ILPP2/443-1118/11-2/AKr

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 października 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1118/11-2/AKr

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, reprezentowanej przez Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania elementów struktury sieci wybudowanej przez Spółkę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania elementów struktury sieci wybudowanej przez Spółkę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: "Spółka") prowadzi działalność w zakresie sprzedaży detalicznej przez sieć marketów zlokalizowanych na terenie całej Polski. W trakcie inwestycji związanych z budową nowego marketu, realizowanych przez Spółkę niejednokrotnie dochodzi do sytuacji, gdy istniejący przebieg sieci takiej jak np. sieć elektroenergetyczna, gazowa, wodociągowa czy kanalizacyjna koliduje z projektowaną inwestycją (występują tzw. kolizje sieci), przez co uniemożliwione jest dalsze prowadzenie procesu inwestycyjnego w zakresie przewidzianym przez Spółkę. W takich sytuacjach, po dokonaniu stosownych ustaleń z podmiotem odpowiadającym za daną sieć, w odniesieniu do której wystąpiła taka kolizja (np. otrzymaniu dokumentu, w którym zostają określone warunki techniczne usunięcia kolizji), Spółka podejmuje się wykonania na swój koszt prac związanych z przebudową sieci w taki sposób, aby umożliwić sobie dalsze wykonanie inwestycji w uprzednio zamierzony sposób.

Usunięcie kolizji polega na przebudowie przez Spółkę kolidującego odcinka danej sieci, co może się wiązać:

* z wybudowaniem nowego odcinka sieci, który nie będzie kolidował z planowaną inwestycją oraz na wyłączeniu z eksploatacji odcinka, który przebiegał przez teren inwestycji,

* z przesunięciem lub zmianą trasy odcinka sieci tak, aby nie kolidował z planowaną inwestycją; przesunięcie lub zmiana trasy danej sieci może się wiązać przy tym: z usunięciem lub wycofaniem z eksploatacji dotychczasowego odcinka sieci lub np. w przypadku sieci elektroenergetycznej z zastąpieniem danego odcinka linii napowietrznej przez linię kablową (podziemną),

* z przeniesieniem urządzeń związanych z funkcjonowaniem danej sieci na inne miejsce (np. przeniesienie stacji transformatorowej w przypadku sieci elektroenergetycznej), z którym może wiązać się konieczność wybudowania dodatkowych elementów danej sieci.

Efekt tych prac w postaci zmienionego fragmentu sieci zostaje nieodpłatnie przekazany podmiotowi zarządzającemu daną siecią, natomiast Spółka po usunięciu tej kolizji uzyskuje możliwość dalszego realizowania inwestycji związanej z budową nowego marketu, która to realizacja była uprzednio zakłócona przez wystąpienie kolizji sieci. Całość kosztów związanych z usunięciem kolizji pokrywa Spółka. Efekty tych prac stają się własnością podmiotu zarządzającego zmienianą siecią, który to podmiot wydaje Spółce jedynie zgodę na dokonanie przebudowy oraz sprawdza czy dokonała ona przebudowy zgodnie z wydaną zgodą.

Mając na względzie bezsprzeczny związek przedmiotowych wydatków z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi, wynikającymi z funkcjonowania marketu, Spółka dokonuje odliczenia podatku VAT naliczonego w związku ze wspominanymi powyżej wydatkami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy fakt nieodpłatnego przekazania elementów struktury sieci wybudowanej przez Spółkę (na jej koszt) w celu usunięcia kolizji występujących w danej sieci nie będzie traktowany jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana przy nieodpłatnym przekazaniu nakładów na tę infrastrukturę do naliczenia podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione wyżej czynności stanowią nieodpłatne świadczenie usług, jednakże mając na uwadze fakt związku tych usług z prowadzoną działalnością gospodarczą, przedmiotowe świadczenie nie będzie traktowane jako odpłatne świadczenie usług, a w konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do naliczenia w tym przypadku podatku VAT należnego zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

UZASADNIENIE

Kwalifikacja świadczenia na gruncie ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również:

a.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

b.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

c.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Dodatkowo, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

a.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;

b.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Analizując przedstawiony na wstępie stan faktyczny sprawy za bezsprzeczne należy uznać, iż poniesienie przez Spółkę nakładów związanych z usunięciem kolizji sieci, w wyniku których Spółka na swój koszt dokona wybudowania nowego fragmentu danej sieci, będzie stanowiło nieodpłatne świadczenie usług. Należy bowiem podkreślić, iż w opisywanym przypadku nie dojdzie do przekazania rzeczy, która mogłaby zostać uznana za towar na gruncie przepisów ustawy o VAT. Spółka nie dokonuje nieodpłatnego przekazania kompletnego obiektu, a jedynie ponosi nakłady (czyli świadczy usługi) w celu dokonania zmian w sieci będącej własnością innego podmiotu, co jest konieczne w celu usunięcia kolizji powstałej w związku z inwestycją prowadzoną przez Spółkę.

