ILPP2/443-1150/13-4/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 26 listopada 2013 r. (data wpływu 28 listopada 2013 r.) uzupełnionym pismem z 7 lutego 2014 r. (data wpływu 10 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 28 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wniosek uzupełniono 10 lutego 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zakład (dalej jako S. lub Działalność) jest firmą prowadzoną w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Firma działa na podstawie wpisu do CEIDG od dnia 2 lipca 1985 r., a głównym przedmiotem działalności jest produkcja sprzętu i wyposażenia do napędu hydraulicznego i pneumatycznego. Jednocześnie Działalność dokonała inwestycji w obcym środku trwałym budując Salę Bankietową, która wydzierżawiana jest na rzecz innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie organizacji imprez i przyjęć okolicznościowych. Cała inwestycja w postaci budowy obiektu dokonana została na gruncie niebędącym własnością Wnioskodawcy, właściciela S. W zakresie związanym z dokonaną inwestycją oraz prowadzoną dzierżawą, przedmiot działania S. obejmuje: pozostałą usługową działalność gastronomiczną (PKD 56.29.Z), wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68.20.Z) oraz wynajem i dzierżawę pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKD 77.39.Z).

Obecnie S. planuje przekazać przedmiotową inwestycję w Salę Bankietową jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP). Przekazanie ma obejmować bezpośrednio Salę Bankietową i kuchnię wraz z wyposażeniem oraz zapleczem magazynowym i pracownikiem zatrudnionym celem zarządzania obiektem, jak również środkiem transportu wykorzystywanym na potrzeby Sali. Zgodnie z ewidencją środków trwałych wyposażenie Sali, które zostanie przekazane obejmuje m.in.: urządzenia chłodnicze, kostkarkę do lodu, okap, lampy oświetleniowe do okapu, bemar jezdny, taboret elektryczny, piec konwekcyjno-parowy, zmywarki, kuchenki elektryczne, instalacje alarmowe, szafki odzieżowe, szafy, stoły, regały chromowane, termos z pompką, warnik do wody, sofy, lampy sufitowe, projektor i system nagłaśniający etc. Ponadto przekazane zostaną ewidencje związane z poniesioną inwestycją i obecną dzierżawą Sali Bankietowej. Działalność ta na dzień przeniesienia ZCP ma również wyodrębnioną ewidencję rachunkową w firmie S. Wyodrębnienie ewidencyjne pozwala natomiast przekazać należności oraz zobowiązania funkcjonalnie związane z prowadzeniem dzierżawy Sali Bankietowej.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. W ocenie Wnioskodawcy przedstawiony we wniosku zespół składników majątkowych tworzy zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) zgodnie z definicją zawartą w ustawie o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 27e powołanej ustawy i spełnia warunek wyodrębnienia na płaszczyźnie organizacyjnej, tj. stanowi wyodrębnioną organizacyjnie część przedsiębiorstwa - zespół składników jest wyodrębnioną w sposób faktyczny działalnością operacyjną, do której można przyporządkować poszczególne składniki majątkowe.

Biorąc pod uwagę wyodrębnienie organizacyjne wskazać należy, że przedmiotowa Sala Bankietowa została wyposażona w niezbędne do jej funkcjonowanie urządzenia, które wykorzystywane są wyłącznie na rzecz przedmiotowej Sali. Dodatkowo zatrudniony został pracownik, który zajmuje się zarządzaniem obiektem, jak również na potrzeby realizacji spraw związanych z funkcjonowaniem Sali Bankietowej wyposażono ją w odpowiedni środek transportu oraz zaplecze magazynowe. Tym samym całość funkcjonowania Sali Bankietowej stanowi wyodrębnioną organizacyjnie całość pozwalającą na jej prawidłowe działanie oraz rozwój. Ponadto ewidencja środków trwałych pozwala w sposób jednoznaczny wyodrębnić majątek (wyposażenie) składające się na Salę Bankietową.

2. Wnioskodawca jednocześnie prowadzi na potrzeby Sali Bankietowej odrębne ewidencje związane z poniesioną inwestycją i obecną jej dzierżawą. Ponadto Działalność ta ma wyodrębnioną ewidencję rachunkową w firmie S. oraz wyodrębniony rachunek bankowy dotyczący przepływów finansowych oddziału. W planie kont stosowanym w firmie S. oznaczone zostały odrębne konta pozwalające na zapisy kosztów związanych z wyodrębnioną inwestycją (konta od 5-20 do 5.20.90), dzierżawą nieruchomości (703) czy też pozostałą działalnością usługowo-gastronomiczną (704).

Tym samym na podstawie wskazanej ewidencji księgowej możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe jest określenie jej wyniku finansowego.

3. W ocenie Wnioskodawcy inwestycja w postaci Sali Bankietowej stanowi ZCP i cechuje się wyodrębnieniem funkcjonalnym, gdyż dzięki posiadanemu wyposażeniu oraz prowadzonej ewidencji może stanowić samodzielne przedsiębiorstwo realizującego cel gospodarczy w postaci prowadzenia działalności usługowo-gastronomicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisana powyżej transakcja przekazania, która ma objąć Salę Bankietową wraz z wyposażeniem, zobowiązaniami i należnościami, pracownikiem, środkiem transportu, magazynem, ewidencją rachunkową stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) i czy tym samym takie przekazanie nie będzie podlegało przepisom o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotem planowanego przekazania będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa (ZCP), która nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na treść art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z ustawą o VAT opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Co ważne jednak, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 6 pkt 1 ustawy o VAT).

Ustawodawca wskazując, że przepisów ustawy o VAT nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia ZCP nie zdefiniował, co na rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o VAT pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP obejmuje wszelkie czynności w ramach których, następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport).

A zatem wyłączenie stosowania ustawy o VAT przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 tej ustawy obejmuje tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub ZCP.

Ponadto należy zauważyć, że ustawa o VAT, definiuje pojęcie ZCP. Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 27e ww. ustawy, przez ZCP należy rozumieć organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Ponadto odwołując się do przepisów Kodeksu cywilnego należy stwierdzić, że zgodnie z art. 551 tej ustawy, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Może ona służyć do doprecyzowania pojęcia ZCP przyjętego na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo, czy też ZCP jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W świetle powyższego podstawowym wymogiem jest więc to, aby ZCP stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest także wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które to wydzielenie ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby ZCP mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez ZCP można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest nie tylko wyodrębniona organizacyjnie, ale również posiada wewnętrzną samodzielność finansową. Na gruncie ustawy o VAT mamy więc do czynienia ze ZCP, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Zgodnie z pierwszym z ww. wymagań, dla istnienia ZCP konieczne jest, by składały się na nie zarówno składniki materialne, jak i niematerialne, w tym zobowiązania. Kolejnym warunkiem jest jego organizacyjne i finansowe wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie. Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa tj. na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość. Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących ZCP, powinny być w szczególności aktywa, obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracowniczy. Wyodrębnienie finansowe oznacza zaś sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów przedsiębiorstwa od finansów jego zorganizowanej części. ZCP jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego.

Odnośnie wyodrębnienia funkcjonalnego, to kryterium to sprowadza się do ustalenia czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest wstanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Nie budzi bowiem wątpliwości to, że aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi ona posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe: materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach o sygn. IBPP1/443-465/10/AW).

A zatem biorąc pod uwagę powyższe opisany przedmiot przekazania stanowi ZCP na którą składa się Sala Bankietowa wraz ze składnikami pozwalającymi na samodzielne funkcjonowanie oraz realizację celu gospodarczego. ZCP obejmuje bowiem w tym przypadku nie tylko wyposażenie funkcjonalnie związane z Salą Bankietową ale również zobowiązania i należności, pracownika, środek transportu i magazyn wykorzystywane na potrzeby Sali Bankietowej. Ponadto na dzień dokonania przeniesienia prowadzona jest odrębną ewidencję księgową dla tego zespołu składników majątkowych oraz niemajątkowych. Możliwe jest zatem przyporządkowanie należności i zobowiązań do działalności związanej z dzierżawą Sali Bankietowej.

W konsekwencji, Sala Bankietowa z wymienionymi prawami majątkowymi i zobowiązaniami tworzy w świetle powyższych rozważań zorganizowaną część przedsiębiorstwa firmy S.

Dodatkowo wskazać należy, że po dokonaniu przekazania ZCP Wnioskodawca nie zamierza likwidować pozostałej działalności gospodarczej - zamierza prowadzić ją w zakresie podstawowego przedmiotu działalności.

W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przedmiotowa czynność zbycia Sali Bankietowej wraz z wyposażeniem, pracownikiem, środkiem transportu oraz magazynem, dokonana poprzez przekazanie, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż wyodrębniony zespół składników majątkowych wypełni definicję ZCP, zawartą w art. 2 pkt 27e ww. ustawy o VAT. Tym samym ww. czynność wyłączona jest spod działania ustawy o VAT, tj. nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Stosownie do zapisu zawartego w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy - przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że regulacja zawarta w art. 6 pkt 1 ustawy, stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L06.347.1), zwanej dalej Dyrektywą 112.

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 112 w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Wobec tego w niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest firmą prowadzoną w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Firma działa na podstawie wpisu do CEIDG od dnia 2 lipca 1985 r., a głównym przedmiotem działalności jest produkcja sprzętu i wyposażenia do napędu hydraulicznego i pneumatycznego. Jednocześnie Działalność dokonała inwestycji w obcym środku trwałym budując Salę Bankietową, która wydzierżawiana jest na rzecz innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie organizacji imprez i przyjęć okolicznościowych. Cała inwestycja w postaci budowy obiektu dokonana została na gruncie niebędącym własnością właściciela firmy. W zakresie związanym z dokonaną inwestycją oraz prowadzoną dzierżawą, przedmiot działania firmy obejmuje: pozostałą usługową działalność gastronomiczną (PKD 56.29.Z), wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68.20.Z) oraz wynajem i dzierżawę pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKD 77.39.Z).

Obecnie firma planuje przekazać przedmiotową inwestycję w Salę Bankietową jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP). Przekazanie ma obejmować bezpośrednio Salę Bankietową i kuchnię wraz z wyposażeniem oraz zapleczem magazynowym i pracownikiem zatrudnionym celem zarządzania obiektem, jak również środkiem transportu wykorzystywanym na potrzeby Sali. Zgodnie z ewidencją środków trwałych wyposażenie Sali, które zostanie przekazane obejmuje m.in.: urządzenia chłodnicze, kostkarkę do lodu, okap, lampy oświetleniowe do okapu, bemar jezdny, taboret elektryczny, piec konwekcyjno-parowy, zmywarki, kuchenki elektryczne, instalacje alarmowe, szafki odzieżowe, szafy, stoły, regały chromowane, termos z pompką, warnik do wody, sofy, lampy sufitowe, projektor i system nagłaśniający etc. Ponadto przekazane zostaną ewidencje związane z poniesioną inwestycją i obecną dzierżawą Sali Bankietowej. Działalność ta na dzień przeniesienia ZCP ma również wyodrębnioną ewidencję rachunkową w firmie. Wyodrębnienie ewidencyjne pozwala natomiast przekazać należności oraz zobowiązania funkcjonalnie związane z prowadzeniem dzierżawy Sali Bankietowej.

Wnioskodawca wskazał, że przedstawiony we wniosku zespół składników majątkowych tworzy zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) zgodnie z definicją zawartą w ustawie o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 27e powołanej ustawy i spełnia warunek wyodrębnienia na płaszczyźnie organizacyjnej, tj. stanowi wyodrębnioną organizacyjnie część przedsiębiorstwa - zespół składników jest wyodrębnioną w sposób faktyczny działalnością operacyjną, do której można przyporządkować poszczególne składniki majątkowe.

Sala Bankietowa została wyposażona w niezbędne do jej funkcjonowanie urządzenia, które wykorzystywane są wyłącznie na rzecz przedmiotowej Sali. Dodatkowo zatrudniony został pracownik, który zajmuje się zarządzaniem obiektem, jak również na potrzeby realizacji spraw związanych z funkcjonowaniem Sali Bankietowej wyposażono ją w odpowiedni środek transportu oraz zaplecze magazynowe. Tym samym całość funkcjonowania Sali Bankietowej stanowi wyodrębnioną organizacyjnie całość pozwalającą na jej prawidłowe działanie oraz rozwój. Ponadto ewidencja środków trwałych pozwala w sposób jednoznaczny wyodrębnić majątek (wyposażenie) składające się na Salę Bankietową. Wnioskodawca jednocześnie prowadzi na potrzeby Sali Bankietowej odrębne ewidencje związane z poniesioną inwestycją i obecną jej dzierżawą. Ponadto Działalność ta ma wyodrębnioną ewidencję rachunkową w firmie oraz wyodrębniony rachunek bankowy dotyczący przepływów finansowych jej oddziału. W planie kont stosowanym w firmie oznaczone zostały odrębne konta pozwalające na zapisy kosztów związanych z wyodrębnioną inwestycją, dzierżawą nieruchomości czy też pozostałą działalnością usługowo-gastronomiczną. Tym samym na podstawie wskazanej ewidencji księgowej możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe jest określenie jej wyniku finansowego. Inwestycja w postaci Sali Bankietowej stanowi ZCP i cechuje się wyodrębnieniem funkcjonalnym, gdyż dzięki posiadanemu wyposażeniu oraz prowadzonej ewidencji może stanowić samodzielne przedsiębiorstwo realizującego cel gospodarczy w postaci prowadzenia działalności usługowo-gastronomicznej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy transakcja przekazania, która ma objąć Salę Bankietową wraz z wyposażeniem, zobowiązaniami i należnościami, pracownikiem, środkiem transportu, magazynem, ewidencją rachunkową stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) i czy tym samym takie przekazanie nie będzie podlegało przepisom o podatku od towarów i usług.

Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa określone zostało w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, który stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Zatem wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem, wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Podkreślić należy, że interpretacji pojęcia "zorganizowana część przedsiębiorstwa", określonego w art. 2 pkt 27e ustawy, należy dokonywać w ramach wykładni prowspólnotowej z uwzględnieniem cyt. normy art. 19 Dyrektywy 112. Regulacja ta natomiast była przedmiotem orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) Trybunał stwierdził, że " (...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów". Z orzeczenia tego wynika ponadto, że - w świetle tej normy dyrektywy - nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisanej sytuacji przedstawiony we wniosku zespół składników majątkowych tworzy zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług i spełnia warunek wyodrębnienia na płaszczyźnie organizacyjnej, tj. stanowi wyodrębnioną organizacyjnie część przedsiębiorstwa - zespół składników jest wyodrębnioną w sposób faktyczny działalnością operacyjną, do której można przyporządkować poszczególne składniki majątkowe. Jednocześnie biorąc pod uwagę wyodrębnienie organizacyjne wskazać należy, że przedmiotowa Sala Bankietowa została wyposażona w niezbędne do jej funkcjonowanie urządzenia, które wykorzystywane są wyłącznie na rzecz przedmiotowej Sali. Dodatkowo zatrudniony został pracownik, który zajmuje się zarządzaniem obiektem, jak również na potrzeby realizacji spraw związanych z funkcjonowaniem Sali Bankietowej wyposażono ją w odpowiedni środek transportu oraz zaplecze magazynowe. Tym samym funkcjonalnie Sala Bankietowa stanowi wyodrębnioną organizacyjnie całość pozwalającą na jej prawidłowe działanie oraz rozwój. Jednocześnie ewidencja środków trwałych pozwala w sposób jednoznaczny wyodrębnić majątek (wyposażenie) składające się na Salę Bankietową. Wnioskodawca prowadzi na potrzeby Sali Bankietowej odrębne ewidencje związane z poniesioną inwestycją i obecną jej dzierżawą. Ponadto Działalność ta ma wyodrębnioną ewidencję rachunkową w firmie oraz wyodrębniony rachunek bankowy dotyczący przepływów finansowych jej oddziału. W planie kont stosowanym w firmie oznaczone zostały odrębne konta pozwalające na zapisy kosztów związanych z wyodrębnioną inwestycją, dzierżawą nieruchomości czy też pozostałą działalnością usługowo-gastronomiczną. Tym samym na podstawie wskazanej ewidencji księgowej możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe jest określenie jej wyniku finansowego. Zdaniem Wnioskodawcy inwestycja w postaci Sali Bankietowej stanowi ZCP i cechuje się wyodrębnieniem funkcjonalnym, gdyż dzięki posiadanemu wyposażeniu oraz prowadzonej ewidencji może stanowić samodzielne przedsiębiorstwo realizującego cel gospodarczy w postaci prowadzenia działalności usługowo-gastronomicznej. ZCP obejmuje w tym przypadku nie tylko wyposażenie funkcjonalnie związane z Salą Bankietową ale również zobowiązania i należności, pracownika, środek transportu i magazyn wykorzystywane na potrzeby Sali Bankietowej. Dodatkowo, po przekazaniu ZCP Wnioskodawca nie zamierza likwidować pozostałej działalności gospodarczej - zamierza prowadzić ją w zakresie podstawowego przedmiotu działalności.

W ocenie tut. Organu zgodzić należy się z tezą, że fakt wyłączenia niektórych składników materialnych i niematerialnych może pozostać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa, podobnie jak formułowanie nazbyt rygorystycznych wymogów w odniesieniu do trzech płaszczyzn wyodrębnienia (organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej) prowadzić może do wniosków niedających pogodzić się z prowspólnotową wykładnią przepisu art. 2 pkt 27e ustawy. Najistotniejszą bowiem w niniejszej sprawie jest okoliczność, czy dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, a tak - zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy - jest w przedmiotowej sprawie.

W takiej sytuacji, zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań będący przedmiotem zbycia, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, transakcja ta będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, czynność zbycia (przekazania) Sali Bankietowej wraz z wyposażeniem, zobowiązaniami i należnościami, pracownikiem, środkiem transportu oraz magazynem i ewidencją rachunkową, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż wyodrębniony zespół składników majątkowych wypełni definicję ZCP, zawartą w art. 2 pkt 27e ww. ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.