ILPP2/443-1117/11-2/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. reprezentowanej przez Doradcę Podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania na rzecz właścicieli gruntów prac związanych z przebudową infrastruktury drogowej i technicznej - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania na rzecz właścicieli gruntów prac związanych z przebudową infrastruktury drogowej i technicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność w zakresie sprzedaży detalicznej przez sieć marketów zlokalizowanych na terenie całej Polski. W celu umożliwienia prawidłowego funkcjonowania nowo budowanych marketów ponosi szereg wydatków związanych z przebudową infrastruktury znajdującej się w okolicy tych marketów. Jedną z kategorii są wydatki ponoszone na zmiany dokonywane w infrastrukturze położonej na gruntach niestanowiących własności Spółki, ani nie użytkowanych przez nią w oparciu o żaden stosunek prawny (dalej: obcy grunt). Do wydatków, o których mowa powyżej, należy w szczególności zaliczyć:

* wydatki na przebudowę istniejącej drogi zlokalizowanej na obcym gruncie, w szczególności:

* wydatki na budowę wjazdów i zjazdów do marketu,

* wydatki na poszerzenie drogi w okolicy marketu,

* wydatki na budowę lub przebudowę sygnalizacji świetlnej w okolicy marketu;

* wydatki na budowę drogi dojazdowej do marketu, która to droga jest zlokalizowana na obcym gruncie;

* wydatki na budowę chodnika na obcym gruncie przy drodze dojazdowej do marketu (umożliwiającej swobodny dostęp pieszych do marketu);

* wydatki na wzmocnienie terenu (np. skarpy) wokół marketu, niezbędne dla właściwego funkcjonowania marketu, które to wydatki ponoszone są w związku z wykonywaniem inwestycji na obcym gruncie;

* wydatki na budowę przystanków komunikacji miejskiej w sąsiedztwie marketów (w celu zwiększenia dostępności dla klientów korzystających z komunikacji zbiorowej) zlokalizowanych na obcym gruncie;

* wydatki na budowę kolektorów deszczowych zlokalizowanych na obcym gruncie (np. przy drodze gminnej);

* wydatki na budowę lub zabezpieczenie elementów sieci wodno-kanalizacyjnej, elektroenergetycznej, czy gazowej na obcym gruncie, które to elementy są niezbędne dla funkcjonowania marketu (niejednokrotnie od ich poniesienia uzależnione jest jak najszybsze przyłączenie marketu do istniejących sieci, a w konsekwencji rozpoczęcie jego działania).

Jak wspomniano powyżej, wydatki związane z budową (przebudową) infrastruktury są kluczowe z punktu widzenia Spółki, gdyż od ich poniesienia uzależnione jest prawidłowe funkcjonowanie nowo wybudowanego marketu w terminie założonym przez Spółkę. Należy zatem podkreślić, iż za poniesieniem wydatków na cele związane z infrastrukturą zlokalizowaną na obcym gruncie (która w wyniku zakończenia procesu inwestycyjnego nie będzie stanowić własności Spółki) stoi przede wszystkim wyraźny interes gospodarczy Spółki, albowiem podmioty będące właścicielem danych elementów infrastruktury niejednokrotnie nie mają własnego interesu w prowadzeniu takich inwestycji.

Dodatkowo Spółka zauważa, iż prace te, będąc dokonywane na obcym gruncie, stanowią de facto świadczenia na rzecz właścicieli tych gruntów, tj. na rzecz Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub podmiotu powołanego do zarządzania daną infrastrukturą (w tym np. przedsiębiorstwa dostarczającego energię, czy wodę), gdyż Spółka nie będzie w przyszłości ponosić wydatków na konserwację i remonty sfinansowanych przez nią elementów infrastruktury.

Reasumując, przedmiotowe inwestycje realizowane są zgodnie z ustaleniami, na mocy których Spółka zobowiązała się do zrealizowania na własny koszt inwestycji w postaci:

* infrastruktury drogowej umożliwiającej dojazd do marketu, infrastruktury ułatwiającej korzystanie z marketu,

* infrastruktury technicznej umożliwiającej funkcjonowanie marketu,

- przy czym w opisywanym przypadku prace te zostały wykonane na gruntach nienależących do Spółki, natomiast ich efekty zostały nieodpłatnie przekazane przez Spółkę.

Mając na względzie bezsprzeczny związek przedmiotowych wydatków z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi, wynikającymi z funkcjonowania marketu, dokonuje ona odliczenia podatku VAT naliczonego w związku ze wspominanymi powyżej wydatkami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy fakt nieodpłatnego przekazania elementów infrastruktury wybudowanych na koszt Spółki na gruntach niestanowiących własności Spółki, ani nie użytkowanych przez nią w oparciu o żaden stosunek prawny nie jest traktowany jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana przy przekazaniu tej infrastruktury do naliczenia podatku VAT.

Wnioskodawcy stoi na stanowisku, iż przedstawione wyżej czynności stanowią co prawda nieodpłatne świadczenie usług, jednakże mając na uwadze fakt związku tych usług z prowadzoną działalnością gospodarczą, przedmiotowe świadczenie nie będzie traktowane jako odpłatne świadczenie usług, a w konsekwencji Spółka nie jest zobowiązana do naliczenia w tym przypadku podatku VAT należnego, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Kwalifikacja świadczenia na gruncie ustawy o VAT

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Dodatkowo, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

* użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników w tym byłych pracowników wspólników, udziałowców, akcjonariuszy członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;

* nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników w tym byłych pracowników, wspólników udziałowców, akcjonariuszy, Członków spółdzielni lich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Analizując przedstawiony na wstępie stan faktyczny sprawy, za bezsprzeczne należy w ocenie Spółki uznać, iż poniesienie przez Spółkę nakładów na budowę infrastruktury na obcym gruncie (tj. gruncie niestanowiącym własności Spółki, ani nie użytkowanym przez nią w oparciu o żaden stosunek prawny) w okolicy nowo budowanego marketu, w przypadku, gdy w efekcie tego procesu inwestycyjnego infrastruktura przekazywana jest nieodpłatnie na rzecz podmiotu właściwego w zakresie realizowania działań związanych z funkcjonowaniem danej infrastruktury (Skarbu Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki powołanej do zarządzania daną infrastrukturą lub dostarczania mediów), stanowił nieodpłatne świadczenie usług.

Poniesienie wydatków związanych z budową wspomnianych elementów infrastruktury na gruncie nienależącym do Spółki, a następnie przekazanie nakładów związanych z ich budową pod zarząd innego podmiotu, nie stanowi natomiast dostawy towarów, bowiem Spółka w żadnym momencie nie była właścicielem gruntu, na którym zostały wybudowane poszczególne elementy infrastruktury Przekazywana infrastruktura została wybudowana na nieruchomościach niestanowiących jej własności, dlatego, zgodnie z zasadą prawa cywilnego "superficies solo cedit", należy od samego początku do właściciela gruntu (na żadnym etapie nie jest własnością Spółki). Tym samym nieodpłatne przeniesienie nakładów w sposób w jaki to zostało opisane w stanie faktycznym, powinno być traktowane jako świadczenie usług.

Kwalifikację tego typu czynności jako usług potwierdził m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 13 lipca 2007 r. (sygn. III SA/Wa 3537/06), w którym sąd odnosząc się m.in. do kwalifikacji świadczenia w zakresie przebudowy na koszt inwestora infrastruktury drogowej w związku z zapewnieniem dojazdu do centrum handlowego stwierdził, iż "wykonane przez Skarżącą roboty budowlane stanowią usługi o charakterze nieodpłatnym". Podobne stanowisko w tym zakresie zaprezentował również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 3 września 2007 r. (sygn. lP-PP2 -443-4/07-2/PS).

Biorąc pod uwagę powyższe należy zatem wskazać, iż przedmiotowe czynności stanowią świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, jednakże aby stwierdzić, czy opisane w stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie nakładów inwestycyjnych jest traktowane jako odpłatne świadczenie usług konieczna jest analiza tej czynności z perspektywy art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. W pierwszym rzędzie Spółka pragnie podkreślić, iż w opisywanym przypadku nie dochodzi do użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa, co powoduje, iż nie mają zastosowania uregulowania zawarte w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Należy jednak rozważyć również przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, z którego wynika m.in., iż jeżeli nieodpłatne świadczenie usług było wykonane do celów działalności gospodarczej podatnika, to wówczas nie jest ono traktowane jako odpłatne świadczenie usług, w związku którym podatnik VAT musiałby dokonać naliczenia i odprowadzenia podatku VAT należnego. Odnosząc ten przepis do opisanego stanu faktycznego należy podkreślić, iż w opisywanym przypadku zapytanie skierowane przez Spółkę dotyczy jedynie takich świadczeń, które są kluczowe z perspektywy prawidłowego funkcjonowania marketu, a w konsekwencji wskazują na swój zasadniczy związek z działalnością gospodarczą Spółki (ich poniesienie jest niezbędne z punktu widzenia istoty gospodarczej działalności Spółki).

Brak traktowania tych czynności jako odpłatnego świadczenia usług

Przedsięwzięcia towarzyszące budowie nowego marketu, a polegające m.in. na budowie lub modernizacji infrastruktury drogowej umożliwiającej dojazd do marketu, budowie chodników, przystanków, czy innej infrastruktury (takiej jak infrastruktura związana z dostarczaniem mediów do marketu), które to czynności są realizowane na gruncie nienależącym do Spółki, są realizowane z myślą o interesie gospodarczym Spółki, jakim jest funkcjonowanie obiektu, w którym jest prowadzona działalność gospodarcza Spółki. Stąd, pomiędzy nieodpłatnym świadczeniem realizowanym przez Spółkę w sposób opisany w stanie faktycznym, a działalnością gospodarczą Spółki istnieje ścisły związek, który uzasadnia traktowanie opisywanego powyżej nieodpłatnego świadczenia usług jako niepodlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na słuszność takiego poglądu zwrócił uwagę m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 17 kwietnia 2009 r. (sygn. ILPP1/443-118/09-5/KG). W tym miejscu Spółka pragnie wskazać, iż pomimo faktu, że wspomniana interpretacja została wydana w oparciu o nieobowiązujący obecnie stan prawny, to jednakże jej konkluzja zachowuje aktualność na gruncie przepisów ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., albowiem pojęcie "związku z prowadzonym przedsiębiorstwem" (zawarte w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r.) jest z punktu widzenia Spółki pojęciem tożsamym w stosunku do pojęcia "działalność gospodarcza podatnika" (zawarte w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r.). Stwierdzenie to jest o tyle uzasadnione, iż art. 26 ust. 1 lit b) Dyrektywy 2006/11 2/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) wskazuje, że za odpłatne świadczenie uznaje się nieodpłatne świadczenie dokonywane przez podatnika "do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa", natomiast jak wynika z uzasadnienia do rządowego projektu zmian w ustawie o VAT (druk sejmowy nr 3738 z dnia 22 grudnia 2010 r.) zmiana brzmienia art. 8 ust. 2 ustawy o VAT "ma na celu ściślejsze odwzorowanie definicji odpłatnego świadczenia usług do uregulowań tego zagadnienia zawartych w art. 26 Dyrektywy 2006/112/WE".

