ILPP2/443-1099/10-6/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2010 r. (data wpływu 16 lipca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2010 r. (data wpływu 28 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kursu jaki należy przyjąć dla ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu importu usług doradczo-weterynaryjnych oraz rozliczenia importu usług w deklaracji podatkowej w sytuacji wystawienia faktury wewnętrznej po terminie - jest prawidłowe.

W dniu 16 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kursu jaki należy przyjąć dla ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu importu usług doradczo-weterynaryjnych oraz rozliczenia importu usług w deklaracji podatkowej w sytuacji wystawienia faktury wewnętrznej po terminie. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 września 2010 r. (data wpływu 28 września 2010 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego, zadanego pytania i własnego stanowiska oraz dowód uiszczenia należnej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonuje zakupu usług świadczonych przez podmioty, których siedziba znajduje się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W związku z późn. zm. obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2010 r., Spółka ma wątpliwości odnośnie rozliczeń dotyczących importu usług. Zainteresowany otrzymuje m.in. faktury na usługi doradczo-weterynaryjne, które wystawiane są co miesiąc. Za dany miesiąc wystawienie faktury następuje zawsze w ciągu kilku dni miesiąca następnego (np. usługi wykonywane w styczniu 2010 r. zostały zafakturowane z datą 5 lutego 2010 r.). Usługa świadczona jest przez podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Z tytułu nabywania tych usług, ustalone są miesięczne terminy rozliczeń (rozliczanie na koniec miesiąca).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jeśli Spółka wystawi fakturę wewnętrzną po terminie, to wystawiając ją z inną datą jaki kurs powinna przyjąć i w deklaracji VAT-7 za jaki okres powinna zostać uwzględniona.

Zdaniem Wnioskodawcy, faktura wewnętrzna powinna zostać wystawiona zgodnie z § 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, zwanego dalej rozporządzeniem. Paragraf ten zawiera informację, że w przypadkach określonych m.in. w art. 19a ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego, a nie wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, co w powiązaniu z § 23 rozporządzenia wskazuje, że fakturę wewnętrzną można wystawić najwcześniej 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, ale nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Kurs jaki należy przyjąć określony jest w art. 31a ustawy - czyli właściwym kursem jest kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego chyba, że faktura została wystawiona przed powstaniem obowiązku podatkowego - wtedy przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury (w przypadku Wnioskodawcy faktury wewnętrznej). Niezależnie od tego kiedy zostanie wystawiona faktura wewnętrzna (w związku z 30-sto dniowym terminem wystawienia faktury wewnętrznej, może się zdarzyć sytuacja, w której obowiązek podatkowy powstanie w miesiącu późniejszym niż miesiąc wystawienia faktury wewnętrznej), import usług powinien zostać wykazany w deklaracji VAT-7 za miesiąc powstania obowiązku podatkowego.

Jeśli faktura wewnętrzna nie zostanie wystawiona w terminie, wtedy kursem właściwym dla ustalenia podstawy opodatkowania jest kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (czyli poprzedzający ostatni dzień danego miesiąca). Import usług udokumentowany w ten sposób powinien zostać wykazany w deklaracji VAT-7 za miesiąc powstania obowiązku podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonuje zakupu usług świadczonych przez podmioty, których siedziba znajduje się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Zainteresowany otrzymuje faktury na usługi doradczo-weterynaryjne, które wystawiane są co miesiąc. Za dany miesiąc wystawienie faktury następuje zawsze w ciągu kilku dni miesiąca następnego (np. usługi wykonywane w styczniu 2010 r. zostały zafakturowane z datą 5 lutego 2010 r.). Usługa świadczona jest przez podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Z tytułu nabywania tych usług ustalone są miesięczne terminy rozliczeń (rozliczanie na koniec miesiąca).

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą sytuacji, w której faktura wewnętrzna dokumentująca nabycie przedmiotowej usługi zostanie wystawiona po terminie.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług":

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż Zainteresowany spełnia definicję podatnika, określoną w art. 28a ustawy.

W oparciu o zasadę ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Po dokonaniu analizy informacji zawartych we wniosku stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia nie mają zastosowania, zatem miejsce świadczenia usług będących przedmiotem wniosku, ustalane jest na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w tym przepisie.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż podmiot posiadający siedzibę poza terytorium kraju, świadczy usługi doradczo-weterynaryjne na rzecz podatnika (Wnioskodawcy) mającego siedzibę w Polsce. Zatem, miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Reasumując, miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania usług doradczo-weterynaryjnych świadczonych na rzecz Zainteresowanego, jest Polska.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju (art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 stosuje się również w przypadku, gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności lub inne miejsce prowadzenia działalności usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach (art. 17 ust. 1a ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Podmiotem świadczącym usługi doradczo-weterynaryjne jest pomiot posiadający siedzibę poza terytorium kraju, natomiast usługobiorca (Wnioskodawca) spełnia warunki określone w art. 17 ust. 3 ustawy, a zatem w niniejszym przypadku rozpozna on po swojej stronie import usług doradczo-weterynaryjnych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż Zainteresowany zobowiązany jest do opodatkowania importu usług doradczo-weterynaryjnych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego na terytorium Polski.

W myśl ogólnej zasady zawartej w art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z powyższego wynika, że generalną zasadą obowiązującą w opodatkowaniu VAT jest powstanie obowiązku podatkowego w momencie wydania towaru lub wykonania usługi. Jest to najbardziej ogólna i powszechna zasada. Oznacza ona, że jeżeli dla danego zdarzenia, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego, podatnik nie będzie w stanie zastosować innej, szczególnej reguły, musi zastosować właśnie tą zasadę i rozpoznać obowiązek podatkowy w momencie wydania towaru lub wykonania usługi.

Natomiast wielość szczególnych reguł (wyjątków) sprawia, że ta podstawowa zasada u niektórych podatników w ogóle się nie pojawia.

Stosownie do treści art. 19 ust. 19 ustawy, przepisy ust. 1, 4, 5, 11, ust. 13 pkt 1 lit. b) i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług, z zastrzeżeniem ust. 19a i 19b.

Zgodnie z art. 19 ust. 19a ustawy, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

Treść przepisu art. 19 ust. 19a ustawy wskazuje zatem moment powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług na rzecz podmiotów będących podatnikami z tytułu ich importu, dla których miejsce świadczenia ustalane jest na podstawie art. 28b ustawy.

Biorąc pod uwagę brzmienie powołanych przepisów stwierdzić należy, iż w przypadku dokonania importu usług, których miejsce świadczenia ustala się na podstawie art. 28b ustawy, dla których, w związku z ich świadczeniem, ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 19a pkt 1 ustawy.

W związku z tym, w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy z tytułu importu przez Wnioskodawcę (podatnika zdefiniowanego w art. 28a ustawy) usług doradczo-weterynaryjnych, powstaje z upływem każdego okresu rozliczeniowego. W analizowanej sytuacji są to okresy miesięczne, a zatem obowiązek podatkowy dla importu usługi świadczonej na rzecz Zainteresowanego w miesiącu styczniu 2010 r. powstał z upływem tego miesiąca, tj. w dniu 31 stycznia 2010 r.

Artykuł 106 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

W przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze (art. 106 ust. 7 ustawy).

W myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Z kolei zgodnie z brzmieniem § 11 ust. 1 rozporządzenia, w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-5 i 7-11, ust. 16a i ust. 16b oraz ust. 19a ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego - § 11 ust. 2 rozporządzenia.

Stosownie do § 23 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17 i 21 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, w tym wystawianych w formie elektronicznej, z tym że w przypadku:

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku (§ 23 ust. 2 rozporządzenia).

W związku z tym, Wnioskodawca ma obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej dokumentującej import przedmiotowych usług doradczo-weterynaryjnych nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego, ale nie wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego (§ 11 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia). Zatem, dla udokumentowania usługi świadczonej w miesiącu styczniu 2010 r., Zainteresowany zobowiązany był wystawić fakturę wewnętrzną nie później niż z dniem 31 stycznia 2010 r. (moment powstania obowiązku podatkowego), jednakże nie wcześniej niż 30. dnia przed dniem 31 stycznia 2010 r.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (...).

W myśl art. 31a ust. 2 ustawy, w przypadku gdy zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami wykonawczymi do ustawy podatnik może wystawić fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawi ją w przewidzianym przepisami terminie, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej na tej fakturze, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy stwierdzić należy, iż dla importu usług zastosowanie znajdzie zarówno art. 31a ust. 1, jak i art. 31a ust. 2 ustawy.

Podkreślić należy, iż przez fakturę, o której mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, rozumie się fakturę wystawioną przez kontrahenta dla udokumentowania świadczonej na rzecz Zainteresowanego usługi, a nie fakturę wewnętrzną wystawioną przez Wnioskodawcę.

Wobec powyższego, jeżeli kontrahent Zainteresowanego wystawi na jego rzecz fakturę:

* przed powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT z tytułu importu usług, ale w terminie przewidzianym w § 11 rozporządzenia - przeliczenie kwot w walucie obcej na złote powinno nastąpić według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury przez kontrahenta, w myśl art. 31a ust. 2 ustawy,

* po powstaniu obowiązku podatkowego - przeliczenie kwot w walucie na złote powinno nastąpić według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy.

Dla usług świadczonych na rzecz Wnioskodawcy w styczniu 2010 r. obowiązek podatkowy powstał z dniem 31 stycznia 2010 r., natomiast faktura wystawiona została przez jego kontrahenta w dniu 5 lutego 2010 r., a zatem po dniu powstania obowiązku podatkowego. W tej sytuacji Zainteresowany - pomimo wystawienia faktury wewnętrznej po ustawowym terminie - winien dokonać przeliczenia kwot w walucie obcej na złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego - 29 stycznia 2010 r. Bowiem, dla ustalenia odpowiedniego kursu do przeliczenia waluty obcej na złote w analizowanej sprawie istotne znaczenie ma jedynie moment powstania obowiązku podatkowego oraz data wystawienia faktury przez kontrahenta Zainteresowanego.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka składa deklaracje VAT-7 w odstępach miesięcznych.

Wobec powyższego, import usługi doradczo-weterynaryjnej świadczonej na rzecz Wnioskodawcy winien on rozliczyć - pomimo wystawienia faktury wewnętrznej po ustawowym terminie - w deklaracji podatkowej VAT-7 za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu nabycia tej usługi. W analizowanej sprawie, import usługi świadczonej na rzecz Zainteresowanego w styczniu 2010 r., w odniesieniu do której obowiązek podatkowy powstał z upływem miesięcznego okresu rozliczeniowego, należy rozliczyć w deklaracji VAT-7 za miesiąc styczeń 2010 r.

Zatem stanowisko Spółki, zgodnie z którym, jeśli faktura wewnętrzna nie zostanie wystawiona w terminie, kursem właściwym dla ustalenia podstawy opodatkowania jest kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, a import usługi należy wykazać w deklaracji VAT-7 za miesiąc jego powstania, uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - w wydanej interpretacji rozpatrzone.

W kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług w dniu 25 października 2010 r. wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia w zakresie:

* rozliczenia importu usług doradczo-weterynaryjnych, Nr ILPP2/443-1099/10-4/ISN

* rozliczenia importu usługi nabycia licencji na oprogramowanie, Nr ILPP2/443-1099/10 -5/ISN,

* korekty importu usług doradczo-weterynaryjnych oraz rozliczenia importu usług w deklaracji podatkowej, Nr ILPP2/443-1099/10-7/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.