ILPP2/443-1100/09-5/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2009 r. (data wpływu 24 sierpnia 2009 r.) uzupełnionym pismami z dnia 9 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.) oraz z dnia 23 października 2009 r. (data wpływu 29 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy energii elektrycznej - jest prawidłowe.

W dniu 24 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dostawy energii elektrycznej. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 9 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.) oraz z dnia 23 października 2009 r. (data wpływu 29 października 2009 r.) o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego oraz o dowód potwierdzający operację wniesienia brakującej opłaty i o zmianę własnego stanowiska w sprawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest (wg PKD 2007) - wytwarzanie i zaopatrywanie w parę wodną, gorącą wodę i powietrze do układów klimatyzacyjnych. Spółka ma zawarte umowy ze wszystkimi odbiorcami na dostarczanie ciepła z sieci ciepłowniczej do obiektów odbiorcy. Stosownie do postanowień art. 19 ust. 13 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy z tytułu dostawy energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej do rozliczeń z tytułu dostawy tych mediów. W zawartych z odbiorcami umowach jest określone, że należność za dostawę energii cieplnej odbiorca będzie regulował w terminie 14 lub 10 dni od daty otrzymania lub wystawienia faktury (w zależności od wynegocjowanego stanu) - nie jest natomiast w umowie określony termin płatności rozumiany jako konkretna data, od której należałoby liczyć wymagalność należności z tytułu dostawy ciepła. Odczyty liczników są dokonywane cyklicznie jeden raz w miesiącu (na przełomie miesięcy), a faktury wystawiane z datą końcową każdego miesiąca w terminie 7 dni od zakończenia miesiąca zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT. Należny podatek VAT jest deklarowany za dany miesiąc zgodnie z wystawionymi fakturami i płacony do 25 dnia następnego miesiąca.

Przykład: 31 sierpnia 2009 r. - odczyt licznika,

1 września - 6 września 2009 r. - w tym okresie są wystawiane faktury z datą wystawienia faktury 31 sierpnia 2009 r. - miesiąc sprzedaży sierpień 2009 r.,

20 września 2009 r. - 25 września 2009 r. - termin płatności na fakturze wynikający z zapisu umowy (z reguły dodaje się kilka dni na obieg pocztowy i czas potrzebny na wystawianie faktur), wymieniona wyżej faktura jest uwzględniona w deklaracji za sierpień - podatek należny VAT jest płacony do 25 września 2009 r.

Dodatkowo Wnioskodawca informuje, że przeprowadzone kontrole UKS w zakresie rzetelności i prawidłowości deklarowania podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku VAT w poszczególnych miesiącach (za 1999 r. i 2002 r.) nie stwierdziły nieprawidłowości w tym zakresie. Odnosiły się one co prawda do poprzedniego stanu prawnego, który akurat w zakresie terminu powstania obowiązku podatkowego przy dostawie mediów nie uległ zmianie.

W uzupełnieniu do wniosku, Spółka wskazała, że w zawartych z odbiorcami umowach sprzedaży ciepła zawarte są trzy różne zapisy w zależności od wynegocjonowanego stanu:

Powyższe należy rozumieć w sposób następujący:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych, tj. zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, czy ma zastosowanie szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, tj. zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, a jeśli tak to z jaką datą on powstaje.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zawartymi umowami termin płatności za dostawę energii cieplnej upływa 14 dnia od daty wystawienia faktury lub 14 dnia od daty otrzymania faktury przez odbiorcę. W każdym przypadku będzie to miesiąc następny po miesiącu, w którym faktura została wystawiona (ostatni dzień miesiąca). Dostawa energii cieplnej jest usługą o charakterze ciągłym, dla których ustawodawca powiązał moment powstania obowiązku podatkowego z upływem terminu płatności. Ustawa nie zawiera żadnych ograniczeń co do ustalenia terminu płatności. W świetle powyższego, Spółka powinna ujmować podatek należny z tytułu dostaw energii cieplnej w deklaracji za miesiąc, w którym upływa termin płatności określony w umowie.

Spółka ujmując podatek należny z tytułu dostaw energii cieplnej w deklaracji VAT-7 na zasadach ogólnych odprowadzała podatek wcześniej niż wynikało to z zapisów szczególnych ustawy, tym samym nie spowodowała uszczuplenia dochodów budżetu.

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on zacząć stosować przepisy art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a) ustawy, do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostaw energii cieplnej poczynając od deklaracji za sierpień br. Spółka nadmieniła również, że poczynając od faktur za dostawę ciepła w sierpniu br. Spółka będzie ujmowała na fakturze z tytułu sprzedaży energii cieplnej faktyczną datę wystawienia faktury nie zaś ostatni dzień miesiąca, którego faktura dotyczy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Ogólna zasada wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru, wykonania usługi lub wystawienia faktury VAT (pod warunkiem, że została wystawiona do 7. dnia od wykonania usługi). Jednakże, od tej zasady ustawodawca określił szereg wyjątków, ustalających w sposób odmienny moment powstania obowiązku podatkowego (uzależniony, np.: od formy wydania towaru, rodzaju transakcji, otrzymania zapłaty itp.).

W myśl art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a) ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego.

W opisanym przypadku obowiązek podatkowy - zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 19 ust. 13 pkt 1 ustawy - powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej do rozliczeń z tego tytułu.

W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dobrowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. Oznacza to, że ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowanych przez podatników decyzji w zakresie konstruowania umów cywilnoprawnych, jednakże umowy te nie mogą zmieniać obowiązków, jakie wynikają z prawa podatkowego. W związku z powyższym, to w obowiązku podatnika leży sformułowanie umowy w taki sposób, by realizując jej zapisy można było zgodnie z obowiązującymi przepisami określić moment powstania obowiązku podatkowego.

Należy podkreślić, że analiza umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka ma zawarte umowy ze wszystkimi odbiorcami na dostarczanie ciepła z sieci ciepłowniczej do obiektów odbiorcy. W umowach tych zawarte są trzy różne zapisy w zależności od wynegocjonowanego stanu, tj.: należność za dostawę energii cieplnej Odbiorca będzie regulował poleceniem przelewu w terminie: 14 dni od daty wystawienia faktury lub 14 dni od daty otrzymania faktury lub do 10 dni od daty otrzymania faktury. Każdy odbiorca ma w umowie jeden z trzech powyżej opisanych terminów płatności. Terminy płatności na fakturach są zbieżne z zapisami umowy.

W świetle powołanych przepisów stwierdzić należy, iż w skoro z umowy zawartej pomiędzy stronami wynika, iż termin płatności przypada w ciągu 14 dni od daty wystawienia faktury lub 14 dni od daty otrzymania faktury lub do 10 dni od daty otrzymania faktury, to obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z tak ustalonymi terminami płatności.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie powstaje zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a) ustawy.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie interpretacji dotyczącej stanu faktycznego w zakresie korekty deklaracji VAT-7 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie z dnia 9 listopada 2009 r. nr ILPP2/443-1100/09 -6/MR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.