ILPP2/443-1085/12-5/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2012 r. (data wpływu 25 października 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 stycznia 2013 r. (data wpływu 7 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży obiadów dla szkół, GOPS i własnych pracowników przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 25 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży obiadów dla szkół, GOPS i własnych pracowników przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Wniosek uzupełniono w dniu 7 stycznia 2013 r. o dowód wniesienia w dniu 2 stycznia 2013 r. opłaty za wydanie interpretacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W gminie funkcjonują w formie jednostek budżetowych: Gimnazjum (PKD 2007-8531A), dwie Szkoły Podstawowe (8520Z), Przedszkole Publiczne (PKD 2007-8510Z) oraz Wnioskodawca - ZEA (dalej: ZEA) (PKD 2007-8560Z), któremu na podstawie statutu gmina powierzyła zadania związane z obsługą placówek oświatowych. ZEA powstał między innymi na mocy art. 5 ust. 9 ustawy o systemie oświaty. Natomiast na mocy art. 5 ust. 7 ustawy o systemie oświaty ZEASiP zajmuje się obsługą ekonomiczną i administracyjną placówek oświaty, a co za tym idzie przejął część obowiązków jakie poszczególne ustawy nakładają na gminę i szkoły w zakresie oświaty i wychowania. ZEA wspomaga swoim działaniem prawidłowe wypełnianie obowiązków administracyjnych i ekonomicznych szkół. Nie prowadzi żadnej innej działalności, która mogłaby być nastawiona na zysk. Dochody ZEA to w szczególności kapitalizacja odsetek na rachunkach bankowych, wynagrodzenie płatnika składek ZUS i US, opłaty za dożywianie dzieci pochodzące z GOPS, zwroty kosztów za zniszczone mienie, kary umowne od firm budowlanych, itp. Dochody z GOPS za dożywianie dzieci stanowią około 90% ogółu dochodów. Ponadto dochody ZEA w żadnym z kilku minionych lat nie przekroczyły kwoty upoważniającej do zastosowania zwolnienia podmiotowego art. 113 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, a planowana sprzedaż na rzecz osób fizycznych nie powinna przekraczać kwoty 40.000 zł.

ZEA na mocy art. 5 ust. 7 ustawy o systemie oświaty, zajmuje się obsługą księgowo-finansową, administracją obiektami oświatowymi w zakresie utrzymania porządku i właściwego stanu technicznego, remontami, inwestycjami (art. 1 pkt 10 o.s.o.), organizacją dowozu uczniów do szkół (art. 5a ust. 2 pkt 1 o.s.o.) wraz z zapewnieniem opieki (art. 1 pkt 10 o.s.o.). Gmina planuje otworzyć kuchnię, której obsługą zajmie się ZEA, a jego zadaniem będzie organizacja dożywiania dzieci i młodzieży szkolnej z terenu gminy (art. 1 pkt 12 i art. 67a ust. 1 o.s.o.).

Organizacją dożywiania zajmie się ZEA, ponieważ by wypełnić obowiązek oszczędnego i gospodarnego wydawania środków publicznych, gmina postanowiła otworzyć jedną kuchnię, zamiast kilku przy każdej ze szkół (art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.). Ponadto organizacja dożywiania przez ZEA pozwoli obliczyć jednakową cenę "za wsad do kotła" dla wszystkich dzieci i udostępnić uczniom posiłki w jednakowej cenie w całej gminie. Tym samym, pozwoli wypełnić obowiązek równego traktowania dzieci i młodzieży szkolnej, oraz zapewnieniu im odpowiedniego wychowania i opieki, o których mowa w preambule i art. 1 pkt 1 ustawy o systemie oświaty. Organizacja dożywiania przy ZEA nie jest działalnością nastawioną na zysk, jej zadaniem jest wypełnienie obowiązku zawartego w ustawie o systemie oświaty. Stołówka ta ma charakter wyłącznie socjalno-bytowy i nie będzie świadczyła usług gastronomicznych. Cena za obiad dla uczniów ma być zgodna z ceną "wsadu do kotła", a cena dla pracowników będzie wyższa o inne koszty utrzymania kuchni, ale bez naliczania marży zysku. Organizacja dożywiania miałaby polegać na tym, iż pracownicy ZEA będą gotować obiady, które będą odsprzedawane na podstawie zawartych umów Szkołom Podstawowym i Gimnazjum dla dzieci i pracowników szkół (nauczyciele, administracja i obsługa), oraz Gminnemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej (GOPS) dla dzieci w trudnej sytuacji materialnej, a także pracownikom ZEA. Przy czym Szkoły Podstawowe, Gimnazjum i GOPS przed rozpoczęciem każdego miesiąca będą musiały ilość tych obiadów zamówić. Zarówno ZEA, Szkoły Podstawowe, Gimnazjum jak i GOPS są jednostkami budżetowymi z terenu tej samej gminy, dlatego też zapłata za obiady będzie odbywać się na podstawie noty obciążeniowej, bez podatku VAT. Następnie Szkoły Podstawowe, Gimnazjum będą odsprzedawały te obiady dzieciom i swoim pracownikom po cenie jaką zapłaciły dla ZEA bez narzutu marży i bez podatku VAT, dlatego z tytułu odsprzedaży w szkołach nie będzie osiągany zysk.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca sprzedając obiady szkołom, GOPS i własnym pracownikom będzie korzystał ze zwolnienia z zastosowania kasy rejestrującej.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), nakazuje ewidencjonowanie na kasach rejestrujących tylko tym jednostkom, które dokonują sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. ZEA sprzedając obiady tylko jednostkom budżetowym jest zwolniony z rejestracji obrotów na kasie rejestrującej.

§ 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930). W przypadku zainteresowania posiłkami ze strony pracowników administracji i obsługi, ZEA będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego do 40.000 zł, ponieważ sprzedając obiady tylko swoim pracownikom do 20 osób, dochodu w wysokości 40.000 zł nie osiągnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy.

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z przepisu art. 111 ust. 1 ustawy, wynika ponadto, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

Powyższą tezę wspiera pośrednio art. 111 ust. 5 ustawy, zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik rozpoczął ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach i wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem zwolnionym od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od daty złożenia wniosku przez podatnika.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w obecnym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2013 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382), zwane dalej rozporządzeniem.

Stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r.:

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., w przypadku podatników, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł.

W przypadku podatników, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20.000 zł (§ 5 ust. 2 rozporządzenia).

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Natomiast, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Załącznik ten jest wykazem czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

W przedmiotowej sprawie nie istnieją jednak podstawy do zastosowania zwolnienia przedmiotowego dla czynności będących przedmiotem pytania.

Z opisu sprawy wynika, że w gminie funkcjonują w formie jednostek budżetowych: Gimnazjum, dwie Szkoły Podstawowe, Przedszkole Publiczne oraz Wnioskodawca - ZEA (dalej: ZEA), któremu na podstawie statutu gmina powierzyła zadania związane z obsługą placówek oświatowych.

ZEA powstał między innymi na mocy art. 5 ust. 9 ustawy o systemie oświaty. Natomiast na mocy art. 5 ust. 7 ustawy o systemie oświaty ZEA zajmuje się obsługą ekonomiczną i administracyjną placówek oświaty, a co za tym idzie przejął część obowiązków jakie poszczególne ustawy nakładają na gminę i szkoły w zakresie oświaty i wychowania. ZEA wspomaga swoim działaniem prawidłowe wypełnianie obowiązków administracyjnych i ekonomicznych szkół. Nie prowadzi żadnej innej działalności, która mogłaby być nastawiona na zysk.

Gmina planuje otworzyć kuchnię, której obsługą zajmie się ZEA, a jego zadaniem będzie organizacja dożywiania dzieci i młodzieży szkolnej z terenu gminy (art. 1 pkt 12 i art. 67a ust. 1 o.s.o.). Organizacją dożywiania zajmie się ZEA, ponieważ by wypełnić obowiązek oszczędnego i gospodarnego wydawania środków publicznych, gmina postanowiła otworzyć jedną kuchnię, zamiast kilku przy każdej ze szkół (art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych). Ponadto organizacja dożywiania przez ZEA pozwoli obliczyć jednakową cenę "za wsad do kotła" dla wszystkich dzieci i udostępnić uczniom posiłki w jednakowej cenie w całej gminie. Tym samym pozwoli wypełnić obowiązek równego traktowania dzieci i młodzieży szkolnej, oraz zapewnieniu im odpowiedniego wychowania i opieki, o których mowa w preambule i art. 1 pkt 1 ustawy o systemie oświaty. Organizacja dożywiania przy ZEA nie jest działalnością nastawioną na zysk, jej zadaniem jest wypełnienie obowiązku zawartego w ustawie o systemie oświaty. Stołówka ta ma charakter wyłącznie socjalno-bytowy i nie będzie świadczyła usług gastronomicznych. Cena za obiad dla uczniów ma być zgodna z ceną "wsadu do kotła", a cena dla pracowników będzie wyższa o inne koszty utrzymania kuchni, ale bez naliczania marży zysku. Organizacja dożywiania miałaby polegać na tym, iż pracownicy ZEA będą gotować obiady, które będą odsprzedawane na podstawie zawartych umów Szkołom Podstawowym i Gimnazjum dla dzieci i pracowników szkół (nauczyciele, administracja i obsługa), oraz Gminnemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej (GOPS) dla dzieci w trudnej sytuacji materialnej, a także pracownikom ZEA. Przy czym Szkoły Podstawowe, Gimnazjum i GOPS przed rozpoczęciem każdego miesiąca będą musiały ilość tych obiadów zamówić. Zarówno ZEA, Szkoły Podstawowe, Gimnazjum jak i GOPS są jednostkami budżetowymi z terenu tej samej gminy, dlatego też zapłata za obiady będzie odbywać się na podstawie noty obciążeniowej, bez podatku VAT. Następnie Szkoły Podstawowe, Gimnazjum będą odsprzedawały te obiady dzieciom i swoim pracownikom po cenie jaką zapłaciły dla ZEA bez narzutu marży i bez podatku VAT, dlatego z tytułu odsprzedaży w szkołach nie będzie osiągany zysk.

Wnioskodawca wskazał, iż planowana sprzedaż na rzecz osób fizycznych nie powinna przekraczać kwoty 40.000 zł.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy wskazać należy, iż z uwagi na fakt, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz podmiotów określonych w art. 111 ust. 1 ustawy, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, to Zainteresowany nie będzie zobowiązany do ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży obiadów jednostkom budżetowym gminy, tj. Szkołom Podstawowym, Gimnazjum oraz Gminnemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej (GOPS), gdyż nie są to podmioty, o których mowa w ww. przepisie.

Natomiast odnosząc się do kwestii zwolnienia Wnioskodawcy z obowiązku ewidencjonowania obrotu ze sprzedaży obiadów na rzecz własnych pracowników wskazać należy na przepis § 7 ust. 3 rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., w myśl którego, w przypadku podatników, którzy nie przestali spełniać warunków do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia oraz nie zostali zwolnieni z obowiązku ewidencjonowania na podstawie § 2 i § 3 - zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania traci moc z dniem 1 marca 2013 r.

W § 3 ust. 1 pkt 2 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2012 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930) wskazano, iż do dnia 31 grudnia 2012 r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Ponadto na mocy § 3 ust. 7 ww. rozporządzenia obowiązującego do dnia 31 grudnia 2012 r., zwalnia się również z obowiązku ewidencjonowania do dnia przekroczenia w 2011 r. lub 2012 r. kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy - podatników rozpoczynających sprzedaż w danym roku podatkowym.

Zatem jeżeli Wnioskodawca rozpoczął sprzedaż obiadów na rzecz własnych pracowników w 2012 r. i do końca tego roku nie przekroczył oraz w roku 2013 nie przekroczy obrotu w wysokości 20.000 zł z tytułu tej sprzedaży, to do końca 2014 r. będzie korzystał ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania jej na kasie rejestrującej, pod warunkiem, że obrót ten nie zostanie przekroczony w 2014 r. (inaczej zastosowanie znajdzie przepis § 5 ust. 1 rozporządzenia).

Jeżeli natomiast Zainteresowany rozpoczął/rozpocznie sprzedaż obiadów na rzecz własnych pracowników w 2013 r. i do końca tego roku nie przekroczy obrotu, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20.000 zł z tytułu tej sprzedaży, to do końca 2014 r. będzie korzystał ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania jej na kasie rejestrującej, pod warunkiem, że obrót ten nie zostanie przekroczony w 2014 r. (inaczej zastosowanie znajdzie przepis § 5 ust. 1 rozporządzenia).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje ponadto, że interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży obiadów dla szkół, GOPS i własnych pracowników przy zastosowaniu kasy rejestrującej. W pozostałym zakresie wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.