Powyższa kwalifikacja znalazła swoje potwierdzenie w stanowiskach wyrażanych dotychczas przez organy podatkowe. I tak m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lutego 2011 r. (sygn. IPPP2-443-739/08/10-3/S/lK/lZ), analizując podobny przypadek (obejmujący nieodpłatne przekazanie elementu sieci - w tym przypadku wodociągowej) wskazał, iż "z uwagi na to, iż przedmiotem przekazania, jak wskazał Wnioskodawca, będzie fragment sieci wodociągowej, niestanowiący kompletnego obiektu, uznać należy, iż w sprawie niniejszej Podatnik będzie nieodpłatnie przekazywał nakłady poniesione na wybudowanie tego fragmentu sieci wodociągowej, co oznacza, iż dojdzie do nieodpłatnego świadczenia usługi przez Wnioskodawcę". Również w interpretacji indywidualnej z dnia 20 października 2010 r. (sygn. IPPP3-443-777/10-2/JF) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie odnosząc się do czynności usunięcia kolizji w sieci elektroenergetycznej wskazał, iż poniesienie przez Spółkę nakładów na ten cel, w przypadku gdy efekt tej inwestycji zostanie później przeniesiony na rzecz innego podmiotu (zarządzającego tą siecią), będzie stanowił świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT.

Brak traktowania tych czynności jako odpłatnego świadczenia usług.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zatem wskazać, iż przedmiotowe czynności będą stanowiły świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, jednakże aby stwierdzić czy opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie nakładów wynikłych z procesu usuwania kolizji w sieci będzie traktowane jako odpłatne świadczenie usług konieczna będzie analiza tej czynności z perspektywy art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. W pierwszym rzędzie Spółka pragnie podkreślić, iż w opisywanym przypadku nie dochodzi do użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa, co powoduje, iż nie będą miały zastosowania uregulowania zawarte w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Należy jednak rozważyć również zastosowanie przepisu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, z którego wynika m.in., iż jeżeli nieodpłatne świadczenie usług było wykonane do celów działalności gospodarczej podatnika, to wówczas nie będzie ono traktowane jako odpłatne świadczenie usług, w związku z którym podatnik VAT musiałby dokonać naliczenia i odprowadzenia podatku VAT należnego. Odnosząc ten przepis do opisanego stanu faktycznego należy podkreślić, iż zapytanie skierowane przez Spółkę dotyczy jedynie takich świadczeń, które są kluczowe z perspektywy prawidłowego prowadzenia procesu inwestycyjnego związanego z budową marketu a w konsekwencji wskazują na swój zasadniczy związek z działalnością gospodarczą Spółki (ich poniesienie jest niezbędne z punktu widzenia istoty gospodarczej działalności Spółki).

Analizując powyższe zagadnienia należy zauważyć, iż przedsięwzięcia towarzyszące budowie nowego marketu, a polegające m.in. na usuwaniu występujących kolizji sieci takich jak sieć elektroenergetyczna, wodociągowa, gazowa, kanalizacyjna etc., są dokonywane z myślą o interesie gospodarczym Spółki, jakim jest realizacja inwestycji, w efekcie której powstanie market, w którym będzie prowadzona działalność gospodarcza Spółki. Stąd też należy wskazać na istnienie ścisłego związku pomiędzy nieodpłatnym świadczeniem realizowanym przez Spółkę w sposób opisany w stanie faktycznym a działalnością gospodarczą Spółki, który to związek uzasadnia traktowanie opisywanego powyżej nieodpłatnego świadczenia usług jak niepodlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na słuszność takiego poglądu zwrócił uwagę m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie we wspomnianej uprzednio interpretacji indywidualnej z dnia 20 października 2010 r. (sygn. IPPP3 -443-777/10-2/JF). W tym miejscu Spółka pragnie wskazać, iż pomimo faktu, że wspomniana interpretacja została wydana w oparciu o nieobowiązujący obecnie stan prawny, jednakże jej konkluzja zachowuje aktualność na gruncie przepisów ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r., albowiem pojęcie "związku z prowadzonym przedsiębiorstwem" (zawarte w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r.) jest z punktu widzenia Spółki pojęciem tożsamym w stosunku do pojęcia "działalność gospodarcza podatnika" (zawarte w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r.). Porównanie to jest o tyle uzasadnione, iż art. 26 ust. 1 lit b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) wskazuje, że za odpłatne świadczenie uznaje się nieodpłatne świadczenie dokonywane przez podatnika "do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa", natomiast jak wynika z uzasadnienia do rządowego projektu zmian w ustawie o VAT (druk sejmowy nr 3738 z dnia 22 grudnia 2010 r.) zmiana brzmienia art. 8 ust. 2 ustawy o VAT "ma na celu ściślejsze odwzorowanie definicji odpłatnego świadczenia usług do uregulowań tego zagadnienia zawartych w art. 26 Dyrektywy 2006/112/WE".

Podsumowanie.

W przedmiotowej sytuacji, mamy niewątpliwie do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem usług, które należy uznać za związane z działalnością gospodarczą Spółki, gdyż celem nakładów poniesionych w sposób opisany w stanie faktycznym jest usuwanie kolizji sieci pojawiających się w toku inwestycji związanych z budową nowych marketów. W konsekwencji nieodpłatne przekazanie nakładów, o których mowa w stanie faktycznym, pomimo iż będzie stanowić usługę w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, to jednak nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT przy ich przekazaniu, zgodnie z brzmieniem art. 8 ustawy VAT.

Podsumowując, w ocenie Spółki, poniesienie nakładów w celu usunięcia kolizji sieci występujących w związku z prowadzonymi procesami inwestycyjnymi, w odniesieniu do których cechą wspólną jest to, że:

* są niezbędne do dokończenia procesu inwestycyjnego związanego z budową marketu,

* zostają de facto wykonane na rzecz podmiotów zarządzających tą siecią (infrastrukturą),

- powoduje, iż zgodnie z obowiązującym od 1 dnia kwietnia 2011 r. brzmieniem art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, Spółka nie będzie traktować tej czynności jako odpłatnego świadczenia usług wobec wykonania ich w celach związanych z działalnością gospodarczą Spółki, a w konsekwencji nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku przy przekazaniu tych nakładów. Bez znaczenia pozostaje w tym miejscu fakt, iż Spółka przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi świadczeniami posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;

2.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w ww. przepisach, w pewnych ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie nie będące dostawą towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Wobec powyższego, dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a tym samym za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży detalicznej przez sieć marketów zlokalizowanych na terenie całej Polski. W trakcie inwestycji związanych z budową nowego marketu dochodzi do sytuacji, gdy istniejący przebieg sieci takiej jak np. sieć elektroenergetyczna, gazowa, wodociągowa czy kanalizacyjna koliduje z projektowaną inwestycją (występują tzw. kolizje sieci), co uniemożliwia dalsze prowadzenie procesu inwestycyjnego w zakresie przewidzianym przez Spółkę. W takich sytuacjach, po dokonaniu stosownych ustaleń z podmiotem odpowiadającym za daną sieć, w odniesieniu do której wystąpiła taka kolizja Spółka podejmuje się wykonania na swój koszt prac związanych z przebudową sieci.

Usunięcie kolizji polega na przebudowie przez Spółkę kolidującego odcinka danej sieci, co może się wiązać:

* z wybudowaniem nowego odcinka sieci, który nie będzie kolidował z planowaną inwestycją oraz na wyłączeniu z eksploatacji odcinka, który przebiegał przez teren inwestycji,

* z przesunięciem lub zmianą trasy odcinka sieci tak, aby nie kolidował z planowaną inwestycją; przesunięcie lub zmiana trasy danej sieci może się wiązać przy tym: z usunięciem lub wycofaniem z eksploatacji dotychczasowego odcinka sieci lub np. w przypadku sieci elektroenergetycznej z zastąpieniem danego odcinka linii napowietrznej przez linię kablową (podziemną),

* z przeniesieniem urządzeń związanych z funkcjonowaniem danej sieci na inne miejsce (np. przeniesienie stacji transformatorowej w przypadku sieci elektroenergetycznej), z którym może wiązać się konieczność wybudowania dodatkowych elementów danej sieci.

Efekt prac w postaci zmienionego fragmentu sieci zostaje nieodpłatnie przekazany podmiotowi zarządzającemu daną siecią, natomiast Spółka po usunięciu tej kolizji uzyskuje możliwość dalszego realizowania inwestycji związanej z budową nowego marketu. Całość kosztów związanych z usunięciem kolizji pokrywa Spółka. Efekty tych prac stają się własnością podmiotu zarządzającego zmienianą siecią, który to podmiot wydaje Spółce jedynie zgodę na dokonanie przebudowy oraz sprawdza czy dokonała ona przebudowy zgodnie z wydaną zgodą. Spółka dokonuje odliczenia podatku VAT naliczonego w związku ze wspominanymi powyżej wydatkami, ze względu na ich bezsprzeczny związek z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do art. 47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Jak stanowi § 2 cyt. przepisu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych (art. 47 § 3 k.c.).

W art. 48 k.c. postanowiono, iż z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Ponadto w art. 49 § 1 k.c. wskazano, iż urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 k.c.).

Zaznaczyć należy, iż przesłanka wynikająca art. 49 § 1 k.c. jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w tym przepisie urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa lub zakładu.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż w świetle powołanych przepisów Kodeksu cywilnego Spółka w momencie nieodpłatnego przekazania przebudowanego kolidującego odcinka sieci nie jest właścicielem przedmiotowej inwestycji, bowiem jest ono już włączone do sieci i stanowiąc część istniejącej sieci należącej do podmiotu zarządzającego tą siecią stanowi jedną całość. Tym samym nieodpłatne przekazanie przebudowanego odcinka sieci do podmiotu zarządzającego daną siecią należy traktować jako świadczenie usług, bowiem jest to w istocie przekazanie jedynie poniesionych nakładów.

Należy zauważyć, że powołany przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy nie uzależnia faktu opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika od prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tym świadczeniem.

Jak wynika z opisu sprawy, Zainteresowany, aby umożliwić dalsze prowadzenie procesu inwestycyjnego, jakim jest budowa nowego marketu, finansuje przebudowę kolidującego z inwestycją odcinka sieci.

Z powyższego wynika, że Spółka dokonując przebudowy odcinka sieci dąży do zapewnienia sobie źródła przychodów, które są uzyskiwane z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej - przedmiotowa inwestycja jest realizowana z myślą o interesie gospodarczym Spółki, jakim jest powstanie marketu, w którym będzie prowadzona działalność gospodarcza.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż przekazując nieodpłatnie nakłady poniesione w związku z przebudową przez Spółkę kolidującego odcinka danej sieci, polegającego m.in. na wybudowaniu nowego odcinka sieci, który nie będzie kolidował z planowaną inwestycją oraz na wyłączeniu z eksploatacji odcinka, który przebiegał przez teren inwestycji, przesunięciu lub zmianą trasy odcinka sieci tak, aby nie kolidował z planowaną inwestycją (przesunięcie lub zmiana trasy danej sieci może się wiązać przy tym: z usunięciem lub wycofaniem z eksploatacji dotychczasowego odcinka sieci lub np. w przypadku sieci elektroenergetycznej z zastąpieniem danego odcinka linii napowietrznej przez linię kablową (podziemną)); przeniesieniu urządzeń związanych z funkcjonowaniem danej sieci na inne miejsce (np. przeniesienie stacji transformatorowej w przypadku sieci elektroenergetycznej), z którym może wiązać się konieczność wybudowania dodatkowych elementów danej sieci - Wnioskodawca świadczy usługę. Jednakże w świetle art. 8 ust. 2 ustawy, czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ przekazywana nieodpłatnie inwestycja związana jest z prowadzonym przez Zainteresowanego przedsiębiorstwem - w celu realizacji prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Reasumując, nieodpłatne przekazanie elementów struktury sieci wybudowanej przez Spółkę w celu usunięcia kolizji występującej w danej sieci jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania elementów struktury sieci wybudowanej przez Spółkę. Natomiast wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania elementów struktury sieci wybudowanej przez Spółkę został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 24 października 2011 r. nr ILPP2/443-1118/11-3/AKr.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl