ILPP2/443-1172/11-2/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania przy świadczeniu usług wraz z ponoszonymi dodatkowymi wydatkami w postaci opłat administracyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 8 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania przy świadczeniu usług wraz z ponoszonymi dodatkowymi wydatkami w postaci opłat administracyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca świadczy usługi polegające na naprawie i dokonywaniu okresowych przeglądów wag. Za czynności legalizacyjne uiszcza opłatę na rzecz Okręgowego Urzędu Miar, która jest przenoszona na kontrahenta. Opłata ta jako element świadczenia zasadniczego jest wliczana do podstawy opodatkowania. Za całość wykonanej usługi łącznie z czynnościami Urzędu Miar Wnioskodawca wystawia fakturę VAT ze stawką podstawową, tj. 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłaty administracyjne które Wnioskodawca uiszcza na rzecz Urzędu Miar powinny być wliczone do podstawy opodatkowania, czy też można je refakturować na odbiorcę usługi bez doliczania podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo nalicza on podatek od opłaty do Urzędu Miar, ponieważ opłaty za czynności Urzędu Miar są elementami kalkulacji ceny za usługę. Podstawą opodatkowania jest obrót, obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Jeżeli opłata z tytułu legalizacji wag została wliczona do świadczenia zasadniczego to stanowi obrót. W związku z powyższym całość świadczonej usługi powinna być opodatkowana wg stawki 23%.

Świadcząc usługę Wnioskodawca dokonuje wyłącznie sprzedaży usług, natomiast koszty dodatkowe które ponosi wchodzą w skład podstawowej czynności jaką jest wyświadczenie usługi. A skoro tak, to koszty ponoszone w związku i z tytułu świadczonej usługi, winny nie tylko wchodzić w ramy tego samego rodzaju czynności, ale również winny być opodatkowane wg stawki podatkowej właściwej dla realizacji tegoż świadczenia czyli świadczonej usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ponadto w świetle art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi polegające na naprawie i dokonywaniu okresowych przeglądów wag. Za czynności legalizacyjne uiszcza opłatę na rzecz Okręgowego Urzędu Miar, która jest przenoszona na kontrahenta. Opłata ta jako element świadczenia zasadniczego jest wliczana do podstawy opodatkowania. Za całość wykonanej usługi łącznie z czynnościami Urzędu Miar Wnioskodawca wystawia fakturę VAT ze stawką podstawową, tj. 23%.

Jak wynika z powyższego, Wnioskodawca wykonuje usługi napraw i okresowych przeglądów wag, których elementem składowym są czynności legalizacyjne, za które opłata wnoszona jest na rzecz Okręgowego Urzędu Miar. Należy zatem stwierdzić, iż Wnioskodawca wykonuje czynność kompleksowo, która nie powinna być dzielona na dwie części. Podział jednorodnej, kompleksowej usługi na dwa odrębne rodzaje jest podziałem sztucznym i nie może stanowić podstawy do podziału kwoty należnej za te usługi na dwie części, z których każda jest objęta inną stawką podatku od towarów i usług. Skoro zatem zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, kwota należna stanowiąca całość świadczenia należnego od nabywcy, obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych ze świadczoną przez podatnika usługą oraz inne elementy kształtujące w efekcie kwotę żądaną od nabywcy, to koszty wyłożone przez sprzedającego winny wchodzić w podstawę opodatkowania. Świadcząc usługę nabywcy Wnioskodawca dokonuje wyłącznie sprzedaży usług, natomiast koszty dodatkowe, które ponosi (za wykonane czynności legalizacyjne), wchodzą w skład podstawowej jego czynności, jaką jest wyświadczenie usługi. A skoro tak, to koszty ponoszone w związku i z tytułu świadczonej usługi, winny nie tylko wchodzić w ramy tego samego rodzaju czynności, ale również winny być opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla realizacji tegoż świadczenia czyli świadczonej usługi.

Potwierdzeniem powyższego jest art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L .2006.347.1 z późn. zm.), (wcześniej art. 11 ust. 2 VI Dyrektywy Rady), z którego wynika, że do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:

W związku z powyższym, poniesione koszty czynności legalizacyjnych zwiększają kwotę należną od nabywcy z tytułu świadczonej usługi, co oznacza, że podstawa opodatkowania na fakturze dokumentującej świadczoną usługę, powinna obejmować również kwotę opłaty na rzecz Okręgowego Urzędu Miar. W konsekwencji, ww. opłata winna być u Wnioskodawcy opodatkowana taką stawką podatku od towarów i usług jak świadczona przez niego usługa główna.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.