ILPP2/443-1158/11-2/AKr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialności, reprezentowanej przez doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2011 r. (data wpływu 4 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego bez potwierdzenia odbioru faktury korygującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego bez potwierdzenia odbioru faktury korygującej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Spółka) prowadzi działalność w zakresie hodowli zwierząt oraz produkcji i dystrybucji towarów pochodzenia zwierzęcego. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje sprzedaży na rzecz kontrahentów posiadających status podatników podatku od towarów i usług, jak również na rzecz osób nie będących czynnymi podatnikami VAT. Transakcje realizowane przez Spółkę, w przypadkach przewidzianych przepisami prawa, dokumentowane są fakturami VAT - zawierającymi wszelkie niezbędne elementy. Spółka wystawia znaczną ilość faktur dokumentujących sprzedaż. W toku realizowanej działalności niejednokrotnie powstają okoliczności zobowiązujące Spółkę do wystawienia faktur korygujących do uprzednio wystawionych faktur VAT, obejmujących umniejszenie podstawy opodatkowania, a także kwoty podatku należnego, wskutek między innymi zaistnienia różnego typu pomyłek, jak również przyznania opustów i bonifikat cenowych, uznania reklamacji (dalej wskazane wszelkie okoliczności umniejszające podstawę, podatek należny określane będą jako: "Rabaty"). Faktury korygujące - wystawione w oparciu o obowiązujące przepisy - Spółka przesyła lub przekazuje nabywcom. Nie zawsze jednak Spółka otrzymuje informację zwrotną stanowiącą potwierdzenie odbioru przez kontrahentów wystawionych faktur korygujących. W konsekwencji - w celu realizacji uprawnienia obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego o wartość wynikającą z poszczególnych faktur korekt - Spółka podejmuje różnego typu czynności monitorujące proces odbioru faktur korygujących, a tym samym ponosi dodatkowe koszty z tym związane (niejednokrotnie niewspółmierne do wartości umniejszenia należnego VAT wynikającego z wystawianych faktur korygujących). Koszty te ponoszone są niezależnie od statusu nabywcy, pomimo że dla części nabywców otrzymanie faktury korygującej ma charakter neutralny podatkowo na gruncie VAT, bowiem nie posiadają statusu podatnika VAT czynnego.

Jednocześnie Spółka niezależnie od tego czy posiadać będzie potwierdzenie odbioru przez nabywcę faktury korygującej, czy też nie, ma możliwość zweryfikowania podstaw oraz prawidłowości wystawienia faktur korygujących oraz zaistniałych Rabatów.

Spółka pragnęłaby dokonywać obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego o umniejszenia wynikające z wystawionych faktur korygujących, w okresie ich faktycznego wystawienia dokumentującego zaistnienie Rabatu, niezależnie od późniejszego otrzymania potwierdzenia ich odbioru.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w przypadku gdy ulegają one umniejszeniu w stosunku do wartości określonej w wystawionej fakturze pierwotnej, jedynie na podstawie wystawionej faktury korygującej oraz w rozliczeniu za okres w którym wystawiona została taka faktura korygująca, także wówczas, gdy przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT-7 za dany okres rozliczeniowy Spółka nie uzyska potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta (nabywcę towarów lub usług):

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz przepisów uVAT, Spółka będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego, w przypadku gdy ulegają one umniejszeniu w stosunku do wartości określonej w wystawionej fakturze pierwotnej, jedynie na podstawie wystawionej faktury korygującej oraz w rozliczeniu za okres w którym wystawiona została taka faktura korygująca, także wówczas, gdy przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT-7 za dany okres rozliczeniowy Spółka nie uzyska potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta (nabywcę towarów lub usług):

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 4a uVAT w przypadku, gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Z gramatycznego brzmienia przywołanego przepisu wynika, iż ustawodawca uzależnia możliwość umniejszenia podstawy opodatkowania oraz obniżenia kwoty podatku należnego od ogólnego warunku formalnego posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę towarów lub usług, niezależnie od statusu nabywcy oraz charakteru tego umniejszenia.

Brak posiadania takiego potwierdzenia powoduje w konsekwencji, iż odprowadzono kwota podatku należnego tytułem dokonanej dostawy (świadczenia), jest wyższa niż należna, co oznacza, że miało miejsce odprowadzanie podatku od kwoty niestanowiącej rzeczywistego wynagrodzenia. Okoliczność taka prowadzi do sytuacji w której ciężar podatku ponosi bezpośrednio podatnik dokonujący odpłatnej dostawy (świadczenia).

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 2006, nr 347/1) (dalej: "Dyrektywa"), w szczególności art. 73-92, nie wprowadzają jako warunku powstania prawa do obniżenia obrotu a w konsekwencji obniżenia VAT, obowiązku posiadania dowodu doręczenia faktury korygującej nabywcy towaru lub usługi. Wprowadzenie takiego wymogu w przepisach krajowych nie odpowiada również treści art. 90 Dyrektywy, pozwalającego państwom członkowskim jedynie na określenie warunków (technicznych) obniżenia podstawy opodatkowania, nie mogących jednak powodować naruszenia podstawowych zasad VAT tj. neutralności i proporcjonalności. (Polska nie uzyskała także upoważnienia Rady do wprowadzenia szczególnych środków, stanowiących odstępstwo od przepisów Dyrektywy, w celu upraszczania czy też zapobiegania niektórym formom uchylania się od opodatkowania lub unikania opodatkowania - w oparciu o art. 395 Dyrektywy).

Tym samym wymóg wskazany w art. 29 ust. 4a uVAT uzależniający prawo umniejszenia podstawy oraz kwoty należnego VAT od posiadania potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi dla którego wystawiono fakturę, nie mieści się w warunkach określonych w Dyrektywie. (Istotnym jest, że podstawa opodatkowania nie może być wyższa od wynagrodzenia rzeczywiście zapłaconego przez nabywcę towaru lub usługi. W przeciwnym wypadku doszłoby do opodatkowania kwot które nie odzwierciedlają realnego obrotu gospodarczego).

Dodatkowo zasadnym jest wskazanie, iż ustawodawca krajowy nie może wprowadzać wymogów formalnych, które zaprzeczałyby zasadom neutralności i proporcjonalności podatku. Jeżeli kwota obrotu ulegnie zmianie na skutek udzielonego rabatu, to jako podstawę opodatkowania należy potraktować rzeczywisty obrót, po uwzględnieniu tego rabatu. Brak jest zatem podstaw do uzależniania obniżenia podstawy opodatkowania od posiadania przez sprzedawcę dowodu otrzymania faktury korygującej przez nabywcę. Prawo do zmniejszenia obrotu o kwotę udzielonego rabatu powstaje z chwilą zaistnienia zdarzenia powodującego zmianę wysokości obrotu.

Wystawienie faktury korygującej oraz jej doręczenie klientowi, a następnie dołączenie do posiadanej dokumentacji dowodu odbioru faktury korygującej przez klienta, jest jedynie wymogiem technicznym i nie warunkuje jakkolwiek uprawnienia zmniejszenia obrotu, a w konsekwencji zmniejszenia VAT. (Niezasadnośc umniejszenia podstawy opodatkowania oraz kwoty VAT należnego w świetle Dyrektywy może mieć miejsce jedynie wówczas, gdy podatnik wykorzystuje sytuację udzielania rabatów, w celu nadużycia prawa i obniża podstawę opodatkowania, pomimo nie zaistnienia ku temu przesłanek. Konstrukcja przepisów uVAT nie może bowiem stanowić podstawy do zaniżania podatku należnego. Zdarzenie przyszłe nie dotyczy jednak tego typu sytuacji).

W kontekście poczynionych wyżej uwag zasadnym jest uznać przepis art. 29 ust. 4a uVAT za niezgodny z prawem wspólnotowym, a przez to niewiążący Spółki w rozliczeniach VAT.

Jednocześnie Spółka pragnie zauważyć, że w sytuacji, w której nabywcą odpłatnie czynionej transakcji jest kontrahent nie posiadający statusu podatnika VAT czynnego, obligatoryjny wymóg posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, jest całkowicie bezprzedmiotowy bowiem umniejszenie podstawy opodatkowania oraz kwoty VAT należnego nie koreluje w jakikolwiek sposób z obowiązkami nabywcy wynikającymi z uVAT po stronie podatku naliczonego.

Skoro bowiem nabywca otrzymując pierwotnie fakturę nie korzystał z prawa odliczenia VAT z niej wynikającego, nie ma również obowiązku rozliczania w jakikolwiek sposób umniejszenia wskazanego w treści faktury korygującej.

W konsekwencji Spółka stoi na stanowisku, że na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz przepisów VAT, będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w przypadku gdy ulegają one umniejszeniu w stosunku do wartości określonej w wystawionej fakturze pierwotnej, jedynie na podstawie wystawionej faktury korygującej oraz w rozliczeniu za okres w którym wystawiona została taka faktura korygująca, także wówczas, gdy przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT-7 za dany okres rozliczeniowy Spółka nie uzyska potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta (nabywcę towarów lub usług):

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b (art. 29 ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na mocy art. 29 ust. 4b ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

Tut. Organ zwraca uwagę, iż zgodnie z art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2006.347.1 z późn. zm.) w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

W myśl art. 90 ust. 1 Dyrektywy, w przypadku anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego nie wywiązania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy, podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie.

Z brzmienia przedstawionych regulacji prawnych zawartych w ustawie o podatku od towarów i usług wynika, że kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę spowoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i da prawo do takiego obniżenia.

Zatem, w przypadku wystawienia przez sprzedawcę faktury korygującej zmniejszającej podatek należny, jest on obowiązany do posiadania potwierdzenia jej odbioru. Potwierdzenia takiego dokonuje nabywca towarów i usług jako adresat faktury korygującej. Faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, a ten musi potwierdzić ten fakt i zawiadomić o tym sprzedawcę.

Podkreślenia wymaga fakt, iż potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego u dostawcy.

Ponadto, faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowania zawarte w art. 29 ust. 4a i ust. 4c ustawy mają na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego u sprzedawcy, nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym po stronie nabywcy towarów i usług.

Z powyższego wynika, że skoro będący podstawą opodatkowania obrót i kwota podatku należnego ulegają zmniejszeniu, co skutkuje wystawieniem faktury korygującej, to czynność taka dokonywana przez sprzedawcę towarów i usług powoduje konieczność zmniejszenia kwoty podatku naliczonego u nabywcy. W przeciwnym razie dochodziłoby do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku, który w rzeczywistości nie został zapłacony.

Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury.

Obowiązek posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę w sytuacji, gdy Podatnik zamierza skorzystać z obniżenia kwoty podatku należnego nie jest tylko wymogiem technicznym, którego przestrzeganie narusza zasadę proporcjonalności. Sam fakt wystawiania faktur korygujących przez Podatnika nie jest wystarczający do dokonania skutecznej korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego za dany okres rozliczeniowy. Na Spółce spoczywa bowiem ciężar obowiązku udowodnienia spełnienia przesłanki obniżenia podstawy opodatkowania i należnego podatku, bowiem to Spółka z okoliczności tej wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne. Zatem, w celu uzyskania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego, Wnioskodawca ma obowiązek posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej w danym okresie rozliczeniowym.

Należy zauważyć, iż przepisy nie narzucają formy w jakiej potwierdzenie odbioru faktur korygujących ma być dokonane, zatem strony mają swobodę wyboru metody tego potwierdzenia. Wobec tego, potwierdzenie może mieć dowolną formę, która pozwoli na jednoznaczne stwierdzenie, iż sprzedawca to potwierdzenie otrzymał. Bez wątpienia taki wymóg dowodowy spełnia uzyskanie zwrotnie kopii faktury korygującej z własnoręcznym podpisem odbiorcy. Dopuszczalne jest również potwierdzenie w innej formie, np. poprzez pisemne, odrębne potwierdzenie tego faktu, bądź też zwrotne potwierdzenie odbioru, wskazujące na zawartość przesyłki, bądź też każdy inny sposób, który potwierdza, że faktura trafiła do adresata. Może być to zatem zwrotne potwierdzenie odbioru wysłanej pocztą, w formie listu poleconego, przesyłki zawierającej fakturę korygującą, może to być pisemne odrębne potwierdzenie faktu otrzymania takiej faktury korygującej, a także przesłana zwrotnie kopia podpisanej faktury korygującej.

Zgodnie z treścią art. 106 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W związku z powyższymi regulacjami, podatnicy podatku od towarów i usług, z tytułu dostawy towarów bądź świadczenia usług, zobowiązani są do naliczenia podatku należnego w określonej stawką podatku wysokości i wystawienia faktury VAT dokumentującej dokonane czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w powołanym artykule, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem, obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2011 r., które określa szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

Ze względu na zdarzające się w praktyce pomyłki przy dokumentowaniu przez podatników obrotu gospodarczego, ustawodawca przewidział w § 13 i § 14 rozporządzenia, procedury korygowania błędów w fakturach VAT określając przypadki, w których dopuszczalne jest wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

W myśl zapisu § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. W tym miejscu podkreślić należy, że prawo do wystawiania faktury korygującej przysługuje wyłącznie sprzedawcy.

Na mocy § 13 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Stosownie do § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

Przepisy § 5 ust. 6 i 7 i § 7 stosuje się odpowiednio do faktury korygującej, o której mowa w ust. 2 (§ 13 ust. 6 rozporządzenia).

Stosownie do § 13 ust. 8 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Natomiast, w świetle § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Na podstawie § 14 ust. 2 rozporządzenia, faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a), kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej (§ 14 ust. 3).

Zgodnie z § 14 ust. 4 rozporządzenia, przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 5 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie hodowli zwierząt oraz produkcji i dystrybucji towarów pochodzenia zwierzęcego i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje sprzedaży na rzecz kontrahentów posiadających status podatników podatku od towarów i usług, jak również na rzecz osób nie będących czynnymi podatnikami VAT. Spółka wystawia znaczną ilość faktur dokumentujących sprzedaż. W toku realizowanej działalności niejednokrotnie powstają okoliczności zobowiązujące Spółkę do wystawienia faktur korygujących do uprzednio wystawionych faktur VAT, obejmujących umniejszenie podstawy opodatkowania, a także kwoty podatku należnego, wskutek między innymi zaistnienia różnego typu pomyłek, jak również przyznania opustów i bonifikat cenowych, uznania reklamacji (dalej wskazane wszelkie okoliczności umniejszające podstawę, podatek należny określane są jako: "Rabaty"). Faktury korygujące - wystawione w oparciu o obowiązujące przepisy - Spółka przesyła lub przekazuje nabywcom. Nie zawsze jednak Spółka otrzymuje informację zwrotną stanowiącą potwierdzenie odbioru przez kontrahentów wystawionych faktur korygujących. Spółka niezależnie od tego czy posiadać będzie potwierdzenie odbioru przez nabywcę faktury korygującej, czy też nie, ma możliwość zweryfikowania podstaw oraz prawidłowości wystawienia faktur korygujących oraz zaistniałych Rabatów. Spółka pragnęłaby dokonywać obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego o umniejszenia wynikające z wystawionych faktur korygujących, w okresie ich faktycznego wystawienia dokumentującego zaistnienie Rabatu, niezależnie od późniejszego otrzymania potwierdzenia ich odbioru.

Jak wynika z powołanych wyżej regulacji prawnych Podatnik ma prawo do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego z wystawionej faktury korygującej pod warunkiem, że posiada przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenie jej otrzymania przez nabywcę, dla którego wystawił tę fakturę, zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy. Wyjątek od tej zasady przewidziany został jedynie dla przypadków wyraźnie wskazanych w art. 29 ust. 4b ustawy.

Należy zauważyć, że ww. przepisy, konieczności uzyskania potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę nie uzależniają od tego, czy fakturę wystawiono na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, czy na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność, bądź też na rzecz kontrahenta posiadającego status podatnika VAT czynnego lub nieposiadającego takiego statusu.

Jednocześnie należy wskazać, iż argumentacja Wnioskodawcy, iż przepis art. 29 ust. 4a ustawy jest niezgodny z odpowiednimi przepisami Dyrektywy należy uznać za nieuzasadniony. W opinii tut. Organu przepis ten potwierdza zasadę, że przepisy prawa podatkowego obowiązujące na terenie Unii Europejskiej stosowane są w krajach członkowskich poprzez implementację, czyli uregulowanie w przepisach prawa krajowego zagadnień prawa wspólnotowego. Należy zauważyć, iż o ile polski ustawodawca ma obowiązek implementacji zawartych w dyrektywach postanowień wiążących państwo członkowskie co do zamierzonego celu, to Wspólnota zostawia władzom krajowym swobodę co do form i metod jakimi skutek ma być osiągnięty, co wynika z treści art. 249 TWE. Taką swobodę pozostawia wspomniany art. 90 ust. 1 Dyrektywy, który stanowi, iż (...) podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie. Na gruncie krajowych przepisów o podatku VAT warunki te wymienia art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług. Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż treść art. 29 ust. 4a ustawy nie pozostaje w kolizji z przepisami prawa Unii Europejskiej, w szczególności z art. 73 (określającym co stanowi podstawę opodatkowania) i cyt. wyżej art. 90 Dyrektywy. Przepis ten jest bowiem zgodny z wyznaczonym przez Dyrektywę celem w postaci prawa do obniżenia podstawy opodatkowania.

Wprowadzona przez ustawodawcę konieczność posiadania w takich przypadkach potwierdzeń odbioru faktur korygujących prowadzi do zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatku VAT. Jak już wskazano wcześniej, obniżenie przez sprzedawcę podatku należnego musi wiązać się jednocześnie z obniżeniem podatku naliczonego przez nabywcę, w przeciwnym przypadku mogłoby to prowadzić do sytuacji, w których sprzedawca obniży podatek należny z tytułu danej transakcji natomiast nabywca nie dokona obniżenia podatku naliczonego (np. z uwagi na nieotrzymanie faktury korygującej). Skutkiem takiej sytuacji jest obniżenie kwoty lub zwrot podatku przez nabywcę, który w rzeczywistości nie został zapłacony. Mogłoby to prowadzić do nadużyć w podatku VAT, a w konsekwencji do naruszenia zasady neutralności na kolejnym etapie obrotu gospodarczego. Powołany przy wydawaniu interpretacji art. 29 ust. 4a ustawy nie narusza tym samym ani zasady proporcjonalności, ani neutralności.

Ponadto zauważyć należy, że Organy podatkowe nie są właściwe do badania zgodności aktów prawnych z Dyrektywami (należy to do obowiązków sądów), zostały one jedynie powołane do stosowania prawa obowiązującego. Tut Organ podatkowy pragnie zauważyć, iż porównując treść Dyrektywy do polskich ustaw należy pamiętać - co już wyżej podkreślono - że rolą dyrektyw jest jedynie wskazanie celu, jaki powinien być osiągnięty. Dlatego też różnice w brzmieniu ustaw i dyrektyw nie przesądzają o faktycznym naruszeniu prawa wspólnotowego. Wiele przepisów dyrektyw wyznacza bowiem jedynie granice obszaru, w którym kraje Unii Europejskiej mogą się stosunkowo swobodnie poruszać. Zatem państwo członkowskie, do którego kierowana jest dyrektywa, jest obowiązane do wykonania jej postanowień w drodze ustanowienia przepisów prawa wewnętrznego. Takim przepisem wewnętrznym jest ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zatem na podstawie regulacji w tej ustawie zawartej w art. 29 ust. 4 i ust. 4a, tut. Organ podatkowy opiera wydaną przez siebie interpretację.

Reasumując, fakt wystawienia faktury korygującej nie jest wystarczający by Wnioskodawca mógł dokonać obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego. Warunkiem bezwzględnym, dającym prawo do dokonania przedmiotowego obniżenia, jest bowiem fakt posiadania przez Wnioskodawcę potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta posiadającego, jak i nieposiadającego status podatnika VAT czynnego, zgodnie z art. 29 ust. 4a i 4c, za wyjątkiem przypadków wymienionych w art. 29 ust. 4b ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.