ILPP2/443-115/08-2/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani M. S., przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2008 r. (data wpływu 4 luty 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokali - jest prawidłowe.

W dniu 4 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokali.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła w przetargu w roku 1996 nieruchomość składającą się z działki o pow. 1736 m ^2, na której znajduje się budynek koszarowy o powierzchni całkowitej 1039 m ^2. Małżonkowie zamieszkiwali w tym budynku (na pobyt stały) do sierpnia 2006 r. Na skutek choroby małżonka konieczna okazała się przeprowadzka do miasta - małżeństwo zamieszkało u syna, który zameldował ich na pobyt stały.

W lutym 2007 r. mąż Zainteresowanej zmarł. Na mocy postanowienia sądu z dnia 31 maja 2007 r. spadek po mężu nabyła w całości Wnioskodawczyni zgodnie z testamentem. Nie jest możliwe, aby Zainteresowana nadal zamieszkiwała w zakupionym budynku, nie ma własnego mieszkania - mieszka u syna. Trudności ze sprzedażą budynku - brak zainteresowania kupnem całego budynku - sprawiły, że jedynym rozwiązaniem wydawał się podział budynku na mniejsze części. Pod wpływem osób zainteresowanych nabyciem mniejszych lokali postanowiono podzielić budynek na sześć części. Dokonano podziału każdego poziomu budynku tj. parteru, I piętra i II piętra na połowę (zaświadczenia starosty z dnia 5 grudnia 2007 r. o spełnieniu wymagań dla uznania ich jako samodzielne lokale mieszkalne). Lokale nie są wpisane do księgi wieczystej, wyodrębnienie nastąpi z chwilą sprzedaży.

Nie były również ponoszone żadne nakłady na ulepszenie, modernizację tego budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż wydzielonych lokali mieszkalnych stanowiących majątek osobisty, nawet dokonywana w sposób wielokrotny, nie podlega podatkowi VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jako osoba nie będąca przedsiębiorcą, która sprzedaje majątek osobisty (który nie był nabyty do celów działalności gospodarczej) nie powinna być traktowana jako podmiot gospodarczy i rozliczać VAT od tej sprzedaży.

Z istoty podatku VAT wynika, że jest to podatek związany jedynie z wykonywaniem działalności gospodarczej. W przedstawionym przypadku nie było możliwości odliczenia podatku VAT przy nabyciu, więc nie powinno się go naliczać przy sprzedaży.

Zainteresowana jest osobą fizyczną, na emeryturze, nie prowadzi działalności gospodarczej. Zakup budynku w 1996 r. przez Wnioskodawczynię i małżonka nie miał względów komercyjnych - oboje byli wówczas na emeryturze i nie prowadzili działalności gospodarczej. Wydzielenie lokali mieszkalnych i ich sprzedaż także nie jest powodowana względami komercyjnymi, jest bowiem konsekwencją trudnej sytuacji życiowej i braku własnego lokum. Sprzedaż lokali mieszkalnych o niskim standardzie pozwoli na zakup jednego mieszkania w mieście, gdzie mieszka syn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jeżeli osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży swojego majątku tj. lokali mieszkalnych wydzielonych z budynku mieszkalnego, oraz wykonuje to w okolicznościach wskazujących, że działania te nie są czynione z zamiarem ich powtarzania i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, a towary te nie były nabywane jedynie w celu ich zbycia - czynności te nie mogą być uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a zatem osoba je wykonująca nie uzyskuje statusu podatnika VAT.

Nie jest więc działalnością handlową, a zatem i gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, lecz spożytkowaniu na własne potrzeby. Sprzedaż - nawet kilkukrotna towarów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie były nabyte w celu ich odsprzedaży - nie ma charakteru handlowego, podlegającego opodatkowaniu.

Z powyższego wynika, że aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystane przy niej towary (usługi) zostały nabyte w celu spożytkowania ich przy tej czynności. Jednorazowa czynność podmiotu nie będącego podatnikiem, spełniająca kryteria dostawy towarów lub świadczenia usług, zrealizowana w warunkach nie wskazujących na zamiar jej powtarzania (lub czynności podobnych) nie kwalifikuje się do uznania jej za działalność gospodarczą i traktowania tego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie Wnioskodawczyni podkreśla, iż w chwili zakupu obiektu nie miała zamiaru go odsprzedać.

Zatem mając na uwadze treść art. 15 ust. 2 ustawy VAT i odnosząc go do zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku należy stwierdzić, że planowana czynność sprzedaży lokali mieszkalnych wyodrębnionych z budynku stanowiącego osobisty majątek Zainteresowanej i zakupionego bez zamiaru dalszej odsprzedaży, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.