ILPP2/443-1091/13-4/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko prowadzącej działalność pod nazwą P., przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2013 r. (data wpływu 12 listopada 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2014 r. (data wpływu 28 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania oraz opodatkowania wynagrodzenia kierownika projektu finansowanego z dotacji - jest prawidłowe.

W dniu 12 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania oraz opodatkowania wynagrodzenia kierownika projektu finansowanego z dotacji. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 stycznia 2014 r. (data wpływu 28 stycznia 2014 r.) o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego i własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma P. zajmuje się realizacją projektów współfinansowanych przez UE w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Przy realizacji projektów pracuje także właściciel firmy - pełniący obowiązki kierownika projektów. Wynagrodzenie kierownika projektu jest jedynym źródłem przychodów właściciela. Ponieważ właściciel firmy nie może zawrzeć sam ze sobą umowy zlecenia jak to jest w przypadku pozostałych pracowników (i tym samym wystawiać rachunków jako zleceniobiorca) wystawiał noty księgowe, na podstawie których było mu wypłacane wynagrodzenie. W zeszłym roku dochód z wynagrodzeń kierownika projektu przekroczył kwotę 150.000,00 i został zgłoszony do działu VAT (zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT) jako odpłatne świadczenie usług. I w ten sposób zostały zakwalifikowane usługi kierownika projektu (wynagrodzenie jest również współfinansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego). Ponieważ nie było zewnętrznych odbiorców tych usług, usługi te zostały opodatkowane tzw. fakturą wewnętrzną ze stawką VAT 23%.

Lecz podczas kontroli realizacji projektu przez Wojewódzki Urząd Pracy, pracownicy WUP zwrócili uwagę na wystawione faktury wewnętrzne i taki sposób rozliczania wynagrodzenia Kierownika Projektu uznali za niepoprawny. Wg kontroli wynagrodzenie w dalszym ciągu powinno być rozliczne poprzez noty księgowe.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. Firma P. D. jest czynnym podatnikiem podatku VAT,

2. Otrzymane dofinansowanie, z którego Wnioskodawca ma wypłacone wynagrodzenie stanowi dofinansowanie do kosztów ponoszonych w celu realizacji projektów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji kierownika projektu (płatność z dotacji Europejskiego Funduszu Społecznego) powinno być rozliczane fakturami wewnętrznymi i opodatkowane podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, mimo przekroczenia 150.000,00 zł z wynagrodzeń z projektów z dotacji Europejskiego Funduszu Społecznego nie powinno podlegać ono opodatkowaniu podatkiem VAT. Wg art. 29 ustawy VAT obrót firmy powinien mieć wpływ na zwiększenie ceny usług. Lecz w tym wypadku obrót nie ma wpływu na zwiększenia cen i nie powinien podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. W przedmiotowej sprawie nie powinny być wystawiane faktury wewnętrzne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy obowiązującego do 31 grudnia 2013 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Cytowany powyżej przepis stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1 z późn. zm.), z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotacje, subwencje), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług. Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności (czy tez kosztów realizacji konkretnego zadania) nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zajmuje się realizacją projektów współfinansowanych przez UE w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Przy realizacji projektów pracuje także właściciel firmy - pełniący obowiązki kierownika projektów. Wynagrodzenie kierownika projektu jest jedynym źródłem przychodów właściciela. Ponieważ właściciel firmy nie może zawrzeć sam ze sobą umowy zlecenia jak to jest w przypadku pozostałych pracowników (i tym samym wystawiać rachunków jako zleceniobiorca) wystawiał noty księgowe, na podstawie których było mu wypłacane wynagrodzenie. W roku poprzedzającym datę złożenia wniosku, dochód z wynagrodzeń kierownika projektu przekroczył kwotę 150.000,00 i został zgłoszony do działu VAT (zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT) jako odpłatne świadczenie usług. W ten sposób zostały zakwalifikowane usługi kierownika projektu (wynagrodzenie jest również współfinansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego). Ponieważ nie było zewnętrznych odbiorców tych usług, usługi te zostały opodatkowane tzw. fakturą wewnętrzną ze stawką VAT 23%. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Otrzymane dofinansowanie, z którego Wnioskodawca ma wypłacone wynagrodzenie stanowi dofinansowanie do kosztów ponoszonych w celu realizacji projektów.

W rezultacie - jak wynika z treści wniosku - otrzymana kwota dofinansowania, pokrywająca również kwotę wynagrodzenia Wnioskodawcy, nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Reasumując, otrzymane dofinansowanie przeznaczone na wynagrodzenie właściciela firmy (Wnioskodawcy) z tytułu pełnienia funkcji kierownika projektu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji Wnioskodawca nie ma obowiązku dokumentowania ww. czynności fakturami wewnętrznymi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.