ILPP2/443-1099/10-7/ISN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 października 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1099/10-7/ISN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2010 r. (data wpływu 16 lipca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2010 r. (data wpływu 28 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty importu usług doradczo-weterynaryjnych oraz rozliczenia importu usług w deklaracji podatkowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty importu usług doradczo-weterynaryjnych oraz rozliczenia importu usług w deklaracji podatkowej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 września 2010 r. (data wpływu 28 września 2010 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego, zadanego pytania i własnego stanowiska oraz dowód uiszczenia należnej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonuje zakupu usług świadczonych przez podmioty, których siedziba znajduje się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W związku z późn. zm. obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2010 r., Spółka ma wątpliwości odnośnie rozliczeń dotyczących importu usług. Zainteresowany otrzymuje m.in. faktury na usługi doradczo-weterynaryjne, które wystawiane są co miesiąc. Za dany miesiąc wystawienie faktury następuje zawsze w ciągu kilku dni miesiąca następnego (np. usługi wykonywane w styczniu 2010 r. zostały zafakturowane z datą 5 lutego 2010 r.). Usługa świadczona jest przez podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Z tytułu nabywania tych usług, ustalone są miesięczne terminy rozliczeń (rozliczanie na koniec miesiąca).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jeśli Spółka wystawi fakturę wewnętrzną zanim otrzyma fakturę pierwotną wystawioną przez świadczącego usługę i okaże się, że są rozbieżności w kwocie należności za otrzymaną usługę - w jaki sposób powinna zostać dokonana korekta i w deklaracji za jaki okres powinna zostać uwzględniona.

Zdaniem Wnioskodawcy, faktura wewnętrzna powinna zostać wystawiona zgodnie z § 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, zwanego dalej rozporządzeniem. Paragraf ten zawiera informację, że w przypadkach określonych m.in. w art. 19a ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego, a nie wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, co w powiązaniu z § 23 rozporządzenia wskazuje, że fakturę wewnętrzną można wystawić najwcześniej 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, ale nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Kurs jaki należy przyjąć określony jest w art. 31a ustawy - czyli właściwym kursem jest kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego chyba, że faktura została wystawiona przed powstaniem obowiązku podatkowego - wtedy przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury (w przypadku Wnioskodawcy faktury wewnętrznej). Niezależnie od tego kiedy zostanie wystawiona faktura wewnętrzna (w związku z 30-sto dniowym terminem wystawienia faktury wewnętrznej, może się zdarzyć sytuacja, w której obowiązek podatkowy powstanie w miesiącu późniejszym niż miesiąc wystawienia faktury wewnętrznej), import usług powinien zostać wykazany w deklaracji VAT-7 za miesiąc powstania obowiązku podatkowego.

Jeśli Spółka wystawi fakturę wewnętrzną zanim otrzyma fakturę pierwotną wystawioną przez świadczącego usługę i okaże się, że są rozbieżności w kwocie należności za otrzymaną usługę, należy wystawić fakturę korygującą fakturę wewnętrzną. Ze względu na fakt, iż w przypadku korekty faktury wewnętrznej wystawca jest równocześnie nabywcą, nie jest konieczne uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę tej faktury. W przypadku, gdy kwota na fakturze otrzymanej od świadczeniodawcy jest mniejsza od kwoty wykazanej w pierwotnej fakturze wewnętrznej, kwota podatku VAT powinna być pomniejszona w rozliczeniu za okres wystawienia wewnętrznej faktury korygującej. W przypadku, gdy kwota na fakturze otrzymanej od świadczeniodawcy jest wyższa od kwoty wykazanej w pierwotnej fakturze wewnętrznej, kwota podatku VAT powinna być powiększona w rozliczeniu za okres wystawienia wewnętrznej faktury korygującej ze względu na fakt niemożności ustalenia dokładnej kwoty wyceny usługi przed otrzymaniem faktury od świadczeniobiorcy. Faktura korygująca jest wystawiana w takim przypadku z powodu okoliczności, które zaistniały po wystąpieniu momentu powstania obowiązku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonuje zakupu usług świadczonych przez podmioty, których siedziba znajduje się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Zainteresowany otrzymuje faktury na usługi doradczo-weterynaryjne, które wystawiane są co miesiąc. Za dany miesiąc wystawienie faktury następuje zawsze w ciągu kilku dni miesiąca następnego (np. usługi wykonywane w styczniu 2010 r. zostały zafakturowane z datą 5 lutego 2010 r.). Usługa świadczona jest przez podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Z tytułu nabywania tych usług ustalone są miesięczne terminy rozliczeń (rozliczanie na koniec miesiąca).

