ILPP2/443-124/08-2/MN - Jakie są zasady rozliczenia podatku od towarów i usług od transakcji dokonanej przez firmę na rzecz Wnioskodawcy?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 maja 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-124/08-2/MN Jakie są zasady rozliczenia podatku od towarów i usług od transakcji dokonanej przez firmę na rzecz Wnioskodawcy?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2008 r. (data wpływu 7 luty 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad rozliczenia podatku w transakcji łańcuchowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad rozliczenia podatku w transakcji łańcuchowej oraz obowiązku wystawienia faktury kontrahentowi z Brytyjskich Wysp Dziewiczych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma "F" z siedzibą w T., Brytyjskie Wyspy Dziewicze nabyła od firmy "S" z siedzibą w F., Francja, towar w postaci butelek szklanych. Butelki te bezpośrednio od producenta zostały wysłane do Polski, ponieważ firma "F" sprzedała je firmie Wnioskodawcy. Miejscem faktycznej dostawy towaru w Polsce była siedziba firmy "DD", jako ostatecznego nabywcy towaru.

Wnioskodawcy nie wiadomo, czy spółka "F" jest podatnikiem zarejestrowanym dla podatku od wartości dodanej w krajach UE. Dostawa przeprowadzona przez spółkę "F" na rzecz Zainteresowanego została udokumentowana fakturą.

Koszt transportu ponosi Wnioskodawca. Koszt ten rozliczany jest w cenie sprzedawanych towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie są zasady rozliczenia podatku od towarów i usług od transakcji dokonanej przez firmę "F" na rzecz Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisywanym przypadku nie doszło do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ponieważ dostawca ("F") nie jest podatnikiem polskiego podatku VAT, ani podatku od wartości dodanej w innym państwie członkowskim bez względu na jego miejsce siedziby lub zamieszkania. Nie doszło również do importu towarów, przez który zgodnie z definicją zawartą w ustawie rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Przy tym terytorium państwa trzeciego rozumiane jest jako terytorium niewchodzące w skład Wspólnoty. W opisywanym przypadku towary są przewożone z terytorium jednego państwa członkowskiego (Francja) na terytorium innego państwa członkowskiego (Polska), co znajduje potwierdzenie w dokumentach: dowód dostawy i dowód przewozowy CMR. Oznacza to, że warunek przewidziany dla importu towarów (przywóz towarów do Polski spoza Unii) nie jest spełniony. Zatem Wnioskodawca nie wykazałby przedmiotowej transakcji w ewidencjach dostawy, jak i nabycia prowadzonych dla potrzeb podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 7 ustawy, poprzez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz (art. 9 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1)

nabywcą towarów jest:

a)

podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,

b)

osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

-

z zastrzeżeniem art. 10.

2)

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz własnego stanowiska wynika, iż Wnioskodawca nabył od kontrahenta z Brytyjskich Wysp Dziewiczych towar w postaci butelek szklanych. Kontrahent, który odsprzedał towar Zainteresowanemu, nabył go wcześniej od producenta z siedzibą we Francji. Wnioskodawca odsprzedał towar innej firmie z siedzibą na terytorium kraju. Zakupiony towar jest transportowany bezpośrednio od producenta (terytorium Francji) do ostatecznego nabywcy (terytorium kraju). Zleceniodawcą (organizatorem) transportu jest Zainteresowany.

Podany przez Wnioskodawcę stan faktyczny wskazuje, że mamy do czynienia z tzw. transakcją łańcuchową. Transakcja taka polega na tym, że kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru, przy czym towar ten jest wydawany bezpośrednio przez pierwszy podmiot w łańcuchu dostaw, bezpośrednio ostatniemu podmiotowi. W przypadku transakcji łańcuchowej przyjmuje się, że każdy z jej uczestników dokonał własnej, odrębnej dostawy.

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Zasadnicze znaczenie dla ustalenia miejsca dokonania dostawy ma przypisanie transportu do dostawy. Zgodnie z art. 22 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie.

Z powyższego wynika, że możliwe jest przyporządkowanie transportu tylko jednej dostawie. Z przedstawionego stanu faktycznego oraz stanowiska Wnioskodawcy wynika, że Spółka będąca jednocześnie nabywcą i dostawcą towaru jest organizatorem (zleceniodawcą) transportu. Jak wynika z art. 22 ust. 2 zdanie drugie ustawy, jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Uwzględniając powyższe transport należy przyporządkować do dostawy dokonanej na rzecz Wnioskodawcy.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1.

poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2.

następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą tego samego towaru, w której uczestniczą kolejno cztery podmioty: producent z siedzibą we Francji, kontrahent z siedzibą w Brytyjskich Wyspach Dziewiczych, Wnioskodawca oraz ostateczny odbiorca towaru - firma z siedzibą w kraju. Przy czym bezpośredni transport towaru z Francji (od producenta) do kraju (do ostatecznego nabywcy) organizowany jest przez Zainteresowanego. Dostawę towaru dokonaną przez producenta na rzecz kontrahenta z Brytyjskich Wysp Dziewiczych oraz dostawę dokonaną przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy, należy opodatkować w państwie, gdzie rozpoczyna się transport towaru - we Francji, natomiast dostawę dokonaną przez Zainteresowanego na rzecz ostatecznego nabywcy należy opodatkować w kraju.

Dostawa towaru dokonana przez producenta na rzecz kontrahenta z Brytyjskich Wysp Dziewiczych i dostawa dokonana przez kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy opodatkowane są według stawek i regulacji obowiązujących we Francji. Dostawa towaru dokonana przez Zainteresowanego na rzecz ostatecznego nabywcy opodatkowana jest według stawek i regulacji obowiązujących w kraju.

W związku z powyższym, opisana w stanie faktycznym transakcja nie stanowi dla Wnioskodawcy importu towarów, ani też wewątrzwspólnotowego nabycia towarów. Natomiast dostawa dokonana na rzecz ostatecznego nabywcy jest opodatkowana według stawek krajowych.

Ponadto, tut. Organ podkreśla, że w sytuacji gdyby firma "F" była zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej, Zainteresowany miałby obowiązek rozliczenia WNT.

W zakresie odpowiedzi na pytanie, dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktury kontrahentowi z Brytyjskich Wysp Dziewiczych, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie z dnia 2 maja 2008 r. Nr ILPP2/443-124/08-3/MN.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl