ILPP2/443-1230/10-2/EWW - Miejsce i moment powstania obowiązku podatkowego oraz stawka podatku VAT z tytułu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z wykorzystaniem składów konsygnacyjnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2010 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 3 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za miejsce odpowiadające magazynowi konsygnacyjnemu - miejsce przechowywania towarów na terytorium Włoch, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, momentu powstania obowiązku podatkowego oraz dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% - jest prawidłowe.

W dniu 3 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za miejsce odpowiadające magazynowi konsygnacyjnemu - miejsce przechowywania towarów na terytorium Włoch, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, momentu powstania obowiązku podatkowego oraz dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza dostarczać butelki dla kontrahenta - Spółki D. z siedzibą we Włoszech. Butelki produkowane będą według indywidualnego wzoru należącego do Spółki D., który zostanie udostępniony Zainteresowanemu na potrzeby realizacji umowy na dostawy. W związku z indywidualnym wzorem butelek, ich jedynym odbiorcą będzie Spółka D.

Jest ona zarejestrowana we Włoszech na potrzeby podatku od wartości dodanej oraz posiada nr VAT UE. Wymaga ona, aby dostawy realizowane były w krótkim czasie po złożeniu zamówienia. W związku z tym, a także ze znaczącą odległością pomiędzy zakładem produkcyjnym Spółki a siedzibą Spółki D., konieczne jest czasowe magazynowanie butelek na terenie Włoch. W tym celu Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę składu z włoskim podmiotem prowadzącym magazyn w niewielkiej odległości od siedziby Spółki D.

Dostawy butelek do tego magazynu będą dokonywane przez Spółkę transportem własnym bądź przy użyciu podmiotów trzecich. Będzie ona gromadziła dokumenty przewozowe potwierdzające wywóz konkretnych partii (według specyfikacji ładunku) butelek z Polski do Włoch oraz datę ich przyjęcia do jej magazynu. Zainteresowany będzie także posiadał numer VAT UE włoskiej Spółki D.

Podmiot prowadzący magazyn upoważniony będzie do wydania butelek jedynie odbiorcy wskazanemu przez Wnioskodawcę. Jedynym odbiorcą butelek z przedmiotowego magazynu będzie właśnie Spółka D. Do czasu pobrania butelek z magazynu ich właścicielem będzie pozostawać Zainteresowany. Z chwilą pobrania towarów Spółka D. będzie wystawiała faktury VAT dokumentujące wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów, jako że w tym momencie przejdzie na Spółkę D. prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Kopie tychże faktur będą przesyłane do Spółki. Z chwilą ich otrzymania będzie ona wystawiała faktury VAT dokumentujące dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów opodatkowanej stawką 0%. Płatności za pobrane z magazynu partie butelek będą następowały w ciągu 45 dni od dnia pobrania.

Wnioskodawca nie będzie zarejestrowany we Włoszech jako podatnik podatku od wartości dodanej i nie będzie posiadać włoskiego numeru VAT UE.

Zgodnie z informacjami uzyskanymi od Spółki D., we Włoszech funkcjonuje instytucja magazynu typu "calI of stock", która pozwala na wykazanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dopiero w momencie pobrania przez nabywcę towarów ze znajdującego się na terenie Włoch magazynu typu "calI of stock", do którego zostały one przemieszczone przez dostawcę podatnika z innego państwa członkowskiego UE.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, iż na pierwsze pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej, tj. w opisanej sprawie dokonywane przez nią dostawy butelek będą następowały do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu w rozumieniu art. 20a w zw. z art. 2 pkt 27c ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 pkt 27c ustawy o podatku od towarów i usług, przez magazyn konsygnacyjny rozumie się wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

Analogicznie należy przyjąć, iż jako miejsce odpowiadające magazynowi konsygnacyjnemu w rozumieniu art. 20a ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozumieć wyodrębnione u polskiego podatnika podatku od towarów i usług miejsce przechowywania na terytorium innego państwa członkowskiego UE przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z Polski do tego państwa towarów, z którego to miejsca polski podatnik podatku od towarów i usług, przechowujący towary wydaje je nabywcy, gdzie przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich wydania.

Celem wprowadzenia instytucji magazynu konsygnacyjnego (który w rzeczywistości odpowiada instytucji magazynu typu "calI of stock") w polskiej ustawie o podatku od towarów i usług, było uproszczenie dostaw/nabyć w transakcjach z podmiotami zarejestrowanymi jako podatnicy podatku od wartości dodanej w innych państwach UE, w przypadkach kiedy konkretny nabywca znany jest jeszcze przed dokonaniem przemieszczenia towarów.

Wymóg, aby magazyn był wyodrębniony u podatnika ma służyć zagwarantowaniu, iż przemieszczone towary będą przedmiotem dostawy właśnie na rzecz tego podatnika, a nie innego podmiotu czy podmiotów. Cel ten będzie w opisanej sytuacji w pełni zrealizowany poprzez zawarcie przez Zainteresowanego umowy składu z włoskim podmiotem, gdzie towary wydawane będą jedynie nabywcy przez niego wskazanemu. Ponadto należy wskazać, iż sam rodzaj przemieszczanych towarów powoduje, iż jedynym możliwym ich nabywcą będzie Spółka D., jako że butelki wyprodukowane zostaną według wzoru stanowiącego jego własność.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż na drugie pytanie należy udzielić odpowiedzi, iż w przedmiotowej sytuacji będzie miała miejsce jedna transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT) po jego stronie, odpowiadająca wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów (WNT) po stronie włoskiej Spółki D.

Jego zdaniem, za moment dokonania WDT należy uznać moment pobrania konkretnej partii butelek z magazynu przez Spółkę D., jednak nie później niż w momencie wystawienia przez niego faktury dokumentującej WDT. Natomiast, dla należytego udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w opinii Spółki, będzie ona posiadała dokumenty przewozowe potwierdzające wywóz towarów z Polski do magazynu we Włoszech, specyfikację ładunku, kopię faktury dokumentującej WNT wystawionej przez włoską Spółkę D., na której wskazany będzie jej numer VAT UE oraz wystawi fakturę dokumentującą WDT.

Przyjęcie, iż w opisanej sprawie będzie miała miejsce jedna transakcja jest konsekwencją uznania, iż nastąpi przemieszczenie przez Wnioskodawcę towarów do miejsca odpowiadającemu magazynowi konsygnacyjnemu w rozumieniu art. 20a ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy z tytułu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów. Natomiast w przypadku, kiedy przed upływem tego terminu podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Jednakże zdaniem Zainteresowanego art. 20a ust. 1 wyłącza w tym zakresie zastosowanie art. 20 ust. 1 i 2, a za moment dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w opisanej sprawie należy uznać moment pobrania konkretnej partii butelek z magazynu przez Spółkę D., jednak nie później niż w momencie wystawienia przez niego faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Procedura sprzedaży z wykorzystaniem składów konsygnacyjnych oraz tzw. magazynów call off stock, jest rodzajem uproszczenia i udogodnienia w prowadzeniu działalności gospodarczej. W przypadku magazynu call off stock jest jeden odbiorca towarów znany już zwykle w momencie transportu lub wysyłki towarów. Odmienną konstrukcją są składy konsygnacyjne, w przypadku których zagraniczny dostawca towarów nie zna zwykle odbiorcy towarów w chwili ich sprowadzenia do innego kraju.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Definicja dostawy towaru, zawarta w art. 7 ust. 1 ustawy, w sposób celowy oderwana została od pojęcia przeniesienia własności w cywilistycznym tego słowa znaczeniu. Pojęcie "dostawa towarów" jako przeniesienia prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel należy rozumieć szeroko, analizując przy klasyfikacji danego zdarzenia gospodarczego ekonomiczną istotę transakcji, a nie jej charakter prawny. W powyższym znaczeniu dostawa towarów obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jak gdyby była właścicielem tego dobra.

Z opisu sprawy wynika, iż Zainteresowany zamierza dostarczać butelki dla kontrahenta z siedzibą we Włoszech, który będzie ich jedynym odbiorcą. Kontrahent włoski jest zarejestrowany we Włoszech na potrzeby podatku od wartości dodanej oraz posiada nr VAT UE. Wymaga on, aby dostawy towarów realizowane były w krótkim czasie po złożeniu zamówienia. W związku z tym, a także ze znaczącą odległością pomiędzy zakładem produkcyjnym Wnioskodawcy, a siedzibą włoskiego podatnika, konieczne jest czasowe magazynowanie butelek na terenie Włoch. W tym celu Zainteresowany zamierza zawrzeć umowę składu z włoskim podmiotem prowadzącym magazyn w niewielkiej odległości od siedziby nabywcy towaru.

Podmiot prowadzący magazyn upoważniony będzie do wydania butelek jedynie odbiorcy wskazanemu przez Wnioskodawcę. Jedynym odbiorcą butelek z przedmiotowego magazynu będzie właśnie kontrahent włoski. Do czasu pobrania butelek z magazynu ich właścicielem będzie pozostawać Zainteresowany.

Funkcjonujący w ustawie o podatku od towarów i usług magazyn konsygnacyjny jest odpowiednikiem instytucji składu typu call off (pobieranie na żądanie). Cechą charakterystyczną tej instytucji jest to, że towary pozastawiane w takim magazynie przeznaczone są dla jednego konkretnego odbiorcy.

