ILPP2/443-1223/11-2/SJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 listopada 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1223/11-2/SJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2011 r. (data doręczenia 22 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży ciągnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży ciągnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Spółdzielnia - od 1993 r. jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem VAT. W 2003 r. Spółdzielnia dokonała zakupu ciągnika ze stawką 0% VAT. Zarząd Spółdzielni podjął decyzję sprzedaży tegoż ciągnika (planowana sprzedaż do końca 2011 r.) po 8 latach użytkowania.

Wnioskodawca ma wątpliwość jaką stawkę VAT (zwolnienie, czy 23% VAT) ma zastosować na dzień sprzedaży ciągnika.

W dniu 17 sierpnia 2011 r. Zainteresowany skorzystał z konsultacji Krajowej Informacji Podatkowej, gdzie po przedstawieniu ww. zdarzenia uzyskał informację, iż zaleca się zastosować zwolnienie od podatku VAT korzystając z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z wątpliwościami Spółdzielnia prosi o wskazanie, czy takie postępowanie należy uznać za właściwe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do sprzedaży ciągnika zakupionego w 2003 r. ze stawką 0% VAT można zastosować zwolnienie z podatku VAT z art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółdzielni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego od kwotę podatku naliczonego, ponieważ nie było go na fakturze VAT zakupionego ciągnika. Ciągnik był używany przez 8 lat. Sprzedaż tego ciągnika należy objąć zwolnieniem z podatku VAT korzystając z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku VAT - Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

3.

stawka ryczałtowego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;

4.

stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Artykuł 43 ust. 2 ustawy stanowi, iż przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Uwzględniając treść powołanych przepisów prawnych stwierdzić należy, iż sprzedaż towarów używanych podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 2 ustawy, przy spełnieniu jednakże obligatoryjnych przesłanek. Przepisy wymagają, by w związku z ich nabyciem nie przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz by podatnik używał te towary co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. W 2003 r. Zainteresowany dokonał zakupu ciągnika ze stawką 0% - nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż takiego podatku na fakturze VAT nie było. Obecnie Spółdzielnia, zamierza sprzedać ciągnik, który był używany przez 8 lat.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że przy dostawie (sprzedaży) przedmiotowego ciągnika będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku VAT określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, przy jego zakupie nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz został spełniony warunek używania ciągnika przez co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nim jak właściciel, co pozwala zakwalifikować ciągnik jako towar używany.

Reasumując, transakcja sprzedaży ciągnika zakupionego przez Spółdzielnię w 2003 r. korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl