ILPP2/443-1227/12-4/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 marca 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1227/12-4/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2012 r. (data wpływu 5 grudnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 lutego 2013 r. (data wpływu 20 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 lutego 2013 r. (data wpływu 20 lutego 2013 r.) o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. W złożonym uzupełnieniu dokonano ponadto, zmiany zakresu wniosku - ze zdarzenia przyszłego na zaistniały stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 30 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca zakupił wraz z żoną prawo własności nieruchomości gruntowej oznaczonej geodezyjnie jako działka nr 57/1 o powierzchni 5000 m2, rodzaj użytku RIVa i RV. Dla działki prowadzona jest przez Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych księga wieczysta. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla obrębów: (...) oraz terenów górniczych położonych na terenie Gminy uchwalonym 29 marca 2007 r. ww. działka przeznaczona została na tereny mieszkalnictwa jednorodzinnego i zagrodowego (symbol MNr) oraz dróg dojazdowych (symbol KD).

Przedmiotowa nieruchomość została zakupiona w celu wybudowania domu jednorodzinnego na potrzeby własne. Dnia 5 listopada 2012 r. Zainteresowany otrzymał decyzję zatwierdzającą podział działki nr 57/1 na cztery mniejsze. Decyzja o podziale podyktowana została potrzebami finansowymi na poczet wybudowania własnego domu jednorodzinnego, gdyż koszty tego przedsięwzięcia okazały się zbyt wysokie.

Na dzień dzisiejszy nowo wydzielone działki stanowią nieruchomość rolną, co wynika z danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków, natomiast z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że ww. nieruchomość jest nieruchomością przeznaczoną pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

* nie dokonywano zbioru i sprzedaży płodów rolnych. Grunty należą do rodzaju użytków RV, nie były użytkowane,

* nie posiada statusu rolnika. Nigdy nie prowadził działalności rolniczej,

* nabyte grunty nie służyły Wnioskodawcy do jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej. Nabyty grunt ma służyć do postawienia domu mieszkalnego dla jego rodziny,

* grunt nigdy nie był udostępniany osobom trzecim,

* poza sprzedażą wskazanych we wniosku działek w przeszłości Wnioskodawca nie dokonywał dostaw gruntów,

* poza podziałem gruntu Zainteresowany umieścił ogłoszenie w serwisie aukcyjnym. Obecnie sprzedał działki nr 57/4, 57/5 i 57/6 pozostawiając sobie działkę nr 57/3, której nie sprzedaje i na której chce się na wiosnę budować. Inne czynności przygotowawcze nie miały miejsca,

* Wnioskodawca nie planuje w przyszłości sprzedawać kolejnych działek (gruntów) - nie posiada innych gruntów,

* przedmiotem sprzedaży są trzy działki. Działka nr 57/5 została sprzedana 7 grudnia 2012 r., działka nr 57/6 w dniu 1 lutego 2013 r. oraz działka nr 57/4 w dniu 15 lutego 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż ww. nieruchomości, która jest nieruchomością oznaczoną w ewidencji gruntów i budynków jako rolna, ale jak wynika z zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową - podlega opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czy w zaistniałej sytuacji - działając w celu sfinansowania kosztów planowanej budowy domu jednorodzinnego - Wnioskodawca wraz z żoną stają się podatnikami podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności wykonywane w ramach tzw. obrotu profesjonalnego. Wynika to z pojęcia działalności gospodarczej, przez którą należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców, w tym również podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Zainteresowanego do majątku osobistego z zamiarem spożytkowania na własne potrzeby. W związku z wysokimi kosztami budowy zaszła jednak konieczność podziału gruntu oraz odsprzedaży wydzielonych działek innym osobom prywatnym, co pozwoli na sfinansowanie kosztów budowy planowanego domu jednorodzinnego. Należy podkreślić, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z obrotem nieruchomościami. Podjęte przez niego działania należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Planując sprzedaż części nabytego terenu Zainteresowany będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, ilekroć w przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postaci energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia od podatku dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczona pod zabudowę. Zatem zwolnieniem od podatku są objęte obszary rolne, leśne i pod stawami. Na podstawie ewidencji gruntów i budynków ww. nieruchomość jest nieruchomością rolną i co się z tym wiąże powinna zostać objęta zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Jeżeli przyjąć natomiast, że dokumentem decydującym o kwalifikacji danego gruntu jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego to z niego jednoznacznie wynika, że nieruchomość Zainteresowanego jest terenem przeznaczonym pod zabudowę.

Biorąc pod uwagę sytuację Wnioskodawcy oraz fakt, że jego działki oznaczone są jako rolne, uważa on, że sprzedaż działek powinna być zwolniona z podatku VAT na podstawie przytoczonych powyżej przepisów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z uwagi na powyższe uregulowania, sprzedaż gruntu jest dostawą towarów.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestę tą rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. UE L 347.1 z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, iż podmiot dokonujący dostawy jest "rolnikiem ryczałtowym".

Z opisu sprawy wynika, iż w dniu 30 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca zakupił wraz z żoną prawo własności nieruchomości gruntowej oznaczonej geodezyjnie jako działka nr 57/1 o powierzchni 5000 m2, rodzaj użytku RIVa i RV. Dla działki prowadzona jest przez Sąd Rejonowy, Wydział Ksiąg Wieczystych księga wieczysta. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla obrębów: (...) oraz terenów górniczych położonych na terenie Gminy uchwalonym 29 marca 2007 r. ww. działka przeznaczona została na tereny mieszkalnictwa jednorodzinnego i zagrodowego (symbol MNr) oraz dróg dojazdowych (symbol KD).

Przedmiotowa nieruchomość została zakupiona w celu wybudowania domu jednorodzinnego na potrzeby własne. Dnia 5 listopada 2012 r. Zainteresowany otrzymał decyzję zatwierdzającą podział działki nr 57/1 na cztery mniejsze. Decyzja o podziale podyktowana została potrzebami finansowymi na poczet wybudowania własnego domu jednorodzinnego, gdyż koszty tego przedsięwzięcia okazały się zbyt wysokie.

Na dzień dzisiejszy nowo wydzielone działki stanowią nieruchomość rolną, co wynika z danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków, natomiast z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że ww. nieruchomość jest nieruchomością przeznaczoną pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Zainteresowany wskazał, że grunty należą do rodzaju użytków RV, nie były użytkowane (nie dokonywano zbioru i sprzedaży płodów rolnych). Nie posiada on statusu rolnika. Nigdy nie prowadził działalności rolniczej. Nabyte grunty nie służyły Wnioskodawcy do jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej. Nabyty grunt ma służyć do postawienia domu mieszkalnego dla jego rodziny. Grunt nigdy nie był udostępniany osobom trzecim. Poza sprzedażą wskazanych we wniosku działek w przeszłości Wnioskodawca nie dokonywał dostaw gruntów. Poza podziałem gruntu Zainteresowany umieścił ogłoszenie w serwisie aukcyjnym. Obecnie sprzedał działki nr 57/4, 57/5 i 57/6 pozostawiając sobie działkę nr 57/3, której nie sprzedaje i na której chce się na wiosnę budować. Inne czynności przygotowawcze nie miały miejsca. Wnioskodawca nie planuje w przyszłości sprzedawać kolejnych działek (gruntów) - nie posiada innych gruntów. Przedmiotem sprzedaży są trzy działki. Działka nr 57/5 została sprzedana 7 grudnia 2012 r. (, działka nr 57/6 w dniu 1 lutego 2013 r. oraz działka nr 57/4 w dniu 15 lutego 2013 r.

Z zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął bowiem ciągu działań (takich jak: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, uzbrojenie terenu, ogrodzenie działek, ogłoszenie w prasie w poszukiwaniu nabywców itd.), które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

A zatem, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Zainteresowanego za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, iż nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

W przedmiotowej sprawie uznać zatem należy, iż Zainteresowany dokonując sprzedaży działek nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości gruntowej nabytej z zamiarem wykorzystania na własne potrzeby, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w przedmiotowej sprawie Zainteresowany, zbywając nieruchomość stanowiącą jego majątek prywatny, korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego - stosownie do obowiązującego orzecznictwa - transakcja zbycia nieruchomości gruntowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowo należy zaznaczyć, iż Wnioskodawca nabył przedmiotowy grunt z zamiarem wybudowania domu, a nie z zamiarem sprzedaży w przyszłości. Wobec tego Zainteresowanego, w związku ze zbyciem ww. działek, nie można w odniesieniu do tej transakcji uznać za profesjonalnego handlowca. Ponadto, jak wynika z wniosku o zamiarze wydzielenia i sprzedaży działek zadecydowały ograniczone możliwości finansowe Wnioskodawcy - sprzedaż działek pozwoli na sfinansowanie kosztów budowy planowanego domu jednorodzinnego.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę wydzielonych działek gruntu nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bowiem Zainteresowany, w związku z dostawą przedmiotowych działek, korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełnia przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe jednak częściowo z uwagi na zastosowanie innych przepisów niż przez niego wskazane.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, tut. Organ informuje, że w zakresie uznania za podatnika i w konsekwencji opodatkowania sprzedaży działek przez żonę Zainteresowanego wydano odrębne rozstrzygnięcie z dnia 5 marca 2013 r. nr ILPP2/443-1227/12-5/AD.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl