ILPP2/443-1087/08-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2008 r. (data wpływu 1 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności świadczonych na rzecz kontrahenta niemieckiego - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności świadczonych na rzecz kontrahenta niemieckiego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się produkcją mebli tapicerowanych i ich sprzedażą za granicę, głównie na rynek niemiecki. Dokonuje więc WDT - wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. W swojej ofercie Wnioskodawca posiada jednak 2 modele mebli, dla których część komponentów dostarcza nieodpłatnie kontrahent zamawiający meble. W tym przypadku występuje sytuacja wykonywania produktów, powstających zarówno z materiałów zakupionych przez Spółkę, a także z materiałów powierzonych jej nieodpłatnie, dla wykonania tych produktów, przez kontrahenta niemieckiego. Szacunkowy udział wartości materiałów powierzonych nieodpłatnie w ogólnej wartości materiałów koniecznych do wyprodukowania mebla wynosi około 16%. Materiały powierzone to rattanowe listwy ozdobne, doczepiane do boków i frontów mebli (foteli i sof), nadające meblom unikalny wygląd. Wnioskodawca dodał, że kontrahent niemiecki, któremu sprzedaje wyroby, podał numer unijny VAT UE, oraz że powierzone materiały opuszczają terytorium Polski w ciągu 30 dni od dnia wyprodukowania z nich konkretnych wyrobów. Spółka wykazuje sprzedaż mebli rattanowych jako usługę dokonaną na ruchomym majątku rzeczowym, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy transakcję sprzedaży "mebli rattanowych" należy traktować jako usługę na ruchomym majątku rzeczowym, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT, czy jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż mebli zawierających powierzone mu nieodpłatnie elementy rattanowe jest usługą na ruchomym majątku rzeczowym. Stanowisko to jest uwarunkowane historycznie. Jeszcze przed wejściem Polski do Unii Europejskiej Spółka posiadała zezwolenie Urzędu Celnego na dokonywanie uszlachetnienia polegającego na produkcji mebli z powierzonego materiału (ze względu na brak krajowych dostawców komponentów, wsad materiałowy kontrahenta niemieckiego stanowił większość zapotrzebowania na materiały). Po wejściu do Unii i otwarciu granic zakwalifikowano tą operację jako usługę na ruchomym majątku rzeczowym. Na zmianę tej kwalifikacji nie wpływa fakt, że coraz większą część komponentów Zainteresowany zaczął kupować w kraju na własny rachunek. Mimo spadku udziału wartościowego komponentów powierzonych w wartości komponentów ogółem Wnioskodawca uznał, że nadal należy wykazywać tą transakcję jako usługę na ruchomym majątku rzeczowym. Spółka uważa, że to elementy rattanowe doczepiane do mebli stanowią o ich niepowtarzalnym charakterze i gdyby nie konkretna oferta kontrahenta niemieckiego proponującego uszlachetnienie, sama nigdy na własny rachunek nie produkowałaby mebli z elementami rattanowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się produkcją mebli tapicerowanych i ich sprzedażą za granicę, głównie na rynek niemiecki. Dokonuje więc wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. W swojej ofercie Wnioskodawca posiada jednak 2 modele mebli, dla których część komponentów dostarcza nieodpłatnie kontrahent zamawiający meble. Szacunkowy udział wartości materiałów powierzonych nieodpłatnie w ogólnej wartości materiałów koniecznych do wyprodukowania mebla wynosi około 16%. Materiały powierzone to rattanowe listwy ozdobne, doczepiane do boków i frontów mebli (foteli i sof), nadające meblom unikalny wygląd. Kontrahent niemiecki, któremu Spółka sprzedaje wyroby, podał numer unijny VAT UE, a powierzone Zainteresowanemu materiały opuszczają terytorium Polski w ciągu 30 dni od dnia wyprodukowania z nich konkretnych wyrobów. Spółka wykazuje sprzedaż mebli rattanowych jako usługę dokonaną na ruchomym majątku rzeczowym, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT.

W związku z tym, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera legalnej definicji tego terminu, określenie "usługi na ruchomym majątku rzeczowym" należy interpretować w oparciu o wykładnię językową, a więc jako usługi wykonywane przez podatnika, w wyniku których następuje wytworzenie nowego produktu z powierzonych materiałów, jego przerobienie lub ulepszenie, przy czym podatnik świadczący usługę nie jest właścicielem towaru powierzonego ani towaru wytworzonego, przerobionego lub ulepszonego.

Wskazać należy, że w trakcie wykonywania czynności na ruchomym majątku rzeczowym może dochodzić do sytuacji, w których podatnik świadczący usługę angażuje poza materiałem powierzonym także część materiałów i/lub towarów własnych. Powstaje wówczas sytuacja, w której towar poddany ww. czynnościom jest łączony z towarem należącym do zleceniobiorcy. W przypadku, gdy udział materiałów własnych zleceniobiorcy przekracza udział materiałów powierzonych przez zleceniodawcę, uznaje się, że zleceniobiorca nie wykonuje usługi na majątku ruchomym zleceniodawcy - transakcję taką traktuje się jako dostawę towaru, zakładając, iż w wyniku wykonanej usługi powstaje nowy towar, którym zleceniobiorca, po dokonaniu czynności związanych z jego wykonaniem, rozporządza jak właściciel.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż przy definiowaniu rodzaju wykonywanych przez Zainteresowanego czynności (dostawa lub usługa) istotne znaczenie ma udział materiałów własnych wykonującego świadczenie. W przypadku, gdy udział materiałów własnych przekracza udział materiałów powierzonych przez zleceniodawcę (16%) nie można przyjąć, iż Wnioskodawca wykonuje usługi na majątku ruchomym zleceniodawcy - w takim przypadku należy potraktować transakcję jako dostawę towaru zakładając, że powstaje nowy towar, którym zleceniobiorca - po wykonaniu czynności związanych z wykonaniem towaru - rozporządza jak właściciel.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42. Natomiast stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż transakcja będąca przedmiotem zapytania nie jest usługą na ruchomym majątku rzeczowym, lecz wewnątrzwspólnotową dostawą towarów. Zainteresowany spełniając warunki wynikające z art. 42 ust. 1 ustawy, ma prawo do zastosowania dla tej dostawy stawki podatku w wysokości 0%.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320). I tak, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., powołany w niniejszej interpretacji przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 brzmi: "podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju".

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.