Istotą magazynu konsygnacyjnego jest ograniczenie uciążliwości obowiązków administracyjnych związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi oraz przesunięcie momentu, w którym dochodzi do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z legalną definicją magazynu konsygnacyjnego zawartą w art. 2 pkt 27c ustawy, przez magazyn konsygnacyjny rozumie się wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

Przez prowadzącego magazyn konsygnacyjny, rozumie się podatnika, który przechowuje w magazynie konsygnacyjnym towary i pobiera je z tego magazynu (art. 2 pkt 27d ustawy).

Zatem, przez magazyn konsygnacyjny w myśl powołanych przepisów należy rozumieć wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE (polski podmiot) miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów, które należą do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego (lub na jego rzecz) z terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego do tego miejsca, z którego podmiot polski przechowujący te towary pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

W myśl art. 20a ust. 1 ustawy, w przypadku przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3, do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu w celu ich późniejszej dostawy podatnikowi podatku od wartości dodanej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej, pod warunkiem że podatnik podatku od wartości dodanej jest obowiązany wykazać dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki oraz dostawę towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu, w którym u podatnika powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.

Przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli:

Stosownie do treści art. 20a ust. 3 ustawy, w przypadku powrotnego przemieszczenia towarów przez podatnika, który pierwotnie dokonał ich przemieszczenia, lub na jego rzecz, które nie były przedmiotem dostawy zgodnie z ust. 1, nie powstaje obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów i wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w odniesieniu do tych towarów.

W związku z tym, iż Wnioskodawca uzyskał od kontrahenta włoskiego informację, iż we Włoszech funkcjonuje instytucja magazynu typu "calI of stock", która pozwala na wykazanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dopiero w momencie pobrania przez nabywcę towarów ze znajdującego się na terenie Włoch magazynu typu "calI of stock", do którego zostały one przemieszczone przez dostawcę podatnika z innego państwa członkowskiego UE, tut. Organ dodatkowo pragnie wyjaśnić, iż w piśmie z dnia 11 listopada 2004 r. skierowanym do Ministerstwa Finansów przez Komisję Europejską stwierdzono, cyt.: "W odniesieniu do umów call off stock i consignment stock niektóre Państwa członkowskie rzeczywiście stosują konkretne uproszczenia w stosunku do istniejących zasad, regulujących omawiane transakcje w ramach prawa wspólnotowego. Uproszczenia te nie mają podstawy prawnej w VI Dyrektywie. Stosowane uproszczenia różnią się w zależności od poszczególnych Państw członkowskich i są często związane z zasadą wzajemności zainteresowanych dwóch państw.

Niektóre państwa członkowskie traktują natomiast wysyłanie towarów w ramach umowy call off stock jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz klienta w innym państwie członkowskim, a nie za wydanie dobra, co oznacza, że na tym etapie nie zmienia się własność towarów. Taką zasadę można stosować jedynie jeżeli Państwo członkowskie, w którym klient posiada siedzibę również zgadza się, aby dostawca nie musiał być zarejestrowany na VAT na jego terytorium jako, że staje się właścicielem towarów w tym państwie i następnie dostarcza je swojemu klientowi w tym państwie.

Oznacza to, że jedynie jeżeli oba zainteresowane Państwa członkowskie wyrażą zgodę na to, aby traktować przekazanie rzeczy na mocy umowy call off stock jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przez dostawcę oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez klienta można zastosować rozwiązanie upraszczające".

W tym miejscu zaznaczyć należy, że uproszczenia o których mowa powyżej, stanowią istotę tego typu składów i polegają na przeniesieniu na ostatecznego nabywcę towarów obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, pod warunkiem jednak zachowania odpowiednich przesłanek, przewidzianych przepisami danego państwa członkowskiego.

W przepisach ustawy o podatku od towarów i usług odpowiednikiem składu typu call of stock, jest instytucja magazynu konsygnacyjnego. Zatem stwierdzić należy, że jeżeli w przedmiotowej sprawie spełnione będą niezbędne warunki, tzn. miejsce na terytorium Włoch, do którego Zainteresowany będzie dostarczał wyprodukowane przez siebie butelki odpowiadać będzie obowiązującej we Włoszech definicji magazynu call of stock oraz zachowane zostaną pozostałe warunki przewidziane włoskimi przepisami, które regulują kwestię rozliczeń wewnątrzwspólnotowych transakcji przy wykorzystaniu tego typu magazynów, możliwe będzie zastosowanie uproszczeń podatkowych przewidzianych dla tych transakcji.

Tut. Organ informuje, iż stanowisko Zainteresowanego uznano za prawidłowe, jednakże uzasadnienie tego stanowiska jest inne niż przez niego przedstawione.

Artykuł 13 ust. 1 ustawy wskazuje, iż przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika (art. 13 ust. 3 ustawy).

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97 (...).

Zatem przemieszczanie towarów z terytorium Polski do magazynu call off stock mieszczącego się na terytorium innego kraju Unii Europejskiej (Włochy) przez Spółkę na rzecz z góry ustalonego nabywcy (zarejestrowanego we Włoszech podatnika podatku od wartości dodanej, posiadającego numer identyfikacyjny UE), oraz uzyskanie przez kontrahenta prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel stanowić będzie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Będą bowiem spełnione łącznie dwa warunki, zawarte w ww. przepisie, pozwalające na uznanie danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, tj. przemieszczenie towarów na terytorium innego kraju Unii Europejskiej na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej oraz przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Bowiem dopiero w sytuacji, w której zgodnie z prawem włoskim, po stronie Wnioskodawcy powstałby obowiązek dokonania rejestracji dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium Włoch i wykazania przedmiotowej dostawy najpierw jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a następnie jako dostawy na terytorium Włoch dokonywanej na rzecz kontrahenta, nie dokonałby on na terytorium Polski wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu przepisu art. 13 ust. 1 ustawy, lecz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu przepisu art. 13 ust. 3 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż w związku z planowaną dostawą butelek do wynajmowanego przez Zainteresowanego magazynu na terytorium Włoch, dokonywaną na rzecz włoskiego podatnika, będzie on zobowiązany do rozliczenia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, natomiast pobierający butelki kontrahent włoski rozpozna po swojej stronie wewnątrzwspólnotowe nabycie, stosując uproszczenie podatkowe wynikające z instytucji składu call of stock.

W powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać zatem za prawidłowe.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 20a i 20b.

W przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 2 ustawy).

Jednakże w niniejszej sprawie będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów do miejsca odpowiadającemu magazynowi konsygnacyjnemu, zatem przy ustalaniu momentu powstania obowiązku podatkowego zastosowanie znajdzie cytowany już art. 20a ustawy.

Jeżeli zatem Wnioskodawca, jako dokonujący przemieszczenia butelek, nie będzie zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej we Włoszech i będzie prowadzić ewidencję towarów przemieszczanych do miejsca odpowiadającemu magazynowi konsygnacyjnemu, zawierającą datę ich przemieszczenia, datę dostawy towarów podatnikowi podatku od wartości dodanej, dane pozwalające na identyfikację towarów, a podatnik podatku od wartości dodanej wykaże dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu (Włochy) oraz dostawę towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu, w którym u Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy - obowiązek podatkowy powstanie z chwilą dostawy towarów (moment pobrania przez Spółkę D. towarów z magazynu), nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej.

Przy spełnieniu ww. warunków, stanowisko Zainteresowanego w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Stosownie do treści art. 42 ust. 2 ustawy, warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się za spełnione również wówczas, gdy nie są spełnione wymagania w zakresie:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

Zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze, niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dla udokumentowania zrealizowanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów będzie gromadził następujące dokumenty: dokumenty przewozowe potwierdzające wywóz towarów z Polski do magazynu we Włoszech, specyfikację ładunku, kopię faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów wystawioną przez kontrahenta włoskiego oraz fakturę dokumentującą wewnątrzwspólnotową dostawę towarów ze stawką 0%.

Wskazać należy, że podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 oraz ust. 4 ustawy, natomiast dokumenty wymienione w ust. 11 pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że będąc w posiadaniu dokumentu przewozowego potwierdzającego wywóz towarów z Polski do magazynu we Włoszech, specyfikacji ładunku oraz kopii faktury dokumentującej dokonaną dostawę, Spółka posiadać będzie wszystkie dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy, które łącznie potwierdzać będą, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione przez przewoźnika z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Jeżeli zatem Zainteresowany będzie w posiadaniu przedmiotowych dokumentów przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, będzie on uprawniony do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznaczyć należy jednak, iż w przypadku dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru (butelek) do magazynu na terytorium Włoch bezpośrednio przez Spółkę lub jej nabywcę przy wykorzystaniu własnego środka transportu, dokumentami uprawniającymi do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, będą te wymienione w art. 42 ust. 4 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie uznania za miejsce odpowiadające magazynowi konsygnacyjnemu, miejsce przechowywania towarów na terytorium Włoch; wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów; momentu powstania obowiązku podatkowego oraz dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%. Natomiast kwestie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych będą przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.