wprowadziła nowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego przy zakupie pojazdów samochodowych i paliwa. Przywołana ustawa nie reguluje sytuacji demontażu tzw. kratki. Uregulowano jedynie sprawę zmian w samochodach, które z uwagi na szczególne właściwości korzystają z pełnego odliczenia VAT (art. 3 ust. 4 przywołanej ustawy) i dotyczy ona pojazdów, dla których na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy zostało przeprowadzone dodatkowe badanie techniczne, potwierdzone zaświadczeniem wydanym przez okręgową stację kontroli pojazdów i wpisem do dowodu rejestracyjnego tego pojazdu.

Odliczenie podatku VAT nastąpiło w oparciu o fakturę VAT oraz świadectwo homologacji przedmiotowego samochodu i nie było dla niego przeprowadzane dodatkowe badanie techniczne przez okręgową stację kontroli pojazdów i nie stanowiło ono warunku do odliczenia całego podatku VAT, a prawo do odliczenia całego podatku naliczonego VAT przy nabyciu samochodu wywodziło się z wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Magoora C-414/07, czyli przepisów obowiązujących do dnia 30 kwietnia 2004 r., które w ogóle nie przewidywały dokonania korekty podatku naliczonego w niniejszej sytuacji.

Wobec braku wyraźnego uregulowania i pominięcia w przepisach przejściowych sprawy zmian w tzw. samochodach z kratką uznać należy, iż zmiany w takich samochodach nie wywołują skutków podatkowych w zakresie VAT w sytuacji przekwalifikowania samochodu ciężarowego na osobowy, przy jednoczesnym dalszym wykorzystywaniu pojazdu dla celów działalności gospodarczej. Przepisy obowiązujące do dnia 31 grudnia 2010 r. przewidywały skutki podatkowe w sytuacji obowiązku korekty kwoty podatku naliczonego nie tylko w przypadku zmian dokonanych przed upływem 12 miesięcy ale w ogóle.

Stanowisko powyższe oparte jest na założeniu, że gdyby ustawodawca chciał inaczej uregulować powyższą kwestię to uczyniłby to podobnie jak przy samochodach o szczególnych właściwościach, oraz na zasadzie literalnego odczytywania przepisów prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przypadki ograniczenia bądź wyłączenia prawa do odliczenia w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. zawierały przepisy art. 86 ust. 3-7a oraz art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwestię korekty podatku naliczonego odliczonego, w związku z nabyciem pojazdu samochodowego, do dnia 31 grudnia 2010 r. regulował art. 86 ust. 5c tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem jeżeli zmiany, o których mowa w ust. 5b, zostaną dokonane w okresie 12 miesięcy licząc od miesiąca, w którym otrzymano fakturę lub dokument celny, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w całości w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tych zmian.

Przy czym w myśl art. 86 ust. 5b ustawy, w przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 5, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 4 pkt 1-4 - podatnik obowiązany jest do pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o tych okolicznościach, w terminie 7 dni od ich zaistnienia.

Zgodnie natomiast z ust. 5 tego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 4 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. nastąpiła zmiana przepisów. Obecnie kwestie korekty podatku naliczonego w związku z późn. zm. w pojeździe reguluje art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W tym miejscu należy wskazać, iż od dnia 1 stycznia 2013 r., mocą art. 10 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. poz. 1456) w ww. ustawie nowelizującej wprowadzono następujące zmiany:

Zatem w wyniku wprowadzonych zmian zasady dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów, określone w art. 3 ustawy nowelizującej stosuje się do dnia 31 grudnia 2013 r. Natomiast przepisy art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług wchodzą w życie dopiero z dniem 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tekst jedn.: od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tekst jedn.: ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 powyższej ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W przypadku, gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia (art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca we wrześniu 2010 r. kupił samochód ciężarowy z tzw. kratką. Samochód został zakupiony dla potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej i jest wykorzystywany w tej działalności. Zainteresowany dokonał odliczenia pełnego podatku VAT od zakupionego samochodu, ze względu na wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem VAT na podstawie wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wydanego w sprawie Magoora C-414/7. Obecnie w 2012 r. Wnioskodawca zamierza zdemontować kratkę w zakupionym samochodzie i przekwalifikować zakupiony samochód na osobowy, który nadal będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej w całości opodatkowanej podatkiem VAT.

Należy zauważyć, że przepis art. 3 cytowanej ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. nie formułuje obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w sytuacji jak przedstawiona w przedmiotowej sprawie. Wskazać też trzeba, że treść przywołanych wyżej przepisów art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej, wskazuje, iż mają one zastosowanie w odniesieniu do pojazdów samochodowych, dla których uprzednio wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3 tego artykułu.

Zatem należy przyjąć, że przepisy te nie mają zastosowania do pojazdu samochodowego, dla którego ww. zaświadczenie nie zostało wydane, jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie. Tym samym, zmiana rodzaju samochodu nie wywoła skutków odnośnie wcześniej dokonanego odliczenia, jeżeli zainteresowany dysponuje stosownymi dokumentami, które w momencie zakupu uprawniały do odliczenia podatku naliczonego, a ponadto występował i występuje związek pomiędzy tym zakupem, a sprzedażą opodatkowaną.

Reasumując, mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy, Wnioskodawca w związku z faktem przekwalifikowania przedmiotowego samochodu, nie będzie zobowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego od zakupionego samochodu ciężarowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.