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług":

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a), która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż Zainteresowany spełnia definicję podatnika, określoną w art. 28a ustawy.

W oparciu o zasadę ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Po dokonaniu analizy informacji zawartych we wniosku stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie mają zastosowania, zatem miejsce świadczenia usług będących przedmiotem wniosku, ustalane jest na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w tym przepisie.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż podmiot posiadający siedzibę poza terytorium kraju, świadczy usługi doradczo-weterynaryjne na rzecz podatnika (Wnioskodawcy) mającego siedzibę w Polsce. Zatem, miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Reasumując, miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania usług doradczo-weterynaryjnych świadczonych na rzecz Zainteresowanego, jest Polska.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 stosuje się również w przypadku, gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności lub inne miejsce prowadzenia działalności usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach (art. 17 ust. 1a ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Podmiotem świadczącym usługi doradczo-weterynaryjne jest pomiot posiadający siedzibę poza terytorium kraju, natomiast usługobiorca (Wnioskodawca) spełnia warunki określone w art. 17 ust. 3 ustawy, a zatem w niniejszym przypadku rozpozna on po swojej stronie import usług doradczo-weterynaryjnych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż Zainteresowany zobowiązany jest do opodatkowania importu usług doradczo-weterynaryjnych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium Polski.

W myśl ogólnej zasady zawartej w art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z powyższego wynika, że generalną zasadą obowiązującą w opodatkowaniu VAT jest powstanie obowiązku podatkowego w momencie wydania towaru lub wykonania usługi. Jest to najbardziej ogólna i powszechna zasada. Oznacza ona, że jeżeli dla danego zdarzenia, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego, podatnik nie będzie w stanie zastosować innej, szczególnej reguły, musi zastosować właśnie tą zasadę i rozpoznać obowiązek podatkowy w momencie wydania towaru lub wykonania usługi.

Natomiast wielość szczególnych reguł (wyjątków) sprawia, że ta podstawowa zasada u niektórych podatników w ogóle się nie pojawia.

Stosownie do treści art. 19 ust. 19 ustawy, przepisy ust. 1, 4, 5, 11, ust. 13 pkt 1 lit. b) i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług, z zastrzeżeniem ust. 19a i 19b.

Zgodnie z art. 19 ust. 19a ustawy, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

1.

usługi, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, do momentu zakończenia świadczenia tych usług;

2.

usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla których, w związku z ich świadczeniem, w danym roku nie upływają terminy rozliczeń lub płatności, uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tych usług.

Treść przepisu art. 19 ust. 19a ustawy wskazuje zatem moment powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług na rzecz podmiotów będących podatnikami z tytułu ich importu, dla których miejsce świadczenia ustalane jest na podstawie art. 28b ustawy.

Biorąc pod uwagę brzmienie powołanych przepisów stwierdzić należy, iż w przypadku dokonania importu usług, których miejsce świadczenia ustala się na podstawie art. 28b ustawy, dla których, w związku z ich świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 19a pkt 1 ustawy.

W związku z tym, w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy z tytułu importu przez Wnioskodawcę (podatnika zdefiniowanego w art. 28a ustawy) usług doradczo-weterynaryjnych, powstaje z upływem każdego okresu rozliczeniowego. W analizowanej sytuacji są to okresy miesięczne, a zatem obowiązek podatkowy dla importu usługi świadczonej na rzecz Zainteresowanego w miesiącu styczniu 2010 r. powstał z upływem tego miesiąca, tj. w dniu 31 stycznia 2010 r.

Artykuł 106 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

W przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze (art. 106 ust. 7 ustawy).

W myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Z kolei zgodnie z brzmieniem § 11 ust. 1 rozporządzenia, w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-5 i 7-11, ust. 16a oraz ust. 16b oraz ust. 19a ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego - § 11 ust. 2 rozporządzenia.

Stosownie do § 23 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17 i 21 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, w tym wystawianych w formie elektronicznej, z tym że w przypadku:

1.

czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;

2.

dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku (§ 23 ust. 2 rozporządzenia).

W związku z tym, Wnioskodawca ma obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej dokumentującej import przedmiotowych usług doradczo-weterynaryjnych nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego, ale nie wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego (§ 11 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia). Zatem, dla udokumentowania usługi świadczonej w miesiącu styczniu 2010 r., Zainteresowany zobowiązany był wystawić fakturę wewnętrzną nie później niż z dniem 31 stycznia 2010 r. (moment powstania obowiązku podatkowego), jednakże nie wcześniej niż 30. dnia przed dniem 31 stycznia 2010 r.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą korekty faktury wewnętrznej w sytuacji, gdy wystawi on fakturę wewnętrzną zanim otrzyma fakturę pierwotną wystawioną przez świadczącego usługę i okaże się, że występują rozbieżności w kwocie należności za otrzymaną usługę.

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 17 ustawy, podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić (...).

Z powyższych przepisów wynika, że dla udokumentowania importu usług wystawca faktury wewnętrznej dla określenia podstawy opodatkowania winien przyjąć kwotę, którą zobowiązany jest zapłacić usługodawcy. W przypadku, gdy Wnioskodawca przyjął jako podstawę opodatkowania błędną kwotę - różną od tej, która widnieje na fakturze wystawionej przez usługodawcę - ma on obowiązek dokonać korekty faktury wewnętrznej.

W praktyce przy dokumentowaniu obrotu gospodarczego przez podatników podatku od towarów i usług zdarzają się pomyłki. W związku z tym, ustawodawca przewidział dwie procedury korygowania błędów w fakturach VAT. Przypadki, w których dopuszczalne jest wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej określają regulacje zawarte w § 13 i § 14 rozporządzenia.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Stosownie do § 13 ust. 2 rozporządzenia, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a.

określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,

b.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;

3.

kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4.

kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Przepisy ust. 1 i 2 - na mocy § 13 ust. 3 rozporządzenia - stosuje się odpowiednio w przypadku:

1.

zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;

2.

zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny - w myśl ust. 2 powołanego wyżej przepisu - powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a.

określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,

b.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;

3.

kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4.

kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Jak wskazano w niniejszej interpretacji, powołane przepisy stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, co wynika z brzmienia § 23 ust. 1 rozporządzenia.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka składa deklaracje VAT-7 w odstępach miesięcznych.

Zatem, Wnioskodawca w momencie ustalania podstawy opodatkowania i wystawiania faktury wewnętrznej dokumentującej import przedmiotowych usług musi posiadać wiedzę, jaką kwotę zobowiązany jest zapłacić usługodawcy z tytułu usług świadczonych na jego rzecz. W przypadku wystąpienia rozbieżności pomiędzy kwotą przyjętą dla obliczenia podstawy opodatkowania na fakturze wewnętrznej, a kwotą wykazaną przez kontrahenta w fakturze wystawionej dla udokumentowania świadczonych usług, Zainteresowany zobowiązany jest do wystawienia wewnętrznej faktury korygującej. Fakturę tę należy rozliczyć i wykazać w deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu usług - za miesiąc styczeń 2010 r. Przy czym bez znaczenia jest w analizowanej sprawie to, czy kwota wykazana na fakturze wewnętrznej jest mniejsza, czy większa od kwoty wykazanej na fakturze wystawionej przez kontrahenta Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - w wydanej interpretacji rozpatrzone.

W kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług w dniu 25 października 2010 r. wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia w zakresie:

* rozliczenia importu usług doradczo-weterynaryjnych, Nr ILPP2/443-1099/10-4/ISN,

* rozliczenia importu usługi nabycia licencji na oprogramowanie, Nr ILPP2/443-1099/10 -5/ISN,

* kursu jaki należy przyjąć dla ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu importu usług doradczo-weterynaryjnych oraz rozliczenia importu usług w deklaracji podatkowej w sytuacji wystawienia faktury wewnętrznej po terminie, Nr ILPP2/443-1099/10-6/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl