ILPP2/443-1127/08-4/EWW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.) uzupełnionym w dniu 17 lutego 2009 r. (data wpływu 20 lutego 2009 r.) o brakującą opłatę, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

W dniu 15 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia faktur VAT w walucie obcej dla kontrahenta krajowego oraz obowiązku przeliczania waluty obcej na złote. Wniosek uzupełniono w dniu 17 lutego 2009 r. (data wpływu 20 lutego 2009 r.) o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem wniosku jest możliwość wystawiania faktur VAT w walucie obcej (EURO) dla krajowego podatnika VAT czynnego.

Obecne przepisy podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego, regulują rozliczenia w walucie obcej, ale w stosunku do kontrahentów zagranicznych, natomiast w przepisach nie ma odesłania do rozliczeń w walucie obcej w stosunku do osób krajowych.

Kwestia ta uregulowana została w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie wystawiania faktur VAT, gdzie mówi się, że jeżeli faktura jest w walucie obcej, kwoty podatku wykazuje się w złotych. Taki właśnie fakt będzie miał miejsce w przypadku wystawienia faktury VAT dla podatnika VAT czynnego, osoby krajowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy fakturę VAT dla krajowego podatnika VAT czynnego wystawioną w EURO, trzeba rozliczyć identycznie jak wystawioną dla osoby zagranicznej - chodzi o zastosowanie kursu EURO dla podatku od towarów i usług z dnia wystawienia faktury oraz kursu EURO z dnia poprzedzającego wystawienie faktury VAT dla celów podatku dochodowego oraz rozliczenia różnic kursowych, identycznie jak do rozliczeń osób zagranicznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponieważ w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie wystawiania faktur VAT nie jest zabronione wystawianie faktur VAT w walucie obcej, z zastrzeżeniem kwoty podatku wyliczonej w złotych, możliwe jest to również w przypadku rozliczeń osób krajowych.

Natomiast, w opinii Zainteresowanej, zastosowanie kursów EURO do takiej transakcji, zarówno w podatku od towarów i usług i w podatku dochodowym oraz rozliczeń różnic kursowych, nie będzie miało w jej przypadku zastosowania, ponieważ przepisy w tej kwestii wyraźnie odwołują się do transakcji zagranicznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie możliwości wystawiania faktur w walucie obcej oraz za nieprawidłowe w zakresie obowiązku przeliczania waluty obcej na złote.

Zgodnie z przepisem art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określania podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W myśl ust. 2 ww. przepisu, w przypadku gdy zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami wykonawczymi do ustawy podatnik może wystawić fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawi ją w przewidzianym przepisami terminie, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej na tej fakturze, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

W przypadku importu towarów przeliczenia na złote dokonuje się zgodnie z przepisami celnymi (art. 31a ust. 3 ustawy).

Na mocy § 5 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze (...).

Przytoczone powyżej przepisy wskazują tryb postępowania w przypadku, gdy kwoty wykazane zostały na fakturze w walucie obcej. Żaden z przepisów ustawy ani przepisów wykonawczych do niej nie określa natomiast, które podmioty i w stosunku do jakich transakcji mogą stosować walutę obcą na fakturach dokumentujących dane czynności.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że rozliczenia takie są dopuszczalne również w stosunkach pomiędzy kontrahentami krajowymi. Zatem, możliwe jest wystawienie faktury VAT w walucie obcej (np. EURO) na rzecz krajowego podatnika VAT czynnego.

Przepisy wyraźnie wskazują natomiast, iż kwoty wyrażone w walucie obcej wykazane na fakturze określające podstawę opodatkowania, przelicza się na złote według kursu średniego danej waluty ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Jeśli jednak podatnik może wystawić fakturę przed dniem powstania obowiązku podatkowego i wystawi tą fakturę w terminie przewidzianym przepisami, przeliczenia waluty obcej na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Tylko w przypadku importu towarów przeliczenia na walutę krajową dokonuje się zgodnie z przepisami celnymi.

W kwestii tej przepisy nie przewidują żadnych innych odstępstw, w szczególności dotyczących podmiotów będących stronami transakcji dokumentowanych fakturami w walucie obcej.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy, stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni będzie mogła wystawiać faktury VAT w walucie obcej (EURO), również na rzecz krajowego podatnika VAT czynnego. W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą jednak zasady przeliczania waluty obcej przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Tut. Organ informuje, iż do dnia 30 listopada 2008 r. kwestie dotyczące sposobu przeliczania kwot wykazywanych na fakturach w walutach obcych, regulował przepis § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) w brzmieniu:

* § 37 ust. 1 - Kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2, 3.

* § 37 ust. 2 - W przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony.

* § 37 ust. 3 - W przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

* § 37 ust. 4 - Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, lub import usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż w kwestii zagadnienia dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych wydana zostanie interpretacja indywidualna Nr ILPB1/415-100/09-5/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.