ILPP2/443-12/10-4/ISN - Opodatkowanie dostawy używanych samochodów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 marca 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-12/10-4/ISN Opodatkowanie dostawy używanych samochodów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2009 r. (data wpływu 4 stycznia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy używanych samochodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy używanych samochodów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.) o informacje doprecyzowujące opisany stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu używanymi samochodami oraz naprawy samochodów. W roku 2009 Zainteresowana dokonała zakupu używanych samochodów osobowych od osób fizycznych na umowę kupna-sprzedaży. Osoby te są obywatelami Niemiec. Nie są podatnikami podatku od wartości dodanej. Nabyte samochody osobowe po dokonaniu przy nich prac naprawczych, Wnioskodawczyni sprzedawała do Niemiec, do firmy będącej czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej. Sprzedaż ta została udokumentowana fakturą VAT marża z naliczonym podatkiem od towarów i usług wg stawki 22% w kwocie marży.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana poinformowała, że w roku 2009 dokonała zakupu używanych samochodów osobowych od osób fizycznych na umowę kupna sprzedaży. Osoby, od których kupiła samochody są obywatelami Niemiec, nie są podatnikami podatku od wartości dodanej. Celem sprowadzenia samochodów nie była ich naprawa, lecz dalsza odsprzedaż. Jednakże przedmiotowe samochody wymagały drobnych prac remontowych (np. lakierniczych). Prace te zostały wykonane na terenie Polski, a samochody osobowe po dokonaniu na nich prac naprawczych, Wnioskodawczyni sprzedała do Niemiec, do firmy będącej czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Zainteresowana prawidłowo zastosowała procedurę VAT marża... Czy też mogła lub powinna uznać tę sprzedaż jako dostawę wewnątrzwspólnotową i zastosować stawkę 0%...

Zdaniem Wnioskodawczyni, prawidłowo zastosowała procedurę VAT marża, gdyż zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, wykonywała ona czynności podlegające opodatkowaniu, polegające na dostawie towarów używanych, nabytych uprzednio przez nią dla celów działalności gospodarczej w celu odsprzedaży. Ponadto Zainteresowana uważa, iż mogła zastosować się do art. 120 ust. 14 powyższej ustawy i zastosować ogólne zasady opodatkowania, czyli dokonane sprzedaże uznać jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów ze stawką 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - jak stanowi ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w roku 2009 Zainteresowana dokonała zakupu używanych samochodów osobowych na umowę kupna-sprzedaży od osób fizycznych. Osoby te są obywatelami Niemiec, nie są podatnikami podatku od wartości dodanej.

Stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na mocy art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę pomiędzy całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.

W art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy wskazano, że dla celów szczególnej procedury rozliczania podatku jaką jest procedura opodatkowania marży, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 27.41.10-30, ex 27.41.10-50, ex 27.41.20-30, ex 27.41.20-50, ex 27.41.20-70.00, 27.41.30-30, 27.41.30-50, 27.41.61-00, 27.41.62-00, 36.22.11-30.00, 36.22.11-50.00 i 36.22.12-30.00).

Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, które podatnik nabył uprzednio w celu ich odsprzedaży. Istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

Artykuł 120 ust. 10 pkt 1 ustawy stanowi, że przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Zatem szczególna procedura opodatkowania w systemie marży ma zastosowanie m.in. w przypadku nabycia towarów od osób, które nie posiadają statusu podatnika podatku od towarów i usług, bądź podatnika podatku od wartości dodanej.

Ponadto, podatnik może stosować ogólne zasady opodatkowania do dostaw, do których stosuje się przepisy ust. 10 i 11. W przypadku zastosowania ogólnych zasad podatnik ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od towarów, o których mowa w ust. 11, w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy u tego podatnika z tytułu dostawy tych towarów - art. 120 ust. 14 ustawy.

W myśl art. 120 ust. 15 ustawy, jeżeli podatnik oprócz zasad, o których mowa w ust. 4 i 5, stosuje również ogólne zasady opodatkowania, to jest on obowiązany prowadzić ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem podziału w zależności sposobu opodatkowania; w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w tych przepisach.

Wobec regulacji wskazanej w przepisie art. 120 ust. 16 ustawy, podatnik, o którym mowa w ust. 4 i 5, nie może oddzielnie wykazywać na wystawianych przez siebie fakturach podatku od dostawy towarów, w przypadku gdy opodatkowaniu podlega marża.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni dokonała nabycia samochodów używanych (towarów używanych) od obywateli niemieckich, osób fizycznych, nieposiadających statusu podatnika podatku od wartości dodanej, które po ich naprawie odsprzedała. Celem sprowadzenia samochodów nie była ich naprawa, lecz dalsza odsprzedaż. Jednakże przedmiotowe samochody wymagały drobnych prac remontowych (np. lakierniczych), które zostały wykonane na terenie Polski.

W świetle powołanych przepisów prawa oraz przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że Zainteresowana do czynności polegających na dostawie towarów używanych, nabytych uprzednio przez nią w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (handel samochodami używanymi) w celu ich dalszej odsprzedaży, miała prawo do zastosowania procedury VAT marża, zgodnie z art. 120 ustawy.

Wnioskodawczyni uważa, iż mogła zastosować się do art. 120 ust. 14 ustawy i zastosować ogólne zasady opodatkowania, czyli dokonane sprzedaże uznać jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów ze stawką 0%.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na mocy art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7) - art. 13 ust. 6 ustawy.

Z kolei, w oparciu o art. 13 ust. 8 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów nie uznaje się dostawy towarów, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10 i 18, oraz towarów opodatkowanych według zasad określonych w art. 120 ust. 4 i 5.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Zainteresowana sprzedaż przedmiotowych samochodów do Niemiec, dla podatnika podatku od wartości dodanej, udokumentowała fakturą VAT marża z naliczonym podatkiem od towarów i usług wg stawki 22% w kwocie marży. Tym samym, mając na uwadze powołany wcześniej art. 13 ust. 8 ustawy, dostawy tej nie można uznać za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jednocześnie, biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy tut. Organ stwierdza, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni mogła zastosować przy sprzedaży samochodów używanych, uprzednio nabytych przez nią w celu dalszej odsprzedaży, ogólne zasady opodatkowania do tych dostaw, zgodnie z cyt. wcześniej art. 120 ust. 14 ustawy.

Zatem, Zainteresowana po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 13 i art. 42 ustawy, mogła uznać przedmiotowe dostawy za wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów opodatkowane stawką 0%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl