ILPP2/443-123/12-4/AKr

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 kwietnia 2012 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-123/12-4/AKr

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia - brak daty sporządzenia wniosku (data wpływu 2 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 kwietnia 2012 r. (data wpływu 5 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe i zakup paliwa do bankowozu oraz sposobu dokumentowania korzystania z samochodu na cele prywatne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe i zakup paliwa do bankowozu oraz sposobu dokumentowania korzystania z samochodu na cele prywatne.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu środkami ochrony roślin oraz artykułami przemysłowymi dla rolnictwa. Punkty Handlowe znajdują się w trzech miejscowościach:

1.... - odległość od banku - 16 km,

2.... - odległość od banku - 9 km,

3.... - odległość od banku - 4 km

Utargi wpłacane są do Banku 2-3 razy w tygodniu. Kwota miesięcznie średnio wpłacona do banku to 350.000 - 400.000 złotych.

Przewożenie tak dużych środków pieniężnych do banku jest bardzo niebezpieczne. Wobec powyższego Wnioskodawca podjął decyzję o wzięciu w leasing operacyjny samochodu osobowego marki Mercedes-Benz z roku 2011 w cenie 339.999,99 zł brutto o ładowności do 3,5 tony.

Samochód ten zostanie następnie przystosowany do wymagań, które winien spełniać bankowóz typu C przez (...). Następnie samochód zostanie poddany badaniom technicznym, które przeprowadzi (...)

Według ustnego oświadczenia przedstawiciela Stacji Diagnostycznej wyżej wymieniony samochód po dokonanych przeróbkach będzie spełniał wymagania techniczne dla Bankowozu typu C zgodnie z rozporządzeniem z dnia 7 września 2010 r. - Dz. U. Nr 166, poz. 1128.

Zasady odliczania podatku związanego z nabyciem oraz użytkowaniem samochodów osobowych i pojazdów samochodowych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. regulują odpowiednio zapisy art. 3, art. 4 i art. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast w świetle art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie tejże ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy.

Ponadto, na mocy art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy.

W załączniku tym zostały wymienione następujące przeznaczenia:

1.

Agregat elektryczny/spawalniczy

2.

Bankowóz

3.

Do prac wiertniczych

4.

Koparka, koparkospycharka

5.

Ładowarka

6.

Do oczyszczania dróg

7.

Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych

8.

Pomoc drogowa

9.

Do zimowego utrzymania dróg

10.

Żuraw samochodowy

11.

Pogrzebowy.

Wobec powyższego zgodnie z wyżej wymienionymi przepisami prawnymi będzie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do potrącenia całej kwoty VAT zawartej w ratach leasingowych oraz potrącenie VAT od zakupu paliwa do tego samochodu.

Samochód będzie również wykorzystywany cele prywatne Zainteresowanego. Na tą okoliczność każdorazowo Zainteresowany będzie wystawiał na siebie jako osobę fizyczną fakturę tytułu podnajmu leasingowanego samochodu.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany oświadczył, iż:

* jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług,

* samochód będący przedmiotem zapytania będzie służył Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT,

* w ramach prowadzonej działalności gospodarczej cała sprzedaż jest opodatkowana podatkiem VAT,

* samochód będzie wykorzystywany do innych czynności oprócz przewozu gotówki, tzn. do celów osobistych jeden raz w tygodniu w niedzielę,

* przedmiotowy samochód będzie pojazdem wymienionym w art. 3 ust. 2 pkt 5 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. (z pewnymi wyjątkami) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652).

* samochód będzie spełniał definicję bankowozu zgodnie z § 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128). Samochód będzie spełniał wymagania techniczne dotyczące bankowozów wmyśl § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia z dnia 7 września 2010 r., określone w załączniku nr 3, 4 lub 5 rozporządzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do potrącenia podatku VAT w pełnej wysokości od każdej raty leasingowej.

2.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do potrącenia podatku VAT od paliwa zakupionego do leasingowanego samochodu jako samochodu specjalnego-Bankowozu typu C.

3.

Czy prawidłowo wystawiane będą faktury za korzystanie z samochodu na cele prywatne Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, po dokonanych przeróbkach leasingowany samochód osobowy Mercedes do 3,5 tony będzie spełniał wszelkie wymogi Bankowozu typu C, a ponieważ będzie wykorzystywany do przewozu gotówki Zainteresowanemu przysługiwać będzie zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi w tym zakresie prawo do pełnego odliczenia podatku VAT zawartego w ratach leasingowych i zakupionym paliwie. Każdorazowe inne wykorzystanie wyżej wymienionego samochodu będzie udokumentowane fakturą wystawianą na Wnioskodawcę jako osobę fizyczną.

W świetle art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie tejże ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r. będzie zainteresowanemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od zakupionego paliwa oraz od wszystkich rat leasingowych w pełnej wysokości.

Ponadto, na mocy art. 3 ust. 2 pkt 5 ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 wyżej wymienionej ustawy nie dotyczy pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy. W załączniku tym został wymieniony pod pozycją 2 Bankowóz.

Wykorzystywanie zakupionego Bankowozu na cele osobiste Wnioskodawcy będzie każdorazowo dokumentowane wystawioną fakturą VAT na Zainteresowanego jako osobę fizyczną. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie mając bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem określonych kategorii samochodów, regulują przepisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy nowelizującej, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

W świetle art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Z powyższych regulacji wynika, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

Ww. załącznik zawiera następujący wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5:

1.

Agregat elektryczny/spawalniczy

2.

Bankowóz

3.

Do prac wiertniczych

4.

Koparka, koparkospycharka

5.

Ładowarka

6.

Do oczyszczania dróg

7.

Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych

8.

Pomoc drogowa

9.

Do zimowego utrzymania dróg

10.

Żuraw samochodowy

11.

Pogrzebowy.

W objaśnieniu do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.), przez "pojazd specjalny" należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

W świetle § 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128) - dalej rozporządzenie - bankowozy to pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu wartości pieniężnych, oznaczone w zależności od konstrukcji i zabezpieczenia technicznego jako typy: A, B i C.

Według § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia, wymagania techniczne bankowozów określają załączniki do rozporządzenia:

1.

załącznik nr 3 - wymagania techniczne dla bankowozu typu A;

2.

załącznik nr 4 - wymagania techniczne dla bankowozu typu B;

3.

załącznik nr 5 - wymagania techniczne dla bankowozu typu C.

Według załącznika nr 5 do ww. rozporządzenia ("Ogólne wymagania techniczne dla bankowozu typu C"):

1.

Bankowóz typu C powinien być wyposażony w:

1.

pojemniki specjalistyczne co najmniej klasy "D" w stojakach umożliwiających mocowanie i wyjmowanie pojemników przez osoby uprawnione albo urządzenia do przechowywania wartości pieniężnych klasy co najmniej 1;

2.

immobiliser spełniający wymagania dyrektywy Rady nr 74/61/EWG z dnia 17 grudnia 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich w zakresie urządzeń zabezpieczających pojazdy silnikowe przed bezprawnym użyciem (Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 2, str. 49), zwanej dalej "dyrektywą 74/61/EWG", lub Regulaminu nr 116 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite wymagania techniczne dotyczące ochrony pojazdów silnikowych przed bezprawnym użyciem, zwanego dalej "regulaminem nr 116 EKG ONZ";

3.

modułowy samochodowy system alarmowy spełniający wymagania dyrektywy 74/61/EWG lub regulaminu nr 116 EKG ONZ, posiadający co najmniej następujące właściwości:

a.

funkcję "panika" włączaną i wyłączaną jednym przyciskiem pilota radiowego i dodatkowym wyłącznikiem wewnątrz przedziału osobowego,

b.

rezerwowe zasilanie,

c.

dodatkową syrenę alarmową,

d.

czujniki ochrony wnętrza,

e.

blokadę pracy silnika,

f.

tryb serwisowy,

g.

sygnalizację alarmową wszystkimi światłami kierunkowskazów;

4.

monitorowany z zewnątrz system lokalizacji satelitarnej i system sygnalizacji napadu;

5.

system transmisji alarmu przekazujący co najmniej informacje o:

a.

położeniu i prędkości pojazdu,

b.

otwarciu i zamknięciu drzwi przedziału ładunkowego i osobowego,

c.

stanie alarmowania samochodowego systemu alarmowego,

d.

włączeniu i wyłączeniu silnika pojazdu;

6.

oświetlenie przedziału z pojemnikami.

2.

Urządzenia elektroniczne i elektryczne zamontowane w pojeździe powinny spełniać, w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej, wymagania dyrektywy Rady nr 72/245/EWG z dnia 20 czerwca 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do tłumienia zakłóceń radioelektrycznych wywoływanych przez silniki z zapłonem iskrowym stosowane w pojazdach silnikowych Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 1, str. 226) lub regulaminu nr 10 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej.

3.

Dodatkowa instalacja elektryczna pojazdu (po zabudowie) powinna spełniać wymagania normy PN-S 76021 (rodzaje i zakres badań według punktu 4.1.b tablica 2 kolumna 4 tej normy).

4.

W bankowozie typu C nie dopuszcza się stosowania instalacji gazowej.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu środkami ochrony roślin oraz artykułami przemysłowymi dla rolnictwa. Punkty Handlowe znajdują się w trzech miejscowościach. Utargi wpłacane są do Banku 2-3 razy w tygodniu. Kwota miesięcznie średnio wpłacona do banku to 350.000 - 400.000 złotych. Zainteresowany planuje wziąć w leasing operacyjny samochodu osobowego marki Mercedes-Benz z roku 2011 o ładowności do 3,5 tony. Samochód ten zostanie następnie przystosowany do wymagań, które winien spełniać bankowóz typu C przez (...). Samochód zostanie poddany badaniom technicznym, które przeprowadzi Okręgowa Stacja Kontroli Pojazdów.

Samochód będący przedmiotem zapytania będzie służył Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej cała sprzedaż jest opodatkowana podatkiem VAT. Samochód będzie wykorzystywany do innych czynności oprócz przewozu gotówki, tzn. do celów osobistych jeden raz w tygodniu w niedzielę.

Przedmiotowy samochód będzie pojazdem wymienionym w art. 3 ust. 2 pkt 5 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. (z pewnymi wyjątkami) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.) oraz będzie spełniał definicję bankowozu zgodnie z § 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128). Samochód będzie spełniał wymagania techniczne dotyczące bankowozów wmyśl § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia z dnia 7 września 2010 r., określone w załączniku nr 3, 4 lub 5 rozporządzenia.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane uregulowania w zakresie podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że - wbrew opinii Wnioskodawcy - w związku z leasingiem samochodu osobowego przerobionego na samochód specjalny - bankowóz, Zainteresowany nie nabędzie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe, jak również prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu tego samochodu. Skoro bowiem prawo to przysługuje w związku z leasingiem pojazdu o specjalnym przeznaczeniu i nabyciem paliwa do jego napędu, wykorzystywanie bankowozu do celów innych niż jego przeznaczenie, wyklucza możliwość skorzystania z niego. Należy wskazać, że aby móc odliczyć w pełnej wysokości podatek naliczony związany z leasingiem samochodu o specjalnym przeznaczeniu (np. bankowozu) i podatek naliczony przy zakupie paliwa służącego do jego napędu, pojazd ten winien służyć działalności opodatkowanej podatnika i to takiej, w której jego wykorzystywanie jest konieczne. Tytułem przykładu można wskazać wykorzystywanie bankowozu do usługowego świadczenia usług przewozu utargu. Nie jest natomiast - w ocenie tut. Organu - taką działalnością prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności w zakresie handlu ochrony roślin oraz artykułami przemysłowymi dla rolnictwa, z którą wiąże się przewożenie m.in. utargów w gotówce do banku. Wnioskodawca wskazał również, iż przedmiotowy samochód będzie wykorzystywał do celów prywatnych.

Reasumując należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczania podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych w wysokości 60% każdej raty leasingowej, nie więcej niż 6.000 zł łącznie, o ile nie wystąpią okoliczności wyłączające to prawo, określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, Zainteresowanemu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu tego samochodu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast, przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;

2.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z powyższego przepisu wynika, iż faktury wewnętrzne wystawiane są m.in. w przypadku czynności wymienionych w art. 8 ust. 2 ustawy - nieodpłatnego świadczenia usług na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Na podstawie art. 5 ustawy nowelizującej, do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku wykorzystywania przez podatnika, na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, przy nabyciu których kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% lub 60% kwoty podatku:

1.

określonej w fakturze lub

2.

wynikającej z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34 ustawy zmienianej w art. 1, lub

3.

należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lub

4.

należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca

- nie więcej jednak niż odpowiednio 5.000 zł lub 6.000 zł, nie stosuje się art. 8 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1.

Zatem od dnia 1 stycznia 2011 r. czynność podlegająca na wykorzystywaniu przez podatnika, na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, w odniesieniu do których podatnikowi przysługiwało w części prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług w konsekwencji czego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, iż oprócz przewozu gotówki, będzie wykorzystywał samochód do celów prywatnych raz w tygodniu w niedzielę, czyli pojazd ten będzie wykorzystywany na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Jak powyżej rozstrzygnięto, Zainteresowanemu przysługiwać będzie prawo do odliczania podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty leasingowe w wysokości 60% każdej raty leasingowej, nie więcej niż 6.000 zł łącznie.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że - na podstawie powołanego wyżej art. 5 ustawy nowelizującej - do dnia 31 grudnia 2012 r. wykorzystywanie przez Wnioskodawcę samochodu do celów prywatnych nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Zainteresowany nie będzie miał podstaw do wystawienia faktury VAT oraz faktury wewnętrznej za korzystanie z samochodu na cele prywatne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl