ILPP2/443-1085/12-4/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2012 r. (data wpływu 25 października 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 stycznia 2013 r. (data wpływu 7 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży obiadów dla szkół, GOPS i własnych pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 25 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży obiadów dla szkół, GOPS i własnych pracowników. Wniosek uzupełniono w dniu 7 stycznia 2013 r. o dowód wniesienia w dniu 2 stycznia 2013 r. opłaty za wydanie interpretacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W gminie funkcjonują w formie jednostek budżetowych: Gimnazjum (PKD 2007-8531A), dwie Szkoły Podstawowe (8520Z), Przedszkole Publiczne (PKD 2007-8510Z) oraz Wnioskodawca - ZEA (dalej: ZEA) (PKD 2007-8560Z), któremu na podstawie statutu gmina powierzyła zadania związane z obsługą placówek oświatowych. ZEA powstał między innymi na mocy art. 5 ust. 9 ustawy o systemie oświaty. Natomiast na mocy art. 5 ust. 7 ustawy o systemie oświaty ZEA zajmuje się obsługą ekonomiczną i administracyjną placówek oświaty, a co za tym idzie przejął część obowiązków jakie poszczególne ustawy nakładają na gminę i szkoły w zakresie oświaty i wychowania. ZEA wspomaga swoim działaniem prawidłowe wypełnianie obowiązków administracyjnych i ekonomicznych szkół. Nie prowadzi żadnej innej działalności, która mogłaby być nastawiona na zysk. Dochody ZEA to w szczególności kapitalizacja odsetek na rachunkach bankowych, wynagrodzenie płatnika składek ZUS i US, opłaty za dożywianie dzieci pochodzące z GOPS, zwroty kosztów za zniszczone mienie, kary umowne od firm budowlanych, itp. Dochody z GOPS za dożywianie dzieci stanowią około 90% ogółu dochodów. Ponadto dochody ZEA w żadnym z kilku minionych lat nie przekroczyły kwoty upoważniającej do zastosowania zwolnienia podmiotowego art. 113 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, a planowana sprzedaż na rzecz osób fizycznych nie powinna przekraczać kwoty 40.000 zł.

ZEA na mocy art. 5 ust. 7 ustawy o systemie oświaty, zajmuje się obsługą księgowo-finansową, administracją obiektami oświatowymi w zakresie utrzymania porządku i właściwego stanu technicznego, remontami, inwestycjami (art. 1 pkt 10 o.s.o.), organizacją dowozu uczniów do szkół (art. 5a ust. 2 pkt 1 o.s.o.) wraz z zapewnieniem opieki (art. 1 pkt 10 o.s.o.). Gmina planuje otworzyć kuchnię, której obsługą zajmie się ZEA, a jego zadaniem będzie organizacja dożywiania dzieci i młodzieży szkolnej z terenu gminy (art. 1 pkt 12 i art. 67a ust. 1 o.s.o.).

Organizacją dożywiania zajmie się ZEA, ponieważ by wypełnić obowiązek oszczędnego i gospodarnego wydawania środków publicznych, gmina postanowiła otworzyć jedną kuchnię, zamiast kilku przy każdej ze szkół (art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.). Ponadto organizacja dożywiania przez ZEA pozwoli obliczyć jednakową cenę "za wsad do kotła" dla wszystkich dzieci i udostępnić uczniom posiłki w jednakowej cenie w całej gminie. Tym samym, pozwoli wypełnić obowiązek równego traktowania dzieci i młodzieży szkolnej, oraz zapewnieniu im odpowiedniego wychowania i opieki o których mowa w preambule i art. 1 pkt 1 ustawy o systemie oświaty. Organizacja dożywiania przy ZEA nie jest działalnością nastawioną na zysk, jej zadaniem jest wypełnienie obowiązku zawartego w ustawie o systemie oświaty. Stołówka ta ma charakter wyłącznie socjalno-bytowy i nie będzie świadczyła usług gastronomicznych. Cena za obiad dla uczniów ma być zgodna z ceną "wsadu do kotła", a cena dla pracowników będzie wyższa o inne koszty utrzymania kuchni, ale bez naliczania marży zysku. Organizacja dożywiania miałaby polegać na tym, iż pracownicy ZEA będą gotować obiady, które będą odsprzedawane na podstawie zawartych umów Szkołom Podstawowym i Gimnazjum dla dzieci i pracowników szkół (nauczyciele, administracja i obsługa), oraz Gminnemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej (GOPS) dla dzieci w trudnej sytuacji materialnej, a także pracownikom ZEA. Przy czym Szkoły Podstawowe, Gimnazjum i GOPS przed rozpoczęciem każdego miesiąca będą musiały ilość tych obiadów zamówić. Zarówno ZEA, Szkoły Podstawowe, Gimnazjum jak i GOPS są jednostkami budżetowymi z terenu tej samej gminy, dlatego też zapłata za obiady będzie odbywać się na podstawie noty obciążeniowej, bez podatku VAT. Następnie Szkoły Podstawowe, Gimnazjum będą odsprzedawały te obiady dzieciom i swoim pracownikom po cenie jaką zapłaciły dla ZEA bez narzutu marży i bez podatku VAT, dlatego z tytułu odsprzedaży w szkołach nie będzie osiągany zysk.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca sprzedając obiady Szkołom, GOPS oraz własnym pracownikom będzie korzystał ze zwolnienia od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 1 pkt 12 ustawy o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572) mówi, że system oświaty zapewnia między innymi "opiekę uczniom pozostającym w trudnej sytuacji materialnej i życiowej". Natomiast art. 67a ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 r. mówi, że w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę. Nie mówi natomiast, że posiłki mają być przygotowywane przez pracowników szkoły, a więc umożliwia kupowanie ich z zewnątrz i odsprzedaż dzieciom i pracownikom. Gmina natomiast winna dopilnować by zadania w zakresie edukacji były wykonywane prawidłowo, a jako organ stanowiący ma prawo powierzyć zadania w zakresie edukacji każdej z podległych jednostek.

Na podstawie § 13 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), ZEA odsprzedając obiady jednostkom budżetowym takim jak Szkoły Podstawowe, Gimnazjum, GOPS jest zwolniony z VAT.

Artykuł 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia podmiotowo z podatku VAT przedsiębiorstwa, które w roku poprzednim nie osiągnęły przychodu 150.000 zł ZEA takiego dochodu nie osiąga dlatego też sprzedaż obiadów dla pracowników obsługi i administracji będzie korzystać ze zwolnienia podmiotowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że w gminie funkcjonują w formie jednostek budżetowych: Gimnazjum, dwie Szkoły Podstawowe, Przedszkole Publiczne oraz Wnioskodawca - ZEA (dalej: ZEA), któremu na podstawie statutu gmina powierzyła zadania związane z obsługą placówek oświatowych.

ZEA powstał między innymi na mocy art. 5 ust. 9 ustawy o systemie oświaty. Natomiast na mocy art. 5 ust. 7 ustawy o systemie oświaty ZEA zajmuje się obsługą ekonomiczną i administracyjną placówek oświaty, a co za tym idzie przejął część obowiązków jakie poszczególne ustawy nakładają na gminę i szkoły w zakresie oświaty i wychowania. ZEA wspomaga swoim działaniem prawidłowe wypełnianie obowiązków administracyjnych i ekonomicznych szkół. Nie prowadzi żadnej innej działalności, która mogłaby być nastawiona na zysk.

Gmina planuje otworzyć kuchnię, której obsługą zajmie się ZEA, a jego zadaniem będzie organizacja dożywiania dzieci i młodzieży szkolnej z terenu gminy (art. 1 pkt 12 i art. 67a ust. 1 o.s.o.). Organizacją dożywiania zajmie się ZEA, ponieważ by wypełnić obowiązek oszczędnego i gospodarnego wydawania środków publicznych, gmina postanowiła otworzyć jedną kuchnię, zamiast kilku przy każdej ze szkół (art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych). Ponadto organizacja dożywiania przez ZEA pozwoli obliczyć jednakową cenę "za wsad do kotła" dla wszystkich dzieci i udostępnić uczniom posiłki w jednakowej cenie w całej gminie. Tym samym, pozwoli wypełnić obowiązek równego traktowania dzieci i młodzieży szkolnej, oraz zapewnieniu im odpowiedniego wychowania i opieki o których mowa w preambule i art. 1 pkt 1 ustawy o systemie oświaty. Organizacja dożywiania przy ZEA nie jest działalnością nastawioną na zysk, jej zadaniem jest wypełnienie obowiązku zawartego w ustawie o systemie oświaty. Stołówka ta ma charakter wyłącznie socjalno-bytowy i nie będzie świadczyła usług gastronomicznych. Cena za obiad dla uczniów ma być zgodna z ceną "wsadu do kotła", a cena dla pracowników będzie wyższa o inne koszty utrzymania kuchni, ale bez naliczania marży zysku. Organizacja dożywiania miałaby polegać na tym, iż pracownicy ZEA będą gotować obiady, które będą odsprzedawane na podstawie zawartych umów Szkołom Podstawowym i Gimnazjum dla dzieci i pracowników szkół (nauczyciele, administracja i obsługa), oraz Gminnemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej (GOPS) dla dzieci w trudnej sytuacji materialnej, a także pracownikom ZEA. Przy czym Szkoły Podstawowe, Gimnazjum i GOPS przed rozpoczęciem każdego miesiąca będą musiały ilość tych obiadów zamówić. Zarówno ZEA, Szkoły Podstawowe, Gimnazjum jak i GOPS są jednostkami budżetowymi z terenu tej samej gminy, dlatego też zapłata za obiady będzie odbywać się na podstawie noty obciążeniowej, bez podatku VAT. Następnie Szkoły Podstawowe, Gimnazjum będą odsprzedawały te obiady dzieciom i swoim pracownikom po cenie jaką zapłaciły dla ZEA bez narzutu marży i bez podatku VAT, dlatego z tytułu odsprzedaży w szkołach nie będzie osiągany zysk.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, iż do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż przy obliczaniu limitu wartości sprzedaży nie uwzględnia się obrotu osiągniętego z tytułu wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W art. 41 ust. 2 ustawy wskazano, iż dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, stosownie do § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy:

- z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej.

Wskazać jednak należy, iż ww. wyłączenia nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

W art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy postanowiono, iż zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane:

Jednocześnie art. 43 ust. 17 ustawy stanowi, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Podkreślić należy, iż ww. przepisy nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Należy również wskazać, iż jak wynika z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W poz. 7 tego załącznika wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

Wobec powyższego, sprzedaż przez Wnioskodawcę (jednostkę budżetową gminy) obiadów na rzecz jednostek budżetowych gminy, tj. Szkół Podstawowych, Gimnazjum oraz Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej (GOPS), będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na mocy § 13 ust. 1 pkt 13 lit. a rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast sprzedaż obiadów pracownikom Wnioskodawcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podatku VAT 8% - pod warunkiem zakwalifikowania przedmiotowych usług jako związanych z wyżywieniem do grupowania PKWiU 56.

Reasumując, przy sprzedaży obiadów na rzecz jednostek budżetowych gminy, tj. Szkół Podstawowych, Gimnazjum oraz Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej (GOPS), Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług. Natomiast w związku z tym, iż w poprzednim roku podatkowym Wnioskodawca nie osiągnął obrotu 150.000 zł, dlatego też w przypadku całej sprzedaży obiadów (w tym na rzecz własnych pracowników) będzie on mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje ponadto, że interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży obiadów dla szkół, GOPS i własnych pracowników. W pozostałym zakresie wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.