Podsumowanie

W przedmiotowej sytuacji mamy więc niewątpliwie do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem usług, które należy uznać za związane z działalnością gospodarczą Spółki, albowiem celem tych wydatków było umożliwienie korzystania przez klientów i dostawców z wybudowanego marketu, co ma w ocenie Spółki bezpośredni związek z powodzeniem Spółki na rynku. W konsekwencji przekazanie nakładów, o których mowa w stanie faktycznym, nie stanowi odpłatnego świadczenia usług, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Podsumowując, w ocenie Spółki, poniesienie nakładów inwestycyjnych na wybudowanie lub zmodernizowanie wspominanych w niniejszym wniosku elementów infrastruktury, których cechą wspólną jest to, że:

* znajdują się na gruncie nienależącym do Spółki,

* są niezbędne do funkcjonowania marketu,

* właścicielem tych elementów infrastruktury będzie docelowo inny podmiot niż Spółka (Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego lub podmiot powołany do zarządzania daną infrastrukturą),

- powoduje, iż zgodnie z obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. brzmieniem art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, Spółka nie traktuje tej czynności jako odpłatnego świadczenia usług wobec wykonania ich w celach związanych z działalnością gospodarczą Spółki, a w konsekwencji nie jest zobowiązana do naliczenia podatku przy przekazaniu tych nakładów. Bez znaczenia pozostaje w tym miejscu fakt, iż Spółka przy nabyciu towarów usług związanych z tymi świadczeniami posiadała prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w ww. przepisach w pewnych, w ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie nie będące dostawą towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Wobec powyższego, dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a zatem za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży detalicznej przez sieć marketów zlokalizowanych na terenie całego kraju. W celu umożliwienia prawidłowego funkcjonowania nowo wybudowanych marketów Zainteresowany ponosi szereg wydatków związanych z przebudową infrastruktury znajdującej się w okolicy tych marketów. Jedną z kategorii są wydatki ponoszone na zmiany dokonywane w infrastrukturze położonej na gruntach niestanowiących własności Spółki, ani nie użytkowanych przez nią w oparciu o żaden stosunek prawny. Do przedmiotowych wydatków należy w szczególności zaliczyć:

* wydatki na przebudowę istniejącej drogi zlokalizowanej na obcym gruncie, w szczególności:

* wydatki na budowę wjazdów i zjazdów do marketu,

* wydatki na poszerzenie drogi w okolicy marketu,

* wydatki na budowę lub przebudowę sygnalizacji świetlnej w okolicy marketu;

* wydatki na budowę drogi dojazdowej do marketu, która to droga jest zlokalizowana na obcym gruncie;

* wydatki na budowę chodnika na obcym gruncie przy drodze dojazdowej do marketu (umożliwiającej swobodny dostęp pieszych do marketu);

* wydatki na wzmocnienie terenu (np. skarpy) wokół marketu, niezbędne dla właściwego funkcjonowania marketu, które to wydatki ponoszone są w związku z wykonywaniem inwestycji na obcym gruncie;

* wydatki na budowę przystanków komunikacji miejskiej w sąsiedztwie marketów (w celu zwiększenia dostępności dla klientów korzystających z komunikacji zbiorowej) zlokalizowanych na obcym gruncie;

* wydatki na budowę kolektorów deszczowych zlokalizowanych na obcym gruncie (np. przy drodze gminnej);

* wydatki na budowę lub zabezpieczenie elementów sieci wodno-kanalizacyjnej, elektroenergetycznej, czy gazowej na obcym gruncie, które to elementy są niezbędne dla funkcjonowania marketu (niejednokrotnie od ich poniesienia uzależnione jest jak najszybsze przyłączenie marketu do istniejących sieci, a w konsekwencji rozpoczęcie jego działania).

Jak wskazał Wnioskodawca, wydatki związane z budową (przebudową) infrastruktury są kluczowe z punktu widzenia Spółki, gdyż od ich poniesienia uzależnione jest prawidłowe funkcjonowanie nowo wybudowanego marketu w terminie założonym przez Spółkę. Należy zatem podkreślić, iż za poniesieniem wydatków na cele związane z infrastrukturą zlokalizowaną na obcym gruncie (która w wyniku zakończenia procesu inwestycyjnego nie będzie stanowić własności Spółki) stoi przede wszystkim wyraźny interes gospodarczy Zainteresowanego, albowiem podmioty będące właścicielem danych elementów infrastruktury niejednokrotnie nie mają własnego interesu w prowadzeniu takich inwestycji.

Odnosząc opisaną przez Wnioskodawcę sytuację do obowiązujących przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż skoro inwestycja przebudowy infrastruktury jest dokonywana na gruncie niestanowiącym własności Spółki lecz na gruncie będącym w posiadaniu innych podmiotów (tj.: Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub podmiotu powołanego do zarządzania daną infrastrukturą), nie można uznać, iż przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz właścicieli gruntów powyższej infrastruktury stanowi dostawę towaru, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy.

W przedmiotowym wypadku nie następuje bowiem przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, gdyż właściciele tych gruntów, z racji posiadanego prawa własności do gruntu, dysponują również prawem własności do wszelkich jego części składowych, to jest w niniejszej sprawie do rozbudowanej infrastruktury drogowej umożliwiającej dojazd do marketu i ułatwiającej korzystanie z marketu oraz infrastruktury technicznej umożliwiającej funkcjonowanie marketu, trwale z tym gruntem związanej.

W związku z powyższym koniecznym jest rozważenie kwestii zakwalifikowania przedmiotowej czynności rozbudowy infrastruktury drogowej oraz technicznej przez Wnioskodawcę na rzecz właścicieli gruntów jako nieodpłatnego świadczenia usług, które nie podlega regulacjom ustawy o podatku do towarów i usług.

Należy zauważyć, że powołany przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy nie uzależnia faktu opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika od prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tym świadczeniem.

Jak wynika z opisu sprawy, Zainteresowany, w celu prawidłowego funkcjonowania nowo budowanych marketów ponosi szereg wydatków związanych z przebudową infrastruktury znajdującej się w okolicy tych marketów, tj. m.in.: przebudową istniejącej drogi zlokalizowanej na obcym gruncie (budowa wjazdów i zjazdów do marketu, poszerzenie drogi w okolicy marketu, budowa lub przebudowa sygnalizacji świetlnej w okolicy marketu), budową drogi dojazdowej do marketu, budową chodnika przy drodze dojazdowej do marketu.

Z powyższego wynika, że Spółka dokonując rozbudowy infrastruktury technicznej dąży do zapewnienia sobie źródła przychodów, które są uzyskiwane z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej - przedmiotowa inwestycja jest realizowana z myślą o interesie gospodarczym Spółki, jakim jest funkcjonowanie obiektu, bowiem celem tych wydatków jest umożliwienie korzystania przez klientów i dostawców z wybudowanego marketu.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż przekazując nieodpłatnie nakłady poniesione w związku z wykonaniem (przebudową) infrastruktury drogowej w postaci m.in.: przebudowy istniejącej drogi, budowie wjazdów i zjazdów do marketu, budowie lub przebudowie sygnalizacji świetlnej, budowie chodnika przy drodze dojazdowej, budowie przystanków komunikacji miejskiej, budowę lub zabezpieczenie elementów sieci wodno-kanalizacyjnej, elektroenergetycznej, czy gazowej itp. oraz infrastruktury technicznej umożliwiającej funkcjonowanie marketu, na gruncie niestanowiącym własności Spółki, Wnioskodawca świadczy usługę. Jednakże w świetle art. 8 ust. 2 ustawy, czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ przekazywana nieodpłatnie inwestycja związana jest z prowadzonym przez Zainteresowanego przedsiębiorstwem.

Reasumując, nieodpłatne świadczenie na rzecz właścicieli gruntów (tj. Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub podmiotu powołanego do zarządzania daną infrastrukturą) polegające na przekazaniu efektów prac związanych z przebudową infrastruktury drogowej, jak również technicznej znajdującej się w okolicy marketów, jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania na rzecz właścicieli gruntów prac związanych z przebudową infrastruktury drogowej i technicznej. Natomiast wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania na rzecz właścicieli gruntów prac związanych z przebudową infrastruktury drogowej i technicznej zostanie rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 21 października 2011 r. nr ILPP2/443 -1117/11-3/SJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.