ILPP2/443-1240/09-5/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2009 r. (data wpływu 18 września 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 listopada 2009 r. (data wpływu 19 listopada 2009 r.) oraz pismem z dnia 9 grudnia 2009 r. (data wpływu 10 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kompensaty wierzytelności - jest prawidłowe.

W dniu 18 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kompensaty wierzytelności. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 listopada 2009 r. (data wpływu 19 listopada 2009 r.) o kserokopię potwierdzenia dopłaty 40 zł oraz pismem z dnia 9 grudnia 2009 r. (data wpływu 10 grudnia 2009 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka z o.o.) jest osobą prawną, której podstawowym przedmiotem działalności jest zagospodarowanie i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. Prowadząc wyłącznie działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług Spółka z o.o. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. w związku z tym, dokonując zakupów towarów i usług (w tym środków trwałych, wyposażenia i środków obrotowych) na potrzeby związane z prowadzoną działalnością, obniża podatek należny o kwoty podatku naliczonego określone w otrzymywanych fakturach zakupu tych towarów i usług. w związku z rozdzieleniem działalności Spółki, będzie ona budować obiekty na własny rachunek, a nowo powstała spółka komandytowa będzie świadczyć usługi w dziedzinie najmu lokali mieszkalnych i usługowych.

Aby osiągnąć zamierzony cel Wnioskodawca planuje wnieść aportem nieruchomość, na którą składają się grunty oraz lokale mieszkalne i usługowe ujęte w ewidencji wnoszącego aport odpowiednio jako towary i wyroby gotowe do spółki komandytowej w zamian za udziały. w nowo powstałej spółce osobowej nabyte nieruchomości będą środkami trwałymi ze względu na rodzaj prowadzonej działalności.

Wnioskodawca w celu rozliczenia podatku VAT powstałego w wyniku transakcji aportu zamierza rozliczyć wierzytelność w zamian za zwiększenie wartości nominalnej posiadanych udziałów w spółce komandytowej. Po pierwsze Spółka z o.o. podejmie uchwałę o podwyższeniu kapitału o wartość wierzytelności, którą jest podatek VAT, i o pokryciu go wkładem pieniężnym. w tym momencie spółka komandytowa będzie miała roszczenie wobec Spółki z o.o., jako wspólnika o wniesienie gotówki. Po drugie skoro nowo powstała spółka będzie miała roszczenie wobec wspólnika a wspólnik wobec spółki i to w tej samej wysokości obydwie spółki podpiszą porozumienie o potrąceniu wzajemnych wierzytelności co w konsekwencji doprowadzi do wygaśnięcia zobowiązania i wierzytelności z tytułu VAT.

Pismem uzupełniającym z dnia 9 grudnia 2009 r. Spółka wyjaśniła, iż w związku z użyciem we wniosku zwrotu: "w związku ze zwiększeniem wartości nominalnej posiadanych udziałów", w stosunku do spółki komandytowej, w której zgodnie z art. 105 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych z dnia 15 września 2000 r. wraz z późn. zm. ("Umowa spółki komandytowej powinna zawierać: oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość") mamy do czynienia z wartością wkładu, a nie jak zostało to określone w przedmiotowym wniosku.

Dlatego też Spółka dokonuje sprostowania, w stosunku do ww. stwierdzenia, które powinno brzmieć: "w związku ze zwiększeniem wartości wkładu wniesionego przez Spółkę do spółki komandytowej".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedstawiony sposób rozliczenia wierzytelności z tytułu podatku VAT, powstałego w związku z transakcją wniesienia aportem nieruchomości przez Spółkę z o.o. do Spółki komandytowej, w zamian za zwiększenie wartości nominalnej posiadanych udziałów w Spółce komandytowej będzie rodził jakieś skutki podatkowe w podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sposób rozliczenia podatku VAT, czyli poprzez konwersję wierzytelności na podwyższenie kapitału zakładowego nie będzie wywoływał żadnych skutków w podatku VAT, gdyż jest to pewna forma "kompensaty", a dokładniej rzecz ujmując czynność zwana potrąceniem umownym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W art. 29 ust. 1 ustawy postanowiono, iż podstawą podatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22 art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 9 ustawy, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

W przypadku dokonania czynności wniesienia nieruchomości do spółki prawa handlowego jako wkładu niepieniężnego (aportu), nie występuje kwota należna (cena) w zamian za wniesione towary, lecz formę należności stanowią udziały w spółce objęte w zamian za wniesione towary. Stąd też w powyższym przypadku podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wniesienia nieruchomości w formie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej należy określić na podstawie art. 29 ust. 9 ustawy.

Przez wartość rynkową, zgodnie z art. 2 pkt 27b ustawy, rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Spółka z o.o.) zamierza wnieść do spółki komandytowej wkład niepieniężny w postaci nieruchomość, na którą składają się grunty oraz lokale mieszkalne i usługowe. w celu rozliczenia podatku VAT powstałego w wyniku transakcji aportu przedmiotowych nieruchomości Spółka z o.o. zamierza rozliczyć wierzytelność w zamian za zwiększenie wartości wkładu wniesionego przez Spółkę z o.o. do spółki komandytowej.

Po pierwsze Spółka z o.o. podejmie uchwałę o podwyższeniu kapitału o wartość wierzytelności, którą jest podatek VAT i o pokryciu go wkładem pieniężnym. w tym momencie spółka komandytowa będzie miała roszczenie wobec Wnioskodawcy, jako wspólnika o wniesienie gotówki.

Po drugie Spółka będzie miała roszczenie wobec spółki komandytowej z tytułu podatku VAT w tej samej wysokości. w związku z tym, obydwie spółki podpiszą porozumienie o potrąceniu wzajemnych wierzytelności, co w konsekwencji doprowadzi do wygaśnięcia zobowiązania Spółki i jej wierzytelności z tytułu VAT.

Zasady kompensowania wzajemnych należności reguluje art. 498 ustawy z dnia 18 maja 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Na skutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

Kolejne kwestie regulują art. 499-502 Kodeksu cywilnego. Przepisy te stanowią, że potrącenia dokonuje się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Ma ono moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe.

Jeżeli przedmiotem potrącenia są wierzytelności, których miejsca spełnienia świadczeń są różne, strona korzystająca z możności potrącenia obowiązana jest uiścić drugiej stronie sumę potrzebną do pokrycia wynikającego dla niej uszczerbku. Odroczenie wykonania zobowiązania udzielone przez sąd albo bezpłatnie przez wierzyciela nie wyłącza potrącenia.

Wierzytelność przedawniona może być potrącona, jeżeli w chwili, gdy potrącenie stało się możliwe, przedawnienie jeszcze nie nastąpiło.

Powyższe oznacza, iż potrącenie wierzytelności jest jedną z form wygaśnięcia zobowiązania w wyniku wykonania świadczenia poprzez umorzenie wzajemnych wierzytelności między stronami. Wygaśnięcie zobowiązania przez potrącenie (kompensata wierzytelności), następuje wówczas, gdy jedna strona jest w stosunku do drugiej dłużnikiem i jednocześnie wierzycielem, tj. ma zarówno wierzytelności, jak i zobowiązania względem drugiej strony. Potrącenie, pomimo, iż dotyczy zobowiązań do świadczeń tego samego rodzaju (z reguły pieniężnych), prowadzi do zaliczenia jednej wierzytelności na poczet drugiej. Dochodzi w ten sposób do zaspokojenia wierzyciela i osiągnięcia tym samym celu zobowiązania.

Reasumując powyższe, przedstawiony sposób rozliczenia wierzytelności z tytułu podatku VAT, powstałego w związku z transakcją wniesienia aportem nieruchomości przez Spółkę z o.o. do spółki komandytowej, w zamian za zwiększenie wartości wkładu wniesionego do tej spółki, nie będzie rodził skutków podatkowych w podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kompensaty wierzytelności. Natomiast w kwestii określenia czy wartość rynkowa wnoszonego przez Wnioskodawcę aportu w zamian za udziały powinna być w kwocie brutto czy netto zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie z dnia 11 grudnia 2009 r. Nr ILPP2/443-1240/09-3/EN.

Z kolei w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych rozliczenia wierzytelności z tytułu podatku VAT, powstałego w związku z transakcją wniesienia aportem nieruchomości przez Spółkę do spółki komandytowej, w zamian za zwiększenie wartości wkładu wniesionego do tej spółki oraz w podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zmiany umowy spółki zostały wydane odrębne interpretacje indywidualne z dnia 11 grudnia 2009 r. Nr ILPB3/423-794/09-4/MM i Nr ILPB2/436-182/09-4/MK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.