ILPP2/443-1165/11-2/MR - Sposób oznaczania sprzedawanych towarów na paragonach fiskalnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu oznaczania sprzedawanych towarów na paragonach fiskalnych - jest prawidłowe.

W dniu 8 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu oznaczania sprzedawanych towarów na paragonach fiskalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi mały sklep spożywczo-przemysłowy, jest podatnikiem VAT, prowadzi książkę przychodów i rozchodów. Mieszka na wsi, a sklep znajduje się obok jej domu. Sprzedaż dla osób fizycznych i rolników prowadzi za pomocą kasy fiskalnej. Wszystkie obowiązki dotyczące kas fiskalnych są dopełnione zgodnie z obowiązującymi przepisami. Serwis kasy jest dokonywany przez podmiot do tego uprawniony. Asortyment i ilość towaru z uwagi na małą powierzchnię sklepu jest ograniczony, dlatego programując kasę fiskalną serwisant podzielił towar na grupy stosując opisy ogólne np.:

Każdy towar z danej grupy jest przyporządkowany do ceny i stawki podatku VAT, co pozwala zidentyfikować przez nabywcę jego rodzaj. Prowadzony przez Zainteresowaną sklep ma inną specyfikę, towaru ma niewiele, ceny rzadko ulegają zmianie i wszyscy się znają, nie ma więc problemu w przypadku reklamacji.

Jednocześnie Zainteresowana nadmienia, że ma tylko 5 rodzajów chleba i wie, który klient jaki kupuje, tak samo jest z papierosami pomimo większego asortymentu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami Wnioskodawczyni ma obowiązek wpisać w bazę danych kasy fiskalnej szczegółowy opis towarów np.: chleb żytni o wadze 400g, chleb pszenno-żytni o wadze 500 g, chleb mieszany o wadze 600 g itd. lub papierosy wg nazw (jest ich bardzo dużo i często zmieniany jest asortyment, gdyż Zainteresowana bierze od różnych przyjeżdżających dostawców), czy będzie błędem wpisanie opisów ogólnych np. chleb, bułka, itd. lub papierosy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nazwa poszczególnych grup towarów na paragonach jest określona prawidłowo, gdyż rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania - nie narzuca podatnikowi wpisanie szczegółowej nazwy towarów występujących w obrocie, a § 5 ww. rozporządzenia mówi jakie dane winien zawierać paragon fiskalny. Podatnik sam konstruuje bazę towarową tak, aby na jej podstawie w połączeniu z ceną określić jaki został sprzedany. Zdaniem Zainteresowanej, ustawodawca zawarł w rozporządzeniu ogólne zasady, aby można je było zastosować do indywidualnych potrzeb podatnika, tj. do małych sklepów, gdzie ilość towaru jest niewielka oraz dużych sklepów, czy marketów, gdzie masa towarowa jest bardzo duża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

W myśl § 2 pkt 11 rozporządzenia, przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać następujące informacje:

Ponadto, stosownie do § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas - dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Zatem z przytoczonych przepisów wynika, jakie wymagania musi spełniać paragon fiskalny. Jednym z nich jest wymóg zawarcia na wydruku nazwy towaru lub usługi. Sprzedawca zobowiązany jest więc do wskazania nazwy towaru lub usługi tak, aby możliwe było przyporządkowanie temu towarowi lub usłudze odpowiedniej stawki podatku VAT.

Wprawdzie przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "nazwa towaru/usługi" oraz nie określają źródła stosowania tych nazw, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć, zgodnie ze "Słownikiem Języka Polskiego" (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005) nazwę jednostkową, tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat.

Nazwa towaru lub usługi ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Sprzedawca jest zobowiązany na paragonie opisać każdy towar (usługę), podać jego nazwę, ale też, nie może być to nazwa bardzo ogólna. Umieszczona na paragonie fiskalnym nazwa towaru winna oznaczać określoną grupę asortymentową sprzedawanego towaru, tak aby do użytej nazwy towaru możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i aby użyta nazwa była, co do istoty, zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem, a ponadto by powiązanie tej nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedanego towaru.

Zdaniem tut. Organu, nazwy grupowań według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług mogą być wykorzystywane do prawidłowego definiowania nazwy towarów i usług, które będą drukowane przez kasę rejestrującą na paragonie fiskalnym, ale pod tym warunkiem, że nazwa danego grupowania pozwoli jednoznacznie zidentyfikować towary czy usługi, które zostały faktycznie zakupione przez klienta.

Nie ma także przeszkód, by nazwa towaru pochodziła z języka potocznego, tak by była w pełni zrozumiała dla klienta. Zatem, nie ma obowiązku umieszczania na paragonie nazwy każdego pojedynczego towaru.

Jak wskazano powyżej, sposób przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług określa sam sprzedawca uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Jednocześnie, im większy jest zakres towarów i usług w danej grupie, to wymaga on bardziej szczegółowego określenia nazwy towaru lub usługi w celu jej prawidłowej identyfikacji.

Jednocześnie należy podkreślić, iż stosownie do § 7 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do weryfikacji poprawności pracy kasy, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowego zaprogramowania nazw towarów i usług oraz ich właściwego przyporządkowania do stawek podatku oraz niezwłocznego zgłaszania prowadzącemu serwis kas każdej nieprawidłowości w jej pracy.

Zatem, to sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa towaru lub usługi na paragonie była tak skonstruowana, aby można było na jej podstawie dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar lub usługę oraz aby umożliwiała ich właściwe przyporządkowanie do stawki podatku.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi mały sklep spożywczo-przemysłowy, jest podatnikiem VAT, prowadzi książkę przychodów i rozchodów. Sprzedaż dla osób fizycznych i rolników prowadzi za pomocą kasy fiskalnej. Wszystkie obowiązki dotyczące kas fiskalnych są dopełnione zgodnie z obowiązującymi przepisami. Serwis kasy jest dokonywany przez podmiot do tego uprawniony. Asortyment i ilość towaru, z uwagi na małą powierzchnię sklepu, jest ograniczony, dlatego programując kasę fiskalną serwisant podzielił towar na grupy stosując opisy ogólne sprzedawanych towarów. Każdy towar z danej grupy jest przyporządkowany do ceny i stawki podatku VAT, co pozwala zidentyfikować przez nabywcę jego rodzaj.

Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy sposób oznakowania towarów handlowych poprzez uwidocznienie na paragonie fiskalnym nazwy towaru określającej grupę asortymentową bez podziału na nazwy poszczególnych podgrup - gatunków, jest prawidłowy.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że jeżeli wskazane we wniosku nazwy identyfikują towary oferowane przez Zainteresowaną oraz możliwe jest przyporządkowanie ich do odpowiednich stawek podatku od towarów i usług, to należy uznać, iż w połączeniu z pozostałymi danymi, spełniają one wymogi § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Reasumując, przedstawiony przez Wnioskodawczynię sposób oznakowania towarów handlowych na paragonach fiskalnych, tj. uwidoczniona na paragonie fiskalnym nazwa towaru określająca grupę asortymentową bez podziału na nazwy poszczególnych podgrup - gatunków, jest prawidłowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.