ILPP2/443-126/10-2/BA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2010 r. (data wpływu 26 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z remontem pomieszczeń w budynku gminnym - jest prawidłowe.

W dniu 26 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z remontem pomieszczeń w budynku gminnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zwrócił się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w związku z remontem budynku gminnego, który jest przedmiotem najmu. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca wynajmował budynek na prywatne gabinety lekarskie, aptekę, biuro Ośrodka Doradztwa i gabinet pielęgniarki. Z tytułu wynajmu jest pobierany czynsz, opodatkowany stawką 22%, a także opłaty za wodę, ścieki, centralne ogrzewanie, a ponadto Zainteresowany obciąża kosztami energii (refaktura). Po rezygnacji z wynajmu pomieszczeń zajmowanych przez aptekę, przeprowadzono remont lokalu polegający na: wymianie okien, przebudowie kanalizacji, remoncie sanitariatów, modernizacji instalacji wodnej i elektrycznej. Po zakończeniu prac pomieszczenia zostały wynajęte na prywatny gabinet lekarski. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, odliczenie podatku VAT przysługuje podatnikom z tytułu nabycia towarów i usług, które będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Inwestycja po jej zakończeniu będzie przedmiotem odpłatnej dzierżawy opodatkowanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wykonanie remontu pomieszczeń w budynku, który jest przedmiotem najmu na cele niemieszkalne (gabinety lekarskie) daje możliwość prawną Wnioskodawcy odliczenia podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, remont budynku daje możliwość prawną odliczenia podatku od towarów i usług. Zainteresowany wykorzystując efekty w postaci wyremontowanych pomieszczeń uzyskuje przychody opodatkowane podatkiem VAT z tytułu najmu pomieszczeń. Zatem, towary i usługi nabyte w celu remontu służą sprzedaży opodatkowanej realizowanej przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego, na podstawie zapisu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanego wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799). Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jako czynny podatnik VAT remontował budynek gminny. Zainteresowany wynajmował budynek na prywatne gabinety lekarskie, aptekę, biuro Ośrodka Doradztwa i gabinet pielęgniarki. Z tytułu wynajmu jest pobierany czynsz, opodatkowany stawką 22%, a także opłaty za wodę, ścieki, centralne ogrzewanie, a ponadto refakturowane są koszty energii. Po rezygnacji z wynajmu pomieszczeń zajmowanych przez aptekę, przeprowadzono remont lokalu polegający na: wymianie okien, przebudowie kanalizacji, remoncie sanitariatów, modernizacji instalacji wodnej i elektrycznej. Po zakończeniu prac pomieszczenia zostały wynajęte na prywatny gabinet lekarski.

Jak wskazał Wnioskodawca, budynek jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Inwestycja po jej zakończeniu będzie przedmiotem odpłatnej dzierżawy opodatkowanej.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów nie będących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia są spełnione, gdyż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a towary i usługi nabywane w celu remontu pomieszczeń budynku są związane z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem. Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku, Zainteresowany nie wykonuje zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, tylko czynności dokonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Reasumując, Zainteresowany ma możliwość odliczenia podatku towarów i usług w związku z remontem pomieszczeń budynku gminnego, będących przedmiotem najmu na cele niemieszkalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.