ILPP2/443-1226/09-6/EN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1226/09-6/EN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2009 r. (data wpływu 17 września 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 listopada 2009 r. (data wpływu 30 listopada 2009 r.) oraz pismem z dnia 2 grudnia 2009 r. (data wpływu 4 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 listopada 2009 r. (data wpływu 30 listopada 2009 r.) oraz pismem z dnia 2 grudnia 2009 r. (data wpływu 4 grudnia 2009 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) zajmuje się wytwarzaniem specjalistycznego sprzętu medycznego. Odbiorcami produktów Spółki są podmioty posiadające siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej - sprzedaż towarów związana jest z ich wywozem z terytorium Polski, a w konsekwencji klasyfikowana jest na potrzeby podatku VAT jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Spółka podkreśliła, iż produkuje wyroby na zamówienie konkretnego kontrahenta, spełniające określone przez niego wymogi i parametry.

W konsekwencji, wprowadzenie danego produktu do obrotu poprzedzone jest długim i złożonym procesem obejmującym opracowanie jego projektu oraz wdrożenie (dostosowanie) odpowiedniego systemu produkcji. Proces ów często wiąże się z koniecznością poniesienia wydatków na zakup sprzętu oraz maszyn, które stanowią dla Spółki środki trwałe. Są one nabywane od dostawców krajowych lub unijnych (w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów).

Zgodnie z ustaleniami zawartymi pomiędzy Spółką a odbiorcami jej wyrobów, zdarzają się sytuacje, iż przyszły odbiorca wyrobów zobowiązuje się dokonać zwrotu poniesionych przez nią wydatków na zakup sprzętu (środków trwałych) niezbędnego w procesie produkcyjnym. Tego typu zwrot nie wiąże się z przeniesieniem prawa własności do środków trwałych, ani prawa do rozporządzania nimi jak właściciel na podmiot, który dokonuje zwrotu wydatków związanych z nabyciem danych środków trwałych. Przekazanie Spółce funduszy jest elementem niezbędnym do uruchomienia produkcji konkretnych wyrobów i ich późniejszej sprzedaży na rzecz danego odbiorcy. Kwota zwrotu, jaką otrzymuje Spółka jest ustalana z odbiorcą przed zakupem środków trwałych. w rezultacie, otrzymana kwota może być wyższa od wydatków, jakie ona faktycznie ponosi na nabycie środków trwałych.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, iż w przypadku konieczności zakupu określonego sprzętu lub urządzenia (środka trwałego) na potrzeby rozpoczęcia produkcji towarów na rzecz danego odbiorcy (zleceniodawcy) ustalane jest, który podmiot poniesie wydatki związane z przedmiotowym zakupem (tj. Spółka czy zleceniodawca). Intencją kontrahenta, który zgadza się ponieść ostateczny ciężar wydatków (dokonać ich zwrotu na rzecz Spółki) jest, aby rozliczenie pomiędzy podmiotami za zakupiony sprzęt i urządzenia oraz wyprodukowane w przyszłości przez Spółkę towary następowało odrębnie. w konsekwencji, uprzednie otrzymanie przez Spółkę zwrotu wydatków za zakupione środki trwałe sprawia, że kwota poniesionych wydatków nie jest brana pod uwagę przy ustalaniu wartości (ceny) towarów dostarczonych na rzecz kontrahenta.

Otrzymane przez Spółkę pieniądze stanowią jedynie zwrot wydatków poniesionych na nabycie środków trwałych. Nie są wynagrodzeniem za wykonanie określonego świadczenia przez Spółkę na rzecz zagranicznego podmiotu dokonującego zwrotu.

Spółka wskazała, iż ww. zwrot wynika z ustaleń zawartych pomiędzy nią a zleceniodawcą jeszcze przed przystąpieniem do realizacji zamówienia. Ponadto Spółka poinformowała, iż bez względu na otrzymany zwrot wydatków otrzymuje ona osobne wynagrodzenie za świadczenia wykonane na rzecz zagranicznego kontrahenta, np.: polegające na przeprowadzeniu badań technicznych lub sporządzeniu dokładnego projektu nowego wyrobu.

Dodatkowo w ramach zawartych ustaleń, Spółka może otrzymać od zagranicznego zleceniodawcy środki pieniężne stanowiące:

* zwrot wydatków poniesionych na nabycie środków trwałych,

* wynagrodzenie za usługi świadczone przez Spółkę na rzecz kontrahenta,

* wynagrodzenie za dostarczone przez nią towary.

Spółka podkreśliła, iż zgodnie z intencjami stron, ww. rozliczenia dokonywane są odrębnie i pozostają bez wzajemnego wpływu na siebie. Gdyby pomiędzy Spółką a kontrahentem doszło do jakichkolwiek innych transakcji, ich wartość także byłaby ustalana niezależnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia środków trwałych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia środków trwałych, pomimo otrzymania zwrotu wydatków poniesionych na ich nabycie.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przytoczony przepis jest wyrazem jednej z fundamentalnych zasad systemu podatku VAT, tzw. "zasadą neutralności".

W związku z powyższym, w opinii Spółki postępuje ona prawidłowo dokonując odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia środków trwałych z uwagi na fakt, iż przedmiotowe środki trwałe będą wykorzystywane do wytwarzania produktów, które stanowić będą przedmiot wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, tj. czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednocześnie Spółka zaznaczyła, iż środki trwałe zostały nabyte po 1 grudnia 2008 r., tj. po zniesieniu regulacji ograniczającej prawo do odliczenia podatku VAT w stosunku do nabywanych towarów, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. w rezultacie fakt, iż wydatki z tytułu nabycia środków trwałych, ani dokonywane od nich odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pozostaje bez wpływu na prawo Spółki do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowa zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy. w przepisie tym wskazano, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy (obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r.), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosowano do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostawał w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw specjalistycznego sprzętu medycznego, podlegających opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy. w związku z dokonywanymi dostawami, nabył sprzęt (środki trwałe), niezbędny w procesie produkcyjnym. w związku z kosztem nabycia tego sprzętu, kontrahent Zainteresowanego zobowiązał się dokonać jego zwrotu.

Spółka zaznaczyła, iż nie przenosi prawa własności do środków trwałych, ani prawa do rozporządzania nimi jak właściciel na swojego kontrahenta.

Przedmiotowy towar jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę do produkcji towarów, będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowych dostaw.

Odnosząc zatem przedstawiony powyżej stan prawny do opisanego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia środków trwałych, z faktur na nią wystawionych, bowiem przedmiotowe towary mają związek z wykonywanymi przez nią czynnościami opodatkowanymi, tj. wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów opodatkowanymi stawką podatku w wysokości 0%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast w części dotyczącej zwrotu kosztów poniesionych na zakup środków trwałych została wydana odrębna interpretacja indywidualna z dnia 11 grudnia 2009 r. Nr ILPP2/443-1226/09-6/EN.

W zakresie przychodu z tytułu zwrotu wydatków poniesionych na zakup środków trwałych oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych została wydana interpretacja indywidualna w dniu 10 grudnia 2009 r. Nr ILPB3/423 -787/09-5/ŁM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl