ILPP2/443-1085/08-5/GZ - Korekta WNT na podstawie faktur korygujących wystawianych przez dostawców; nie ma podstaw do skorygowania WNT na podstawie not kredytowych wystawianych przez podmiot pośredniczący przy udzielaniu rabatu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2008 r. (data wpływu 1 grudnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2009 r. (data wpływu 29 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rabatów:

W dniu 1 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udzielanych rabatów. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 stycznia 2009 r. (data wpływu 29 stycznia 2009 r.) o brakującą opłatę oraz doprecyzowanie ilość stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w Polsce w zakresie produkcji i dystrybucji farb i lakierów oraz innych wyrobów chemicznych.

Dla swoich celów produkcyjnych nabywa surowce od dostawców z innych krajów Unii Europejskiej (dalej: UE). Nabycia takie Zainteresowany traktuje, dla celów podatku od towarów i usług (dalej: VAT), jako wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów za wynagrodzeniem (dalej: WNT). W związku z czym nalicza podatek należny w dacie obowiązku podatkowego i w tym samym momencie odlicza, jako podatek naliczony, kwotę równą podatkowi należnemu. Dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT), koszty poniesione na zakup surowców zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w momencie sprzedaży produktów wyprodukowanych z tych surowców.

W celu optymalizacji kosztów działalności, w szczególności w celu obniżenia cen zakupu surowców, Wnioskodawca zawarł umowę ze Spółką B.V. (dalej: Umowa), posiadającą siedzibę na terytorium Holandii. Na podstawie Umowy, Spółka B.V. prowadzi, w imieniu spółek z grupy do której należy również Zainteresowany (dalej: Grupa), negocjacje z zagranicznymi dostawcami surowców dotyczące przyznawania spółkom z Grupy rabatów od dokonanych przez nie zakupów towarów.

Do obowiązków Spółki B.V., jako strony Umowy, należą, poza negocjowaniem rabatów, czynności związane z prognozowaniem kwot wypracowanych i oczekiwanych rabatów oraz ich poborem od dostawców, kontrolą statusu tych płatności oraz ich alokacją do spółek z Grupy. W zamian za wykonywane usługi obsługi rabatów, Spółka B.V. pobiera od spółek z Grupy zryczałtowane wynagrodzenie (stanowiące ustalony procent kwoty rabatów przypadających na daną spółkę).

Proces związany z otrzymaniem omawianych rabatów w odniesieniu do Wnioskodawcy wygląda następująco:

Wraz z notą kredytową Spółka B.V. przesyła również Spółce zestawienie, na podstawie którego Spółka jest w stanie zaalokować kwotę przekazaną przez Spółkę B.V. do poszczególnych dostawców surowców. Kwotę tę Wnioskodawca może następnie zaalokować do pojedynczych dostaw towarów w proporcji do ich wartości.

Przyznanie powyższych rabatów nie jest związane ze spełnieniem jakiegokolwiek wcześniej umówionego z dostawcami świadczenia czy dodatkowego warunku przez Spółkę. W szczególności, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zakupu określonej ilości towarów czy też dokonywania wcześniejszych płatności itp. Nie wykonuje również żadnych innych czynności, ani na rzecz dostawców surowców ani na rzecz Spółki B.V., które warunkowałyby otrzymanie wspomnianych rabatów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Płatności otrzymane przez Spółkę, zarówno od dostawców jak i pośrednio od Spółki B.V. stanowią rabaty, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, które pomniejszają podstawę opodatkowania WNT, przy czym w przypadku płatności od Spółki B.V. kwotę rabatu stanowi cała kwota należna Wnioskodawcy, od której to kwoty potrącane jest wynagrodzenie należne Spółce B.V. za usługi świadczone przez ten podmiot na rzecz polskiej Spółki.

Artykuł 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, stanowi, iż podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. W myśl ust. 3 tego artykułu, przy ustalaniu podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, przepisy art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio. Natomiast, zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) (...), a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Pojęcie rabatu nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego, a więc również przepisach ustawy o VAT. W konsekwencji, zastosowanie znajdzie wykładnia językowa, w myśl której "rabat" to "zniżka, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towarów, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towarów jednorazowo lub w określonym czasie; opust" (Słownik Języka Polskiego PWN pod red. M. Szymczak, Warszawa 1998). Jednocześnie, otrzymywane przez Wnioskodawcę rabaty zmniejszają ceny zakupu surowców przez niego, obniżając koszty jego działalności. W konsekwencji, spełniają wspomnianą definicję rabatu.

Wpływ rabatu na cenę zakupionego towaru jest również podkreślany w interpretacjach polskich organów podatkowych. Przykładowo, zgodnie z treścią indywidualnej interpretacji wydanej w dniu 3 lipca 2008 r. w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP2/443-366/08-2/JK): " (...) w sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet, jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy".

Nie ma przy tym znaczenia, czy powyższe rabaty są przekazywane bezpośrednio przez dostawców (i dokumentowane fakturami korygującymi), czy też za pośrednictwem podmiotu technicznie obsługującego rozliczenie rabatów, tj. Spółki B.V. (i dokumentowane wystawianą przez nią notą kredytową). Spółka B.V. dokonuje bowiem jedynie przelewu na konto Wnioskodawcy kwot otrzymanych od dostawców. Natomiast dzięki zestawieniu przekazanemu przez Spółkę B.V., Zainteresowany jest w stanie zaalokować otrzymaną w ten sposób kwotę do poszczególnych dostawców surowców. W konsekwencji, w obu sytuacjach otrzymane kwoty rabatów mogą być bezpośrednio zaalokowane do poszczególnych transakcji WNT dokonanych w roku upływającym. W konsekwencji, w obu tych przypadkach rabaty są związane z uprzednio dokonanymi nabyciami towarów, pomniejszając ich cenę.

Ponadto, przyznanie rabatów nie jest związane ze spełnieniem jakiegokolwiek warunku, czynności bądź zobowiązania przez Spółkę. W konsekwencji, nie można twierdzić, iż otrzymane przez Wnioskodawcę kwoty stanowią wynagrodzenie za jakiekolwiek usługi świadczone przez niego.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w indywidualnej interpretacji wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 16 lipca 2008 r. (sygn. ILPP1/443-377/08-6/KG). We wskazanej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej uznał iż: " (...) Premie pieniężne (bonusy) wypłacane przez Wnioskodawcę przyznawane są niezależnie od poziomu obrotu w stałej określonej procentowo wysokości. (...) premia pieniężna (bonus) stanowi rabat, który jest określony procentowo od obrotów zrealizowanych przez odbiorcę (od dokonanych zakupów) w danym okresie (rok kalendarzowy). W opisanej sytuacji nie ma znaczenia czy jest to jedna, czy więcej transakcji w danym okresie".

Reasumując, zdaniem Spółki, płatności otrzymywane przez nią, zarówno bezpośrednio od dostawców, jak i pośrednio od Spółki B.V., stanowią rabaty o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, które pomniejszają podstawę opodatkowania WNT.

Ponadto, zdaniem Spółki, w przypadku płatności otrzymanej od Spółki B.V., kwotę rabatu stanowi kwota należna Spółce, a nie tylko kwota faktycznie otrzymana. Wynika to z faktu, iż potrącenie przez Spółkę B.V. jej wynagrodzenia od kwoty należnego Spółce rabatu w żaden sposób nie wpływa na zmniejszenie tej kwoty. Potrącanie jest bowiem tylko formą regulowania należności.

Ad. 2.

Spółka powinna ujmować powyższe rabaty dla celów VAT, tj. wystawiać wewnętrzną fakturę korygującą oraz pomniejszać podstawę opodatkowania i kwoty VAT w deklaracji VAT-7 i informacji podsumowującej, w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzymała fakturę korygującą lub notę kredytową.

Regulacje dotyczące korygowania obrotu o kwoty udzielonych rabatów zostały zawarte § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem. Przepisy te nie przewidują jednak specyficznych regulacji dla rabatów dotyczących towarów nabytych w ramach WNT. Tym samym, zdaniem Spółki, odpowiednie zastosowanie powinien znaleźć § 16 ust. 5 rozporządzenia, zgodnie z którym nabywca otrzymujący fakturę korygującą jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymał.

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż rabaty otrzymane bezpośrednio od dostawców i udokumentowane fakturami korygującymi, powinien ujmować w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzymał te faktury. W tym momencie powinien wystawić wewnętrzną fakturę korygującą, oraz ująć otrzymany rabat w deklaracji VAT-7 i informacji podsumowującej.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje odzwierciedlenie w orzeczeniach polskich organów podatkowych. Przykładowo, w indywidualnej interpretacji, wydanej w imieniu Ministra Finansów w dniu 17 kwietnia 2008 r. (sygn. IPPP1-443-401/08-2/JB), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdzi, iż " (...) Po otrzymaniu faktury korygującej transakcję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy wystawić fakturę wewnętrzną korygującą i rozliczyć ją za miesiąc, w którym Spółka otrzymała fakturę korygującą od dostawcy towarów".

Prawidłowość takiego podejścia potwierdził również Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, w postanowieniu z dnia 6 stycznia 2006 r. (sygn. 1472/RPP1/443 -16/06/SS), w którym stwierdził: "zgodnie z przytoczonymi przepisami wystawienie przez spółkę francuską faktury korygującej skutkuje obowiązkiem dokonania przez Spółkę korekty rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług w miesiącu otrzymania ww. faktury korygującej".

Odnosząc się natomiast do kwestii momentu ujęcia rabatu przekazanego za pośrednictwem Spółki B.V. i udokumentowanego notą kredytową wystawioną przez Spółkę B.V., Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż powinien dokonać korekty podstawy opodatkowania WNT w analogiczny sposób, tj. w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzymał notę kredytową.

Otrzymany dokument stanowi bowiem, zdaniem Spółki, podstawę do dokonania korekty. Ponadto, Zainteresowany dopiero w dacie otrzymania takiej noty posiada ostateczną informację o faktycznej kwocie należnego mu rabatu. Co więcej, brak faktury korygującej, zdaniem Spółki, nie oznacza, iż jest ona zwolniona z obowiązku dokonania korekty.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje oparcie, m.in. w indywidualnej interpretacji wydanej w dniu 22 lutego 2008 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w imieniu Ministra Finansów (sygn. IBPP2/443-303/07/BM/KAN-2328/11/07). W interpretacji tej organ podatkowy stwierdził, iż: " (...) Nabywca towarów powinien zatem wystawić wewnętrzną fakturę korygującą zmniejszającą wartość nabycia w przypadku zaistnienia przesłanki ku temu (uzyskania rabatu) bez względu na to czy dana okoliczność została udokumentowana wystawieniem faktury korygującej przez zagranicznego kontrahenta, czy też innego dokumentu, który potwierdza przyznanie rabatu.

Jeżeli zatem nabywca towarów nabył prawo do rabatu, a fakt ten został uzgodniony z kontrahentem, ustalono ostateczną kwotę rabatu przyznanego Podatnikowi oraz został on o tym fakcie, jak i o wysokości przyznanego rabatu powiadomiony przez kontrahenta zagranicznego w formie pisemnej, fakt ten można za uznać za wystarczającą przesłankę determinująca konieczność (a zarazem i termin) wystawienia wewnętrznej faktury korygującej".

Reasumując, zdaniem Spółki, powinna ujmować powyższe rabaty dla celów VAT, tj. wystawiać wewnętrzną fakturę korygującą oraz pomniejszać podstawę opodatkowania i kwoty VAT w deklaracji VAT-7 i informacji podsumowującej, w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzymała fakturę korygującą lub notę kredytową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast, w myśl art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Rabat to zniżka od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażona procentowo lub kwotowo. Jest ściśle związany z ceną towaru (usługi), bowiem jest elementem kształtującym tę cenę. Rozróżnia się rabaty na przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny) nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży (obrót czyli sumę wartości sprzedaży netto zmniejsza się o kwotę udzielonego rabatu). Rabat udzielony po wystawieniu faktury, wymaga wystawienia faktury korygującej.

Na podstawie art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), zwanym dalej rozporządzeniem, regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur korygujących.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która stosownie do § 13 ust. 2 powinna zawierać co najmniej:

Powołany powyżej przepis art. 29 ust. 4 ustawy jasno stanowi, iż kwoty, o które zmniejsza się obrót, muszą zostać udokumentowane.

W przypadku udzielenia rabatu po wystawieniu faktury, rabat dokumentowany jest fakturą korygującą.

W opisanym zdarzeniu przyszłym wskazano, iż Spółka otrzyma rabaty (wynegocjowane wcześniej przez Spółkę B.V.) wprost od swoich dostawców oraz za pośrednictwem Spółki B.V.

W pierwszym przypadku rabaty dokumentowane będą fakturami korygującymi, natomiast w drugim przypadku dokumentem będzie nota kredytowa, wystawiona przez Spółkę B.V.

Zatem, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz analizę powyższych przepisów, stwierdza się, iż kwoty otrzymane przez Zainteresowanego wprost od jego dostawców, które wpływają na wartość zakupionego towaru, stanowić będą rabat pomniejszający podstawę opodatkowania, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Potwierdzeniem tego faktu są faktury korygujące wystawiane przez dostawców, które w sposób jednoznaczny wskazują, jak przekazane kwoty są przez nich traktowane.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy tut. Organ uznaje za prawidłowe.

Natomiast kwoty otrzymane przez Zainteresowanego od Spółki B.V. nie mogą, w świetle wyżej przytoczonych przepisów, stanowić rabatu pomniejszającego podstawę opodatkowania z dostawcami towarów, gdyż w przedmiotowej sprawie nie dochodzi do transakcji pomniejszenia podstawy opodatkowania bezpośrednio przez dostawców towarów.

Tym samym, w powyższym zakresie, stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku takich czynności jak opodatkowane darowizny towarów, przekazanie towarów na cele osobiste, na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług), opodatkowane usługi świadczone nieodpłatne (art. 8 ust. 2 ustawy), wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne. Podatnik za dany okres rozliczeniowy może wystawić jedną fakturę wewnętrzną, dokumentującą ww. czynności wykonane w danym okresie. Faktury wewnętrzne są także wystawiane w celu udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W myśl § 23 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17 i 21 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, w tym wystawianych w formie elektronicznej, z tym że w przypadku:

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku (§ 23 ust. 2).

Uwzględniając powyższe, po otrzymaniu faktury korygującej transakcję wewnątrzwspólnotowego nabycia należy wystawić fakturę wewnętrzną i rozliczyć ją za okres, w którym Wnioskodawca otrzymał fakturę korygującą.

Stosownie do zapisu art. 99 ust. 1 i ust. 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. Mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia - w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

W celu zapewnienia zgodności kwot wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wykazanych zarówno w deklaracjach VAT-7 jak i informacji podsumowującej za dany okres, faktury korygujące winny być rozliczone za okres, w którym wpłynęły do odbiorcy.

Podsumowując, Wnioskodawca otrzymując rabaty od swoich dostawców, dokumentowane fakturami korygującymi jest zobowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej, na podstawie której skoryguje wartość transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Korekta powinna mieć miejsce w rozliczeniu za okres, w którym Zainteresowany otrzymał fakturę korygująca od dostawców, co powinno znaleźć odzwierciedlenie zarówno w deklaracji VAT-7 jak i informacji podsumowującej.

Natomiast, w przypadku kwot otrzymanych od Spółki B.V., co do których tut. Organ uznał, iż nie stanowią one rabatu pomniejszającego podstawę opodatkowania, nie znajdą zastosowania przepisy dotyczące wystawiania faktur wewnętrznych oraz pomniejszania podstawy opodatkowania w deklaracji i informacji podsumowującej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w zakresie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie udzielanych rabatów wydano odrębne rozstrzygnięcie z dnia 2 marca 2009 r. Nr ILPP2/443 -1085/08-4/GZ.

Natomiast w zakresie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi wydano odrębne rozstrzygnięcie z dnia 2 marca 2009 r. Nr ILPP2/443-1085/08-6/GZ.

W zakresie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi wydano odrębne rozstrzygnięcie z dnia 2 marca 2009 r. Nr ILPP2/443-1085/08-7/GZ.

Interpretacje indywidualne dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu potrącenia kosztów uzyskania przychodów zostały wydane w dniu 19 lutego 2009 r.:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.